Το Ινστιτούτο του πρωτοπόρου γενετιστή Κρεγκ Βέντερ (Craig Venter) παρουσίασε το πρώτο γονιδίωμα που κατασκευάστηκε εξολοκλήρου στο εργαστήριο, με σκοπό να το χρησιμοποιήσει για τη δημιουργία του πρώτου συνθετικού ζωντανού οργανισμού.Οι ερευνητές ανακατασκεύασαν και συνέδεσαν στη σωστή σειρά τα 485 λειτουργικά γονίδια του βακτηρίου Mycoplasma genitalium, ενός βακτηρίου των γεννητικών οργάνων, του οποίου το γονιδίωμα είναι το μικρότερο μεταξύ των ζωντανών οργανισμών. Η έρευνα, που φαίνεται να ανοίγει μια νέα εποχή στη βιολογική μηχανική, δημοσιεύεται στο περιοδικό Science.
Το ινστιτούτο σκοπεύει τώρα να εισαγάγει το συνθετικό γονιδίωμα σε ένα απλό ζωντανό βακτήριο, ελπίζοντας ότι το ξένο DNA θα καταλάβει τον έλεγχο του κυττάρου για να λειτουργήσει ως μια ημι-συνθετική μορφή ζωής. Απώτερος στόχος, η δημιουργία πλήρως συνθετικών οργανισμών για χρήση σε βιομηχανική κλίμακα, για παράδειγμα στην παραγωγή καυσίμων ή τον καθαρισμό της ατμόσφαιρας από το διοξείδιο του άνθρακα.
Είναι ένα ακόμα φιλόδοξο πρόγραμμα του αμφιλεγόμενου Κρεγκ Βέντερ, ο οποίος ήταν επικεφαλης της εταιρείας Celera, που προσδιόρισε την αλληλουχία του ανθρώπινου γονιδιώματος πριν από το αντίστοιχο δημόσιο ερευνητικό πρόγραμμα. Ο Βέντερ έχει επίσης δημοσιεύσει το δικό του προσωπικό γονιδίωμα, καθώς και του σκύλου του.
Το πρώτο σημαντικό βήμα στην προσπάθεια για συνθετική ζωή έγινε πέρυσι, έπειτα από τέσσερα χρόνια ερευνών. Οι ερευνητές του ινστιτούτου, με έδρα το Μέριλαντ, είχαν ανακοινώσει ότι πραγματοίησαν την πρώτη «μεταμόσχευση γονιδιώματος», μεταφέροντας DNA από ένα είδος Mycoplasma σε ένα άλλο και αλλάζοντας έτσι τη συμπεριφορά του. Στη νέα μελέτη, η διαδικασία για τη δημιουργία του τεχνητού γονιδιώματος ξεκίνησε με πρώτη ύλη τα τέσσερα «γράμματα» (οι βάσεις A,T,C,G) από τα οποία αποτελείται το μόριο του DNA,
Οι ερευνητές αρχικά εφάρμοσαν μεθόδους χημικής σύνθεσης για να κατασκευάσουν μικρά τμήματα DNA. Στη συνέχεια τα συνέδεσαν μεταξύ τους για να δημιουργήσουν τελικά ένα κυκλικό μόριο που ονομάζεται πλασμίδιο. Ορισμένες ενδιάμεσες εργασίες ανατέθηκαν σε εξειδικευμένα εργαστήρια.
Το τελικό πλασμίδιο, ουσιαστικά ένα τεχνητό χρωμόσωμα, είχε απενεργοποιηθεί ώστε να μην «προσβάλλει» κάποιον οργανισμό εκτός εργαστηρίου από ατύχημα. Το πείραμα είχε εξάλλου λάβει άδεια από επιτροπή βιοηθικής.
(Newsroom ΔΟΛ, Associated Press, 25/1/2008)
