


Εγώ είχα διαρκώς την υποψία, μήπως ο ΑΜΚΑ είναι κάποια επινόηση σατανικών αιρετικών, οι οποίοι θα μας σταμπάρουν για να μας εντοπίσει ο Βελζεβούλ. Το ερώτημα είναι τώρα, τι να κάνω που ο δικός μου ο ΑΜΚΑ περιέχει το σημείον του (εβραϊκού) σατανά: 666; Να αλλάξω ΑΜΚΑ, να αλλάξω ασφάλεια, να αλλάξω χώρα; Αλλά αφού γρηγορεί η Εκκλησία, μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος, δεν θα θιγούν τα δογματικά και νομοκανονικά ζητήματα που μας απασχολούν νυχθημερόν και συγκροτούν την αγίαν πίστη μας...
Ο κ. Αναγνωστόπουλος είναι αφελής: δεν έχει αντιληφθεί ότι ο εκκλησιαστικός μηχανισμός πάντα έκανε ό,τι εξυπηρετούσε το κράτος και έπαιρνε ο ίδιος ως αντάλλαγμα αυτά που επιθυμούσαν τα μέλη του, πλούτο και εξουσία! Σίγουρα δεν έχει διαβάσει ή ακούσει ο κ. Αναγνωστόπουλος ότι «Πηγή της πίστεως δεν είναι τα Ευαγγέλια... αλλά η αποκαλυπτική αλήθεια... όπως καθορίστηκε και οριοθετήθηκε από τις Οικουμενικές Συνόδους» (μητροπολίτης Ναυπακτίας Ιερόθεος, ΤΟ ΒΗΜΑ, 15/4/2006).
Άρα, οι χριστιανοί πρέπει να πιστεύουν αυτά που βόλευαν την εκκλησιαστική εξουσία κατά καιρούς και όχι αυτά που αναφέρουν τα ευαγγέλια... Μόνο που αγνοούν αυτή την αλήθεια τα μέλη του ποιμνίου και αναφέρουν κάθε τόσο, τι είπε ο Ιησούς, τι είπε ο Παύλος και τι είπε ο άλλος. Ξεχάστε τα όλα, ισχύουν αυτά που ήθελε κάθε φορά ο πατριάρχης και η εκάστοτε σύνοδος των επισκόπων και μέσα σ' αυτά είναι όρκοι, φόνοι, εκτελέσεις, απάτες, ψευδομαρτυρίες, ρουφιανιές κ.ο.κ. - για το καλό μας, εννοείται!
Σημειώνουμε εδώ ότι, σύμφωνα με τις ισχυρότερες εξελικτικές θεωρίες, οι πρόγονοι των λεμούριων ήταν μικρά θηλαστικά, στο μέγεθος της σημερινής οικόσιτης γάτας, τα οποία ζούσαν στα δέντρα, όσο υπήρχαν οι δεινόσαυροι. Με την εξάλειψη αυτών των γιγάντιων ερπετών (πριν από περίπου 55 εκατ. χρόνια), κατέβηκαν τα ζωάκια από τα δέντρα και σταδιακά προέκυψαν οι λεμούριοι και τα ανώτερα θηλαστικά, μέχρι τους ανθρωποειδείς πιθήκους και τον άνθρωπο. Και σήμερα ακόμα, οι λεμούριοι που βλέπουμε στους ζωολογικούς κήπους, δίνουν την εντύπωση ενός ενδιάμεσου μεταξύ γάτας και πιθήκου!
(του Νίκου Δήμου, Lifo, 4/10/2009)
Κάθε φορά που παρακολουθώ μία ορκωμοσία και ακούω την αρχική φράση: «Στο όνομα της Αγίας, Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος» ανατριχιάζω. Όχι από συγκίνηση, αλλά από αγανάκτηση.
• Έχουμε εδώ το πιο δυσνόητο και δύσπεπτο θεολογικό δόγμα, μία συμβιβαστική παράλογη κατασκευή που ταλαιπώρησε για χρόνια θεολόγους και ιερωμένους, μία αντιφατική έννοια που κανείς λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να αποδεχθεί - και, επάνω σε αυτό το δόγμα βασίζεται το Ελληνικό Σύνταγμα (έτσι αρχίζει!) και με αυτό ορκίζονται Πρόεδροι Δημοκρατίας, πρωθυπουργοί, υπουργοί και όλοι οι άλλοι αξιωματούχοι μας. Θα μπορούσαν να ορκίζονται και σε ένα «ξύλινο σίδερο», είναι εξίσου παράλογο.
• Και η μεν εκκλησία δικαιούται να πιστεύει σε ό,τι θέλει: Άμωμη Σύλληψη (με τον κρίνο), Ανάσταση και το Τρισυπόστατον της Θεότητος. Αλλά γιατί πρέπει ολόκληρη η πολιτεία μας να βασίζεται σε μία θεολογική διανοητική ακροβασία; Στα τρία πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα, που είναι ένα αλλά και τρία, ταυτόχρονα χωριστά και μαζί. Προσοχή: η Τριάς είναι ομοούσια και όχι ομοιοούσια. Τόνοι μελάνης έχουν ρεύσει γι αυτό το θέμα, όπως και για το filioque που μας χωρίζει από τους καθολικούς.
• Γιατί όμως ο θεμελιώδης νόμος του κράτους, το Σύνταγμα της Ελλάδος, να μην αρχίζει -όπως όλα τα συντάγματα της Γης- με τις λέξεις: «Στο όνομα του λαού...»; Η λαϊκή βούληση δίνει ισχύ και κύρος στο Σύνταγμα, όχι το Τρισυπόστατον.
• Από τους δεκάδες λόγους που επιβάλλουν τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, αυτός, ενώ φαίνεται τυπικός, είναι πρωτεύων. Αρκεί αυτή η τελετουργία για να μας χαρακτηρίσει κράτος θεοκρατικό - κάτι σαν το Ιράν της Ευρώπης. Θα τολμήσει άραγε ο Γιώργος Παπανδρέου; Θα έμενε στην ιστορία και μόνο γι' αυτό.
• Και με την ευκαιρία: τι γίνεται με την καύση των νεκρών; Τρία χρόνια πάνε που ψηφίστηκε ο νόμος και ούτε ένα αποτεφρωτήριο. Εδώ φαίνεται η υπόγεια δύναμη της Εκκλησίας. Δεν πάει να ψηφίζει νόμους το Κοινοβούλιο - εκείνη τους ακυρώνει στην πράξη.
• Ίσως, λοιπόν, σωστά τα πάντα ξεκινάνε με την επίκληση της Αγίας Τριάδος. Έτσι πορεύεται αυτός ο τόπος...
Από αναρτήσεις και τα σχετικά σχόλια στο blog του φίλου Ροΐδη πληροφορήθηκα τις ιστορίες που γράφουν διάφοροι "ιεραπόστολοι" για τη δράση τους στην Αφρική. Η οποία δράση, όταν γίνεται από αλλοδαπούς εδώ στην Ελλάδα, αποτελεί κατά τον ισχύοντα νόμο ποινικό αδίκημα.
Όπως θα διαβάσετε, εκεί στην Αφρική ακούν και βλέπουν οι ιεραπόστολοι πολλά και ανεξήγητα φαινόμενα τα οποία, εφόσον γίνονται από χριστιανούς παπάδες, είναι θαύματα, όταν όμως γίνονται από ντόπιους αλλόθρησκους αποτελούν μαγεία! Κατά την κρίση μου, αυτοί που τα γράφουν, είτε είναι θρασύτατοι κομπογιαννίτες (το πιθανότερο!) που εισπράττουν από αφελείς χρήματα για το "έργο" τους, είτε είναι οι ίδιοι ψυχοπαθείς και ζουν σε ένα χώρο ψευδαισθήσεων και παραισθήσεων. Και στις δύο περιπτώσεις είναι σφόδρα επικίνδυνοι!
Προφανέστατα, τίποτα από αυτά που περιγράφονται δεν έχει συμβεί! Π.χ. δεν είναι δυνατόν ένας νεαρός ή ενήλικας να στέλνει κεραυνούς. Δηλαδή δεν είναι δυνατόν να διαχωρίσει με βιολογικές δραστηριότητες τεράστια ηλεκτρικά φορτία και να προκαλέσει στη συνέχεια εκκενώσεις με ρεύματα της τάξης μερικών δεκάδων χιλιάδων αμπέρ. Αυτό συμβαίνει κατά την εκδήλωση ενός κεραυνού! Και στοιχειώδη Φυσική του Δημοτικού να γνωρίζει κάποιος, θα καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να έχει στη διάθεσή του τέτοια ενέργεια ένας άνθρωπος - ούτε και 1 εκατομμύριο άνθρωποι μαζί, εννοείται! Να σκεφτούμε δε ακόμα ότι στα σημεία εκπήδησης και κατάληξης του βολταϊκού τόξου της αστραπής παρουσιάζονται θερμοκρασίες της τάξης των 2.000 βαθμών Κελσίου, στις οποίες λιώνουν τα μέταλλα, γι' αυτό και αξιοποιείται το φαινόμενο στην ηλεκτροσυγκόλληση! Στις διηγήσεις για μάγια και θαύματα των παπάδων, τα χέρια των "κεραυνοβόλων" πετάνε κεραυνούς σαν να ήταν πετραδάκια...
Επίσης, ο αέρας που φυσάει από κάποιο ανοικτό παράθυρο και "πετάει" τον αφηγητή από τον ένα τοίχο στον άλλο, εξασκεί δυνάμεις, οι οποίες θα είχαν βουλιάξει ολόκληρο το κτήριο πριν φτάσει μέχρι τον ιεραπόστολο... Υπολογίζοντας από τη μάζα του παπά -έστω κι αν δεν είναι καλοπερασάκιας υπέρβαρος- επί το τετράγωνο μιας εύλογης ταχύτητας που αντέχει το ανθρώπινο σώμα, προκύπτει η ενέργεια που απαιτείται για να πραγματοποιηθεί αυτό το "πέταγμα"...
Και όλα αυτά σταματάνε, μόλις ο παπάς κάνει το σταυρό ή πιει αγιασμό ή οτιδήποτε άλλο. Αυτά και άλλα πολλά, ούτε στο Μεσαίωνα δεν τα διηγούνταν οι παπάδες, γιατί θα τους ξυλοφόρτωναν οι χωρικοί που τους άκουγαν. Εκεί στα χωριά της Αφρικής έχουν όμως βρει, όπως φαίνεται, πολλά κορόιδα ή μάλλον πολλούς πεινασμένους, οι οποίοι βγάζουν το καθημερινό πιάτο φαγητό κάνοντας πως πιστεύουν τους παπάδες. Γιατί να τους χαλάει να πιουν λίγο μαγικό νεράκι (αγιασμό) , αφού τρώνε καλά;
Στις ιστοσελίδες τους που περιγράφουν τις διάφορες εφευρημένες ιστορίες, παραπέμπουν οι παπάδες κάθε τόσο σε τραπεζικούς λογαριασμούς που δέχονται ευχαρίστως χρήματα για να συνεχιστεί το "ιεραποστολικό έργο" στην Αφρική. Αυτή είναι και η ουσία των δημοσιεύσεών τους!
Παραθέτω στα επόμενα μερικά κείμενα για ελληνορθόδοξους και αλλόδοξους μάγους, λευκούς και μαύρους, άλλοι με ράσα και άλλοι με χόρτα επάνω τους, ώστε να ενημερωθούν και ψυχαγωγηθούν οι εκλεκτοί αναγνώστες αυτού του blog:
Εννοείται, όλα αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα ή στην Ευρώπη, όπου θα μπορούσες να ρωτήσεις το "μικρό μάγο" και τον "όρθιο βούβαλο" περί τίνος πρόκειται! Και όπως βλέπουμε, αυτοί οι τύποι διαθέτουν και αυτοκρατορικούς τίτλους "Ο κεντρώας Αφρικής τάδε"... Μεγαλεία! Προοριζόταν για βοηθός λαδέμπορου αλλά κατέληξε ιεροκήρυκας στους μαύρους...