...
Με αφορμή την (χαζοχαρούμενη κατά την άποψή μου) «ημέρα της γυναίκας» γράφτηκαν διάφορα όμορφα και ανόητα σχόλια, σε εφημερίδες, περιοδικά και blogs. Ανάμεσά τους βρήκα και διάφορα κείμενα εμπνευσμένα από τις εκκλησιαστικές γραφές, στα οποία αναφέρεται η γνωστή επωδός ότι η χριστιανική θρησκεία ελευθέρωσε τη γυναίκα από την εκμετάλλευση του άνδρα και της κοινωνίας, γενικότερα.
Κυριότερο σχετικό τεκμήριο αποτελεί μια φράση του Παύλου (Γαλ., γ', 28): «ούκ ένι άρσεν ή θήλυ, πάντες υμείς έν εστέ». Και συνεχίζουν μερικοί σχολιαστές με διθυράμβους για τον «Γίγαντα, τον Παύλον τον εκ Ταρσού» (Βλέπε Θ. Τάσιος: Άραγε, «ούκ ένι άρσεν ή θήλυ»;).
Αναρωτιέμαι, μόνο αυτό διάβασαν ή μόνο αυτό θυμούνται; Οι ίδιοι δεν είναι που κατηγορούν όσους κάνουν κριτική στα χριστιανικά «ιερά βιβλία» ότι οι επικριτές διαβάζουν αποσπασματικά το κείμενο; Αναφέρεσαι σε μια φράση, σου λεν να διαβάσεις όλη την πρόταση ή την παράγραφο. Αν αναφερθείς στην παράγραφο, σου λεν να διαβάσεις όλο το κεφάλαιο, όλο το βιβλίο, όλα τα συγγράμματα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, τις εργασίες των πατέρων και των αγίων, ό,τι έχει γραφτεί και πρόκειται να γραφτεί, ώστε να μετριαστεί η εντύπωση από μια αντιφατική, άστοχη ή επικίνδυνη άποψη που αναφέρεται στα «ιερά βιβλία».
Και όχι μόνο αυτά, να επιβάλουν οι μητροπολίτες και μαντίλα στις γυναίκες του ποιμνίου τους, τώρα που γίνεται αυτή πάλι μόδα στην Τουρκία, αφού το επιτάσσει ο γίγαντας που λέγαμε πριν: « Όποια γυναίκα προσεύχεται με ασκέπαστο κεφάλι, ντροπιάζει το κεφάλι της, το ίδιο ως εάν να το είχε ξυρισμένο» (Α' Κορινθ., ια', 5).
Μαντίλα μπρε και, αν αντιδράσουν οι γυναίκες, μπούρκα μέχρι τα ποδόνυχα!
ΥΓ: Δεν θα εκπλαγώ καθόλου, αν παρουσιαστούν 2-3 περισπούδαστοι και εξηγήσουν ότι στο "υποτάσσομαι" έδιναν συγκεκριμένοι άνθρωποι εκείνη την εποχή στη Μέση Ανατολή τη σημασία του "αγαπώ", οπότε παίρνουν όλα μια διαφορετική, θεάρεστη μορφή. Με την "ερμηνευτική" κάνουν το άσπρο μαύρο, δεν θα δυσκολευτούν να το κάνουν άλλη μια φορά!
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
Με αφορμή την (χαζοχαρούμενη κατά την άποψή μου) «ημέρα της γυναίκας» γράφτηκαν διάφορα όμορφα και ανόητα σχόλια, σε εφημερίδες, περιοδικά και blogs. Ανάμεσά τους βρήκα και διάφορα κείμενα εμπνευσμένα από τις εκκλησιαστικές γραφές, στα οποία αναφέρεται η γνωστή επωδός ότι η χριστιανική θρησκεία ελευθέρωσε τη γυναίκα από την εκμετάλλευση του άνδρα και της κοινωνίας, γενικότερα.
Κυριότερο σχετικό τεκμήριο αποτελεί μια φράση του Παύλου (Γαλ., γ', 28): «ούκ ένι άρσεν ή θήλυ, πάντες υμείς έν εστέ». Και συνεχίζουν μερικοί σχολιαστές με διθυράμβους για τον «Γίγαντα, τον Παύλον τον εκ Ταρσού» (Βλέπε Θ. Τάσιος: Άραγε, «ούκ ένι άρσεν ή θήλυ»;).
Αναρωτιέμαι, μόνο αυτό διάβασαν ή μόνο αυτό θυμούνται; Οι ίδιοι δεν είναι που κατηγορούν όσους κάνουν κριτική στα χριστιανικά «ιερά βιβλία» ότι οι επικριτές διαβάζουν αποσπασματικά το κείμενο; Αναφέρεσαι σε μια φράση, σου λεν να διαβάσεις όλη την πρόταση ή την παράγραφο. Αν αναφερθείς στην παράγραφο, σου λεν να διαβάσεις όλο το κεφάλαιο, όλο το βιβλίο, όλα τα συγγράμματα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, τις εργασίες των πατέρων και των αγίων, ό,τι έχει γραφτεί και πρόκειται να γραφτεί, ώστε να μετριαστεί η εντύπωση από μια αντιφατική, άστοχη ή επικίνδυνη άποψη που αναφέρεται στα «ιερά βιβλία».
Ειδικότερα για το θέμα της γυναίκας, ο Παύλος έχει σαφείς απόψεις, οι οποίες δεν δείχνουν ότι «πάντες υμείς έν εστέ». Εκτός, βέβαια, αν εννοεί ότι όλοι «εμείς», άνδρες και γυναίκες, είμαστε στον πάτο, εξισωμένοι προς τα κάτω - που δεν βρίσκεται και πολύ μακριά από την αλήθεια, σχεδόν μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα. Αλλά και πάλι, με τίποτα δεν δικαιολογούνται και δεν κρύβονται οι πραγματικές απόψεις του «γίγαντα»:
- «Οι γυναίκες να υποτάσσωνται στους άνδρες τους όπως στον Κύριο» (Εφεσ., ε', 22)
- «Γυναίκες, να υποτάσσεσθε στους άνδρες καταπώς πρέπει στον Κύριο» (Κολοσ., γ', 18)
- «Οι γυναίκες να υποτάσσωνται στους άνδρες τους στο κάθετί» (Εφεσ., ε', 24)
- «Η γυναίκα να μαθαίνη εν σιγή και υποταγή. Δέν επιτρέπω σε γυναίκα να διδάσκη, ούτε να διευθύνη άνδρα. Ο Αδάμ δεν ξεγελάσθηκε, ενώ η γυναίκα ξεγελάσθηκε και έκαμε παράβαση» (Α' Τιμοθ., β', 11-14)
- «Στις συναθροίσεις οι γυναίκες να σιγούν. Δέν τους επιτρέπεται να μιλάνε, αλλά να υποτάσσωνται, όπως λέει ο Νόμος. Κι αν θέλουν να μάθουν κάτι, άς ρωτάν τους άντρες τους στο σπίτι, διότι είναι επαίσχυντο να μιλάη η γυναίκα στη συνάθροιση» (Α' Κορινθ., ιδ', 34-35).
Και όχι μόνο αυτά, να επιβάλουν οι μητροπολίτες και μαντίλα στις γυναίκες του ποιμνίου τους, τώρα που γίνεται αυτή πάλι μόδα στην Τουρκία, αφού το επιτάσσει ο γίγαντας που λέγαμε πριν: « Όποια γυναίκα προσεύχεται με ασκέπαστο κεφάλι, ντροπιάζει το κεφάλι της, το ίδιο ως εάν να το είχε ξυρισμένο» (Α' Κορινθ., ια', 5).
Μαντίλα μπρε και, αν αντιδράσουν οι γυναίκες, μπούρκα μέχρι τα ποδόνυχα!
ΥΓ: Δεν θα εκπλαγώ καθόλου, αν παρουσιαστούν 2-3 περισπούδαστοι και εξηγήσουν ότι στο "υποτάσσομαι" έδιναν συγκεκριμένοι άνθρωποι εκείνη την εποχή στη Μέση Ανατολή τη σημασία του "αγαπώ", οπότε παίρνουν όλα μια διαφορετική, θεάρεστη μορφή. Με την "ερμηνευτική" κάνουν το άσπρο μαύρο, δεν θα δυσκολευτούν να το κάνουν άλλη μια φορά!
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
