(Γιώτα Μυρτσιώτη, Καθημερινή, 28/3/2008)
Με μια σύντομη αυτοβιογραφία συστήθηκε χθες στους δημοσιογράφους ο 6Οχρονος βιολοντσελίστας Μίσα Μάισκι, που επανέρχεται για τέταρτη φορά στη Θεσσαλονίκη για να συμπράξει με την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης σε δύο συναυλίες στα Μέγαρα Μουσικής Θεσσαλονίκης και Αθηνών αύριο και την Τρίτη αντίστοιχα. Ο εκκεντρικός καλλιτέχνης, φορώντας το ινδικό κολιέ στον λαιμό του, σπάνια επιστρέφει στη γενέτειρά του, τη Λετονία.
«Αναγνωρίζω όμως τον τρόπο με το οποίο το ρωσικό σύστημα έχει οργανώσει τη μουσική εκπαίδευση», ομολογεί. «Στη Δύση έπρεπε να ξεκινήσω από το μηδέν». Παρά την επιμονή του μάνατζέρ του να υπερτονίσει στο βιογραφικό του την προσωπική του ζωή, εκείνος αρνήθηκε για δύο λόγους: «Αφενός δεν ήμουν από τους αντιφρονούντες του καθεστώτος και αφετέρου ήθελα να με κρίνουν αποκλειστικά για τη μουσική μου».
Η αναγνώριση στη Δύση δεν άργησε. Η καριέρα του στο διεθνές μουσικό στερέωμα αριθμεί περισσότερες από 3Ο ηχογραφήσεις με τις σημαντικότερες ορχήστρες του κόσμου και εκατοντάδες συναυλίες (101 ρεσιτάλ με σουίτες για βιολοντσέλο του Μπαχ το 2000) με τους πιο διάσημους διευθυντές ορχήστρας. Παίζει με ένα ιταλικό τσέλο του 1720 που του χάρισε ένας ανώνυμος θαυμαστής του και η «σχέση μας είναι μυστηριακή».
Το πρόγραμμα σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα περιλαμβάνει έργα μεγάλων Ρώσων συνθετών. Μεταξύ αυτών το πρώτο κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα που γεφύρωσε τη μουσική ανάμεσα στους δύο μεγάλους εχθρούς του Ψυχρού Πολέμου. «Έμαθα το κοντσέρτο από τον Σοστακόβιτς πριν από πενήντα χρόνια. Το νιώθω σαν δικό μου».
