...
Ένας μοναδικός μουμιοποιημένος δεινόσαυρος, που διατηρεί ακόμα το απολιθωμένο δέρμα του, αποκαλύπτεται σιγά-σιγά μέσα από τον πέτρινο τάφο του στο υπόγειο ενός Αμερικανικού μουσείου, όπου οι παλαιοντολόγοι εργάζονται προσεκτικά με βουρτσάκια και μικρά καλέμια. Σε αντίθεση με τα περισσότερα απολιθώματα δεινοσαύρων που έχουν έρθει μέχρι σήμερα στο φως, o εδμοντόσαυρος που ανακαλύφθηκε το 2004 στη Βόρεια Ντακότα και μεταφέρθηκε στο τοπικό μουσείο στις αρχές του μήνα καλύπτεται από πρασινόμαυρο απολιθωμένο δέρμα, σκληρό σαν πέτρα.
Οι μαλακοί ιστοί συνήθως αποσυντίθεται ταχύτατα μετά τον θάνατο του ζώου, ωστόσο ο «Ντακότα», όπως ονομάστηκε το ερπετό, πρέπει να καλύφθηκε ταχύτητα από το έδαφος και διατηρήθηκε στις ακριβώς κατάλληλες συνθήκες για 67 εκατομμύρια χρόνια.
«Η διαδικασία της απολίθωσης προσπέρασε τη διαδικασία της αποσύνθεσης, διατηρώντας πολλές από τις δομές των μαλακών ιστών» εξηγεί ο Φίλιπ Μάνινγκ, παλαιοντολόγος του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ και μέλος της διεθνούς ερευνητικής ομάδας που εξετάζει τον Ντακότα. Πολύ λίγοι μουμιοποιημένοι δεινόσαυροι είχαν ανακαλυφθεί και στο παρελθόν, ποτέ όμως σε τόσο καλή κατάσταση.
Προκειμένου να διαπιστώσουν τι ακριβώς κρύβεται μέσα στους όγκους ψαμμόλιθου όπου βρίσκεται παγιδευμένος ο δεινόσαυρος, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τον μεγαλύτερο αξονικό τομογράφο του κόσμου, ένα μηχάνημα που χρησιμοποιεί η Boeing για να εξετάζει τμήματα του διαστημικού λεωφορείου. «Ο σκελετός είναι κουλουριασμένος» αναφέρει ο Δρ Μάνινγκ.
«Το πραγματικό μήκος θα ήταν περίπου εννέα μέτρα, από την άκρη της ουράς στην άκρη του ρύγχους» προσθέτει. Οι εδμοντόσαυροι είχαν χαρακτηριστικό πεπλατυσμένο ρύγχος που παραπέμπει σε πάπια. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι θα χρειαστεί ένας χρόνος, ίσως και περισσότερο, για να αποκαλυφθεί πλήρως ο Ντακότα.
Ο μοναδικός δεινόσαυρος ανακαλύφθηκε το 2004 από τον 25χρονο τότε Τάιλερ Λάισον, διδακτορικό φοιτητή του Γιέιλ, ο οποίος τον εντόπισε στο ράντσο του θείου του. Ο Λάισον ελπίζει τώρα να στείλει τη μούμια σε παγκόσμια περιοδεία και στη συνέχεια να τον εκθέσει στο μουσείο που δημιουργεί στην πόλη του, το Μάρμαθ της Βόρειας Ντακότα.
Associated Press, Newsroom ΔΟΛ, 26/3/2008
Ένας μοναδικός μουμιοποιημένος δεινόσαυρος, που διατηρεί ακόμα το απολιθωμένο δέρμα του, αποκαλύπτεται σιγά-σιγά μέσα από τον πέτρινο τάφο του στο υπόγειο ενός Αμερικανικού μουσείου, όπου οι παλαιοντολόγοι εργάζονται προσεκτικά με βουρτσάκια και μικρά καλέμια. Σε αντίθεση με τα περισσότερα απολιθώματα δεινοσαύρων που έχουν έρθει μέχρι σήμερα στο φως, o εδμοντόσαυρος που ανακαλύφθηκε το 2004 στη Βόρεια Ντακότα και μεταφέρθηκε στο τοπικό μουσείο στις αρχές του μήνα καλύπτεται από πρασινόμαυρο απολιθωμένο δέρμα, σκληρό σαν πέτρα.
Οι μαλακοί ιστοί συνήθως αποσυντίθεται ταχύτατα μετά τον θάνατο του ζώου, ωστόσο ο «Ντακότα», όπως ονομάστηκε το ερπετό, πρέπει να καλύφθηκε ταχύτητα από το έδαφος και διατηρήθηκε στις ακριβώς κατάλληλες συνθήκες για 67 εκατομμύρια χρόνια.
«Η διαδικασία της απολίθωσης προσπέρασε τη διαδικασία της αποσύνθεσης, διατηρώντας πολλές από τις δομές των μαλακών ιστών» εξηγεί ο Φίλιπ Μάνινγκ, παλαιοντολόγος του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ και μέλος της διεθνούς ερευνητικής ομάδας που εξετάζει τον Ντακότα. Πολύ λίγοι μουμιοποιημένοι δεινόσαυροι είχαν ανακαλυφθεί και στο παρελθόν, ποτέ όμως σε τόσο καλή κατάσταση.
Προκειμένου να διαπιστώσουν τι ακριβώς κρύβεται μέσα στους όγκους ψαμμόλιθου όπου βρίσκεται παγιδευμένος ο δεινόσαυρος, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τον μεγαλύτερο αξονικό τομογράφο του κόσμου, ένα μηχάνημα που χρησιμοποιεί η Boeing για να εξετάζει τμήματα του διαστημικού λεωφορείου. «Ο σκελετός είναι κουλουριασμένος» αναφέρει ο Δρ Μάνινγκ.
«Το πραγματικό μήκος θα ήταν περίπου εννέα μέτρα, από την άκρη της ουράς στην άκρη του ρύγχους» προσθέτει. Οι εδμοντόσαυροι είχαν χαρακτηριστικό πεπλατυσμένο ρύγχος που παραπέμπει σε πάπια. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι θα χρειαστεί ένας χρόνος, ίσως και περισσότερο, για να αποκαλυφθεί πλήρως ο Ντακότα.
Ο μοναδικός δεινόσαυρος ανακαλύφθηκε το 2004 από τον 25χρονο τότε Τάιλερ Λάισον, διδακτορικό φοιτητή του Γιέιλ, ο οποίος τον εντόπισε στο ράντσο του θείου του. Ο Λάισον ελπίζει τώρα να στείλει τη μούμια σε παγκόσμια περιοδεία και στη συνέχεια να τον εκθέσει στο μουσείο που δημιουργεί στην πόλη του, το Μάρμαθ της Βόρειας Ντακότα.
Associated Press, Newsroom ΔΟΛ, 26/3/2008