Το ψυχολογικό «σύνδρομο της Ιερουσαλήμ»

Διαχρονική οπισθοδρομικότητα

Καθώς πλησιάζουν και πάλι γιορτές, όλο και περισσότεροι τουρίστες από τη Δύση συρρέουν στο Ισραήλ. Ανάμεσά τους βρίσκονται και μερικοί που θα παρουσιάσουν το λεγόμενο «σύνδρομο της Ιερουσαλήμ». Η Αστυνομία του Ισραήλ έχει δημιουργήσει ειδική μονάδα για εκείνους από τους τουρίστες που περιφέρονται με την ιδεοληψία ότι είναι πρόσωπα της Βίβλου. Επίσης διάφορα νοσοκομεία έχουν δεσμεύσει δωμάτια για τουρίστες που παρουσιάζουν αυτές τις ψυχικές διαταραχές έντονα.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση 19χρονου Αμερικανού, ο οποίος στη διάρκεια μιας ξενάγησης στην Παλαιά Πόλη της Ιερουσαλήμ «είδε» ότι είχαν ανοίξει οι πέτρες του Δυτικού Τείχους κι από το άνοιγμα βγήκε ο Μεσσίας - ο οποίος Μεσσίας μίλησε, εννοείται, μόνο στο συγκεκριμένο τουρίστα και μετά εξαφανίστηκε. Ο νεαρός Αμερικάνος έφτασε πάραυτα σε ψυχολογική έκσταση, έγινε βίαιος και άρχισε να μιλάει παρανοϊκά. Προφανώς έβγαλε την ψυχοπάθεια, η οποία κρυβόταν μέσα του, μόλις «είδε» αυτό που ήλπιζε πάντα να δει. Αποτέλεσμα ήταν να μεταφερθεί άμεσα στο νοσοκομείο για να υποστεί ηρεμιστική θεραπεία.

«Κάθε χρόνο μεταφέρονται 30-40 τουρίστες με παρόμοιες διαταραχές», δήλωσε ο ισραηλινός τουριστικός πράκτορας Άβι Γκριν και περίπου αυτά τα νούμερα αναφέρει και ο επικεφαλής του Ψυχιατρικού Κέντρου «Γκιβάτ Σαούλ», Δρ.Γκρεγκόρ Κατζ.

Το «σύνδρομο της Ιερουσαλήμ» παρατηρείται κατά την πρώτη επίσκεψη στους βιβλικούς τόπους από άτομα με ψυχική αστάθεια, η οποία δεν χρειάζεται να έχει διαγνωστεί προηγουμένως. Η παρουσία των ψυχοπαθών ατόμων στις συγκεκριμένες τοποθεσίες «υψηλών προσδοκιών» απλά διεγείρει τις ιδεοληψίες, με τις οποίες διαμόρφωναν αυτά τα άτομα όλα τα προηγούμενα χρόνια την πνευματική συγκρότησή τους. Στην Ιερουσαλήμ βιώνουν την αντίφαση μεταξύ της πραγματικής Ιερουσαλήμ και της ιδεατής που έχουν δημιουργήσει στο μυαλό τους από αναγνώσματα και φανταστικές διηγήσεις.

Οι περισσότεροι ασθενείς με αυτό το σύνδρομο είναι μεσήλικες με θρησκόληπτες πεποιθήσεις και προέρχονται από «κλειστά κοινωνικά περιβάλλοντα», κυρίως μικρές πόλεις των ΗΠΑ και της βόρειας Ευρώπης. Το σύνδρομο εκδηλώνεται με ταραχή και έντονη επιθυμία να επισκεφτούν μόνοι τους τα μνημεία του χριστιανισμού. Στο τέλος φοράνε χιτώνα, όπως τον φαντάζονται οι ίδιοι, συνήθως φτιαγμένο από τα σεντόνια του ξενοδοχείου ή λευκά τραπεζομάντιλα και τοποθετούνται σε κάποιο κεντρικό σημείο της παλιάς πόλης για να κηρύξουν «το λόγο του θεού», όπως έχουν δει σε κινηματογραφικές ταινίες και έχουν ακούσει από τηλεοπτικές εκπομπές και άλλες διοργανώσεις μαζικής κατήχησης.

Αν υπήρχαν οι ψυχιατρικές πρόνοιες στην Ιερουσαλήμ πριν από κάποιους αιώνες, θα είχαμε γλιτώσει σήμερα από πολλούς «μεσσίες», «προφήτες» και άλλους δασκάλους που ταλαιπωρούν τις κοινωνίες μας… Με την εξέλιξη της Ιατρικής γενικότερα, και της Ψυχιατρικής ειδικότερα, εξηγείται άριστα, γιατί δεν παρουσιάζονται πια προφήτες: από τη στιγμή που παίρνουν οι διάφοροι οραματιστές τα χάπια τους, δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος, ούτε για την κοινωνία, ούτε για τον κόσμο!

(από ειδήσεις εφημερίδων και ραδιοφώνου)