...
Διάβασα στο blog του φίλου Κλείτωρα το μεστό μήνυμα του Αρούλη, νυν υπουργού παιδείας και θρησκευμάτων. Προφανέστατα, το μήνυμα το έγραψε κάποιος θεολόγος, από αυτούς που βαρέθηκαν ή δεν μπορούν να κάνουν μάθημα και έχουν αποσπαστεί στο υπουργείο για να στηρίξουν τον αγώνα «υπέρ της παιδείας» του Αρούλη, που λέγαμε.Εκεί ανάμεσα λοιπόν γράφει στην άμετρη πολυλογία και αερολογία του ο θεολόγος-συγγραφέας και τα εξής:
Οι τρεις επιφανείς άγιοι και θεολόγοι της χριστιανικής θρησκείας, προστάτες των γραμμάτων και των μαθητών, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Βασίλειος ο Μέγας και ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός με επίκεντρο την αγάπη τους για τα παιδιά και με στόχο την πρόοδο και την προκοπή τους… Γαλουχημένοι με τα βαθιά νοήματα της θρησκείας και άριστοι γνώστες της αρχαίας ελληνικής σοφίας, συνδυάζουν τις γνώσεις τους αυτές και προσφέρουν τις πρώτες βάσεις στη διαμόρφωση της ελληνοχριστιανικής παιδείας και του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού.
Περίπου τα ίδια θυμάμαι ότι αναμασούσε στα δικά μου χρόνια ένας θεολόγος στο σχολείο μας και δεν θα εκπλαγώ αν πληροφορηθώ ότι προέρχονται από κάποιο «εγκεκριμένο» βιβλίο ομιλιών προς τους μαθητές, άμα τε και καθηγητές των σχολείων. Είχα δε αναρωτηθεί ήδη ως μαθητής, πώς έδειχναν την αγάπη τους προς τα παιδιά και πώς είχαν άποψη για τα παιδιά οι «πατέρες», αφού ήταν άγαμοι και άτεκνοι; Με λόγια την έδειχναν;
Αλλά και γενικότερα είμαστε τώρα πιο πονηρεμένοι: έχουμε βιώσει και κάποιες εποχές ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Μια ιδεοληψία, την οποία αξιοποίησαν όλες οι δεξιές, ακροδεξιές και χουντικές εξουσίες… Για να δούμε όμως τι έγραφαν (έλεγαν) οι λαμπροί πατέρες, λάτρεις του ελληνικού πολιτισμού γι' αυτό τον πολιτισμό:
Ιωάννης Χρυσόστομος, (Γιοχάναν, εκ Δαμασκού Συρίας):
- «Εάν δε κοιτάξεις στα ενδότερα των Ελλήνων θα δεις τέφρα και σκόνη και τίποτε υγιές, αλλά σαν τάφος ανοιγμένος είναι ο λάρυγγας αυτών, γεμάτος ακαθαρσίες και ιχώρ (έμπυο) και τα δόγματά τους γεμάτα σκουλήκια. Εμείς δε δεν παραιτούμαστε της κατ' αυτών μάχης» (Εις τον 'Αγιον Ιωάννην τον Απόστολον και Ευαγγελιστήν, 59, 370, 7-11). [Τέφρα και σκόνη ο πολιτισμός των Ελλήνων, λέει ο Βρωμόστομος, μόνο οι θεόπληκτοι βλέπουν θαυμασμό και αγάπη προς αυτόν...]
- «Όσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας, τόσο λαμπρότερα φαίνονται τα ημέτερα... Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος, την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε ... και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται, τούτου (του πιστού βάρβαρου) καθ' εκάστη λαμπρότερα γίνονται». (Εις Ιωάννην 59.31.33). [Ένας ύμνος στη βαρβαρότητα και αμορφωσιά, ώστε να αναδειχθεί η δική του σοφία...]
- «Tα παιδιά να υπακούτε στους γονείς σας σύμφωνα με το θέλημα του Kυρίου... Όμως, όταν ο γονέας είναι Έλλην, τότε το παιδί δεν πρέπει να υπακούη» (προς Eφεσίους επιστολή, ομιλία 21, παρ. α). [Κάτι ανάλογα έλεγαν στα παιδιά στις ομάδες νεολαίας επί Μουσολίνι και Χίτλερ και τα παιδιά κάρφωναν τους γονείς και συγγενείς τους]
Βασίλειος ο Μέγας, (Καππαδόκης εκ καταγωγής που άλλαξε το όνομά του όταν προσχώρησε στο χριστιανισμό):
- «Είναι εχθροί οι Σύροι και Έλληνες, οι μεν που βρίσκονται προς ανατολάς, οι δε προς δυσμάς, διότι διασκεδάζουν καταβροχθίζoντας με ορθάνοιχτο στόμα τον Ισραήλ. Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης (βλ. Ησαΐας Θ΄11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμοποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστεύσαντες». (Εις Προφήτην Ησαϊαν 9.230.8)
- «Μη δειλιάζετε από των ελληνικών πιθανολογημάτων... τα οποία είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δαυλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ, μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα, αλλά σαν δάδες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπιλώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν. Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούν» (Εις Προφήτην Ησαΐαν Προοίμιον 7.196.3). [Πού να φανταζόταν τότε ότι οι πνευματικοί διάδοχοί του επικαλούνται σήμερα ακριβώς αυτά τα πιθανολογήματα και προσπαθούν να αντιστρέψουν όσα ο ίδιος πίστευε και έλεγε].
Ο συγκεκριμένος Βασίλειος είχε άποψη και για την Κοσμολογία και οι σχετικές μελέτες του περιλαμβάνονται σε βιβλίο του με τίτλο Εξαήμερον. Σ' αυτό απορρίπτει όλες τις ελληνικές κοσμολογικές θεωρίες, αφενός γιατί είναι ειδωλολατρικές και αφετέρου γιατί είναι αλληλοσυγκρουόμενες. Η ιδέα των πολλαπλών παράλληλων προβληματισμών δεν υπάρχει στη σκέψη των χριστιανών διανοουμένων, αφού όλα πρέπει να είναι ομοιόμορφα και να επιβεβαιώνουν τα ιουδαϊκά κείμενα.
Και αυτά τα κείμενα, λέει ο Βασίλειος, πρέπει να τα κατανοούμε επί λέξει και όχι αλληγορικά. Ας το βλέπουν εκείνοι που δηλώνουν ότι οι «γραφές» δεν είναι βιβλία Κοσμολογίας και Βιολογίας, αλλά έχουν ποιητική σημασία και περιγράφουν την αγάπη του θεού. Επειδή όμως προκύπτουν πολλά κενά από τις «γραφές» και διαπιστώνονται αντιφάσεις μεταξύ των γραπτών και των παρατηρουμένων (αν και μόνο στους ειδωλολάτρες εντόπιζε αλληλοσυγκρούσεις), ο Βασίλειος αποφαίνεται ότι ο θεός επίτηδες δεν υπεισέρχεται σε λεπτομέρειες, γιατί αυτές δεν αφορούν τους ανθρώπους, άρα δεν χρειάζεται να τις διερευνούμε (C. Mango: «Βυζάντιο»). Ένα θεμέλιο σοφίας και επιστήμης υπό τον τίτλο «πίστευε και μη ερεύνα».
Σημειωτέον ότι αυτή ακριβώς η άποψη κυριαρχεί και στον μωαμεθανισμό: Όλα ό,τι χρειάζεται να ξέρει ο άνθρωπος βρίσκονται στο κοράνι. Εφόσον κάτι δεν αναφέρεται σ' αυτό, είναι περιττό για τον άνθρωπο. Έτσι δεν χρειάζεται ο άνθρωπος να ξέρει τίποτα για τις επιστήμες, τις τέχνες, τον αθλητισμό, όλα όσα εισήγαγε και καθιέρωσε ο ελληνικός πολιτισμός, αφού αυτά δεν αναφέρονται στα «ιερά βιβλία» των θρησκειών.
Ως προς τις λεπτομέρειες της κοσμογονίας, δίνει ο Βασίλειος εξηγήσεις του τύπου ότι η Γη δεν στηρίζεται ούτε σε νερά, αλλιώς θα βούλιαζε, ούτε στον αέρα, διαφορετικά θα έπεφτε. Η μόνη δυνατή και αναμφισβήτητη εξήγηση βρίσκεται λοιπόν στους Ψαλμούς «εν τω χειρί αυτού τα πέρατα της Γης» και δεν υπάρχει πλέον αντικείμενο για συζήτηση. Ποιος είμαι εγώ που θα αμφισβητήσω τους ιουδαϊκούς ψαλμούς; Έτσι, γυρνάει ο σοφός Βασίλειος τον προβληματισμό για τη φύση σχεδόν μια χιλιετία πριν, στην εποχή πριν από τους φυσιοκράτες Ίωνες φιλοσόφους.
Ένα άλλο πρόβλημα αποτελεί για τον Βασίλειο η σύσταση του στερεώματος που αναφέρεται στη Γένεση: είναι αυτό από πάγο, από ορεία κρύσταλλο, από λεπιδόλιθο που έλεγαν οι παλαιότεροι χριστιανοί ερμηνευτές; Ο Βασίλειος δεν τοποθετείται ως προς το υλικό κατασκευής του στερεώματος, γνωρίζει όμως ότι εσωτερικά είναι κυρτό για να εξηγηθεί ο ουράνιος θόλος και εξωτερικά επίπεδο ή κοίλο, ώστε να συγκεντρώνονται τα νερά που πέφτουν από εκεί στη Γη με τη μορφή της βροχής! Με αυτή την αμάχητη λογική, ο άνθρωπος έχει μύτη για να στηρίζονται σ' αυτή τα γυαλιά μας...
Εντάξει, κανείς δεν απαιτεί σήμερα από μεσαιωνικούς φυσιοδίφες να έχουν επαρκείς γνώσεις κοσμολογικών και γεωλογικών θεμάτων, αλλά ο συγκεκριμένος μελετητής ήταν θεόπνευστος, δεν ήταν ένας τυχαίος φυσιοδίφης.
Ως προς τον αριθμό των θαλασσών πάνω στη Γη που αποτελούσε τότε για κοσμολογικούς και θεολογικούς λόγους αντικείμενο συζητήσεων, δηλώνει ο Βασίλειος, χωρίς να του πέφτει λόγος και χωρίς να τον θεωρεί κάποιος αρμόδιο να αποφανθεί, ότι υπάρχει μόνο μία θάλασσα, η Κασπία, η οποία πρέπει να συγκοινωνεί με τον Ωκεανό, αλλά οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν το ακριβές σημείο. Δεν λέω, και οι «καταργημένοι» από τον Βασίλειο (και το ρωμαϊκό στρατό) Έλληνες φιλόσοφοι είχαν απλοϊκές ή αφελείς αντιλήψεις, αλλά αυτοί ήταν τουλάχιστον φυσιοκράτες, όσοι ήταν, είχαν ξεπεράσει τη θεοκρατία και, επιπλέον, κανείς μεταγενέστερος δεν τους προέβαλε ως θεόπνευστους.
Σήμερα ξέρουμε ότι αυτά που έγραφε τότε ο θεόπνευστος Βασίλειος είναι αστειότητες, αλλά κανείς από τους θεόπληκτους δεν σκέφτεται να αποσύρει το συγκεκριμένο πόνημά του για να μην τον εκθέτουν. Ποιος θα το διαβάσει μωρέ, θα λένε μεταξύ τους! Κι έχουν δίκιο, σιγά μην διαβάζουν σοβαροί άνθρωποι την Εξαήμερον Διδασκαλίαν... Γιατί να πιστέψουμε όμως ότι σε όλα τα άλλα που έλεγε, τα φιλοσοφικά, ηθικά κτλ., τα οποία επιδέχονται έτσι κι αλλιώς πολλαπλές ερμηνείες, μπορεί να είναι περισσότερο σωστά από τα κοσμολογικά του;
Αληθώς, «πατέρας της γνώσης» και ο Καππαδόκης!
Σημειωτέον ότι αυτή ακριβώς η άποψη κυριαρχεί και στον μωαμεθανισμό: Όλα ό,τι χρειάζεται να ξέρει ο άνθρωπος βρίσκονται στο κοράνι. Εφόσον κάτι δεν αναφέρεται σ' αυτό, είναι περιττό για τον άνθρωπο. Έτσι δεν χρειάζεται ο άνθρωπος να ξέρει τίποτα για τις επιστήμες, τις τέχνες, τον αθλητισμό, όλα όσα εισήγαγε και καθιέρωσε ο ελληνικός πολιτισμός, αφού αυτά δεν αναφέρονται στα «ιερά βιβλία» των θρησκειών.
Ως προς τις λεπτομέρειες της κοσμογονίας, δίνει ο Βασίλειος εξηγήσεις του τύπου ότι η Γη δεν στηρίζεται ούτε σε νερά, αλλιώς θα βούλιαζε, ούτε στον αέρα, διαφορετικά θα έπεφτε. Η μόνη δυνατή και αναμφισβήτητη εξήγηση βρίσκεται λοιπόν στους Ψαλμούς «εν τω χειρί αυτού τα πέρατα της Γης» και δεν υπάρχει πλέον αντικείμενο για συζήτηση. Ποιος είμαι εγώ που θα αμφισβητήσω τους ιουδαϊκούς ψαλμούς; Έτσι, γυρνάει ο σοφός Βασίλειος τον προβληματισμό για τη φύση σχεδόν μια χιλιετία πριν, στην εποχή πριν από τους φυσιοκράτες Ίωνες φιλοσόφους.
Ένα άλλο πρόβλημα αποτελεί για τον Βασίλειο η σύσταση του στερεώματος που αναφέρεται στη Γένεση: είναι αυτό από πάγο, από ορεία κρύσταλλο, από λεπιδόλιθο που έλεγαν οι παλαιότεροι χριστιανοί ερμηνευτές; Ο Βασίλειος δεν τοποθετείται ως προς το υλικό κατασκευής του στερεώματος, γνωρίζει όμως ότι εσωτερικά είναι κυρτό για να εξηγηθεί ο ουράνιος θόλος και εξωτερικά επίπεδο ή κοίλο, ώστε να συγκεντρώνονται τα νερά που πέφτουν από εκεί στη Γη με τη μορφή της βροχής! Με αυτή την αμάχητη λογική, ο άνθρωπος έχει μύτη για να στηρίζονται σ' αυτή τα γυαλιά μας...
Εντάξει, κανείς δεν απαιτεί σήμερα από μεσαιωνικούς φυσιοδίφες να έχουν επαρκείς γνώσεις κοσμολογικών και γεωλογικών θεμάτων, αλλά ο συγκεκριμένος μελετητής ήταν θεόπνευστος, δεν ήταν ένας τυχαίος φυσιοδίφης.
Ως προς τον αριθμό των θαλασσών πάνω στη Γη που αποτελούσε τότε για κοσμολογικούς και θεολογικούς λόγους αντικείμενο συζητήσεων, δηλώνει ο Βασίλειος, χωρίς να του πέφτει λόγος και χωρίς να τον θεωρεί κάποιος αρμόδιο να αποφανθεί, ότι υπάρχει μόνο μία θάλασσα, η Κασπία, η οποία πρέπει να συγκοινωνεί με τον Ωκεανό, αλλά οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν το ακριβές σημείο. Δεν λέω, και οι «καταργημένοι» από τον Βασίλειο (και το ρωμαϊκό στρατό) Έλληνες φιλόσοφοι είχαν απλοϊκές ή αφελείς αντιλήψεις, αλλά αυτοί ήταν τουλάχιστον φυσιοκράτες, όσοι ήταν, είχαν ξεπεράσει τη θεοκρατία και, επιπλέον, κανείς μεταγενέστερος δεν τους προέβαλε ως θεόπνευστους.
Σήμερα ξέρουμε ότι αυτά που έγραφε τότε ο θεόπνευστος Βασίλειος είναι αστειότητες, αλλά κανείς από τους θεόπληκτους δεν σκέφτεται να αποσύρει το συγκεκριμένο πόνημά του για να μην τον εκθέτουν. Ποιος θα το διαβάσει μωρέ, θα λένε μεταξύ τους! Κι έχουν δίκιο, σιγά μην διαβάζουν σοβαροί άνθρωποι την Εξαήμερον Διδασκαλίαν... Γιατί να πιστέψουμε όμως ότι σε όλα τα άλλα που έλεγε, τα φιλοσοφικά, ηθικά κτλ., τα οποία επιδέχονται έτσι κι αλλιώς πολλαπλές ερμηνείες, μπορεί να είναι περισσότερο σωστά από τα κοσμολογικά του;
Αληθώς, «πατέρας της γνώσης» και ο Καππαδόκης!
