Οι κάτοικοι της Ινδονησίας και ορισμένων απομακρυσμένων νησιών του Ειρηνικού ήταν οι μόνοι που μπόρεσαν να θαυμάσουν τη σπάνια δακτυλιοειδή έκλειψη της Δευτέρας, η οποία μεταμόρφωσε τον Ήλιο σε μαύρη τρύπα στεφανωμένη με έναν πύρινο δακτύλιο.
Δεκάδες άτομα βρίσκονταν συγκεντρωμένα στη δυτική παράκτια πόλη της Ανιέρ στην Ινδονησία όταν η Σελήνη έκρυψε τον Ήλιο στις 4.40 μμ τοπική ώρα. Η σιλουέτα του φεγγαριού κάλυψε το 92% της επιφάνειας του ηλιακού δίσκου, αφήνοντας γύρω της έναν τέλειο, εκτυφλωτικό δακτύλιο που διήρκεσε περίπου 4 λεπτά.
Ο βασικός μηχανισμός της δακτυλιοειδούς έκλειψης είναι ίδιος με της ολικής έκλειψης: η Σελήνη μπαίνει ακριβώς ανάμεσα στον Ήλιο και τη Γη. Η διαφορά στην περίπτωση της δακτυλιοειδούς έκλειψης είναι ότι το φεγγάρι εκείνη τη στιγμή απέχει από τη Γη λίγο περισσότερο από ό,τι συνήθως, οπότε φαίνεται μικρότερο στον ουρανό και δεν μπορεί να καλύψει τελείως τον ηλιακό δίσκο.
Το φαινόμενο γίνεται ορατό ως δακτυλιοειδής έκλειψη μόνο στις περιοχές όπου πέφτει η κύρια σκιά της Σελήνης. Λίγο έξω από το μονοπάτι που ακολουθεί αυτή η σκιά, η διέλευση του φεγγαριού γίνεται ορατή ως μερική έκλειψη.
Το μονοπάτι της δακτυλιοειδούς έκλειψης της Δευτέρας διέσχισε τον Ινδικό Ωκεανό και εξαφανίστηκε το σούρουπο λίγο πριν φτάσει τις Φιλιππίνες. Μόνο ορισμένες περιοχές της Ινδονησίας, καθώς και τα νησιά Κόκο στο Νότιο Ειρηνικό, μπόρεσαν να δουν το φαινόμενο σε όλο του το μεγαλείο.
Η μερική έκλειψη ήταν αντίθετα ορατή σε μια πολύ ευρύτερη ζώνη, η οποία περιλάμβανε το νοτιότερο ένα τρίτο της Αφρικής, τη νοτιοανατολική Ινδία και τη δυτική Αυστραλία.
Δεκάδες άτομα βρίσκονταν συγκεντρωμένα στη δυτική παράκτια πόλη της Ανιέρ στην Ινδονησία όταν η Σελήνη έκρυψε τον Ήλιο στις 4.40 μμ τοπική ώρα. Η σιλουέτα του φεγγαριού κάλυψε το 92% της επιφάνειας του ηλιακού δίσκου, αφήνοντας γύρω της έναν τέλειο, εκτυφλωτικό δακτύλιο που διήρκεσε περίπου 4 λεπτά.
Ο βασικός μηχανισμός της δακτυλιοειδούς έκλειψης είναι ίδιος με της ολικής έκλειψης: η Σελήνη μπαίνει ακριβώς ανάμεσα στον Ήλιο και τη Γη. Η διαφορά στην περίπτωση της δακτυλιοειδούς έκλειψης είναι ότι το φεγγάρι εκείνη τη στιγμή απέχει από τη Γη λίγο περισσότερο από ό,τι συνήθως, οπότε φαίνεται μικρότερο στον ουρανό και δεν μπορεί να καλύψει τελείως τον ηλιακό δίσκο.
Το φαινόμενο γίνεται ορατό ως δακτυλιοειδής έκλειψη μόνο στις περιοχές όπου πέφτει η κύρια σκιά της Σελήνης. Λίγο έξω από το μονοπάτι που ακολουθεί αυτή η σκιά, η διέλευση του φεγγαριού γίνεται ορατή ως μερική έκλειψη.
Το μονοπάτι της δακτυλιοειδούς έκλειψης της Δευτέρας διέσχισε τον Ινδικό Ωκεανό και εξαφανίστηκε το σούρουπο λίγο πριν φτάσει τις Φιλιππίνες. Μόνο ορισμένες περιοχές της Ινδονησίας, καθώς και τα νησιά Κόκο στο Νότιο Ειρηνικό, μπόρεσαν να δουν το φαινόμενο σε όλο του το μεγαλείο.
Η μερική έκλειψη ήταν αντίθετα ορατή σε μια πολύ ευρύτερη ζώνη, η οποία περιλάμβανε το νοτιότερο ένα τρίτο της Αφρικής, τη νοτιοανατολική Ινδία και τη δυτική Αυστραλία.
(www.in.gr, ΔΟΛ, 26/1/2009)
