Περίπου πριν από 250 εκατομμύρια χρόνια χρονολογείται το τέλος της τελευταίας περιόδου της Παλαιοζωικής γεωλογικής εποχής, γνωστής ως Πέρμια. Τότε μαζικές εκρήξεις ηφαιστείων και άλλες φυσικές καταστροφές οδήγησαν στην πλέον εκτεταμένη εξαφάνιση ειδών που έχει καταγραφεί στην παλαιοντολογία. Τα 20.000 ευρήματα απολιθωμάτων που είχαν θαφτεί όλα αυτά τα χρόνια σε ένα βουνό στην Κίνα και βρέθηκαν σχεδόν άθικτα ανήκουν, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, σε αρχαίο θαλάσσιο οικοσύστημα.
(click)
Ολόκληρος σκελετός από σαυροειδές πλάσμα
Ιχθυόσαυρος ο τρομερός, ένας από τους πρώτους μεγάλους θαλάσσιους «κυνηγούς»
Το δόντι ενός Αρχόσαυρου και το αποτύπωμα ενός πεταλοειδούς καβουριού
Απομεινάρια ενός αρχαίου θαλάσσιου αχινού και ένα κωνοφόρο φυτό
Ένα σημαντικό εύρημα με οργανισμούς που εξελίχθηκαν σε συγκεκριμένο χώρο, αλλά καταστράφηκαν λόγω γεωλογικών ανακατατάξεων και δεν είχαν τη δυνατότητα να επεκταθούν σε άλλους γεωγραφικούς χώρους. Έτσι, διατηρήθηκαν απολιθώματα ειδών που δεν προέκυψαν αλλού... Ένα δείγμα παρεμποδισμένης εξέλιξης, αν και αυτά τα είδη είχαν ήδη επιβιώσει μερικές δεκάδες και εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, πολύ περισσότερο απ' όσο υπάρχει ο άνθρωπος σήμερα.
