Οι πλαστογραφημένες επιστολές του Παύλου

Όπως δεν υπάρχουν ιστορικά κείμενα για τον Ιησού και τους Αποστόλους, δεν υπάρχουν επίσης για τον Παύλο. Ό,τι είναι σήμερα γνωστό γι’ αυτόν, προκύπτει από τις Επιστολές του και τις Πράξεις των Αποστόλων. Η σημασία των Επιστολών είναι πολύ μεγάλη γιατί, όπως έχουν δηλώσει διαχρονικά έγκριτοι μελετητές: «Χριστιανισμός είναι η θρησκεία που θεμελιώθηκε πάνω στις επιστολές του Παύλου. Με αυτές υποκαθιστά ο Παύλος το ευαγγέλιο του Ιησού με ένα ευαγγέλιο για τον Ιησού». Γι’ αυτό αναρωτήθηκα ήδη σε προηγούμενες αναρτήσεις, ποιο ακριβώς ευαγγέλιο μας λένε (συγκεκριμένα ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος) ότι «δίδαξε τους Αθηναίους ο Παύλος»;

Όμως, αυτές οι δύο ομάδες κειμένων, όχι μόνο δεν είναι αξιόπιστες, αλλά διαφωνούν και μεταξύ τους. Διάφορες επιστολές είναι αποδεδειγμένα χαλκευμένες, δηλαδή έχουν συγγραφεί από άλλους ανθρώπους και οι θεωρούμενες «έγκυρες» έχουν υποστεί προσθαφαιρέσεις κα βελτιώσεις. Γι’ αυτό είναι άσκοπο να πετάνε οι χριστιανοί μεταξύ τους ή προς άλλους δήθεν αποφθέγματα του Παύλου, τη στιγμή που αυτά είναι κατά πάσα βεβαιότητα επινοημένα και εξυπηρετούσαν, την εποχή που γράφτηκαν, άλλους σκοπούς, κυρίως εξουσίας στις ομάδες των πρωτοχριστιανών πιστών, οι οποίοι πλήρωναν κιόλας!

Για παράδειγμα, οι λεγόμενες από τους θεολόγους «ποιμενικές επιστολές», δηλαδή οι δύο επιστολές «Προς Τιμόθεον» και η επιστολή «Προς Τίτον», είναι αποδεδειγμένα πλαστές. Γράφτηκαν στη Μικρά Ασία αρκετές δεκαετίες μετά το θάνατο του Παύλου, με εμφανή την προσπάθεια απομίμησης του παυλικού τρόπου γραφής. Οι ακαδημαϊκοί θεολόγοι θεωρούν ότι αυτές οι επιστολές γράφτηκαν στις αρχές του δεύτερου αιώνα, άρα πάνω από 40 χρόνια μετά το θάνατο του Παύλου (62 ή 67 μ.Χ.)

Δεν είναι τυχαίο δε ότι ακριβώς αυτές τις επιστολές επικαλούνταν διάφοροι βαθμοφόροι των πρώτων χριστιανικών αιώνων για να κατακεραυνώσουν τους «αιρετικούς», ενώ ακριβώς αυτοί οι αιρετικοί αμφισβητούσαν την εγκυρότητά τους, ο δε Μαρκίων εκ Σινώπης, μαθητής του Παύλου ο ίδιος, ήξερε και ποιος τις πλαστογράφησε. Επειδή πήγαινε όμως κόντρα στον επίσημο μηχανισμό, είχε αφοριστεί ως «αιρετικός».

Το δεύτερο και τρίτο αιώνα χαλκεύτηκαν όλο και περισσότερα κείμενα του Παύλου, με κύριο στόχο εκείνη την εποχή την καταπολέμηση του Μαρκιωντισμού. Όποτε δεν μπορούσε να απαντηθεί κάτι από τους ανθρώπους του μηχανισμού, παρουσιαζόταν μια επιστολή ή κάποιο σημείωμα που έδινε την επιθυμητή απάντηση. Έτσι χαλκεύτηκε και μία τρίτη επιστολή προς Κορινθίους, η οποία μετά από κάποιες δεκαετίες αποσύρθηκε, αφού είχε πετύχει τον επιθυμητό στόχο της αντιμετώπισης  κάποιων «αιρετικών».

Λυκοφιλία Πέτρου και Παύλου

Αυτά τα πλαστά κείμενα ήταν τους πρώτους αιώνες τα σημαντικότερα στις θεολογικές συζητήσεις των «πατέρων» της εκκλησίας. Οι Ειρηναίος, Τερτυλιανός, Κλήμης, Οριγένης κ.ά. χρησιμοποιούσαν μάλιστα τις πλαστές επιστολές του Παύλου ως αποκλειστικά έγκυρα κείμενα και χαρακτήριζαν πλαστά αυτά που θεωρούν σήμερα ως έγκυρα! Μύλος! Έτσι, μια φορά με τα μεν και μια φορά με τα άλλα κείμενα, συγκροτήθηκαν σταδιακά ένας μηχανισμός με μια θεωρία (θεολογία), η οποία άλλαζε κατά περίπτωση, φτάνει να μην χανόταν ο έλεγχος της εκκλησιαστικής εξουσίας και μειώνονταν οι εισπράξεις.

Ειδικά από τις πλαστές «ποιμαντικές επιστολές» του Παύλου «διάβαζαν» οι καλοθελητές κήρυκες της χριστιανικής αγάπης τις εντολές εξοντώσεως των «αιρετικών» και «απίστων» και αξιοποιήθηκαν όλους τους επόμενους αιώνες εναντίον αντιπάλων σε Ανατολή και Δύση, κατά τραγική ειρωνεία μάλιστα και εναντίον των λεγόμενων «Παυλικανών», μια ομάδα που θεωρούσε τον Παύλο ως ανώτατο φωστήρα της πίστης τους και όλους τους άλλους ασήμαντους. Όχι βέβαια ότι ο ίδιος ο Παύλος θα είχε αντίρρηση γι' αυτές τις εγκληματικές διώξεις! Όποτε του δόθηκε η ευκαιρία, εκδήλωσε το ήθος και τις προθέσεις του...

Εκτός των προαναφερομένων, η επιστολή «Προς Εφεσίους» θεωρείται από όλους τους ιστορικούς και θεολόγους μία «ευλαβική απάτη» - για το καλό μας! Πολλοί θεολόγοι θεωρούν επίσης πλαστές την επιστολή «Προς Κολασσαείς» και τη δεύτερη επιστολή «Προς Θεσσαλονικείς». Για την επιστολή «Προς Ιουδαίους» θεωρεί ο Τερτυλιανός ότι έχει γραφτεί από τον Βαρνάβα, άλλοι θεωρούν ότι την έγραψε ο ευαγγελιστής Λουκάς και άλλοι κάποιους άλλους που έζησαν και μαγείρευαν τα θεολογικά θέματα εκείνη την εποχή.

Πέρα από τις χαλκεύσεις, υπάρχει μέχρι σήμερα και ένα πρόβλημα κατανόησης. Πολλά από τα γραφόμενα από τον Παύλο –λέμε τώρα-, είναι πολυσήμαντα, γι’ αυτό κατά καιρούς ερμηνεύονται διαφορετικά, μέχρι και με το ακριβώς αντίθετο από το σαφώς αναγραφόμενο. Είδαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις ότι η απόλυτη υποταγή της γυναίκας ερμηνεύεται με θράσος  ως «απελευθέρωση της γυναίκας» και η εντολή για ομαλή συνέχιση της δουλείας ως «απελευθέρωση των δούλων»!

Ο συντάκτης της δεύτερης επιστολής του Πέτρου αναφέρει (3.16) ότι «μερικά πράγματα είναι δυσνόητα», χωρίς να κάνει προσπάθεια να τα ερμηνεύσει ο ίδιος αυθεντικά. Όποιος όμως, λέει ο συντάκτης, τα διαστρεβλώνει, θα καταστραφεί, μάλλον εννοεί ότι θα τιμωρηθεί από το θεό του. Αλλά αφού είναι δυσνόητα, σκέφτομαι εγώ, πώς να βρει ο απλός -και αμόρφωτος κατά κανόνα- αναγνώστης εκείνης και της σημερινής εποχής το σωστό νόημα; Θα ακούσει τι θα του πει ο κληρικός, άρα είναι αυταπόδεικτη η ανάγκη για παρουσία ενός παπά, ο οποίος πρέπει να ψωμίζεται από τους οβολούς του ποιμνίου… Πώς αλλιώς να ζήσει, αφού όλη την ημέρα μελετάει τις γραφές;

Εκτός άλλων, ο Αυγουστίνος έγραψε επίσης ότι πολλά από αυτά που «γράφει ο Παύλος» είναι τελείως ασαφή. Έτσι μπορούσε καθένας να δώσει την ερμηνεία που ταίριαζε στην εποχή του και στην περιοχή του, μια θρησκεία για κάθε χρήση… Ο δε Goethe που ασχολήθηκε επίσης επί μακρόν με τα χριστιανικά κείμενα και τελικά τα απέρριψε ως πλαστογραφημένα και άχρηστα, αποφάνθηκε ότι η χριστιανική θρησκεία στηρίζεται σε κείμενα που δεν βγάζουν νόημα σε καίρια σημεία τους…

Στη σημερινή εποχή έχουν καταλήξει οι θεολόγοι ότι, ο μοναδικός που κατάλαβε τον Παύλο ήταν ο μαθητής του Μαρκίων και ακριβώς αυτός χαρακτηρίστηκε και θεωρείται σήμερα ακόμα ως «αιρετικός».

Το σημαντικότερο στοιχείο που εισήγαγε σταδιακά ο Παύλος, από κείμενο σε κείμενο, όπως το διαμόρφωνε στο μυαλό του αντιμετωπίζοντας εκπροσώπους άλλων θρησκειών, ήταν η μετάβαση από κάποιον –πιθανόν υπαρκτό ή φανταστικό- άνθρωπο Ιησού σε έναν επινοημένο Χριστό, ένα μεσσία όπως τον προέβλεπαν οι γραφές (Π.Δ.) και όπως τον επιθυμούσαν οι χριστιανοί, ώστε να αντιπαρατεθούν με τους Έλληνες (ειδωλολάτρες) και τους Ιουδαίους. Με αυτή τη σταδιακή αγιοποίηση ενός ανθρώπου έγινε το βήμα από τη φυσική πραγματικότητα στη μεταφυσική, από κάποιον μαραγκό Ιησού στον ημίθεο Χριστό, από έναν ταλαιπωρημένο επαναστάτη που εκτελέστηκε, όπως πολλοί άλλοι, σε έναν υιό θεού, ο οποίος εκτελούσε μια θεϊκή αποστολή και αναστήθηκε.

Μετά, από αυτές τις μυθοπλασίες του Παύλου και βάσει αυτών, γράφτηκαν στη συνέχεια τα χριστιανικά ευαγγέλια, με τα οποία συμπληρώθηκαν και διακοσμήθηκαν οι φαντασιώσεις του Παύλου με «γεγονότα», κυρίως από ιστορίες που κυκλοφορούσαν ευρέως στη Μικρά Ασία και τη Μέση Ανατολή και από βιογραφικά άλλων προσώπων και θεών.

(βλέπε επίσης >>>)

Ο Άνθιμος διακινεί ψηφοδέλτια στους ναούς

(Συνέντευξη στον Βαγγέλη Πλάκα, Μακεδονία, 31/10/2010)

Επιμένει στους χαρακτηρισμούς του προς τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης (τον παραλλήλισε με “μουτζαχεντίν”) ο υποψήφιος δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης, ο οποίος όχι μόνο αποκλείει το ενδεχόμενο να ανακαλέσει, αλλά προχωρά και ένα βήμα παρακάτω: αιτιολογώντας την αναφορά του σε “τρίγωνο συντηρητισμού μεταξύ Άνθιμου - Ψωμιάδη - Παπαγεωργόπουλου”, καταγγέλλει πως ο κ. Άνθιμος κατευθύνει ψήφους και στηρίζει συγκεκριμένους υποψηφίους, καθώς και ότι διακινούνται ψηφοδέλτια μέσα από τις εκκλησίες.

Ο κ. Μπουτάρης διαψεύδει πως ο πρωθυπουργός τού ζήτησε να ρίξει τους τόνους στην αντιπαράθεσή του με τον μητροπολίτη και χαρακτηρίζει “ατυχία” για τη Θεσσαλονίκη που έχει τον συγκεκριμένο ιεράρχη. “Δεν έχει κανένα δικαίωμα να παρεμβαίνει στα κοσμικά με τον τρόπο αυτό” τονίζει, προσθέτοντας πως μετά τα τελευταία γεγονότα κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την παρέμβαση του κ. Άνθιμου στα πολιτικά.

Ο υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης μιλά και για τη Χρύσα Αράπογλου εκτιμώντας πως θα τον στηρίξει, καθώς “ξεπέρασε την πικρία της” για τη στάση του (τη χαρακτηρίζει “άκομψη”) απέναντί της το 2006. Χαρακτηρίζει επίσης μοναδική λύση το μνημόνιο, καθώς η άλλη θα ήταν η πτώχευση της χώρας, και δεν θεωρεί πως θα εισπράξει φθορά λόγω της στήριξής του από το ΠΑΣΟΚ.

Προκάλεσε εντύπωση σε πολλούς η παρουσία σας στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, δεδομένου ότι δεν το συνηθίζετε. Γιατί πήγατε;

Μπουτάρης: Η παρουσία μου κρίθηκε απαραίτητη ενόψει των εκλογών. Έπρεπε να πάω να δώσω το παρών ως υποψήφιος δήμαρχος. Με την ίδια λογική πήγα και στην παρέλαση και σε διάφορες άλλες εκδηλώσεις.

Συζητήθηκε όμως και η δήλωσή σας “τιμώ την εκκλησία”, την οποία κάνατε μετά την παρέμβαση του πρωθυπουργού, που σας ζήτησε να πέσουν οι τόνοι. Γιατί κάνατε αυτή τη δήλωση;

Μπουτάρης: Διότι τιμώ την εκκλησία. Ο πρωθυπουργός δεν μου είπε τίποτα πριν. Αλλά και μετά δεν μου είπε να ρίξω τους τόνους, απλά με ρώτησε τι έγινε. Εγώ βγαίνοντας από την εκκλησία δήλωσα ότι τιμώ την εκκλησία και το έχω αποδείξει. Τη θρησκευτική μου παιδεία και την πίστη δεν επιτρέπω σε κανέναν να την αμφισβητήσει. Το πώς την εκφράζει ο καθένας είναι άλλο θέμα. Θα θυμίσω τον Χριστό που έδιωξε τους εμπόρους από τον ναό, θα θυμίσω τις διαμάχες που πάντα υπάρχουν μεταξύ θρησκευτικών και πολιτικών ηγετών. Θα ήθελα επίσης να υπογραμμίσω την παρουσία ανθρώπων όπως ο Βαρθολομαίος, ο Ιερώνυμος και ο Αναστάσιος, που είναι εξαιρετικά υποδείγματα θρησκευτικότητας. Δυστυχώς η Θεσσαλονίκη έχει και αυτή την ατυχία. Ο μητροπολίτης δεν εκλέγεται αλλά ορίζεται, ουσιαστικά, από τις διαδικασίες της Ιεράς Συνόδου. Αν η διαδικασία τού “άξιος” γινόταν με πραγματικά “εκλογικά” κριτήρια, δεν ξέρω αν ο Άνθιμος άκουγε το “άξιος” μέσα στην εκκλησία.

Τον παραλληλισμό με “μουτζαχεντίν”, που πυροδότησε την αντιπαράθεση, τώρα θα τον παίρνατε πίσω όπως σας ζήτησε ο κ. Άνθιμος;

Μπουτάρης: Όχι, δεν υπάρχει λόγος να τον πάρω πίσω. Οι μουτζαχεντίν δρουν με τυφλό δογματισμό, κήρυσσαν τον ιερό πόλεμο: θάνατος στους απίστους. Ο λόγος του Άνθιμου δεν διαφέρει από αυτό πλέον: όσοι δεν συμπλέουν με τη δική του αντίληψη είναι ας πούμε οι “άπιστοι”. Αυτό είναι απολύτως αντιδημοκρατικό. Επίσης έχει και άλλη διάσταση. Ο θρησκευτικός ηγέτης είναι για τη θρησκεία, για την κοσμική ηγεσία έχουμε άλλους. Δεν δίνει κανένας το δικαίωμα σε έναν θρησκευτικό ηγέτη να ανακατεύεται στα κοσμικά με τον τρόπο αυτό.

Μιλήσατε για τρίγωνο συντηρητισμού Άνθιμου - Ψωμιάδη - Παπαγεωργόπουλου. Τι υπονοείτε, ότι ο μητροπολίτης στηρίζει και κατευθύνει ψήφους προς υποψήφιους;

Μπουτάρης: Δεν το υπονοώ απλώς. Είναι κοινό μυστικό. Εγώ το λέω. Και λέω αυτό που ξέρουν όλοι και δεν το ομολογούν. Διακινούνται ψηφοδέλτια μέσα από τους ναούς.

Τι μένει πολιτικά από την υπόθεση;

Μπουτάρης: Υπάρχουν πολλοί, σκληροπυρηνικοί της δεξιάς, που θα πουν: Βλέπετε; Καλά του τα είπε ο Άνθιμος. Όμως υπάρχουν και άλλοι που θα πουν: Φτάνει πια ο Άνθιμος. Γίνεται ένας πιο ξεκάθαρος διαχωρισμός για ζητήματα που ως τώρα κρύβονταν κάτω από το χαλί. Η εμπλοκή του μητροπολίτη σε καθαρά πολιτικά θέματα είναι μια πρακτική που όλοι την ξέρουμε αλλά κανένας δεν την ομολογεί. Και τώρα πια αποδείχθηκε και δημόσια και κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί.

Ζητήσατε τη στήριξη της Χρύσας Αράπογλου μετά από όσα είχαν συμβεί το 2006. Τι σας απάντησε;

Μπουτάρης: Αυτή η πικρία που αισθάνθηκε η Χρύσα με την άκομψη συμπεριφορά μου στις προηγούμενες εκλογές ξεπεράστηκε. Η Χρύσα αντιλήφθηκε ότι σ’ αυτή τη φάση οι προσωπικές πικρίες πρέπει να παραμερίζονται, διότι υπάρχει ένας συγκεκριμένος στόχος για την ανατροπή του συστήματος στη διοίκηση του δήμου. Και αυτό την τιμά ιδιαίτερα.

Υπάρχουν παράπονα για υπερπροβολή και στήριξη των στενών σας συνεργατών, των κυρίων Αβραμόπουλου και Κουράκη. Στην προεκλογική περίοδο αυτό μπορεί να δημιουργήσει παρεξηγήσεις. Τι απαντάτε;

Μπουτάρης: Όποιος παρεξηγείται από την προβολή εκ μέρους μου του Παναγιώτη και του Ανδρέα είναι χαζός. Αυτό είναι και η ουσία της “Πρωτοβουλίας”. Ο Παναγιώτης είναι ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρέας Δημοκρατική Αριστερά, εγώ λειτουργώ ως λάβαρο της “Πρωτοβουλίας”, επωμίζομαι όλο το βάρος και τις ευθύνες. Είναι φυσικό -και σημειολογικά και ουσιαστικά- να στηρίζομαι σε δύο ανθρώπους με τους οποίους ξεκινήσαμε μαζί και ήμασταν μαζί στο δημοτικό συμβούλιο. Οι αγώνες τους δεν μπορεί να μην αναγνωριστούν. Και δεν είναι ίσοι. Είναι ένα σκαλοπάτι πιο ψηλά από όλους τους άλλους.

Για τα χαμένα εκατομμύρια του δήμου

Είπατε ότι θα διεκδικήσετε την επιστροφή των χρημάτων που κλάπηκαν από τα ταμεία του δήμου στην υπόθεση της υπεξαίρεσης. Πώς;

Μπουτάρης: Ο νόμος υπάρχει και λέει πως αν αποδειχθεί η ενοχή, μπορεί με αίτηση κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων να ζητήσεις πίσω τα χρήματα που μπήκαν στην τσέπη κάποιων. Αν στοιχειοθετηθεί βεβαίως. Και θα το κάνουμε διότι δεν με ενδιαφέρει να τον βάλω φυλακή και να τον πληρώνω κιόλας, αλλά να πάρω πίσω τα λεφτά.

Πώς αλλιώς θα αντιμετωπίζατε την υπόθεση, κ. Μπουτάρη;

Μπουτάρης: Υπάρχουν δύο σκέλη. Το δικαστικό, που είναι σε εξέλιξη και θα επιβληθούν οι ποινές. Το άλλο είναι το πολιτικό. Στη συνείδηση του κόσμου έχει ήδη αποσαφηνιστεί ποιος έχει την ευθύνη. Πολιτική ευθύνη υπάρχει έτσι κι αλλιώς. Δεν υπάρχει “δεν ξέρω”. Όταν λες “δεν ξέρω”, παραιτείσαι. Απαιτείται βέβαια και η αποκατάσταση ενός συστήματος αυστηρού εσωτερικού ελέγχου για τα οικονομικά του δήμου.

Άνθιμος ο Αναιδής!

(ΞΕΝΟΦΩΝ Α. ΜΠΡΟΥΝΤΖΑΚΗΣ, 
το ΠΟΝΤΙΚΙ, 29/10/2010)

«Όσο ζω εγώ, η εκκλησία δεν θα σου επιτρέψει να δεις δημαρχία». Αυθεντικός χριστιανικός λόγος, απαλλαγμένος από εμπάθεια, μίσος και εκδικητικότητα – ό,τι δηλαδή διδάσκει ο λόγος της εκκλησίας. 

Αυτήν την ξεκάθαρη απειλή απηύθυνε ο μητροπολίτης Άνθιμος στον συμπολίτη του υποψήφιο δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη. Ως γνωστόν, δεν είναι η πρώτη φορά που ο εν λόγω μητροπολίτης γίνεται «πρωταγωνιστής» της πολιτικής ζωής της χώρας μας. Εδώ, για να είμαστε δίκαιοι, πρέπει να τονίσουμε ότι η Αρχιεπισκοπή δεν συμμερίζεται καμιά εμπλοκή ρασοφόρου στην πολιτική. Ο Άνθιμος, ωστόσο, φαίνεται να διαθέτει πολλά παλαιά υποδήματα, στα οποία γράφει αόκνως και τις προσταγές της ηγεσίας της εκκλησίας και το πολιτικό σύστημα, και κατ’ επέκτασην τη Δημοκρατία και τους πολίτες. 

Για πολλοστή φορά παραβιάζει κατάφορα και με αναιδή προκλητικότητα τα διακριτά με σαφήνεια όρια πολιτείας - εκκλησίας. Ταυτίζοντας την εκκλησία με τον αηθέστερο και πλέον βάρβαρο τρόπο με το πρόσωπό του, ο ασεβής κατά της εκκλησίας, αλλά και κατά της πολιτείας, μητροπολίτης, με τρόπο πρωτοφανή για τις ευαισθησίες μιας δημοκρατικής χώρας, προωθεί την ιδέα ενός καθεστώτος στο οποίο θα ασκεί θρησκευτικο-πολιτική εξουσία. 

Πέραν του αυτονόητου του πράγματος, ότι δηλαδή ένας θρησκευτικός ηγέτης δεν έχει το δικαίωμα να εκστομίζει απειλές εναντίον κανενός θνητού πλάσματος, ο Άνθιμος ασκεί επικίνδυνη προσωπική εσωτερική και εξωτερική πολιτική προσφέροντας στη χώρα τις χείριστες υπηρεσίες. Αυτήν τη στιγμή, η χώρα, της οποίας οι πολίτες και το πολιτικό σύστημα βρίσκονται στην πιο σκληρή δοκιμασία, το μόνο που δεν χρειάζεται είναι οι υπηρεσίες ενός Άνθιμου - Χομεϊνί!

Ο Μαραθώνιος...

Με αφορμή το σημερινό μαραθώνιο δρόμο με την πολύ μεγάλη συμμετοχή (και τον καλό καιρό), για τον οποίο υπάρχουν διάφορες μυθοπλασίες, ήδη από την Αρχαιότητα, γράφει ο Ηρόδοτος:

«Πριν εγκαταλείψουν την πόλη, οι Αθηναίοι στρατηγοί έστειλαν μήνυμα στη Σπάρτη. Ο αγγελιαφόρος ήταν ένας Αθηναίος ονόματι Φειδιππίδης, εκπαιδευμένος δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Σύμφωνα με την αναφορά που έδωσε στους Αθηναίους κατά την επιστροφή του, ο Φειδιππίδης συνάντησε τον θεό Πάνα στο Όρος Παρθένιο, πάνω από την Τεγέα. Ο Πάν, είπε ο Φειδιππίδης, απευθύνθηκε σε αυτόν με το όνομά του και του ζήτησε να ρωτήσει τους Αθηναίους γιατί τον αγνόησαν, παρά τη φιλία του απέναντί τους και παρά το γεγονός πως πολλές φορές τους είχε φανεί χρήσιμος στο παρελθόν, πράγμα που θα συνεχιζόταν και στο μέλλον.

Οι Αθηναίοι πίστεψαν την ιστορία του Φειδιππίδη και όταν τα ζητήματά τους βρίσκονταν σε καλή πορεία έχτισαν τέμενος προς τιμή του Πανός κάτω από την Ακρόπολη και όταν το μήνυμά του ελήφθη άρχισαν να διοργανώνουν ετήσια τελετή με λαμπαδηδρομία και θυσίες στον βωμό του για να εξασφαλίσουν την προστασία του.

Σύμφωνα με το περιστατικό, στο οποίο αναφέρομαι, όταν ο Φειδιππίδης στάλθηκε στην αποστολή του από τους Αθηναίους στρατηγούς και είπε πως είδε τον Πάνα, έφτασε στη Σπάρτη την επόμενη ημέρα αφότου έφυγε από την Αθήνα και παρέδωσε το μήνυμα στη Σπαρτιατική κυβέρνηση. "Άνδρες της Σπάρτης", έλεγε το μήνυμα, "οι Αθηναίοι σας ζητούν να συνδράμετε και να μη μένετε άπραγοι τη στιγμή που η αρχαιότερη πόλη της Ελλάδος συντρίβεται και καθυποτάσσεται από ξένο επιδρομέα, ακόμη και τώρα η Ερέτρια έχει υποδουλωθεί και η Ελλάδα είναι τώρα πιο αδύναμη εξαιτίας της απώλειας μίας ευημερούσας πόλης.

Οι Σπαρτιάτες, παρόλο που συγκινήθηκαν από την έκκληση της Αθήνας και ήταν πρόθυμοι να στείλουν βοήθεια, δεν κατέστη δυνατό να στείλουν στρατό σύντομα επειδή δεν επιθυμούσαν να παραβιάσουν τον νόμο τους. Ήταν η ενάτη ημέρα του μήνα και απάντησαν πως δε γινόταν να συμμετάσχουν στον αγώνα πριν την πανσέληνο. Έτσι περίμεναν την πανσέληνο...»

Πουθενά δεν αναφέρεται δηλαδή ότι ο Φειδιππίδης έτρεξε από το Μαραθώνα στην Αθήνα, κάποιος άλλος ίσως. Και το ερώτημα που τίθεται είναι, γιατί δεν έστειλαν έναν ιππέα;

Παρεκτροπή

(της ΛΩΡΗΣ ΚΕΖΑ, ΒΗΜΑ, 28/10/2010)

Αξίζει τον κόπο να σκύψει για χειροφίλημα ο κ. Γιάννης Μπουτάρης, να σκύψει το κεφάλι μπροστά στις εκκλησιαστικές απειλές για να κερδίσει ορισμένα ψηφουλάκια; Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμος συνηθίζει να αντιστρέφει τη χριστιανική διδασκαλία, το «Αγαπάτε Αλλήλους» το έχει πολλάκις μετατρέψει σε «Μισείτε Αλλήλους», όταν αναφέρεται σε έγχρωμους, σε αλλόγλωσσους, σε αλλόθρησκους. Συνηθίζει επίσης να μπλέκεται στα πολιτικά, έχοντας άποψη για γεωστρατηγικά ζητήματα και για τις εξελίξεις στην οικονομία.

Ανήμερα την εορτή του Αγίου Δημητρίου έδωσε ένα ακόμη δείγμα ακραίας συμπεριφοράς. Είπε με βλοσυρό βλέμμα, μέσα στον ναό της αγάπης, της κατανόησης και της ανεκτικότητας: «Οσο ζω θα σε πολεμάω και δεν πρόκειται να δεις δήμο ποτέ στη ζωή σου». Η αυθόρμητη αντίδραση θα ήταν να σκάσουν στα γέλια όλοι οι παριστάμενοι. Είναι πολύ αστεία η σκηνή - ούτε ο Λαζόπουλος δεν θα μπορούσε να την επινοήσει.

Στη Θεσσαλονίκη δεν γελούν όταν οι ιεράρχες δείχνουν κυνόδοντες. Ετσι, το όλον ΠαΣοΚ έπεσε πάνω στον κ. Μπουτάρη για να τον νουθετήσει. Του είπαν άλλοι βουλευτές να χαμηλώσει τους τόνους, να μην ξαναπιάσει στο στόμα του τον μητροπολίτη και να φέρεται με φυσικότητα στην απολυταρχική συμπεριφορά που επιδεικνύεται από άμβωνος.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Ανθιμος ζήτησε από τον Πρωθυπουργό να τραβήξει το αφτί του υποψηφίου δημάρχου: «Σας παρακαλώ να δώσετε λύση. Θα γίνουμε άνω κάτω». Οι πολιτευτές του Βορρά δεν αποδέχονται τη διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης, ειδάλλως θα έπρατταν αναλόγως: οφθαλμός αντί οφθαλμού, οδούς αντί οδόντος. Θα επικοινωνούσαν με τον Αρχιεπίσκοπο για να βάλει τον μητροπολίτη στη θέση του, θα τον απειλούσαν ότι θα ξεσηκώσουν τους ψηφοφόρους και θα τους προτρέψουν να ασπαστούν τον καθολικισμό ή να διαλέξουν ενορίες σε άλλο νομό.

Υπάρχει η άποψη ότι η Δεξιά εκτρέφει τον σκοταδισμό, τον συντηρητισμό και τη ρασοκρατία του Θερμαϊκού. Ισως θα πρέπει να εξετάσουμε μιαν άλλη εκδοχή. Ισως το ΠαΣοΚ να είναι συνένοχο για την κατάσταση.

Ποιο στέλεχος του κόμματος τόλμησε ποτέ να απουσιάσει από κάποια δοξολογία, ποιος τόλμησε να απαντήσει στις πολιτικές αερολογίες του μητροπολίτη, ποιος τόλμησε να διαφωνήσει με το περιεχόμενο των δηλώσεών του, όταν αυτές στάζουν δηλητήριο ή παραπέμπουν σε εποχές σκοτεινές για τη Δημοκρατία; Αυτό το τελευταίο επεισόδιο, μέσα στην εκκλησία, την ώρα που ο κ. Γιάννης Μπουτάρης εκκλησιάζεται και δέχεται ευθεία απειλή για την υποψηφιότητά του, αφού δεν προκάλεσε γέλωτες θα έπρεπε να φέρει θυμό. Εντούτοις κανείς δεν όρθωσε το ανάστημα για να πει ότι είναι ανεπίτρεπτη η επίθεση. Αντ΄ αυτού επέλεξαν τη σιωπή και τις παραινέσεις για σιωπή. Σουτ! Εκλεγόμαστε.

Αν ο κ. Γιάννης Μπουτάρης σκεφτόταν και λειτουργούσε όπως όλοι οι υπόλοιποι, θα είχε αποφύγει και ο ίδιος τους χαρακτηρισμούς εναντίον του μητροπολίτη. Τον αποκάλεσε «μουτζαχεντίν». Θα περιμέναμε ότι λόγω πίστης στον χριστιανισμό ο μητροπολίτης θα συγχωρούσε τον ασεβή, θα τον αγκάλιαζε. Η αντίδρασή του επιβεβαίωσε τον χαρακτηρισμό και έκανε πιο σκληρό έναν πόλεμο που ξεκίνησε εδώ και χρόνια. Πιθανώς ο κ. Ανθιμος να έχει τη δύναμη να επηρεάσει τους πιστούς και να τους αποτρέψει να ψηφίσουν έναν υποψήφιο που δεν ασπάζεται τον σκοταδισμό. Πιθανώς ο κ. Ανθιμος να διαταράξει τις σχέσεις του κ. Μπουτάρη με την κυβέρνηση. Ούτως ή άλλως κάποια στελέχη του ΠαΣοΚ αρνούνται την έμπρακτη στήριξη του υποψηφίου. Ενα όμως είναι σίγουρο. Ο κ. Ανθιμος δεν θα καταργήσει την αξιοπρέπεια του κ. Μπουτάρη. Ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος θα κυκλοφορεί ευθυτενής. Θα κερδίζουν λοιπόν για πάντα αυτοί που κοψομεσιάζονται;

Γονιδιακή θεραπεία σε χάπι για τον καρκίνο

(ΒΗΜΑ, 26/10/2010)

Βρετανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι βρίσκονται μόλις δέκα χρόνια μακριά από την ανάπτυξη της πρώτης γενετικής θεραπείας σε χάπι για τον καρκίνο καθώς ανακάλυψαν τη γενετική «αχίλλειο πτέρνα» της νόσου. 

Συγκεκριμένα, οι ειδικοί από το University College του Λονδίνου εντόπισαν μια μετάλλαξη σε ορισμένα καρκινικά κύτταρα η οποία δείχνει ότι αυτά δεν είναι σε θέση να επιδιορθώσουν τα γενετικά σφάλματα που τους προκαλούνται. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η νέα γνώση μπορεί να χρησιμεύσει μελλοντικά στην ανάπτυξη θεραπειών σε μορφή χαπιού ή και ενέσεων που θα επιτίθενται στο καρκινικό DΝΑ βάζοντας ένα τέλος στην ανάγκη χημειοθεραπείας. 

Όπως ανέφερε ο επικεφαλής των ερευνητών καθηγητής Γκούλαμ Μούφτι, η καινούργια ανακάλυψη οφείλει τη «γέννησή» της στην αποκωδικοποίηση του ανθρωπίνου γονιδιώματος, η οποία έχει επιτρέψει τα τελευταία 10 χρόνια στους ειδικούς να μελετούν ενδελεχώς το DΝΑ τόσο των υγιών όσο και των καρκινικών κυττάρων. «Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες μετά την αποκωδικοποίηση του ανθρωπίνου γονιδιώματος και έτσι είμαι σίγουρος ότι σε ικανό διάστημα, πιθανότατα μέσα στην επόμενη δεκαετία, θα είμαστε σε θέση να βρίσκουμε την κατάλληλη θεραπεία για τον κάθε ασθενή, που θα στοχεύει αποκλειστικά τη δική του νόσο». 

Ένα φάρμακο που βασίζεται σε αυτή τη φιλοσοφία βρίσκεται μάλιστα ήδη σε φάση κλινικών δοκιμών στο Ερευνητικό Κέντρο για τα Επιτεύγματα στον Καρκίνο του Μαστού στο Λονδίνο. Το φάρμακο αυτό εκμεταλλεύεται την ανικανότητα των καρκινικών κυττάρων να επιδιορθώνουν τις κατεστραμμένες γενετικές δομές τους. Ο επικεφαλής των δοκιμών καθηγητής Αλαν Ασγουορθ τόνισε ότι, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής στοιχεία, το φάρμακο δεν εμφανίζει παρενέργειες. Οταν χορηγείται σε χαμηλή δόση, αφήνει ανέπαφα τα υγιή κύτταρα τα οποία είναι αρκετά δυνατά για να επιβιώσουν, αλλά την ίδια στιγμή εξολοθρεύει τα καρκινικά που δεν είναι σε θέση να επιδιορθώσουν τις γενετικές βλάβες τους. 

Το τσιπ του σατανά και της ψυχοπάθειας...

(Ελεύθερη Ώρα, 21/10/2010)

[...]

Αστυνομικός με 19 χρόνια υπηρεσία και άμεμπτο μητρώο, ο αρχιφύλακας Δημήτρης Ανδρεάκος, ο οποίος υπηρετεί στο Αλλοδαπών, έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών, αποτάχθηκε από την ΕΛ.ΑΣ., κατόπιν απόφασης πειθαρχικής επιτροπής, στην οποία μετείχαν πέντε συνάδελφοί του (να τους χαίρεται...), εκ των οποίων οι τέσσερις «υψηλόβαθμοι» (δεν έλαβαν υπόψη τους καν ότι οδηγούν μια οικογένεια στην απόγνωση). Ακολούθησαν οι άνθρωποι (;) τις «άνωθεν» εντολές, κάνουν καριέρα και δεν θέλουν να έχουν «θέματα» με την πολιτική ηγεσία...

Ο λόγος της εξοντωτικής ποινής, ήταν η άρνηση του κ. Ανδρεάκου να παραλάβει τη σατανική «κάρτα του πολίτη» για θρησκευτικούς λόγους. Φυσικά, στον αστυνομικό που πέταξαν στο δρόμο, με τη γελοία κατηγορία της απείθειας (του καταλόγισαν ότι δεν εκτέλεσε διαταγή του αρχηγείου της ΕΛΑΣ), δεν δόθηκε καμία απολύτως αποζημίωση, ενώ αυτός και η οικογένειά του, χάνουν την ασφάλισή τους.

[...]

Ζούμε σε μια χώρα όπου οι ορθόδοξοι χριστιανοί πλέον διώκονται. Κάποιοι θέλουν να μας οδηγήσουν σε κατακόμβες. Θεσμοί-αποκούμπια του Έλληνα πολίτη, έχουν πλέον μεταβληθεί σε απηνείς εχθρούς και διώκτες του, στην υπηρεσία της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Όσοι δεν υποκύπτουν στα κελεύσματα του συστήματος, διώκονται και περιθωριοποιούνται μέχρι εξόντωσης. Το «σύστημα» παρακολουθεί τους πάντες. Δεν υπάρχει πλέον τίποτα, παρά μηδενισμός. Ακόμα και η Εκκλησία, έχει καταληφθεί από οικουμενιστές. Εμείς οφείλουμε να αντισταθούμε, να προβαίνουμε κάθε μέρα ηχηρά σε ομολογία πίστεως. Και θα βγούμε νικητές. (πλήρες κείμενο >>>)

Θα έλεγα ότι ο άνθρωπος έπρεπε να μετατεθεί λόγω βλακείας στο τρίτο υπόγειο της αστυνομικής δ/νσης, για να επιμελείται το αρχείο της υπηρεσίας... Εκτός αν θέλει να τον προσλάβει ως κληρικό κάποιος μητροπολίτης, οπότε πρέπει να προβλεφτεί μετάταξη από το αστυνομικό τμήμα σε ενοριακό ναό! Πάλι από το δημόσιο θα πληρώνεται!

Άνθιμος κατά Μπουτάρη

(tvxs, 26/10/2020)

Αρνήθηκε να δώσει το χέρι του στον υποψήφιο δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος, επισημαίνοντάς του πως αν δεν σταματήσει την εναντίον του κριτική και δεν ανακαλέσει τα όσα εναντίον του έχει πει δεν πρόκειται να εκλεγεί δήμαρχος Θεσσαλονίκης.

Κατά τον εορτασμό του Πολιούχου της Θεσσαλονίκης Αγίου Δημητρίου που έγινε παρουσία της πολιτικής ηγεσίας, ο Άνθιμος, σύμφωνα με το enet.gr, φέρεται να είπε στον κ. Μπουτάρη όταν φίλησε το σταυρό και πήγε να του δώσει το χέρι έξω από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου πως «η εκκλησία θα είναι εναντίον σου».

Χθες, ο Γιάννης Μπουτάρης, μιλώντας στην εκδήλωση της Δημοκρατικής Αριστεράς στο λιμάνι Θεσσαλονίκης και στην εκδήλωση σε κεντρικό ξενοδοχείο με ομιλητή τον Γιάννη Ραγκούση, χαρακτήρισε τους Ψωμιάδη, Άνθιμο και Παπαγεωργόπουλο ως «το τρίγωνο του συντηρητισμού της Θεσσαλονίκης», αποκαλώντας παράλληλα τον Άνθιμο «μουτζαχεντίν που δεν έχει καμία σχέση με την ορθοδοξία».

Εγώ θα έλεγα ότι ο Άνθιμος είναι ο πιο χαρακτηριστικός εκπρόσωπος της χριστιανικής ορθοδοξίας, αλαζονικός, ιδιοτελής και εριστικός. Οι ΠΑΣΟΚοι κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν για να γλιτώσουν μια σύγκρουση που εξελίσσεται έτσι κι αλλιώς σε βάρος της πολιτικής.

(ΒΗΜΑ, 27/10/2010)

Βγήκαν τα «μαχαίρια» στη Θεσσαλονίκη με αφορμή την εκλογή νέου δημάρχου. «Αν συνεχίσεις να λες αυτά που λες για εμένα,δήμαρχος δεν εκλέγεσαι.Να ξέρεις ότι αν δεν ανακαλέσεις, όσο ζω θα σε πολεμάω και δεν πρόκειται να δεις δήμο σε όλη σου τη ζωή» είπε ο Μητροπολί- της Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμος στον υποψήφιο δήμαρχο κ. Γιάννη Μπουτάρη, ο οποίος προχθές χαρακτήρισε τον κ. Ανθιμο «μουτζαχεντίν». Ο πανηγυρίζων Ναός του Αγίου Δημητρίου μετατράπηκε σε θέατρο του ιδιότυπου πολέμου που διεξάγεται το τελευταίο διάστημα στη συμπρωτεύουσα με την Εκκλησία να βρίσκεται στην πρώτη «γραμμή του πυρός» για την υποψηφιότητα του κ. Μπουτάρη στον δημαρχιακό θώκο της Θεσσαλονίκης. «Πρωταγωνιστές» του επεισοδίου που διεξήχθη ήταν ο ίδιος ο κ. Μπουτάρης και ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, υπό το βλέμμα του πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου.

Ολα ξεκίνησαν προχθές όταν κ. Ανθιμος έμαθε ότι σε γνωστό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης και κατά τη διάρκεια ομιλίας του ο κ. Γιάννης Μπουτάρης μίλησε για το τρίδυμο του συντηρητισμού «Παπαγεωργόπουλου, Ψωμιάδη και Ανθίμου» από το οποίο πρέπει να απομακρυνθεί η πόλη. Μάλιστα στη συνέχεια χαρακτήρισε «μουτζαχεντίν» τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης για τα κηρύγματα μίσους, τα οποία όπως τόνισε καμία σχέση δεν έχουν με την Ορθοδοξία.

Αστραψε και βρόντηξε ο ιεράρχης και χθες το πρωί ο κ. Ανθιμος κάλεσε τον υποψήφιο δήμαρχο να ανακαλέσει όσα έχει πει εναντίον του. Μάλιστα αρνήθηκε τη χειραψία που του πρότεινε ο κ. Μπουτάρης, ο οποίος βρισκόταν μέσα στον ναό όση ώρα διαρκούσε η δοξολογία και σε κοντινή απόσταση από τον απερχόμενο δήμαρχο κ. Β. Παπαγεωργόπουλο «Τι θες εσύ εδώ; Ποιος σου 'δωσε το δικαίωμα να μιλάς όπως μιλάς για εμένα;» ρώτησε ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης τον υποψήφιο δήμαρχο. Και πρόσθεσε: «Πρόσεχε καλά. Θα σου άρεσε να πω εδώ μέσα ότι είσαι Βούλγαρος και όχι Ελληνας;». Η επίθεση του κ. Ανθίμου «πάγωσε» όλους όσοι ήταν παρόντες και αυτήκοοι μάρτυρες του επεισοδίου. Ανάμεσά τους και ο Πρωθυπουργός ο οποίος βρισκόταν σε κοντινή απόσταση.

Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης όμως είχε φροντίσει να ενημερώσει και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Λίγα λεπτά πριν ξεσπαθώσει κατά του κ. Μπουτάρη και την ώρα που έδινε στον Πρωθυπουργό την εικόνα της Παναγίας της Τριχερούσας ο κ. Ανθιμος φρόντισε να ενημερώσει τον κ. Παπανδρέου. Οπως αφηγήθηκε αργότερα σε άλλους ιεράρχες, ο μητροπολίτης είπε απευθυνόμενος στον Πρωθυπουργό: «Μπορεί να έχουμε διαφορετικές απόψεις αλλά δεν μπορεί ο Μπουτάρης να λέει τις απρέπειες που λέει εναντίον μου. Σας παρακαλώ να δώσετε λύση.. Οι τηλεοπτικές κάμερες αποθανάτιζαν τη συζήτηση Πρωθυπουργού και μητροπολίτη αλλά ήταν αδύνατον να μεταφέρουν τον ήχο αφού βρίσκονταν σε μακρινή απόσταση. Ομως σύμφωνα με συνεργάτες του κ. Ανθίμου ο Πρωθυπουργός απάντησε άμεσα και υποσχέθηκε να φροντίσει να επιλυθεί το πρόβλημα.

Λίγο πριν ο κ. Ανθιμος σε κήρυγμά του μίλησε για την ανάγκη προάσπισης της εδαφικής ακεραιότητας της Μακεδονίας και της χώρας και έψαλε τον εθνικό ύμνο, ενώ στη συνέχεια δήλωσε και τη στήριξή του στον Πρωθυπουργό. «Παρακολουθούμε τους αγώνες και την αγωνία σας για την ενίσχυση της χώρας μας», είπε ο κ. Ανθιμος, ο οποίος κάλεσε τους Ελληνες να σταθούν όρθιοι την ώρα της δοκιμασίας.

Ο Γιωργάκης απάντησε ότι θα φροντίσει να λυθεί το θέμα! Θα καλέσει τoν Άνθιμο στο επόμενο υπουργικό συνβούλιο, σιγά τα δύσκολα!

(Καθημερινή, 27/10/2010)

Μόλις είχε ολοκληρωθεί η δοξολογία για τη γιορτή του πολιούχου χθες στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη και ο μητροπολίτης κ. Ανθιμος πλησίασε τον κ. Παπανδρέου για να του επιδώσει, όπως συνηθίζεται, ως αναμνηστικό δώρο μια βυζαντινή εικόνα, στη συγκεκριμένη περίπτωση αντίγραφο της «Παναγίας Τριχερούσας».

Νωρίτερα ο «Αγιος» Θεσσαλονίκης είχε απευθύνει, μεγαλοπρεπώς, από Ωραίας Πύλης διάγγελμά για τα εθνικά θέματα ενώπιον του πρωθυπουργού, του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, υπουργών, βουλευτών, της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων κ.ά.

«...Είστε ευγενικός πολιτικός και σας τιμώ. Αγωνίζεστε για τον λαό και το έθνος, αλλά σας παρακαλώ να συμμαζέψετε τον Μπουτάρη ο οποίος με υβρίζει και υβρίζει την εκκλησία…», ανέφεραν αυτήκοες μάρτυρες ότι είπε στον κ. Παπανδρέου. Ο πρωθυπουργός αντέδρασε χαμογελώντας, αλλά η υπόθεση είχε και συνέχεια.

«Δεν θα γίνεις δήμαρχος»

Κατά την προσέλευση των επισήμων για το καθιερωμένο προσκύνημα της κάρας με τα λείψανα Αγίου Δημητρίου, ο κ. Γιάννης Μπουτάρης έτεινε, όπως έκαναν όλοι, το χέρι για ευχές στον κ. Ανθιμο, εκείνος όμως όχι μόνο δεν ανταπέδωσε, αλλά σε οργίλο ύφος ακούστηκε να του λέει: «Διάβασα σήμερα στη “Μακεδονία”, αυτά που είπες για μένα. Ποιος είσαι εσύ που με υβρίζεις; Να ξέρεις ότι η εκκλησία είναι εναντίον σου και δεν πρόκειται να δεις δημαρχία…».

Η σκηνή προκάλεσε αίσθηση και σχόλια, καθώς δεν συνηθίζεται μητροπολίτες να μετατρέπουν τον οίκο του πατρός σε πεδίο αντιπαράθεσης με πολιτικούς αντιπάλους τους, πολύ δε περισσότερο να αποφαίνονται, προτού ψηφίσουν οι πολίτες για το ποιος θα είναι ο δήμαρχός τους. Ομως ο κ.Ανθιμος δεν έκανε τίποτε άλλο από το να σηκώσει το γάντι που του είχε πετάξει την προηγούμενη ο κ. Μπουτάρης.

«Θυμίζει μουτζαχεντίν»

Μιλώντας σε εκδήλωση για την Τοπική Aυτοδιοίκηση ο υποψήφιος δήμαρχος είχε επιτεθεί εναντίον του, αποκαλώντας τον μουτζαχεντίν. «Μαζί με τους Παπαγεωργόπουλο και Ψωμιάδη αποτελούν το τρίγωνο του κατεστημένου στην πόλη μας. Δεν είμαι ενάντιος στην εκκλησία, αλλά ο Ανθιμος μού θυμίζει μουτζαχεντίν, δεν έχει διαφορά από τους μουτζαχεντίν. Αντί να κάνει συσσίτια για τους απόρους κάθε εβδομάδα αλλάζει άμφια», είχε υποστηρίξει.

Η ένταση στις σχέσεις Μπουτάρη και Ανθιμου σοβούσε από καιρό, αλλά τώρα, εν όψει εκλογών, φαίνεται να εξελίσσεται σε βεντέτα. Οι πιστολιές που έπεφταν στις γωνίες με «σιγαστήρα», έγιναν κανονιές που μπορεί να ακουστούν στην κάλπη.

Η πλευρά του κ. Μπουτάρη μεταδίδει ότι ο κ. Ανθιμος επιδίδεται υπογείως και συστηματικά σε εναντίον του δυσφημιστική εκστρατεία, εργαζόμενος μέσω των (παρ)εκκλησιαστικών μηχανισμών υπέρ του αντιπάλου του κ. Κώστα Γκιουλέκα.

Η αλήθεια είναι ότι ο «άγιος» Θεσσαλονίκης ποτέ δεν συμπάθησε τον κ. Μπουτάρη και χωρίς να τον κατονομάζει κατά καιρούς «κατακεραύνωνε» τις «αιρετικές» του θέσεις, όπως η καύση των νεκρών, η μετονομασία της οδού Αγίου Δημητρίου σε Κεμάλ Ατατούρκ, όπως λεγόταν με απόφαση της δημοτικής αρχής από τα μέσα της δεκαετίας του ’30 μέχρι και τα Σεπτεμβριανά της Κωνσταντινούπολης, το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων, η ελληνοτουρκική προσέγγιση κ.ά.

Οι σχέσεις τους κινούνταν στο επίπεδο της κοινωνικής ευπρέπειας και παραμονές των προηγούμενων δημοτικών εκλογών ο κ. Μπουτάρης τον είχε επισκεφθεί, όπως και άλλοι ανθυποψήφιοί του, για «ευλογία» στη μητρόπολη όπου, όπως έλεγαν τότε συνεργάτες του, συζήτησαν «περί ανέμων και υδάτων».

Διχασμένη η πόλη

Τώρα όμως και «δι’ ευχών» του πολιούχου Αγίου Δημητρίου ο πόλεμος ξέσπασε ανοιχτά και όλα δείχνουν ότι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα κλιμακωθεί και δεν αποκλείεται να επηρεάσει και το εκλογικό αποτέλεσμα. Οι εκτιμήσεις στο επιτελείο του κ. Μπουτάρη, αλλά και όσων ασχολούνται με τα πολιτικά της Θεσσαλονίκης, μετά τα χθεσινά διίστανται.

Μερικοί λένε ότι θα λειτουργήσει υπέρ της υποψηφιότητάς του, συσπειρώνοντας την κοινωνία των πολιτών, τη μερίδα του πνευματικού κόσμου και της κοσμοπολίτικης Θεσσαλονίκης που «δεν ανέχεται να τη διαφεντεύει ο Ανθιμος» και άλλοι υποστηρίζουν πως το άνοιγμα ιδεολογικού μετώπου με τον μητροπολίτη, παραμονές των εκλογών μπορεί να αποβεί καταστροφικό, δεδομένης της επιρροής και της ροπής του τελευταίου να εμπλέκεται στα ζητήματα εξουσίας της πόλης.

Κοντός ψαλμός αλληλούια και μένει να δούμε εάν δήμαρχο Θεσσαλονίκης θα εκλέξουν σε λίγες μέρες ο... Νίκολα Γκρούεφσκι και ο Κεμάλ Ατατούρκ, τα ονόματα των οποίων ακούγονται ήδη στις προεκλογικές συγκεντρώσεις και στις τηλεμαχίες ή στην πορεία προς την κάλπη ο διάλογος θα αναδείξει τα αληθινά και ζέοντα προβλήματα της πόλης.

Προεκλογική καφρίλα και στις ΗΠΑ - εκεί ιδιαίτερα!

Την ίδια στιγμή που εξελίσσεται στην Ελλάδα ο προεκλογικός αγώνας για δημάρχους και περιφερειάρχες, γίνεται στην Αμερική προεκλογική εκστρατεία για τις ενδιάμεσες εκλογές βουλευτών και κυβερνητών ορισμένων πολιτειών. Σε αντίθερη με προηγούμενες χρονιές όμως, τα ήθη και οι προεκλογικές πρακτικές φαίνεται να έχουν εκτραχυνθεί πλέον στο έπακρο.

Δεν είναι μόνο ότι ο Ομπάμα αποκαλείται «βαρώνος των ναρκωτικών» ή «πράκτορας των Ταλιμπάν». Διάφοροι υποψήφιοι κατηγορούν τους «χαλαρών ηθών» αντιπάλους τους ότι θα «κάψουν μαζικά τους οικιακούς σκύλους», θα «εμβολιάσουν μικρά κορίτσια με αφροδίσια νοσήματα», θα «στείλουν τις γυναίκες μας σε αραβικά χαρέμια», συνολικά «θα καταστρέψουν την Αμερική»! Οι τηλεοπτικοί ευαγγελιστές που υποστηρίζουν πάντα τους ακροδεξιούς υποψήφιους, παραβλέπουν αυτά τα μικροαδικήματα των «φιλελεύθερων» αντιπάλων και προβλέπουν το «οριστικό τέλος του κόσμου», αφού «έρχεται ο αντίχριστος!» (μάλλον θα παίρνουν γραμμή από τον δικό μας Μάξιμο!).

Διάφοροι υποψήφιοι χαμηλού επιπέδου, ιδίως γυναίκες με πολιτική απειρία, πέφτουν θύματα διαφημιστικών εταιριών και δέχονται να βγουν σε προεκλογικά σποτ, στα οποία εξασκούνται στη χρήση όπλων, δήθεν για να «υπερασπιστούν την οικογένειά» τους σε περίπτωση κινδύνου.

Η υποψήφια των Ρεπουμπλικάνων Pamela Gorman σε επίδειξη χρήσης όπλου!

Πέρα απ' αυτά, η ταχύτητα και προχειρότητα στην επινόηση κατγοριών εναντίον αντιπάλων, οδηγεί και σε γκάφες ολκής: ο ρεπουμπλοκάνος Cory Gardner έστειλε στο κανάλι Fox 31 ένα βίντεο με απίθανες καταγγελίες εναντίον της αντιπάλου του Betsy Markey, αλλά στην πορεία αποδείχθηκε ότι, αυτά που έλεγε εκεί, αν ήταν αλήθεια, αφορούσαν έναν συνονόματο συνάδελφό του, τον Ed Markey. Οι δημοσιογράφοι του Fox 31 αρνήθηκαν να εκπέμψουν το τηλεπτικό μήνυμα, γιατί θα πλήρωναν απίθανα ποσά σε αποζημιώσεις, λόγω συκοφάντησης της κυρίας Markey.

Οι αναλυτές και παρατηρητές συμφωνούν ότι ποτέ μέχρι σήμερα, ακόμα και στις μεγάλες οικονομικές κρίσεις ή σε εποχές πολέμων δεν ήταν οι αντίπαλοι τόσο ασύδοτοι στις καταγγελίες και κατηγορίες τους. Γεγονός είναι όμως ότι και πριν από 2 χρόνια οι παρατηρητές του τότε προεκλογικού αγώνα «απήλαυσαν» μια μνημειώδη λασπομαχία μεταξύ Ομπάμα και Χίλαρυ Κλίντον και στη συνέχεια μεταξύ Ομπάμα και Μακ Κέιν, από τις οποίες βγήκε και τις δύο φορές νικητής ο Ομπάμα.

Τώρα έρχονται στο προσκήνιο οι δυσαρεστημένες δυνάμεις που είδαν τα σπίτια τους και τις περιουσίες τους να εξαφανίζονται, όχι εξ αιτίας του Ομπάμα αλλά του Μπους. Μόνο που στο Λευκό Οίκο ήταν ο Ομπάμα, όταν ο άλλος έχασε το σπίτι του και πιθανότατα, ούτε που θυμόταν αν και πότε υπήρχε πριν ένας άλλος πρόεδρος. Στις πολιτικά υποβαθμισμένες κοινωνικές ομάδες της Αμερικής -που αποτελούν την πλειοψηφία- η πολιτική εξελίσσεται μόνο μεταξύ της πολιτείας και του καθένα ξεχωριστά. Όσο δεν τον θίγουν κάποια δραστικά μέτρα, είναι σαν να μην υπάρχουν η πολιτεία και οι εκλογές...

Αυτές οι κοινωνικές ομάδες, μαζί με δυσαρεστημένους από το κομματικό κατεστημένο Ρεπουμπλικάνους, ποτελούν και την πελατεία του κινήματος που ονομάζεται Tea Party και παραπέμπει στην ανυπακοή των αποίκων εναντίον της αλαζονείας του εγγλέζικου στρατού. Το αποτέλεσμα ήταν τότε να πεταχτούν συμβολικά στη θάλασσα σάκκοι τσαγιού και να αρχίσει η ανταρσία και ο αγώνας ανεξαρτοποίησης από τη Βρετανία. Σήμερα στηρίζεται το κίνημα αυτό από, κυριολεκτικά, ηλίθια και θεόπληκτα άτομα, όπως η Σάρα Πέιλιν και η νέα θηλυκή δύναμη των συντηρητικών, Christine O'Donnell, πρώην μάγισσα και σατανίστρια, κατά δήλωσή της και υποψήφια για την πολιτεία του Delaware: σε κάποια προεκλογική συζήτηση προκάλεσε η O' Donnell τον ενθουσιασμό και το θορυβώδες χειροκρότημα του ακροατηρίου της, όταν έθεσε το ρητορικό ερώτημα «Γιατί δεν μπορεί η κυβέρνηση των ΗΠΑ να νομοθετεί με βάση την Αγία Γραφή;» Ο συνομιλητής τής απάντησε ότι αυτό ακριβώς που λέει, απαγορεύεται από «την Πρώτη Τροποποίηση, και μάλιστα από το έτος 1791!», με την οποία υπάρχει απόλυτος διαχωρισμός κράτους και θρησκείας. Η υποψήφια αγνοούσε τα βασικά του Συντάγματος που λέει ότι θέλει να εφαρμόσει!

O Basil Marceaux, αιώνιος υποψήφιος, δυσκολεύεται και στην αγγλική γλώσσα!

Όπως γράφει η Καθημερινή (24/10/2020), η Κριστίν Ο'Ντόνελ, το πέμπτο από τα έξι παιδιά μιας οικογένειας καθολικών με ιταλικές και ιρλανδικές ρίζες, υπερασπίζεται μεν καθ' υπερβολήν τις «χριστιανικές αξίες», οι ακριβείς θρησκευτικές της πεποιθήσεις παραμένουν όμως συγκεχυμένες. Άλλοτε εμφανίζεται καθολική, άλλοτε με μια από τις πάμπολλες ευαγγελικές παραλλαγές και άλλοτε ασπαζόμενη πολλές παραλλαγές του χριστιανισμού ταυτόχρονα – κάτι που από δογματικής απόψεως ενδεχομένως είναι απορριπτέο (δικό της θέμα, βέβαια!), εκλογικά όμως αναμένεται να αποδειχθεί επωφελές. Προφανώς ούτε η ίδια ξέρει τι και γιατί το πιστεύει, ξέρει μόνο αυτά που παπαγάλιζε στο σχολείο (θρησκευτική εκπαίδευση!) και ότι με αυτό τον τρόπο γίνεται πολυσυλλεκτική σε ψήφους. Με την ίδια στρατηγική ψευδολογιών και μεταμορφώσεων επιβιώνουν εξ άλλου εδώ και σχεδόν 4 δεκαετίες τα ελληνικά κόμματα, τα οποία τάζουν τα πάντα σε όλους, σχεδόν όλα αλληλοσυγκρουόμενα!

Ανάλογη ομίχλη περιβάλλει τα μορφωτικά επιτεύγματα της κυρίας Ο'Ντόνελ, γράφει η Καθημερινή, για τα οποία πολλά θρυλούνται, αλλά λίγα επιβεβαιώνονται. Το 1993 παρευρέθη η κυρία στην τελετή ορκωμοσίας πτυχιούχων του πανεπιστημίου Φέρλεϊ Ντίκινσον αλλά, αντί πτυχίου, εισέπραξε … μια μήνυση για αντιποίηση της ιδιότητας του τελειοφοίτου του Ιδρύματος, στο οποίο υποχρεώθηκε να καταβάλει ποσό 4.823 δολαρίων. Το 2005, ισχυρίστηκε η ίδια ότι σπουδάζει για απόκτηση μεταπτυχιακού διπλώματος (master) στο φημισμένο πανεπιστήμιο του Πρίνστον, σύντομα όμως υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει ότι ουδέποτε είχε γίνει δεκτή από αυτό. Λίγο αργότερα, δήλωσε ότι σπούδαζε στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, για να αποκαλυφθεί ότι έκανε σπουδές δι' αλληλογραφίας σε ένα παγκοσμίως άγνωστο ίδρυμα που … νοίκιαζε κάποιο χώρο στην Οξφόρδη! Κάτι σαν «Πανεπιστήμιο πλατείας Κάνιγγος» δηλαδή.

 

Αριστερά η Ο'Ντόνελ, δεξιά η Πέιλιν

Ακολουθώντας το παράδειγμα της Πέιλιν, υποψηφίας αντιπροέδρου των Ρεπουμπλικανών, η Ο'Ντόνελ δεν έχει αναστολές να τοποθετείται επί παντός επιστητού με πολύ κατηγορηματικό τρόπο, όπως κάνουν διάφοροι θεόπληκτοι στα blogs που γράφουν ανώνυμα σχόλια. Προτείνει, για παράδειγμα, να διδάσκεται στα σχολεία η «θεωρία της δημιουργίας» έναντι της «εξέλιξης των ειδών», πεπεισμένη ότι ο Δαρβίνος είχε άδικο, χωρίς να έχει ιδέα και να μπορεί να αναπτύξει, τι ακριβώς είχε γράψει ο Δαρβίνος και πώς εξελίχθηκε η επιστήμη σ' αυτό τον τομέα μέχρι σήμερα. Απόδειξη κατά Ο'Ντόνελ εναντίον του Δαρβίνου: «Ουδείς έχει δει πιθήκους να εξελίσσονται σε ανθρώπους»! Ό,τι κατάλαβε ο Λωλοστεφανής!

Η κ. Κριστίν πιστεύει ότι τα αντισυλληπτικά χάπια είναι άχρηστα και δεν προστατεύουν από σεξουαλικά μεταδιδόμενες νόσους, χωρίς να έχει ισχυριστεί κανείς κάτι τέτοιο ποτέ! Επίσης, ο Ομπάμα είναι επικίνδυνος σοσιαλιστής που θέλει να φέρει στην Αμερική το καθεστώς κοινοκτημοσύνης, το οποίο ήδη ισχύει στην Ευρώπη (ως γνωστόν!). Σε άλλη εκδοχή, ο Ομπάμα είναι μουσουλμάνος και δουλεύει για να καταργήσει το χριστιανισμό στις ΗΠΑ! Όσο για την Κίνα, δεν μπορεί να είναι φίλη της Αμερικής, γιατί υποχρεώνει τις γυναίκες να κάνουν αμβλώσεις και δεν τις αφήνει να διαβάζουν τη Βίβλο. Α ναι, επιπλέον, η Κίνα σχεδιάζει να καταλάβει τις ΗΠΑ, όπως τεκμαίρεται από αυστηρά απόρρητες πληροφορίες που έπεσαν μόνο στα δικά της χέρια!

Η τότε υποψήφια αντιπρόεδρος για τις προεδρικές εκλογές Πέιλιν είχε απαντήσει σε ερώτημα, αν έχει οποιαδήποτε ιδέα για εξωτερική πολιτική και πώς θα αντιμετωπίσει πολιτικά τη Ρωσία: «Μα η Ρωσία φαίνεται με καλό καιρό από τις ακτές της Αλάσκας, γείτονες είμαστε, φυσικά και ξέρω την πολιτική της Ρωσίας». Κι όμως, τέτοια πολιτικά αναστήματα εισπράττουν πολλά εκατομμύρια ψήφων - στην Αμερική και συχνά παρ' ημίν επίσης.

Περιορισμούς στις «δυτικές» κοινωνικές επιστήμες...

επιβάλλει η θεοκρατία του Ιράν

(Newsroom ΔΟΛ, 25/10/2010)

Τεχεράνη επιβάλλει περιορισμούς στην πανεπιστημιακή διδασκαλία 12 κοινωνικών και ανθρωπιστικών επιστημών, οι οποίες κρίθηκε ότι βασίζονται στον δυτικό τρόπο σκέψης και είναι επομένως ασύμβατες με τα ισλαμικά πιστεύω. Η λίστα περιλαμβάνει το δίκαιο, τη φιλοσοφία, τη διοίκηση επιχειρήσεων, την ψυχολογία, τις πολιτικές επιστήμες και τα δύο αντικείμενα που προβληματίζουν περισσότερο τη συντηρητική ιρανική ηγεσία -τις γυναικείες σπουδές και τα ανθρώπινα δικαιώματα.

«Το περιεχόμενο των σημερινών μαθημάτων σε αυτά τα 12 αντικείμενα δεν βρίσκεται σε συμφωνία με τις θεμελιώδεις θρησκευτικές αξίες. Τα αντικείμενα αυτά βασίζονται σε δυτικές σχολές σκέψεις» δήλωσε στο ραδιόφωνο ο Αμπολφάζλ Χασάνι, ανώτατος αξιωματούχος για θέματα Παιδείας. Όπως εξήγησε ο Χασάνι, η κυβέρνηση θα αναθεωρήσει έως και το 70% της ύλης σε αυτά τα μαθήματα, ενώ τα πανεπιστήμια απαγορεύεται να ιδρύσουν νέα τμήματα στα 12 επίμαχα γνωστικά αντικείμενα.

Η απόφαση της κυβέρνησης έρχεται μετά τα περσινά σχόλια του Ιρανού θρησκευτικού ηγέτη Αγιατολάχ Χαμενεΐ, ο οποίος δήλωσε ότι οι εν λόγω πανεπιστημιακές σπουδές μπορούν να οδηγήσουν σε αμφισβήτηση της θρησκείας και πρέπει να επανεξεταστούν. Σύμφωνα με επίσημες στατιστικές, αναφέρει το Associated Press, περίπου δύο εκατομμύρια από τα τριάμισι εκατομμύρια φοιτητών στο Ιράν σπουδάζουν κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες.

Οι φοιτητές έπαιξαν κεντρικό ρόλο στα επεισόδια που ακολούθησαν τις αμφισβητούμενες προεδρικές εκλογές το 2009. Τρία χρόνια νωρίτερα, δεκάδες φιλελεύθεροι ακαδημαϊκοί εξαναγκάστηκαν σε συνταξιοδότηση, γεγονός που προκάλεσε την οργή πολλών φοιτητών. Το 1980, το Ιράν έκλεισε τα πανεπιστήμια για δύο χρόνια, σε μια προσπάθεια να απαλλαγεί από τους φοιτητές που δραστηριοποιούνταν ως μέλη πολιτικών οργανώσεων.

Δεν είναι τυχαίο ότι και όλοι οι ελληνορθόδοξοι Ταλιμπανοί καταριούνται κατ' ιδίαν και δημόσια όλες αυτές τις επιστήμες που στηρίζονται, αρχικά στον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό και, εν συνεχεία, στο Διαφωτισμό και στη σύγχρονη βιομηχανική κοινωνία.

Μάλλον παρέλειψαν οι Πέρσες να θέσουν υπό περιορισμό και τη Λογική, με πρώτο μελετητή της τον Αριστοτέλη, για την οποία όμως ο ιερός και μακαρίτης Χριστόδουλος είχε πει: «Το δεύτερο είδωλο του ανθρώπου (μετά τα φρικαλέα ανθρώπινα δικαιώματα προφανώς) είναι η Λογική... που αποτελεί την τραγωδία του σύγχρονου ανθρώπου». Ο ταλιμπανισμός διδάσκει τον παραλογισμό, γ' αυτό και η Λογική είναι ξένο σώμα στο μηχανισμό εξουσίας και εισπράξεων που έχουν στήσει. Είναι γνωστές γενικότερα οι δημόσιες κατάρες του Χριστόδουλου, όπου και όποτε έβρισκε σχετική ευκαιρία!

Ειδικότερα για τα ανθρώπινα δικαιώματα που αποτελούν τον κεντρικό πυλώνα του σύγχρονου φιλοσοφικού και νομικού πολιτισμού μας και τώρα βάζουν ως στόχο τους οι Πέρσες θεόπληκτοι, έλεγε ο Χριστόδουλος: «H εκκλησία θα έλθει σε πολλές συγκρούσεις με το κίνημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων! Τα ανθρώπινα δικαιώματα μετατρέπουν τον άνθρωπο σε υποζύγιο του διαβόλου» (λόγος στους Δελφούς, 2006). Ό,τι δεν τον εξυπηρετεί είναι του (δικού του) διαβόλου!

Η θρησκευτική οπισθοδρομικότητα θα ήθελε, αν μπορούσε, να καταργήσει όλες τις επιστήμες, αλλά πώς να επαναφέρει τώρα αμέσως το γεωκεντρικό σύστημα και την επίπεδη γη; Πρέπει να μηδενιστούν πρώτα οι γνώσεις, οπότε στη συνέχεια διδάσκει ο παπάς ή ο ιμάμης ό,τι τους βολεύει, το πολύ μέχρι διαίρεση και μέχρι να διαβάζει  μαθητής το Ψαλτήρι...

Η μεγάλη τόλμη

(ΤΑΣΟΣ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗΣ, ΒΗΜΑ, 24/10/2010)

«Ο κύριος στόχος [του βιβλίου μου] είναι να εξερευνήσει την ύπαρξη και τον σκοπό ενός μεγάλου σχεδιασμού για το Σύμπαν».

Στίβεν Χόκινγκ («ΒΗΜagazino», 14.7.2010)

Υπάρχουν πράγματα στη φυσική -όπως και στη ζωή- που «δεν λέγονται». Δεν λέγονται διότι είναι τόσο ρηξικέλευθα που φοβάται κανείς τους κραδασμούς που θα επέλθουν. Και όσο ψηλότερα βρίσκεται η «καρέκλα» της κοινωνικής του θέσης, τόσο περισσότερο φοβάται την πτώση... Ωστόσο εμφανίζονται κάποιες εποχές άνθρωποι που δεν έχουν να χάσουν τίποτε. Οπως ο Στίβεν Χόκινγκ: ένας παραπληγικός από τα φοιτητικά του χρόνια, φυσικομαθηματικός, στιγματισμένος από μια σπανιότατη όσο και θανατηφόρα ασθένεια, που έφθασε στο απόγειο της ακαδημαϊκής καριέρας και της ερευνητικής καταξίωσης.

Επί 30 χρόνια κάτοχος της έδρας Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, διευθυντής έπειτα του Κέντρου Θεωρητικής Κοσμολογίας του φημισμένου αυτού πανεπιστημίου και τώρα επικεφαλής των κοσμολόγων του Ρerimeter Ιnstitute του Καναδά, ξυπνούσε κάθε μέρα με το ενδεχόμενο να είναι η τελευταία του. Δεν λύγισε. Πάλεψε με το μόνο κομμάτι του σώματός του που έμενε ακόμη μη παράλυτο, το μυαλό του. Και κατέκτησε το θάρρος που γνώριζαν μόνο οι γέροι Σπαρτιάτες -που πέθαιναν εθελοντικά μόνοι στην κορυφή του Ταϋγέτου σαν ένιωθαν την ανημποριά- και ο Καζαντζάκης: «Δεν ελπίζω τίποτε, δεν φοβάμαι τίποτε, είμαι ελεύθερος».

Με αυτό το μοναδικό πλεονέκτημα αυτογνωσίας και θάρρους ο Χόκινγκ αποφάσισε να καταθέσει στους συνανθρώπους του, πού οδηγήθηκε μια ζωή επιστημονικής αναζήτησης. Αποφάσισε να μας πει την επιστημονικά τεκμηριωμένη απάντηση που βρήκε για το αρχαιότερο ερώτημα της ανθρωπότητας: «Πώς φτιάχτηκε ο κόσμος και ποιος τον έφτιαξε;»

Βρήκε συνοδοιπόρο ταιριαστό στο τόλμημά του τον φυσικό του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας Λέοναρντ Μλοντίνοφ, έναν εξαιρετικό συγγραφέα εκλαΐκευσης  της επιστήμης, και έπιασαν την ιστορία από την αρχή. Κυριολεκτικά από την αρχή, καθώς για το χτίσιμο μιας «Θεωρίας των Πάντων» χρειάζεται κανείς να πάρει υπόψη του τα... πάντα. Και άρχισαν από το «μυστήριο του όντος», την «εξουσία του νόμου», το «τι είναι πραγματικότητα», τις «εναλλακτικές ιστορίες» που ανέπτυξαν οι άνθρωποι, για να φθάσουν στην υποψήφια «Θεωρία των Πάντων».

Έπειτα από αυτά τα πέντε πρώτα κεφάλαια, όταν πια μας έχουν μυήσει στο πώς η πραγματικότητα μπορεί να είναι όχι μόνον αυτή που είναι αντιληπτή από τις αισθήσεις μας, αλλά πολύ περισσότερες, κρυμμένες στις πτυχώσεις «μεμβρανών άλλων διαστάσεων», τότε μας ανοίγουν την αυλαία του έργου «Επιλέγοντας το Σύμπαν μας». Μας ξεναγούν στο «φαινόμενο θαύμα», για να μας εκμυστηρευθούν τελικά το «Μεγάλο Σχέδιο».

Είναι ένα βιβλίο πέρα για πέρα συγκλονιστικό. Συγκλονιστικό όχι μόνο για το θάρρος της αποκάλυψης που είπαμε ότι προϋπέθεσε, αλλά και γιατί οι δύο συγγραφείς κατόρθωσαν να εξηγήσουν το πιο πολύπλοκο θέμα του κόσμου με την απλούστερη και πιο κατανοητή γλώσσα, με την αποτελεσματικότερη απόσταξη γνώσης που είδαμε ποτέ! Είναι ένα ανάγνωσμα απολαυστικό για όλους, κάθε μορφωτικού επιπέδου και ηλικίας, ακόμη και για όσους θα το διαβάσουν προκατειλημμένοι για «τους άθεους φυσικούς».

Θα απαιτηθεί βέβαια και από αυτούς μια ρανίδα θάρρους, αλλά θα τους είναι πολύτιμο να μάθουν το πού βασίστηκαν τα επιχειρήματα εκείνου που τόλμησε να πει στην αμερικανική τηλεόραση: «Η επιστήμη ολοκλήρωσε το μέτρημα και βρήκε τη θεολογία περιττή»!..

Ιδεοληψίες και επινοήσεις

Από την «πόρνη Βαβυλώνα» στην «πολιτεία  θεού»

Αναφέρθηκε σε προηγούμενη ανάρτηση το διανοητικό κατασκεύασμα του Αυγουστίνου (Aurelius Augustinus, 354-430 μ.Χ.) περί της «πολιτείας  θεού» (civitas dei). Εννοείται ότι όλη η πολιτική θεολογία των χριστιανών αναπτυσσόταν σε αντιπαράθεση με τον Ελληνικό Κόσμο που είχε χαρακτηριστεί ως civitas diaboli, δηλαδή «πολιτεία του διαβόλου» (Ευσέβιος Καισαρείας). Ο οποίος Αυγουστίνος (άγιος της καθολικής και της ορθόδοξης εκκλησίας) περιπλανήθηκε αρχικά σε διάφορες θρησκείες, μέχρι που συναντήθηκε με τον κρατικοποιημένο χριστιανισμό και βολεύτηκε επαγγελματικά, την εποχή που διώκονταν στρατιωτικά οι αιρετικοί και αλλόπιστοι.

Οι εκκλησιαστικοί «πατέρες» διάβαζαν τα κείμενα των ευαγγελίων και των επιστολών του Παύλου και δεν μπορούσαν να καταλάβουν, τι εννοούσαν οι συζητητές και οι ρήτορες με διάφορες φράσεις τους. Άρχιζαν λοιπόν να επινοούν ιστορίες που έβγαιναν μέσα από τη μεταγενέστερη δική τους εποχή και νόμιζαν ότι έτσι συμπλήρωναν αυτά που δεν γίνονταν κατανοητά για την εποχή που ειπώθηκαν… Συμπλήρωναν και ερμήνευαν τον πάνσοφο και παντογνώστη θεό τους, δηλαδή!

Όλες αυτές οι κατασκευές, από την πρωτοχριστιανική εποχή μέχρι πριν από μερικά χρόνια, αποτελούν τη λεγόμενη «ακαδημαϊκή θεολογία», με την οποία προσαρμόζεται κάθε φορά η χριστιανική θρησκεία στις νεότερες κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις – χωρίς να συμμετέχουν σ' αυτές τις επινοήσεις οι παλαιότεροι. Αν μπορούσε να δει ο Αυγουστίνος με τι ασχολούνται οι σημερινοί θεολόγοι (π.χ. "το εκκλησιαστικό έγκλημα της εισόδου κτήνους σε ιερό ναό"!!), θα τράβαγε τα γένια του από τη φρίκη, αλλά θα συμφωνούσε ασμένως που κατάφεραν οι πνευματικοί απόγονοί του να διατηρήσουν τη συναλληλία με όλους τους κρατικούς μηχανισμούς και την αποκλειστική διαχείριση ενός γεμάτου ταμείου.

Όταν ο ρωμαϊκός στρατός επέβαλε το χριστιανισμό ως «μοναδική και αληθινή θρησκεία» στην αυτοκρατορία, κορόιδευαν οι χριστιανοί -από τον πατριάρχη μέχρι τον άπλυτο καλόγερο στη Μέση Ανατολή και στη Μικρά Ασία- τους εθνικούς ότι δεν υπάρχουν οι θεοί τους, αφού δεν κάνουν τίποτα για να σώσουν τα ιερά, τους ναούς και τις βιβλιοθήκες. Μέχρι τότε χαρακτηριζόταν το ρωμαϊκό κράτος από τους χριστιανούς «πόρνη Βαβυλώνα», έχοντας υιοθετήσει την ανάμνηση των Ιουδαίων στην υποδούλωσή τους στο βαβυλωνιακό κράτος. Με την κρατικοποίηση όμως του χριστιανισμού ανακηρύχθηκε η αυτοκρατορία σε «πολιτεία θεού επί Γης» (civitas dei terrena)!

Υπήρχε και το απόσπασμα -αν δεν προστέθηκε επί τούτου εκείνη την εποχή- από επιστολή του Παύλου: 1 Πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω· οὐ γάρ ἐστιν ἐξουσία εἰ μὴ ὑπὸ Θεοῦ· αἱ δὲ οὖσαι ἐξουσίαι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν· 2 ὥστε ὁ ἀντιτασσόμενος τῇ ἐξουσίᾳ τῇ τοῦ Θεοῦ διαταγῇ ἀνθέστηκεν· οἱ δὲ ἀνθεστηκότες ἑαυτοῖς κρίμα λήψονται (προς Ρωμαίους 13.1), Έτσι, όλα ήταν δεμένα και δικαιολογημένα! Μια διαχρονική δήλωση υποτέλειας που αξιοποιήθηκε όλους τους αιώνες από τον εκκλησιαστικό μηχανισμό σε βάρος των επαναστατικών και απελευθερωτικών κινημάτων. Στην Ανατολή γνωρίζουμε τις πατρικές νουθεσίες των πατριαρχών υπέρ του θεόσταλτου Οθωμανού σουλτάνου κ.ά.

Έτσι πορεύτηκαν επί αρκετές δεκαετίες τα πράγματα, μέχρι που οι πολιτικές και πολεμικές εξελίξεις έφεραν ανακατατάξεις, όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε. Το έτος 410 διαλύθηκε το δυτικό ρωμαϊκό κράτος από τον (χριστιανό) Αλάριχο (Alaric, Alarich, ~370-410 μ.Χ.) και ο Αυγουστίνος που ζούσε στη σημερινή Λιβύη, έμεινε μετέωρος με την πολιτική θεολογία του, υφιστάμενος και τις λοιδορίες των εθνικών ότι ο χριστιανικός θεός δεν βοηθάει πια το «κράτος του». Η ιστορία είχε εκδικηθεί τους αλαζόνες!

Εννοείται, όσοι κατέχουν την εξουσία ποτέ δεν συνετίζονται! Συνεχίζουν την ίδια πρακτική, αφού διάγουν με ξένο χρήμα αρχοντικό βίο, μέχρι οριστικής δικαίωσης! Έτσι, ο Αυγουστίνος επινόησε, για να βγει από το αδιέξοδο, την «πολιτεία του θεού στον ουρανό» (civitas dei caelestis) και όχι πλέον στη Γη. Με αυτή την επινόηση ακύρωσε και τους «πατέρες» που διέδιδαν το προσωπικό ενδιαφέρον του θεού για την αυτοκρατορία, αλλά ποιος προσέχει στην αναμπουμπούλα τέτοιες λεπτομέρειες;

Πέρα απ’ το πολιτικό σκέλος, υπήρχε όμως και το εσωτερικό πρόβλημα του εκκλησιαστικού μηχανισμού: οι φτωχοί, οι κατακτημένοι και οι δούλοι που διατηρούσαν την ελπίδα ότι στο κράτος θεού θα «γυρίσει ο τροχός…», μάθαιναν τώρα ότι το «γύρισμα του τροχού» προοριζόταν πλέον να συμβεί στο «κράτος θεού», στην άλλη ζωή… και τρέχα γύρευε!

Ο Αυγουστίνος, ανεπάγγελτος και αργόσχολος επίσκοπος ων, δεν ανέπτυξε τις ιδεοληψίες του σε 1-2 παραγράφους, όπως γράφτηκαν αυτές πιο πάνω. Γέμισε 22 (είκοσι δύο) ολόκληρα βιβλία! Άμα είσαι «εκκλησιαστικός πατέρας», μπορείς και μουτζουρώνεις χαρτιά (τότε παπύρους) χωρίς αναστολές και περιορισμούς!

Η πολιτεία στη Γη που περιγράφει ο Αυγουστίνος, είναι μεν εξουσία τάξης με το θέλημα θεού, αλλά συχνά ελέγχεται αυτό από αμαρτωλές και αθεϊστικές δυνάμεις. Η θεϊκή πολιτεία όμως που συναρμολογεί στο μυαλό του, θα έχει απόλυτη τάξη και υποταγή στους θείους κανόνες και μπλα μπλα μπλα… αυτά που μαθαίνουμε υποχρεωτικά στο σχολείο για παραδείσους και κολάσεις.

Αυτές οι νέες ιδέες του Αυγουστίνου διατηρήθηκαν ως τελευταία λέξη του θεού δια γραφίδος του ταπεινού δούλου του όλο το Μεσαίωνα. Με την εκκλησιαστική μεταρρύθμιση του Λούθηρου τροποποιήθηκε όμως σε κάποιο βαθμό αυτή η πολιτική θεολογία και έκτοτε, με το Διαφωτισμό και την εξέλιξη των επιστημών, περιορίστηκε αυτή στις ιδεοληψίες του ποιμνίου και ως πηγή εσόδων των -ρασοφόρων και μη- επαγγελματιών της πίστης.

Με την ευκαιρία αυτού του έργου σε 22 βιβλία, ασχολείται ο Αυγουστίνος και με τους Έλληνες φιλοσόφους, από την «πολιτεία του διαβόλου» – μόνιμο βάρος και εφιάλτης στο μυαλό των χριστιανών πατέρων! Καταγράφει τις διαφορές μεταξύ επικουρισμού και στωικισμού αφενός και της θεοπληξίας του πλατωνισμού αφετέρου και δίνει το προβάδισμα στον Πλάτωνα, από τον οποίο αντέγραψαν οι χριστιανοί τις ιδέες περί ψυχής μετά θάνατον κτλ.

Από εδώ προκύπτει και η εξήγηση, γιατί διασώθηκαν πάρα πολλά, ίσως όλα, τα έργα του Πλάτωνα, ενώ εξαφανίστηκαν για πολλούς αιώνες τα έργα των Επικούρειων και των Στωικών. Επίσης εξηγείται, γιατί στην ελληνική σχολική εκπαίδευση αποσιωπούνται σχεδόν οι Επικούρειοι, Στωικοί και Κυνικοί, ενώ γιγαντώνεται η σημασία του ολιγαρχικού και αστρολάτρη Πλάτωνα.