με δειλά βήματα
Ο πρόεδρος της Γερμανικής Ευαγγελικής Εκκλησίας (EKD), Wolfgang Huber, επίσκοπος και καθηγητής θεολογίας στο πανεπιστήμιο Χαϊδελβέργης, ανακοίνωσε στην πρόσφατη συνεδρίαση της συνόδου της EKD τις θέσεις της ευαγγ. εκκλησίας για τον Δημιουργισμό και τη Θεωρία του Ευφυούς Σχεδιασμού, με τις οποίες φονταμενταλιστές χριστιανοί, με γενναία χρηματοδότηση θρησκόληπτων κύκλων, προσπαθούν να ακυρώσουν την εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου. Ο Huber θεωρεί ότι οι Δημιουργιστές κάνουν κατάχρηση των ιερών βιβλίων του χριστιανισμού, όταν προσπαθούν να τα αξιοποιήσουν για να αντιπαρατεθούν με την επιστήμη. «Ο χριστιανισμός γνώρισε τραγικά ναυάγια», λέει ο Huber, «κάθε φορά που εξέλαβε κατά γράμμα τις ιερές γραφές και προσπάθησε να εξηγήσει με αυτές αυθεντικά τον κόσμο».Ταυτόχρονα άσκησε ο Huber κριτική στους «νέους αθεϊστές», επειδή ο σημαντικότερος εκπρόσωπός τους, Richard Dawkins, έχει αναδείξει ως έγκυρους εκφραστές της χριστιανικής θρησκείας τους Δημιουργιστές. Η πολεμική του Dawkins κατά του θρησκευτικού προσηλυτισμού στα παιδιά και κατά της εικόνας του θεού στην παλαιά Διαθήκη (ζηλόφθων, εκδικητικός, ιδιοτελής) δείχνει έλλειψη ιστορικής αντίληψης και ηθικών αναλογιών. Ο Huber θεωρεί ότι πρέπει να διαχωριστούν η γνώση και η πίστη αφού, ούτε η Βίβλος είναι βιβλίο Φυσικής Ιστορίας και Κοσμολογίας, ούτε η επιστήμη είναι σε θέση να εκφέρει γνώμη για το θεό.
Θεωρώ σημαντικό θέμα τη διατήρηση αποστάσεων της ευαγγελικής εκκλησίας από τους Αμερικάνους ομόδοξους, οι οποίοι στηρίζουν κατά κύριο λόγο τις ιδεοληψίες των Δημιουργιστών. Η αναφορά στα «τραγικά ναυάγια» αποτελεί κομψή περιγραφή για την δολοφονική δραστηριότητα της «Ιεράς Εξέτασης» αλλά και Ευαγγελικών θρησκόληπτων εναντίον φυσιοδιφών και διανοουμένων.
Ο Huber δείχνει πικραμένος που ο Dawkins δεν «παίζει» με τις συγκροτημένες εκκλησίες αλλά με τους «αιρετικούς» Δημιουργιστές και ταυτόχρονα τον κακίζει που θέτει υπό επιστημονική έρευνα την ύπαρξη και τις ιδιότητες του θεού – αφαιρεί έτσι το κύριο θέμα ενασχόλησης απ’ τα χέρια των παπάδων. Βέβαια, ο Dawkins ισχυρίζεται, και ορθώς κατά την άποψή μου, ότι εφόσον ο θεός γίνεται αντικείμενο λογικών συσχετισμών και αποδεικτικών συλλογισμών, θα έπρεπε εξ ίσου να τύχει επιστημονικής έρευνας, όπως συμβαίνει και με κάθε άλλο θέμα από τη ζωή και τον κόσμο. Το αποτέλεσμα αυτής της μελέτης είναι, όμως, που φοβίζει τις εκκλησίες και τους επαγγελματίες χριστιανούς.
Υπενθυμίζω ότι στη Γερμανία ένα 32% του πληθυσμού ανήκει στην ευαγγελική εκκλησία, ένα 31% στην καθολική, ενώ ένα 33% έχει διακόψει επίσημα (δικαστικά) κάθε σχέση με εκκλησιαστικούς μηχανισμούς. Τα νούμερα είναι στρογγυλοποιημένα, το υπόλοιπο ποσοστό είναι μουσουλμάνοι, εβραίοι, ορθόδοξοι κ.ά. Αν και οι «εκτός εκκλησίας» είναι πολυπληθέστεροι από κάθε χριστιανικό δόγμα, δεν υπάρχει εκπρόσωπός τους σε καμιά επιτροπή και σε κανένα όργανο του γερμανικού κράτους - από την κεντρική ομοσπονδιακή διοίκηση, μέχρι τις δημοτικές αρχές. Γι' αυτό έχουν προσφύγει οι «ανένταχτοι» στο Συνταγματικό Δικαστήριο, για να ληφθούν υπόψη.
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
