Κι άλλο γαλλικό βραβείο για τον Βασίλη Αλεξάκη
Πριν από λίγες μέρες ήταν στο Μέγαρο Μουσικής και μιλούσε για το πώς αυτός, ένας Ελληνας, κατέκτησε τη λογοτεχνία γράφοντας σε μια ξένη γλώσσα, τα γαλλικά. Δεν πρόλαβε να επιστρέψει στο Παρίσι και ο Βασίλης Αλεξάκης μάς ξανάκανε υπερήφανους. Η Γαλλική Ακαδημία στη διάρκεια της συνεδρίας της Πέμπτης 25 Οκτωβρίου τού απένειμε το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος για το βιβλίο του «Ap. J.-C.» (Μετά Χριστόν, εκδόσεις Stock). Συνοδεύεται από 7.500 ευρώ.
Το μυθιστόρημα του Βασίλη Αλεξάκη «Ap. J.-C.» θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά στις 20 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις «Εξάντας» με τον τίτλο «μ.Χ.» κατά την προσφιλή συνήθεια του συγγραφέα να προηγείται η γαλλική έκδοση και να έπεται η ελληνική. Ο μύθος του, όπως είπε ο ίδιος στην «Ε» σε συνέντευξή του στον Βασίλη Καλαμαρά, «είναι πλεγμένος με δύο βελόνες: η μία είναι η αρχαία παράδοση, οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι, και η άλλη η βυζαντινή, η οποία είναι δογματική». Ο ήρωας του βιβλίου, ένας 24χρονος ιστορικός, αναλαμβάνει μια αποστολή από την πάμπλουτη ηλικιωμένη κυρία Ναυσικά: να μάθει τα πάντα για το Αγιον Ορος.
Εκεί συνειδητοποιεί το χάσμα που χωρίζει την αρχαία Ελλάδα από το Βυζάντιο και ότι ο «όρος "ελληνοχριστιανικός πολιτισμός" δεν έχει κανένα νόημα, αφού παντρεύει δύο έννοιες ριζικά άσχετες». Είναι, δηλαδή, το «μ.Χ.» ένα μυθιστόρημα που πέφτει στην ελληνική αγορά μια πολύ καλή (ή και κακή) στιγμή, τώρα που λόγω του βιβλίου της Ιστορίας της 6ης Δημοτικού αλλά και της αναζωπύρωσης των «εθνικών» μας θεμάτων (βλέπε Σκοπιανό) οι παντός είδους ρίζες μας (αρχαίες, βυζαντινές κ.λπ.) είναι πολύ της μόδας (πλήρες κείμενο>>>).
Το μυθιστόρημα του Βασίλη Αλεξάκη «Ap. J.-C.» θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά στις 20 Νοεμβρίου από τις εκδόσεις «Εξάντας» με τον τίτλο «μ.Χ.» κατά την προσφιλή συνήθεια του συγγραφέα να προηγείται η γαλλική έκδοση και να έπεται η ελληνική. Ο μύθος του, όπως είπε ο ίδιος στην «Ε» σε συνέντευξή του στον Βασίλη Καλαμαρά, «είναι πλεγμένος με δύο βελόνες: η μία είναι η αρχαία παράδοση, οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι, και η άλλη η βυζαντινή, η οποία είναι δογματική». Ο ήρωας του βιβλίου, ένας 24χρονος ιστορικός, αναλαμβάνει μια αποστολή από την πάμπλουτη ηλικιωμένη κυρία Ναυσικά: να μάθει τα πάντα για το Αγιον Ορος.
Εκεί συνειδητοποιεί το χάσμα που χωρίζει την αρχαία Ελλάδα από το Βυζάντιο και ότι ο «όρος "ελληνοχριστιανικός πολιτισμός" δεν έχει κανένα νόημα, αφού παντρεύει δύο έννοιες ριζικά άσχετες». Είναι, δηλαδή, το «μ.Χ.» ένα μυθιστόρημα που πέφτει στην ελληνική αγορά μια πολύ καλή (ή και κακή) στιγμή, τώρα που λόγω του βιβλίου της Ιστορίας της 6ης Δημοτικού αλλά και της αναζωπύρωσης των «εθνικών» μας θεμάτων (βλέπε Σκοπιανό) οι παντός είδους ρίζες μας (αρχαίες, βυζαντινές κ.λπ.) είναι πολύ της μόδας (πλήρες κείμενο>>>).
(Β.ΓΕΩΡΓ., Ελευθεροτυπία, 29/10/2007)
Εννοείται, θα το διαβάσουμε!
.