Διαχωρισμός Εκκλησίας και Κράτους

Κατατέθηκε στη Βουλή από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ πρόταση νόμου περί «Ρύθμισης σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας»

Στην Αιτιολογική Εκθεση επί της Αρχής αναφέρεται:

«Το ΚΚΕ επανακαταθέτει την πρόταση Νόμου για το διαχωρισμό της Εκκλησίας από το Κράτος, που στις σημερινές συνθήκες γίνεται ακόμα περισσότερο αναγκαία.

1. Ο διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος αποτελεί πάγιο δημοκρατικό αίτημα. Αποτελεί ώριμη ανάγκη που εκπορεύεται, πρώτα απ' όλα, από την ανάγκη της πλήρους κατοχύρωσης της ελευθερίας συνείδησης (στο πλαίσιο αυτό και της ελευθερίας θρησκευτικής συνείδησης), της ισότιμης μεταχείρισης όλων ανεξάρτητα από τα πιστεύω τους και της απαλλαγής από έναν πρόσθετο μηχανισμό ιδεολογικής χειραγώγησης. Προκύπτει ακόμη από την πεποίθηση ότι δεν πρέπει η θρησκευτική πίστη να διασφαλίζεται διά της επιβολής. Επιπρόσθετα να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα μέσω της έλευσης μεγάλου αριθμού μεταναστών, παρουσιάζει μια ποικιλία θρησκευτικών και πολιτιστικών αντιλήψεων.

Είναι προς το συμφέρον του λαού, και των ίδιων των θρησκευόμενων, του ίδιου του λαϊκού κλήρου, να αγωνιστούν για τον πλήρη διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους.

Όπως είναι γνωστό στον ελληνικό λαό από τη μακρόχρονη εμπειρία του, το ΚΚΕ ουδέποτε διαχώρισε τους εργαζόμενους σε θρησκευόμενους και μη. Στάθηκε πάντοτε με απόλυτο σεβασμό στο θρησκευτικό συναίσθημα και στις παραδόσεις του λαού.

Στους αγώνες για βελτίωση της ζωής του λαού, για εθνική ανεξαρτησία, για δημοκρατία και κοινωνική πρόοδο, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στην εγχώρια ολιγαρχία, οι κομμουνιστές βρέθηκαν, βρίσκονται και θα βρίσκονται μαζί με τους εργαζόμενους και τους ανέργους ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές ή μη αντιλήψεις τους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της εθνικής αντίστασης όπου ο λαϊκός κλήρος συμμετείχε μαζικά στον αγώνα μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ.

Η ιστορική εμπειρία του ελληνικού λαού, αλλά και άλλων λαών, αποδεικνύει ότι η διαπλοκή κράτους και εκκλησίας αποφέρει οφέλη και για τις δύο πλευρές. Το αστικό κράτος αξιοποιεί την επιρροή και τους μηχανισμούς της εκκλησίας για να διαιωνίζει την ιδεολογική και πολιτική κυριαρχία του και να καλλιεργεί τη συναίνεση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Από την άλλη, η ηγεσία της εκκλησίας αξιοποιεί τη διαπλοκή για να συμμετέχει και να απολαμβάνει το δικό της μερίδιο στην οικονομική, πολιτική και ιδεολογική ισχύ της κρατικής εξουσίας.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν επανειλημμένα απορρίψει το αίτημα του διαχωρισμού εκκλησίας - κράτους. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα δύο κόμματα αρνήθηκαν ακόμη και να συζητήσουν την πρόταση του ΚΚΕ κατά την τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος, το οποίο πρότεινε να καταργηθεί το άρθρο 3 και να αναθεωρηθούν τα υπόλοιπα σχετικά.

Όποιες ρυθμίσεις υπήρξαν κατά το παρελθόν (π.χ. εισαγωγή και του πολιτικού γάμου ως ισόκυρου με το θρησκευτικό, μη αναγραφή του θρησκεύματος στις νέες ταυτότητες) είχαν απολύτως αποσπασματικό χαρακτήρα, δεν εντάσσονταν σε μια γενικότερη πολιτική διαχωρισμού της εκκλησίας από το κράτος, υπηρετούσαν συχνά άλλες σκοπιμότητες.

Με βάση όλα τα παραπάνω, το ΚΚΕ προτείνει με την παρούσα πρόταση νόμου ένα ενιαίο σύνολο μέτρων που θα προωθήσουν το διαχωρισμό. Σημαντική ήταν η συμβολή των επεξεργασιών της Ελληνικής Ενωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου τις οποίες το ΚΚΕ αξιοποίησε.

2. Η παρούσα πρόταση νόμου δεν περιλαμβάνει βέβαια ζητήματα που άπτονται του Συντάγματος, καθώς γι' αυτό απαιτείται αναθεώρησή του. Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι το ίδιο το Σύνταγμα της χώρας οφείλει να προσαρμοστεί στην ανάγκη αυτή και να απαλείψει ή να τροποποιήσει τις σχετικές διατάξεις και αναφορές. Ετσι, πρέπει να καταργηθούν:

α. Η εισαγωγική αναφορά του Συντάγματος «στο όνομα της Αγίας Τριάδας».

β. Το άρθρο 3 που ορίζει ότι κρατούσα θρησκεία είναι η ορθόδοξη.

γ. Το άρθρο 14 παρ. 3^α που επιτρέπει την κατάσχεση εντύπου με εισαγγελική εντολή για προσβολή της χριστιανικής και κάθε άλλης γνωστής θρησκείας.

δ. Το άρθρο 16 παρ. 2 που αναγορεύει σε σκοπό της εκπαίδευσης την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης.

ε. Το άρθρο 18 παρ. 8 που ορίζει ότι δεν μπορούν να απαλλοτριωθούν αγροτικές εκτάσεις και περιουσία ορισμένων μονών και πατριαρχείων.

στ. Να τροποποιηθεί το άρθρο 33 παρ. 2 που ορίζει ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κατά την ανάληψη των καθηκόντων του, ορκίζεται στο όνομα της Αγίας Τριάδας.

ζ. Το ίδιο πρέπει να τροποποιηθεί το άρθρο 59 περί ορκωμοσίας βουλευτών, έτσι ώστε οι βουλευτές να επικαλούνται τη συνείδησή τους χωρίς θρησκευτικό όρκο.

η. Είναι αναγκαία η αναθεώρηση του άρθρου 13 του Συντάγματος, έτσι ώστε να κατοχυρώνει πλήρως την ελευθερία συνείδησης, δηλαδή το δικαίωμα του καθενός να πιστεύει σε οποιαδήποτε θρησκεία ή να είναι άθεος. Το κράτος δεν αναμειγνύεται στα ζητήματα αυτά, που είναι αυστηρά προσωπική υπόθεση, αλλά φροντίζει μόνο την για τήρηση των νόμων.

Με την παρούσα πρόταση νόμου ωστόσο, αναμένοντας τη συνταγματική αναθεώρηση, αντιμετωπίζονται κατά βάση πολλά σημαντικά ζητήματα που αφορούν το διαχωρισμό της εκκλησίας από το κράτος.

3. Είναι προφανές ότι το μέγιστο ακανθώδες θέμα είναι εκείνο της εκκλησιαστικής περιουσίας για το οποίο βέβαια απαιτείται μια καλύτερη ουσιαστική, νομική και πολιτική, προετοιμασία.

Σε κάθε περίπτωση το ΚΚΕ θεωρεί σημαντικό να εξασφαλιστεί η μισθοδοσία καθώς και συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης των κληρικών, ιδιαίτερα των κατώτερων βαθμίδων, του λεγόμενου δηλαδή λαϊκού κλήρου. Αυτό, προοπτικά μπορεί να γίνει και με ευθύνη της ίδιας της εκκλησίας με την προϋπόθεση βέβαια ότι η τελευταία θα έχει τα αναγκαία προς τούτο οικονομικά μέσα».

(Πλήρες κείμενο και αιτιολογική έκθεση στις σελίδες του Ριζοσπάστη!)

Σε πρόσφατη πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή για κατάργηση των φοροαπαλλαγών του εκκλησιαστικού μηχανισμού, τις οποίες απαλλαγές αποφάσισε και ψήφισε αρχικά το ΠΑΣΟΚ και στήριξε η ΝΔ, ο υφυπουργός Οικονομικών Αντώνης Μπέζας χαρακτήρισε εκ μέρους της κυβέρνησης την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ως «αποσπασματική και πρόχειρη». Ο κ. Μπέζας κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δημιουργεί εσκεμμένη σύγχυση γύρω από το θέμα των φοροαπαλλαγών της Εκκλησίας και το ΠΑΣΟΚ ότι, ενώ δημιούργησε καθεστώς εναγκαλισμού και απαλλαγών στην Εκκλησία, σήμερα εμφανίζει εαυτόν τιμητή και κατήγορο του ΣΥΡΙΖΑ, με γενικότητες και αοριστολογίες.

Ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, Θάνος Μωραΐτης, ανέφερε ότι «αυτό το μεγάλο θέμα, δεν μπορούμε να το δούμε αποσπασματικά και πρόχειρα», προσθέτοντας πως πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλες τις δυνάμεις του Κοινοβουλίου το θέμα των σχέσεων Εκκλησίας-Κράτους.

Ως συνήθως, μεγάλα λόγια και μηδενικό αποτέλεσμα... Το «μεγάλο θέμα» που δεν μπορεί να δει αποσπασματικά ο ΠΑΣΟΚος βουλευτής, διαιωνίζεται και οι ΝΔ-ΠΑΣΟΚοι εναλλάσσονται στην κυβέρνηση, αλλά και στην εύνοια και συναλλαγή με τους Εφραίμ και τους Αρσένιους.