Για την πρώτη χρήση του τροχού σε άμαξες δεν υπάρχουν πληροφορίες και ευρήματα. Πρέπει να χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά κάπου μεταξύ της σημερινής Περσίας και της Μικράς Ασίας, αν δεν ήρθε (κι αυτό) από την Κίνα. Για το πρώτο ελαστικό οχημάτων, φουσκωμένο με αέρα, ξέρουμε όμως ότι παρουσιάστηκε πριν από 113 χρόνια, το 1895, από τους αδελφούς Édouard και André Michelin.
Τώρα εφηύρε η εταιρία Michelin εκ νέου τον τροχό, όχι αυτόν που γνωρίζουμε επί δεκαετίες, αιώνες και χιλιετίες, αλλά τον αυτοκινούμενο, ενεργό τροχό, «active wheel»: οι ερευνητές της εταιρίας ενσωμάτωσαν σε ένα τροχό αυτοκινήτου ένα ηλεκτροκινητήρα και όλη την ανάρτηση με δισκόφρενο, ελατήριο και αποσβεστήρα που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.
Με 4 τέτοιους ηλεκτροκίνητους τροχούς αδειάζει το αμάξι από τη βενζινοκίνητη ή πετρελαιοκίνητη μηχανή, καθώς επίσης από το διαφορικό, τον άξονα μετάδοσης κίνησης, το ντεπόζιτο υγρού καυσίμου κ.ο.κ. Ο ελεύθερος χώρος και το βάρος περιορίζονται, βέβαια, λόγω του όγκου και του βάρους των μπαταριών και των ηλεκτρονικών συστημάτων, αλλά τελικά το όχημα προκύπτει πιο ελαφρύ και πιο μικρό. Τα οχήματα γίνονται κατά περίπου 7Ο κιλά ελαφρύτερα από τα συγκρίσιμα μοντέλα και διαθέτουν μπρος και πίσω χώρο για αποσκευές κτλ.
Ένα Opel Agila που μετατράπηκε σε Heuliez Will και κυκλοφόρησε δοκιμαστικά με «ενεργούς τροχούς», είχε πολύ καλή οδική συμπεριφορά και, ανάλογα με το μέγεθος των μπαταριών, κάλυψε με μία φόρτιση μπαταριών αποστάσεις 150, 300 και 400 χιλιομέτρων.
Ο Patrick Oliva διευθυντής στην εταιρία Michelin και υπεύθυνος για την ανάπτυξη του «ενεργού τροχού», χρειάστηκε με την ομάδα του 12 χρόνια για να ολοκληρώσει τις εργασίες και να παρουσιάσει σε λειτουργία το νέο τροχό, ο οποίος στα επόμενα χρόνια θα αξιοποιηθεί όλο και περισσότερο σε νέα μικρά οχήματα.
Τώρα εφηύρε η εταιρία Michelin εκ νέου τον τροχό, όχι αυτόν που γνωρίζουμε επί δεκαετίες, αιώνες και χιλιετίες, αλλά τον αυτοκινούμενο, ενεργό τροχό, «active wheel»: οι ερευνητές της εταιρίας ενσωμάτωσαν σε ένα τροχό αυτοκινήτου ένα ηλεκτροκινητήρα και όλη την ανάρτηση με δισκόφρενο, ελατήριο και αποσβεστήρα που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.
Με 4 τέτοιους ηλεκτροκίνητους τροχούς αδειάζει το αμάξι από τη βενζινοκίνητη ή πετρελαιοκίνητη μηχανή, καθώς επίσης από το διαφορικό, τον άξονα μετάδοσης κίνησης, το ντεπόζιτο υγρού καυσίμου κ.ο.κ. Ο ελεύθερος χώρος και το βάρος περιορίζονται, βέβαια, λόγω του όγκου και του βάρους των μπαταριών και των ηλεκτρονικών συστημάτων, αλλά τελικά το όχημα προκύπτει πιο ελαφρύ και πιο μικρό. Τα οχήματα γίνονται κατά περίπου 7Ο κιλά ελαφρύτερα από τα συγκρίσιμα μοντέλα και διαθέτουν μπρος και πίσω χώρο για αποσκευές κτλ.
Ένα Opel Agila που μετατράπηκε σε Heuliez Will και κυκλοφόρησε δοκιμαστικά με «ενεργούς τροχούς», είχε πολύ καλή οδική συμπεριφορά και, ανάλογα με το μέγεθος των μπαταριών, κάλυψε με μία φόρτιση μπαταριών αποστάσεις 150, 300 και 400 χιλιομέτρων.
Ο Patrick Oliva διευθυντής στην εταιρία Michelin και υπεύθυνος για την ανάπτυξη του «ενεργού τροχού», χρειάστηκε με την ομάδα του 12 χρόνια για να ολοκληρώσει τις εργασίες και να παρουσιάσει σε λειτουργία το νέο τροχό, ο οποίος στα επόμενα χρόνια θα αξιοποιηθεί όλο και περισσότερο σε νέα μικρά οχήματα.