ή πρόκειται για ακόμα μία απάτη;
...
Μετά το θάνατο στο σταυρό, λέγεται ότι το νεκρό σώμα του Χριστού τυχλίχθηκε με λινό ύφασμα και τοποθετήθηκε σε ταφικό μημείο. Όταν αργότερα μπήκαν στο μνημείο οι μαθητές του, το σώμα είχε εξαφανιστεί. Στο ύφασμα όμως, μυστηριωδώς, είχε εμφανιστεί η απεικόνιση του θεανθρώπου. Κάποιος από τους μαθητές, για να διασώσει το ιερό ύφασμα, το πήρε κρυφά μαζί του και το έβγαλε από την Ιερουσαλήμ.
Από τότε, η «Ιερά Σινδόνη» είναι ένα από τα άλυτα μυστήρια που ταλανίζει θεολόγους και επιστήμονες και δίνει τροφή σε θεωρίες συνωμοσίας. Και ενώ το 1988, μετά τη ραδιοχρονολόγηση του υφάσματος, οι επιστήμονες είχαν αποφανθεί ότι η Σινδόνη δημιουργήθηκε κάπου μεταξύ 1260-1390 και αποτελεί εξαιρετικά πετυχημένη μεσαιωνική απάτη, λίγες εβδομάδες πριν, ένας από τους Βρετανούς ερευνητές που το 1988 συμμετείχε στην εξέταση του υφάσματος παρουσίασε αποδείξεις για την αναξιοπιστία της μεθόδου του άνθρακα 14.
Συγκεκριμένα, ο καθηγητής Κρίστοφερ Ράμσεϊ ανέφερε ότι τα μόρια άνθρακα έχουν αλλοιωθεί από τουλάχιστον 4 πυρκαγιές (η καταστροφικότερη, αυτή του 1532, προκάλεσε τρύπες και καψίματα στο ύφασμα από λιωμένο μέταλλο). «Η έκθεση σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες καθιστά αναξιόπιστη τη μέθοδο χρονολόγησης μέσω άνθρακα 14, κάτι που παραδέχεται και ο εφευρέτης της μεθόδου, ο Αμερικανός νομπελίστας Γουίλαρντ Λίμπι», εξήγησε ο Ράμσεϊ.
Οσο και να ακούγεται παράδοξο, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία είναι η πρώτη που θέλει τη Σινδόνη πλαστή. Το 1988, και μετά την τρίτη επιστημονική εξέταση του υφάσματος, ο αρχιεπίσκοπος του Τορίνο, όπου φυλάσσεται η Σινδόνη, Μπαλεστρέρο, δεν έκρυβε τη χαρά του: «Το σάβανο δεν είναι γνήσιο. Είναι μεσαιωνικό. Η επιστήμη μίλησε». Αν η Σινδόνη αποδειχτεί γνήσια και οι ειδικοί πάρουν -πράγμα απίθανο- την άδεια να μελετήσουν γενετικό υλικό, μπορεί να φτάσουν μέσω DNA να πιστοποιήσουν επιστημονικά ότι ο πατέρας του Χριστού ήταν άνθρωπος, θέτοντας σε αμφιβολία τη θεϊκή υπόσταση του Χριστού και ένα από τα πλέον σημαντικά δόγματα, αυτό της αμώμου συλλήψεως.
Ας ξαναγυρίσουμε όμως στα γεγονότα. Πώς ο άνδρας, όποιος και να ήταν αυτός, άφησε το τέλειο αρνητικό του αποτύπωμα στη Σινδόνη; Οι ιστορικοί τέχνης συμφωνούν ότι τον Μεσαίωνα οι καλλιτέχνες δεν ήξεραν να χειρίζονται φωτογραφικές τεχνικές. Αλλωστε, ακόμη και σήμερα όσες προσπάθειες έχουν γίνει για αντιγραφή της Σινδόνης είναι χοντροκομμένες και αδέξιες.
Οι υπερασπιστές της γνησιότητας του υφάσματος λένε ότι η Σινδόνη είναι μια «φωτογραφία» της Ανάστασης. Η ακτινοβολία που εκλύθηκε από το σώμα του Χριστού τη στιγμή που επανερχόταν στη ζωή. Η απόδειξη του θαύματος! Οι σκεπτικιστές αποδίδουν, βέβαια, την εικόνα σε μεγαλοφυΐα του Μεσαίωνα. Έναν διαβολεμένα ταλαντούχο καλλιτέχνη που τα κατάφερε να μας μπερδεύει αιώνες τώρα.
Από τότε, η «Ιερά Σινδόνη» είναι ένα από τα άλυτα μυστήρια που ταλανίζει θεολόγους και επιστήμονες και δίνει τροφή σε θεωρίες συνωμοσίας. Και ενώ το 1988, μετά τη ραδιοχρονολόγηση του υφάσματος, οι επιστήμονες είχαν αποφανθεί ότι η Σινδόνη δημιουργήθηκε κάπου μεταξύ 1260-1390 και αποτελεί εξαιρετικά πετυχημένη μεσαιωνική απάτη, λίγες εβδομάδες πριν, ένας από τους Βρετανούς ερευνητές που το 1988 συμμετείχε στην εξέταση του υφάσματος παρουσίασε αποδείξεις για την αναξιοπιστία της μεθόδου του άνθρακα 14.Συγκεκριμένα, ο καθηγητής Κρίστοφερ Ράμσεϊ ανέφερε ότι τα μόρια άνθρακα έχουν αλλοιωθεί από τουλάχιστον 4 πυρκαγιές (η καταστροφικότερη, αυτή του 1532, προκάλεσε τρύπες και καψίματα στο ύφασμα από λιωμένο μέταλλο). «Η έκθεση σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες καθιστά αναξιόπιστη τη μέθοδο χρονολόγησης μέσω άνθρακα 14, κάτι που παραδέχεται και ο εφευρέτης της μεθόδου, ο Αμερικανός νομπελίστας Γουίλαρντ Λίμπι», εξήγησε ο Ράμσεϊ.
Οσο και να ακούγεται παράδοξο, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία είναι η πρώτη που θέλει τη Σινδόνη πλαστή. Το 1988, και μετά την τρίτη επιστημονική εξέταση του υφάσματος, ο αρχιεπίσκοπος του Τορίνο, όπου φυλάσσεται η Σινδόνη, Μπαλεστρέρο, δεν έκρυβε τη χαρά του: «Το σάβανο δεν είναι γνήσιο. Είναι μεσαιωνικό. Η επιστήμη μίλησε». Αν η Σινδόνη αποδειχτεί γνήσια και οι ειδικοί πάρουν -πράγμα απίθανο- την άδεια να μελετήσουν γενετικό υλικό, μπορεί να φτάσουν μέσω DNA να πιστοποιήσουν επιστημονικά ότι ο πατέρας του Χριστού ήταν άνθρωπος, θέτοντας σε αμφιβολία τη θεϊκή υπόσταση του Χριστού και ένα από τα πλέον σημαντικά δόγματα, αυτό της αμώμου συλλήψεως.
Ας ξαναγυρίσουμε όμως στα γεγονότα. Πώς ο άνδρας, όποιος και να ήταν αυτός, άφησε το τέλειο αρνητικό του αποτύπωμα στη Σινδόνη; Οι ιστορικοί τέχνης συμφωνούν ότι τον Μεσαίωνα οι καλλιτέχνες δεν ήξεραν να χειρίζονται φωτογραφικές τεχνικές. Αλλωστε, ακόμη και σήμερα όσες προσπάθειες έχουν γίνει για αντιγραφή της Σινδόνης είναι χοντροκομμένες και αδέξιες.
Οι υπερασπιστές της γνησιότητας του υφάσματος λένε ότι η Σινδόνη είναι μια «φωτογραφία» της Ανάστασης. Η ακτινοβολία που εκλύθηκε από το σώμα του Χριστού τη στιγμή που επανερχόταν στη ζωή. Η απόδειξη του θαύματος! Οι σκεπτικιστές αποδίδουν, βέβαια, την εικόνα σε μεγαλοφυΐα του Μεσαίωνα. Έναν διαβολεμένα ταλαντούχο καλλιτέχνη που τα κατάφερε να μας μπερδεύει αιώνες τώρα.
(Ελευθεροτυπία, 25/4/2008)
