Καθολική Εκκλησία και σύγχρονη δουλεία
Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία της Γερμανίας χρησιμοποίησε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έξι χιλιάδες ανθρώπους ως σύγχρονους σκλάβους, αναφέρει έκθεση που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα αποκαλύπτοντας μία από τις μελανότερες ιστορικές περιόδους στην ιστορία της.
Η Εκκλησία είχε παραδεχθεί την εκμετάλλευση καταναγκαστικής εργασίας κατά τη διάρκεια του ναζιστικού καθεστώτος και είχε αποζημιώσει τους παθόντες με 1,5 εκατομμύριο ευρώ ήδη από το 2000. Ωστόσο η τελευταία μελέτη που τιτλοφορείται «Καταναγκαστική Εργασία και Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία 1939-1945» είναι η πληρέστερη μέχρι σήμερα καθώς καταγράφει λεπτομερώς την τύχη 1.075 αιχμαλώτων πολέμου και 4.829 αμάχων που εξαναγκάστηκαν διά της βίας να δουλέψουν προς όφελος 800 ρωμαιοκαθολικών ιδρυμάτων, όπως νοσοκομείων, γηροκομείων, βοηθώντας τους ναζί να κερδίσουν τον πόλεμο.
Η Εκκλησία, η οποία έκτοτε, χρηματοδότησε περισσότερα από 200 προγράμματα «συμφιλίωσης» παραδέχεται ότι ο πραγματικός αριθμός των ανθρώπων που εργάστηκαν για λογαριασμό της δεν θα γίνει ποτέ γνωστός.
«Δεν θα πρέπει επ’ ουδενί να αποκρύψουμε από την κοινή γνώμη ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ήταν τυφλή και αγνοούσε τι γίνονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι, πόσο υποφέρουν οι άνδρες, οι γυναίκες ακόμα και μικρά παιδιά που μεταφέρθηκαν ακουσίως και κακήν κακώς στη Γερμανία για να δουλέψουν σαν σύγχρονοι σκλάβοι», τόνισε κατά την παρουσία της έκθεσης ο μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου πρώτος τη τάξη στην ιεραρχία της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, Καρλ Λέμαν.
Τόσο καθολικοί όσο και διαμαρτυρόμενοι υπήρξαν θύματα των ναζί, αλλά με την εξαίρεση ορισμένων ατόμων που όρθωσαν το ανάστημά τους κατά του καθεστώτος, οι περισσότεροι δεν έφεραν ιδιαίτερη αντίσταση.
Τα Ες Ες επίταξαν περισσότερα από 300 μοναστήρια και άλλα ιδρύματα που λειτουργούσαν υπό την αιγίδα της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας από 1940 έως το 1942, ενώ χιλιάδες καθολικοί κατέληξαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, προσέθεσε ο Kαρλ Γιόζεφ Χιμέλ, που συνυπογράφει την έκθεση.
Σε τηλεοπτική συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε από το Μάινζ ο κ. Χίμελ υπογράμμισε ότι την εποχή παντοδυναμίας του Χίτλερ η εκκλησία είχε επιλέξει ως πολιτική τον «ανταγωνισμό της συνεργασίας».
Οι χώρες προέλευσης
Το μεγαλύτερο ποσοστό των εργατών προερχόταν από την Πολωνία, την Ουκρανία και τη Σοβιετική Ένωση. Ως γνωστόν, οι ναζί μετέφεραν βιαίως εκατομμύρια αμάχους από τις κατακτηθείσες περιοχές για να βοηθήσουν στην πολεμική οικονομία. Στο τέλος του πολέμου, το ένα τέταρτο του εργατικού δυναμικού της Γερμανίας ήταν ξένοι εργάτες που εργάζονταν καταναγκαστικά. Οι συνθήκες διαβίωσής τους ήταν άθλιες.
Η Εκκλησία είχε παραδεχθεί την εκμετάλλευση καταναγκαστικής εργασίας κατά τη διάρκεια του ναζιστικού καθεστώτος και είχε αποζημιώσει τους παθόντες με 1,5 εκατομμύριο ευρώ ήδη από το 2000. Ωστόσο η τελευταία μελέτη που τιτλοφορείται «Καταναγκαστική Εργασία και Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία 1939-1945» είναι η πληρέστερη μέχρι σήμερα καθώς καταγράφει λεπτομερώς την τύχη 1.075 αιχμαλώτων πολέμου και 4.829 αμάχων που εξαναγκάστηκαν διά της βίας να δουλέψουν προς όφελος 800 ρωμαιοκαθολικών ιδρυμάτων, όπως νοσοκομείων, γηροκομείων, βοηθώντας τους ναζί να κερδίσουν τον πόλεμο.Η Εκκλησία, η οποία έκτοτε, χρηματοδότησε περισσότερα από 200 προγράμματα «συμφιλίωσης» παραδέχεται ότι ο πραγματικός αριθμός των ανθρώπων που εργάστηκαν για λογαριασμό της δεν θα γίνει ποτέ γνωστός.
«Δεν θα πρέπει επ’ ουδενί να αποκρύψουμε από την κοινή γνώμη ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ήταν τυφλή και αγνοούσε τι γίνονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι, πόσο υποφέρουν οι άνδρες, οι γυναίκες ακόμα και μικρά παιδιά που μεταφέρθηκαν ακουσίως και κακήν κακώς στη Γερμανία για να δουλέψουν σαν σύγχρονοι σκλάβοι», τόνισε κατά την παρουσία της έκθεσης ο μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου πρώτος τη τάξη στην ιεραρχία της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, Καρλ Λέμαν.
Τόσο καθολικοί όσο και διαμαρτυρόμενοι υπήρξαν θύματα των ναζί, αλλά με την εξαίρεση ορισμένων ατόμων που όρθωσαν το ανάστημά τους κατά του καθεστώτος, οι περισσότεροι δεν έφεραν ιδιαίτερη αντίσταση.
Τα Ες Ες επίταξαν περισσότερα από 300 μοναστήρια και άλλα ιδρύματα που λειτουργούσαν υπό την αιγίδα της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας από 1940 έως το 1942, ενώ χιλιάδες καθολικοί κατέληξαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, προσέθεσε ο Kαρλ Γιόζεφ Χιμέλ, που συνυπογράφει την έκθεση.Σε τηλεοπτική συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε από το Μάινζ ο κ. Χίμελ υπογράμμισε ότι την εποχή παντοδυναμίας του Χίτλερ η εκκλησία είχε επιλέξει ως πολιτική τον «ανταγωνισμό της συνεργασίας».
Οι χώρες προέλευσης
Το μεγαλύτερο ποσοστό των εργατών προερχόταν από την Πολωνία, την Ουκρανία και τη Σοβιετική Ένωση. Ως γνωστόν, οι ναζί μετέφεραν βιαίως εκατομμύρια αμάχους από τις κατακτηθείσες περιοχές για να βοηθήσουν στην πολεμική οικονομία. Στο τέλος του πολέμου, το ένα τέταρτο του εργατικού δυναμικού της Γερμανίας ήταν ξένοι εργάτες που εργάζονταν καταναγκαστικά. Οι συνθήκες διαβίωσής τους ήταν άθλιες.
(Reuters, www.kathimerini.gr, 10/4/2008)
