Με την κυβερνητική αλλαγή ήλθε πιστεύω η ώρα να αρχίσει η διαδικασία διαχωρισμού κράτους - Εκκλησίας.
Ο εναγκαλισμός αυτός μόνο την Εκκλησία ευνοεί, αφ' ενός φορτώνοντας το κράτος με τη μισθοδοσία και συνταξιοδότηση άπαντος του κλήρου που καμιά υπηρεσία προσφέρει στο κράτος και αφ' ετέρου αφήνοντας τα τεράστια εισοδήματά της από χίλιες πηγές αφορολόγητα. Αλλωστε, η περιουσία της Εκκλησίας είναι η μισή Ελλάδα.
Εν τούτοις όχι μόνο μισθοδοτούνται από το κράτος σαν δημόσιοι υπάλληλοι, ζητούν για τις θρησκευτικές υπηρεσίες που επιβάλλουν (βάπτιση, γάμος, κηδεία κ.λπ.) και παίρνουν αμοιβή όχι μόνο για τον εαυτό τους αλλά και για την Εκκλησία, τον πολυέλαιο, τον νεωκόρο, άσε πια αν θέλεις και δεσπότη. Επιβάλλει δε την παρουσία της σε κάθε πολιτική εκδήλωση, ορκωμοσίες, παρελάσεις στρατού, δικαστήρια κ.λπ., όλως διόλου άσχετες με τη θρησκεία.
Η πίστις σε κάτι είναι εντελώς ατομικό θέμα. Ο Χριστός στα 30 του βαπτίστηκε και όχι όταν ήταν μωρό. Το όνομα το παιδί το παίρνει από το Ληξιαρχείο. Η Εκκλησία το βαπτίζει με το ζόρι στην ηλικία που δεν καταλαβαίνει. Η βιασύνη είναι προφανής για να σε βάλουν στο μαντρί σαν πρόβατο. Αλλωστε ποίμνιο μας ονομάζουν, και αυτοί είναι οι ποιμένες».
Αγγελος Οικονομίδης, Κηφισιά
(Ελευθεροτυπία, 20/10/2009)
