(ΤΗΕ INDEPENDENT, Ελευθεροτυπία, 19/10/2009)
«(...) Η Independent on Sunday δεν μπορεί να υποστηρίξει την αδήλωτη προς το παρόν υποψηφιότητα του Τόνι Μπλερ για τη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (...) Το πρόβλημα δεν είναι απλώς η απόφασή του να συμμετάσχει στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ.
Αυτό ήταν μια λανθασμένη κρίση και μάλιστα μεγίστης σημασίας. Πρέπει να μετρήσει εναντίον του στην εξέταση της υποψηφιότητάς του για οποιαδήποτε ηγετική θέση. Αλλά η απόφαση για το Ιράκ υπονομεύει επίσης και την αξίωση του Μπλερ να προβάλλεται ως ενωτική δύναμη. Το ίδιο το ζήτημα του Ιράκ προκαλούσε διαμάχη, φέρνοντας τις κυβερνήσεις της Ε.Ε. σε έντονη αντιπαράθεση μεταξύ τους.
Όταν η επιλογή ανάμεσα στη σχέση της Βρετανίας με την Αμερική και στη σχέση της με την υπόλοιπη Ευρώπη έγινε αναπόφευκτη, ο κ. Μπλερ επέλεξε την Αμερική, πράγμα που λέει πολλά για τα ένστικτά του. (...) Πάνω απ' όλα όμως το βασικό επιχείρημα κατά του διορισμού του κ. Μπλερ είναι ότι θα ήταν αντιδημοκρατικός. (...) ο κ. Μπλερ δεν είναι η επιλογή των λαών της Ευρώπης και, εάν ο διορισμός του προέκυπτε από το μυστικό παζάρι που γίνεται τώρα στο παρασκήνιο, η Ευρώπη θ' αποδυναμωνόταν.
Ο κ. Μπλερ δεν είναι ούτε καν η επιλογή του λαού της Βρετανίας. (...) Ούτε θα έπρεπε οι Ευρωπαίοι ηγέτες να επιλέξουν κάποιον απλώς επειδή τον έχουν ακουστά οι Αμερικανοί».
