Διαχρονική οπισθοδρομικότητα
Από αναρτήσεις και τα σχετικά σχόλια στο blog του φίλου Ροΐδη πληροφορήθηκα τις ιστορίες που γράφουν διάφοροι "ιεραπόστολοι" για τη δράση τους στην Αφρική. Η οποία δράση, όταν γίνεται από αλλοδαπούς εδώ στην Ελλάδα, αποτελεί κατά τον ισχύοντα νόμο ποινικό αδίκημα.
Όπως θα διαβάσετε, εκεί στην Αφρική ακούν και βλέπουν οι ιεραπόστολοι πολλά και ανεξήγητα φαινόμενα τα οποία, εφόσον γίνονται από χριστιανούς παπάδες, είναι θαύματα, όταν όμως γίνονται από ντόπιους αλλόθρησκους αποτελούν μαγεία! Κατά την κρίση μου, αυτοί που τα γράφουν, είτε είναι θρασύτατοι κομπογιαννίτες (το πιθανότερο!) που εισπράττουν από αφελείς χρήματα για το "έργο" τους, είτε είναι οι ίδιοι ψυχοπαθείς και ζουν σε ένα χώρο ψευδαισθήσεων και παραισθήσεων. Και στις δύο περιπτώσεις είναι σφόδρα επικίνδυνοι!
Προφανέστατα, τίποτα από αυτά που περιγράφονται δεν έχει συμβεί! Π.χ. δεν είναι δυνατόν ένας νεαρός ή ενήλικας να στέλνει κεραυνούς. Δηλαδή δεν είναι δυνατόν να διαχωρίσει με βιολογικές δραστηριότητες τεράστια ηλεκτρικά φορτία και να προκαλέσει στη συνέχεια εκκενώσεις με ρεύματα της τάξης μερικών δεκάδων χιλιάδων αμπέρ. Αυτό συμβαίνει κατά την εκδήλωση ενός κεραυνού! Και στοιχειώδη Φυσική του Δημοτικού να γνωρίζει κάποιος, θα καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να έχει στη διάθεσή του τέτοια ενέργεια ένας άνθρωπος - ούτε και 1 εκατομμύριο άνθρωποι μαζί, εννοείται! Να σκεφτούμε δε ακόμα ότι στα σημεία εκπήδησης και κατάληξης του βολταϊκού τόξου της αστραπής παρουσιάζονται θερμοκρασίες της τάξης των 2.000 βαθμών Κελσίου, στις οποίες λιώνουν τα μέταλλα, γι' αυτό και αξιοποιείται το φαινόμενο στην ηλεκτροσυγκόλληση! Στις διηγήσεις για μάγια και θαύματα των παπάδων, τα χέρια των "κεραυνοβόλων" πετάνε κεραυνούς σαν να ήταν πετραδάκια...
Επίσης, ο αέρας που φυσάει από κάποιο ανοικτό παράθυρο και "πετάει" τον αφηγητή από τον ένα τοίχο στον άλλο, εξασκεί δυνάμεις, οι οποίες θα είχαν βουλιάξει ολόκληρο το κτήριο πριν φτάσει μέχρι τον ιεραπόστολο... Υπολογίζοντας από τη μάζα του παπά -έστω κι αν δεν είναι καλοπερασάκιας υπέρβαρος- επί το τετράγωνο μιας εύλογης ταχύτητας που αντέχει το ανθρώπινο σώμα, προκύπτει η ενέργεια που απαιτείται για να πραγματοποιηθεί αυτό το "πέταγμα"...
Και όλα αυτά σταματάνε, μόλις ο παπάς κάνει το σταυρό ή πιει αγιασμό ή οτιδήποτε άλλο. Αυτά και άλλα πολλά, ούτε στο Μεσαίωνα δεν τα διηγούνταν οι παπάδες, γιατί θα τους ξυλοφόρτωναν οι χωρικοί που τους άκουγαν. Εκεί στα χωριά της Αφρικής έχουν όμως βρει, όπως φαίνεται, πολλά κορόιδα ή μάλλον πολλούς πεινασμένους, οι οποίοι βγάζουν το καθημερινό πιάτο φαγητό κάνοντας πως πιστεύουν τους παπάδες. Γιατί να τους χαλάει να πιουν λίγο μαγικό νεράκι (αγιασμό) , αφού τρώνε καλά;
Στις ιστοσελίδες τους που περιγράφουν τις διάφορες εφευρημένες ιστορίες, παραπέμπουν οι παπάδες κάθε τόσο σε τραπεζικούς λογαριασμούς που δέχονται ευχαρίστως χρήματα για να συνεχιστεί το "ιεραποστολικό έργο" στην Αφρική. Αυτή είναι και η ουσία των δημοσιεύσεών τους!
Παραθέτω στα επόμενα μερικά κείμενα για ελληνορθόδοξους και αλλόδοξους μάγους, λευκούς και μαύρους, άλλοι με ράσα και άλλοι με χόρτα επάνω τους, ώστε να ενημερωθούν και ψυχαγωγηθούν οι εκλεκτοί αναγνώστες αυτού του blog:
Βαπτίστηκαν «κεραυνοβόλοι» μάγοι.
Απίθανα πράγματα συμβαίνουν στο Κονγκό· όμως συμβαίνουν. Τα απομαγνητοφώνησα, τα πέρασα στο χαρτί και σας στέλνω όσα με απλότητα και ειλικρίνεια διηγήθηκε σε πολυάριθμο ακροατήριο στην αίθουσα ομιλιών στην Ιεραποστολή της Κανάνγκα ο κληρικός π. Βασίλειος Muamba. Είναι αυθεντικά και εύλαλα!
Ο π. Βασίλειος διηγήθηκε:
«Το 1996 έκανα ένα ιεραποστολικό ταξίδι στο Dimbelenge, συνοδευόμενος από ένα αγόρι, ψάλτη του Κέντρου της Ιεραποστολής της Κανάνγκα, και ένα άλλο αγόρι που ήρθε μαζί μας στο δρόμο.
Όταν φτάσαμε, συναντήσαμε τους παλιούς πιστούς που είχα βαπτίσει την περασμένη χρονιά και κάποιους που περίμεναν να βαπτιστούν τώρα. Μας έδωσαν ένα σπίτι για να περάσουμε τις μέρες που θα μέναμε κοντά τους.
Ανάμεσα σ’ αυτούς που περίμεναν το βάπτισμα, υπήρχε κάποιος άνδρας ο οποίος με μαγικό τρόπο έστελνε κεραυνούς και είχε ήδη σκοτώσει πολλούς ανθρώπους.
Ο παραδοσιακός αρχηγός του χωριού τον είχε τιμωρήσει απαγορεύοντάς τον να πίνει νερό από το ποτάμι της περιοχής Mukamba.
Βάπτισα όσους περίμεναν το βάπτισμα κι ανάμεσά τους κι αυτόν το μάγο.
Το βράδυ ζύμωσα και άφησα το πρόσφορο για τη Θεία Λειτουργία της επομένης. Πήγαμε και οι τρεις να κοιμηθούμε.
Κατά τις 4 το πρωί ένας δυνατός άνεμος άρχισε να φυσά που έκανε να κουνιέται όλο το σπίτι. Πετάχτηκα απ’ τον ύπνο και άκουσα τα δύο παιδιά – συνοδούς μου να κλαίνε και να φωνάζουν:
- Πάτερ πεθαίνουμε, ελάτε να μας σώσετε.
Άκουγα τα παιδιά, όμως δεν μπορούσα να κουνηθώ και να φτάσω στο δωμάτιο των παιδιών. Κατάλαβα ότι ήμουν ζωντανός γιατί ένιωθα το κεφάλι μου. Όμως όλο το σώμα ήταν παράλυτο.
Είχα μαζί μου ένα σταυρό που ο αείμνηστος π. Χαρίτων μου έδωσε κάποτε στην Τσικάμβα. Τον είχα τοποθετήσει από το βράδυ πάνω στο τραπέζι. Σκέφτηκα να τον πάρω και να κάνω προσευχή. Όμως δεν μπορούσα να απλώσω το χέρι μου. Τα παιδιά συνέχιζαν να κλαίνε πιο δυνατά. Έφερα με δυσκολία το χέρι πάνω στο πόδι μου, έκανα το σημείο του σταυρού και κατάλαβα ότι μπορώ να κουνηθώ.
Κάθισα στο κρεβάτι με τα πόδια κρεμασμένα, αλλά ο άνεμος με πέταγε από τον ένα τοίχο στον άλλο του δωματίου. Με δυσκολία, χτυπώντας πέρα-δώθε βγήκα από το δωμάτιο, πέρασα στη βεράντα όπου είδα το μηχανάκι μου πεταμένο, αναποδογυρισμένο στην άκρη της βεράντας και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο των παιδιών. Μπήκα μέσα, τα έπιασα από το χέρι, τα ρούχα τους ήταν ξεσκισμένα, σχεδόν γυμνά, έκαναν εμετό και είχαν διάρροια. Ήταν περίπου 6 η ώρα το πρωί.
Υπήρχε μέσα στην αυλή του σπιτιού ένας νυχτερινός φύλακας που κατοικεί με όλη την οικογένειά του σ’ ένα σπίτι στο ίδιο οικόπεδο. Αυτός είχε ακούσει όσα συνέβαιναν στο δικό μας σπίτι, αλλά δεν μπορούσε να μας πλησιάσει για βοήθεια. Έβγαλα τα παιδιά έξω και τους είπα να μείνουν στη βεράντα και εγώ ξαναμπήκα στο σπίτι.
Άρχισα να καλώ το φύλακα με το όνομά του. Κάποια στιγμή έφτασε. «Δεν καταλαβαίνεις τίποτα απ’ αυτά που συμβαίνουν;», τον ρώτησα. «Μήπως κατάλαβες τι έγινε όλο το πρωί;».
«Τα άκουσα όλα», μου είπε «αλλά δεν έβρισκα τη δύναμη για να έρθω κοντά σας».
Τον παρακάλεσα να πάει να καλέσει κάποιους συγγενείς μου, που κατοικούν σ’ αυτήν την περιοχή, και τους πιστούς. Το πρωί έπρεπε να τελέσω τη Θεία Λειτουργία. Ήρθαν πολλοί πιστοί και κάποιοι μου είπαν:
«Όλα αυτά που συνέβησαν τη νύχτα έγιναν γιατί βάπτισες χτες τον αρχηγό των “κεραυνοβόλων”. Οι φίλοι του σκέφτηκαν: «Θα πειράξουμε και θα δοκιμάσουμε τώρα αυτόν που βάπτισε τον αρχηγό μας».
Βγήκα για μια στιγμή έξω από το χώρο που θα τελούσα σε λίγο τη Θεία Λειτουργία. Κάποιοι πιστοί και κάποιοι χωρικοί αβάπτιστοι μου είπαν:
«Θέλησαν να σας σκοτώσουν, όμως δεν τα κατάφεραν. Πιστεύουμε κι εμείς ότι ο Θεός σας είναι δυνατός, αληθινός. Ζητάμε, λοιπόν, να μας βαπτίσετε κι εμάς όλους».
Τους βάπτισα και ο αρχηγός των «κεραυνοβόλων» ενισχύθηκε ακόμα πιο πολύ ότι ο Θεός μας είναι ο αληθινός Θεός.
Τέλειωσε το ταξίδι και επέστρεψα στην Κανάνγκα.
Όταν θα έκανα το επόμενο ταξίδι, ο Επίσκοπος μου έδωσε ένα σταυρό λέγοντάς μου: «Όταν φτάσεις, θα ρίξεις αυτό το σταυρό στο ποτάμι της περιοχής και θα πεις στους πιστούς να κολυμπήσουν, να τον βρουν και να σου τον φέρουν».
Έριξα το σταυρό. Πολλοί πιστοί έπεσαν στο ποτάμι να τον βρουν. Αυτός που τον βρήκε και μου τον έφερε ήταν ο αρχηγός των «κεραυνοβόλων» που είχα βαπτίσει στο προηγούμενο ταξίδι. Επέστρεψα στην Κανάνγκα.
Στις γιορτές του Πάσχα, κάποιοι πιστοί του Dibelenge και ανάμεσά τους ο αρχηγός των «κεραυνοβόλων» ήρθαν για να γιορτάσουν στο Κέντρο της Ιεραποστολής. Παρουσίασα στον Επίσκοπο τον πιστό που βρήκε το σταυρό και ο Επίσκοπος του έδωσε ένα δώρο. Είχε τη συνήθεια να περπατά ξυπόλητος και τώρα άρχισε να φοράει παπούτσια. Άρχισε επίσης να πίνει νερό από το απαγορευμένο γι’ αυτόν ποτάμι».
† Ο Κεντρώας Αφρικής Ιγνάτιος
Μοναχού Δαμασκηνού Γρηγοριάτου
Την παρακάτω ιστορία μας την διηγείται ο ιερεύς του Ιεραποστολικού Κλιμακίου Κολουέζι π. Ιάκωβος Μπάνζα. Σήμερα, μετά από 20 χρόνια καρποφόρου ιερατικής του προσφοράς, μετετέθη το έτος 2000 στο Μπραζαβίλ ως Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος.
«Είμαι ιερεύς στο Ιεραποστολικό Κλιμάκιο Κο λουέζι. Υπηρετώ ως Εφημέριος στις ενορίες του Αγίου Ανδρέου Λουαλάμπας, Αγίου Θωμά Καρκαζέμπε και Αγίας Παρασκευής Κατέμπι.
Η ιστορία που θα σας διηγηθώ συνέβη τον Αύ γουστο του 1990 στην συνοικία των αφρικανών Αδελφών μας του Κολουέζι, που λέγεται Καμανιόλα.
Ο υπεύθυνος του Κλιμακίου μας Ιερομ. π. Μελέτιος (νυν Επίσκοπος) ειδοποιήθηκε από δύο οικογένειες Χριστιανών μας να μεταβεί στα σπίτια τους για να διευθετήσει κάποιο πρόβλημά τους που είχε σχέσι με την μαγεία. Εκείνος έστειλε εμένα που ως ντόπιος γνωρίζω καλλίτερα την γλώσσα και την νοοτροπία των συμπατριωτών μου.
Το πρόβλημα είχε ως εξής: Ένα αγόρι ηλικίας 13 ετών, προερχόμενο από την φυλή Μπαλούμπα της περιοχής Κατάγκα (σημειωτέον ότι στο Κογκό υπάρχουν 360 Φυλές) ήταν από τα επτά του χρόνια μάγος. Το είχε μυήσει ο παππούς του στα σκοτεινά μυστήρια της μαύρης μαγείας. Έμενε στο σπίτι του θείου του, αδελφού του πατέρα του, διότι οι γονείς του το είχαν διώξει από το σπίτι τους.
Εκεί που έμενε το παιδί, κατοικούσε δίπλα και μία οικογένεια ορθοδόξων Χριστιανών μας. Μέσα στην συνοικία ανεκάλυψε αυτό το παιδί και μία γυναίκα μάγισσα. Πώς την ανεκάλυψε; Είδε εκείνη τον μικρό μάγο από μακριά και τον προσκύνησε. Τον εγνώρισε ότι είναι ανώτερός της, παρά το μικρόν της ηλικίας του, διότι το δαιμόνιο που έχει είναι ανώτερο από το δαιμόνιο που κατοικεί μέσα της. Αυτή λοιπόν η μάγισσα του είπε: «Εσύ, παιδί μου, θα γίνης άνδρας μου και θα είσαι οδηγός μου στον δρόμο της μαγείας».
Κάποια ημέρα έστειλε αυτή το παιδί λέγοντάς του: «Πήγαινε να βρεις τροφή (δηλ. να σκοτώση άνθρωπο) για την εορτή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Το αγόρι βρήκε ως τροφή τον θείο του, στο σπίτι του οποίου και έμενε. Επήρε κρυφά το εσώρρουχό του και το μετέφερε στο σπίτι της μά γισσας. Κατόπιν επήγε στο διπλανό σπίτι των Χριστιανών μας και έδωσε σε δύο αδελφάκια στο ένα μελιτζάνα και στο άλλο ψάρι. Τα παιδάκια αυτά ως πεινασμένα τα έβαλαν στο στόμα τους και αισθάνθηκαν μια διαφορετική γεύσι. Ενόμιζαν ότι έτρωγαν ανθρώπινο ωμό κρέας. Όταν το ένα παιδί έφαγε την φαινομένη μελιτζάνα έχασε τα μυαλά του.
Ο θείος του μικρού μάγου ανήκει σε μία προτεσταντική κοινότητα, η οποία λέγεται Μπασάντου. Εκεί οι πάστορες, αγνοώντας πού υπάρχει η Θ. Χάρις, συνεργάζονται άριστα με τους δαίμονες. Μία ημέρα που ο πάστορας έκανε τις προσευχές του, είπε μπροστά σ' όλους τους οπαδούς του απευθυνόμενος στον θείο του παιδιού: «Η οικογένειά σου δεν είναι καλά. Στο σπίτι σου έχεις ένα παιδί που είναι μάγος». Αυτά του τα απεκάλυψε το πονηρό πνεύμα.
Ο θείος του μετά επήρε τον ανεψιό του και τον έφερε στην «εκκλησία» τους. Αυτοί άρχιζαν να κάνουν τις προσευχές τους και το παιδί έβγαζε ένα σχοινί από το στόμα του που είχε τρεις κόμπους. Είχε δέσει μ' αυτό για να σκοτώσει τρεις ανθρώπους. Ο πάστορας ρώτησε το παιδί-μάγο: Τί είναι αυτό το σχοινί;
-Ο ένας κόμπος είναι για τον θείο μου και οι άλλοι δύο για τα παιδιά μιας οικογένειας.
Μετά είπε το παιδί-μάγος: Πάμε στο σπίτι εκείνων των Χριστιανών. Όταν έφθασαν εκεί, ζήτησαν να μπουν μέσα. Εκεί κάτω από ένα κρεββάτι ήταν μία χονδρή ρίζα, την οποία και ξερρίζωσαν. Μετά επήγαν στο διπλανό δωμάτιο κι έκαναν το ίδιο βγάζοντας μια ρίζα κάτω από το κρεββάτι του άλλου παιδιού. Κατόπιν έφυγαν για τα σπίτια τους. Μ' αυτές τις ρίζες θα έκαναν τα μαγικά τους στα δύο αυτά παιδιά που θα επήγαιναν το βράδυ να κοιμηθούν.
Οι ορθόδοξοι γονείς των παιδιών είπαν μεταξύ τους ότι είναι ανάγκη να ειδοποιηθή ο ιερεύς της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Πράγματι, με εντολή του π. Μελετίου επήγε στο σπίτι τους ο π. Ιάκωβος. Εκάλεσε τον νεαρό μάγο να συζητήσουν. Ερώτησε τον θείο του παιδιού:
-Γνωρίζεις το πρόβλημα του ανεψιού σου;
-Ναι, ξέρω ότι είναι μάγος.
Μετά ερωτά το παιδί:
-Είσαι μάγος;
-Ναι, είμαι μάγος.
-Δώσε μου τα μαγικά σου αντικείμενα.
-Δεν μπορώ να σου τα δώσω, διότι θα αγριέψει μία άλλη γυναίκα και θα με σκοτώσει. Εννοούσε την μάγισσα.
-Όχι, του είπε. Δεν θα σε σκοτώσει. Εάν ελπίζεις στον Αληθινό Θεό, δεν θα πεθάνεις.
Τα χέρια του ήταν δεμένα. Ο π. Ιάκωβος τα έλυσε λέγοντάς του: Εγώ σ' αγαπώ και πιστεύω ότι ο Θεός μας θα σε βοηθήσει.
-Το παιδί του απήντησε: Εμείς κάνουμε τις προσευχές και τα μυστήριά μας μέσα στα νεκροταφεία τα μεσάνυκτα.
-Πώς αρχίζεις τα μαγικά σου τεχνάσματα για να μαγέψεις άλλους ανθρώπους;
-Παίρνουμε ένα εσώρρουχο ή μία κλωστή από τα ρούχα του ανθρώπου, που θέλουμε να μαγέψουμε ή να σκοτώσουμε ή να τον φέρουμε στην δική μας ομάδα.
-Τον ρώτησε: Αν κρατήσεις το άκρο του ρούχου ενός ανθρώπου, πιστεύεις ότι μπορείς να τον μαγέψεις;
-Ναι, είναι πολύ εύκολο.
-Δηλαδή, αν εσύ κρατήσεις μία κλωστή ή την άκρη του ράσου μου, του είπε ο π. Ιάκωβος, μπορείς να με μαγέψεις;
-Όχι!!! Υπάρχει φωτιά επάνω σου, η οποία άμα πλησιάσω θα με κάψει.
-Μετά ρώτησε τους γονείς του: Αλήθεια το παιδί σας είναι μάγος;
-Ναι, πάτερ. Είναι μάγος από επτά ετών.
-Πρέπει να το βοηθήσετε να βγει από την μαγεία, διότι θα έχη προβλήματα στην ζωή του και την απώλεια της ψυχικής του σωτηρίας. Σήμερα μπήκε σε σπίτι Χριστιανών, αύριο σε σπίτι ειδωλολατρών, μεθαύριο θα το δέσουν και θα το ρίξουν στις φυλακές. Τότε εσείς θα πληρώνετε χρήματα και στο Κράτος και στους ανθρώπους του σπιτιού που μπήκε.
Κατόπιν εκάλεσε όλους τους εκεί ευρισκομένους Χριστιανούς μας. Έγραψε τα ονόματά τους και διάβασε Μικρόν Αγιασμό. Μετά εδιάβασε τους εξορκισμούς του Μεγάλου Βασιλείου και στα δύο τα παιδιά και άλειψε το μέτωπό τους με το Μύρο της Παναγίας Μαλεβής, το οποίο του είχαν δώσει Πατέρες από την Ιεραποστολή μας. Όλοι ευχαριστήθηκαν και δόξασαν τον Θεό. Από τότε δεν παρουσίασαν τα παιδιά αυτά καμμία δαιμονική υποτροπή. Πηγαίνουν στην εκκλησία, εξομολογούνται και κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων.
Τέλος ας σημειωθή ότι το παιδί-μάγος επιστρέφοντας στο σπίτι του, έχασε τελείως τα μυαλά του.
Την παρακάτω ιστορία μας την διηγείται ο ιερεύς του Ιεραποστολικού Κλιμακίου Κολουέζι π. Ιάκωβος Μπάνζα. Σήμερα, μετά από 20 χρόνια καρποφόρου ιερατικής του προσφοράς, μετετέθη το έτος 2000 στο Μπραζαβίλ ως Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος.
«Είμαι ιερεύς στο Ιεραποστολικό Κλιμάκιο Κο λουέζι. Υπηρετώ ως Εφημέριος στις ενορίες του Αγίου Ανδρέου Λουαλάμπας, Αγίου Θωμά Καρκαζέμπε και Αγίας Παρασκευής Κατέμπι.
Η ιστορία που θα σας διηγηθώ συνέβη τον Αύ γουστο του 1990 στην συνοικία των αφρικανών Αδελφών μας του Κολουέζι, που λέγεται Καμανιόλα.
Ο υπεύθυνος του Κλιμακίου μας Ιερομ. π. Μελέτιος (νυν Επίσκοπος) ειδοποιήθηκε από δύο οικογένειες Χριστιανών μας να μεταβεί στα σπίτια τους για να διευθετήσει κάποιο πρόβλημά τους που είχε σχέσι με την μαγεία. Εκείνος έστειλε εμένα που ως ντόπιος γνωρίζω καλλίτερα την γλώσσα και την νοοτροπία των συμπατριωτών μου.
Το πρόβλημα είχε ως εξής: Ένα αγόρι ηλικίας 13 ετών, προερχόμενο από την φυλή Μπαλούμπα της περιοχής Κατάγκα (σημειωτέον ότι στο Κογκό υπάρχουν 360 Φυλές) ήταν από τα επτά του χρόνια μάγος. Το είχε μυήσει ο παππούς του στα σκοτεινά μυστήρια της μαύρης μαγείας. Έμενε στο σπίτι του θείου του, αδελφού του πατέρα του, διότι οι γονείς του το είχαν διώξει από το σπίτι τους.
Εκεί που έμενε το παιδί, κατοικούσε δίπλα και μία οικογένεια ορθοδόξων Χριστιανών μας. Μέσα στην συνοικία ανεκάλυψε αυτό το παιδί και μία γυναίκα μάγισσα. Πώς την ανεκάλυψε; Είδε εκείνη τον μικρό μάγο από μακριά και τον προσκύνησε. Τον εγνώρισε ότι είναι ανώτερός της, παρά το μικρόν της ηλικίας του, διότι το δαιμόνιο που έχει είναι ανώτερο από το δαιμόνιο που κατοικεί μέσα της. Αυτή λοιπόν η μάγισσα του είπε: «Εσύ, παιδί μου, θα γίνης άνδρας μου και θα είσαι οδηγός μου στον δρόμο της μαγείας».
Κάποια ημέρα έστειλε αυτή το παιδί λέγοντάς του: «Πήγαινε να βρεις τροφή (δηλ. να σκοτώση άνθρωπο) για την εορτή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Το αγόρι βρήκε ως τροφή τον θείο του, στο σπίτι του οποίου και έμενε. Επήρε κρυφά το εσώρρουχό του και το μετέφερε στο σπίτι της μά γισσας. Κατόπιν επήγε στο διπλανό σπίτι των Χριστιανών μας και έδωσε σε δύο αδελφάκια στο ένα μελιτζάνα και στο άλλο ψάρι. Τα παιδάκια αυτά ως πεινασμένα τα έβαλαν στο στόμα τους και αισθάνθηκαν μια διαφορετική γεύσι. Ενόμιζαν ότι έτρωγαν ανθρώπινο ωμό κρέας. Όταν το ένα παιδί έφαγε την φαινομένη μελιτζάνα έχασε τα μυαλά του.
Ο θείος του μικρού μάγου ανήκει σε μία προτεσταντική κοινότητα, η οποία λέγεται Μπασάντου. Εκεί οι πάστορες, αγνοώντας πού υπάρχει η Θ. Χάρις, συνεργάζονται άριστα με τους δαίμονες. Μία ημέρα που ο πάστορας έκανε τις προσευχές του, είπε μπροστά σ' όλους τους οπαδούς του απευθυνόμενος στον θείο του παιδιού: «Η οικογένειά σου δεν είναι καλά. Στο σπίτι σου έχεις ένα παιδί που είναι μάγος». Αυτά του τα απεκάλυψε το πονηρό πνεύμα.
Ο θείος του μετά επήρε τον ανεψιό του και τον έφερε στην «εκκλησία» τους. Αυτοί άρχιζαν να κάνουν τις προσευχές τους και το παιδί έβγαζε ένα σχοινί από το στόμα του που είχε τρεις κόμπους. Είχε δέσει μ' αυτό για να σκοτώσει τρεις ανθρώπους. Ο πάστορας ρώτησε το παιδί-μάγο: Τί είναι αυτό το σχοινί;
-Ο ένας κόμπος είναι για τον θείο μου και οι άλλοι δύο για τα παιδιά μιας οικογένειας.
Μετά είπε το παιδί-μάγος: Πάμε στο σπίτι εκείνων των Χριστιανών. Όταν έφθασαν εκεί, ζήτησαν να μπουν μέσα. Εκεί κάτω από ένα κρεββάτι ήταν μία χονδρή ρίζα, την οποία και ξερρίζωσαν. Μετά επήγαν στο διπλανό δωμάτιο κι έκαναν το ίδιο βγάζοντας μια ρίζα κάτω από το κρεββάτι του άλλου παιδιού. Κατόπιν έφυγαν για τα σπίτια τους. Μ' αυτές τις ρίζες θα έκαναν τα μαγικά τους στα δύο αυτά παιδιά που θα επήγαιναν το βράδυ να κοιμηθούν.
Οι ορθόδοξοι γονείς των παιδιών είπαν μεταξύ τους ότι είναι ανάγκη να ειδοποιηθή ο ιερεύς της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Πράγματι, με εντολή του π. Μελετίου επήγε στο σπίτι τους ο π. Ιάκωβος. Εκάλεσε τον νεαρό μάγο να συζητήσουν. Ερώτησε τον θείο του παιδιού:-Γνωρίζεις το πρόβλημα του ανεψιού σου;
-Ναι, ξέρω ότι είναι μάγος.
Μετά ερωτά το παιδί:
-Είσαι μάγος;
-Ναι, είμαι μάγος.
-Δώσε μου τα μαγικά σου αντικείμενα.
-Δεν μπορώ να σου τα δώσω, διότι θα αγριέψει μία άλλη γυναίκα και θα με σκοτώσει. Εννοούσε την μάγισσα.
-Όχι, του είπε. Δεν θα σε σκοτώσει. Εάν ελπίζεις στον Αληθινό Θεό, δεν θα πεθάνεις.
Τα χέρια του ήταν δεμένα. Ο π. Ιάκωβος τα έλυσε λέγοντάς του: Εγώ σ' αγαπώ και πιστεύω ότι ο Θεός μας θα σε βοηθήσει.
-Το παιδί του απήντησε: Εμείς κάνουμε τις προσευχές και τα μυστήριά μας μέσα στα νεκροταφεία τα μεσάνυκτα.
-Πώς αρχίζεις τα μαγικά σου τεχνάσματα για να μαγέψεις άλλους ανθρώπους;
-Παίρνουμε ένα εσώρρουχο ή μία κλωστή από τα ρούχα του ανθρώπου, που θέλουμε να μαγέψουμε ή να σκοτώσουμε ή να τον φέρουμε στην δική μας ομάδα.
-Τον ρώτησε: Αν κρατήσεις το άκρο του ρούχου ενός ανθρώπου, πιστεύεις ότι μπορείς να τον μαγέψεις;
-Ναι, είναι πολύ εύκολο.
-Δηλαδή, αν εσύ κρατήσεις μία κλωστή ή την άκρη του ράσου μου, του είπε ο π. Ιάκωβος, μπορείς να με μαγέψεις;
-Όχι!!! Υπάρχει φωτιά επάνω σου, η οποία άμα πλησιάσω θα με κάψει.
-Μετά ρώτησε τους γονείς του: Αλήθεια το παιδί σας είναι μάγος;
-Ναι, πάτερ. Είναι μάγος από επτά ετών.
-Πρέπει να το βοηθήσετε να βγει από την μαγεία, διότι θα έχη προβλήματα στην ζωή του και την απώλεια της ψυχικής του σωτηρίας. Σήμερα μπήκε σε σπίτι Χριστιανών, αύριο σε σπίτι ειδωλολατρών, μεθαύριο θα το δέσουν και θα το ρίξουν στις φυλακές. Τότε εσείς θα πληρώνετε χρήματα και στο Κράτος και στους ανθρώπους του σπιτιού που μπήκε.
Κατόπιν εκάλεσε όλους τους εκεί ευρισκομένους Χριστιανούς μας. Έγραψε τα ονόματά τους και διάβασε Μικρόν Αγιασμό. Μετά εδιάβασε τους εξορκισμούς του Μεγάλου Βασιλείου και στα δύο τα παιδιά και άλειψε το μέτωπό τους με το Μύρο της Παναγίας Μαλεβής, το οποίο του είχαν δώσει Πατέρες από την Ιεραποστολή μας. Όλοι ευχαριστήθηκαν και δόξασαν τον Θεό. Από τότε δεν παρουσίασαν τα παιδιά αυτά καμμία δαιμονική υποτροπή. Πηγαίνουν στην εκκλησία, εξομολογούνται και κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων.
Τέλος ας σημειωθή ότι το παιδί-μάγος επιστρέφοντας στο σπίτι του, έχασε τελείως τα μυαλά του.
Εννοείται, όλα αυτά δεν γίνονται στην Ελλάδα ή στην Ευρώπη, όπου θα μπορούσες να ρωτήσεις το "μικρό μάγο" και τον "όρθιο βούβαλο" περί τίνος πρόκειται! Και όπως βλέπουμε, αυτοί οι τύποι διαθέτουν και αυτοκρατορικούς τίτλους "Ο κεντρώας Αφρικής τάδε"... Μεγαλεία! Προοριζόταν για βοηθός λαδέμπορου αλλά κατέληξε ιεροκήρυκας στους μαύρους...
