09 July 2009

Μια "εξελικτική" κατασκήνωση

...
Σε παλαιότερη ανάρτηση με συνέντευξη του Βρετανού εξελικτικού βιολόγου Richard Dawkins, αναφέρθηκε ο ερευνητής στα λεγόμενα «Jesus Camps» στην Αμερική. Έλεγε εκεί ο Dawkins: "Είναι μια προτεσταντική θερινή κατασκήνωση, όπου εξασκούνται τα παιδιά για να γίνουν «στρατιώτες του θεού» και μάλιστα με χάρτινους εχθρούς απέναντί τους. Παγώνει το αίμα στις φλέβες, όταν δείτε πώς γυμνάζονται παιδιά για τον πόλεμο!"

Από τότε (η συνέντευξη είχε δοθεί το 2007) αποφασίστηκε να οργανωθούν ανάλογες κατασκηνώσεις στη Βρετανία, Camp Quest UK, αλλά από άθρησκους, άθεους και αγνωστικιστές, δηλαδή από ανθρώπους και για παιδιά που δεν έχουν καμιά θρησκευτική δέσμευση και εξάρτηση. Κύριος εκπαιδευτικός στόχος είναι, καταρχάς να αποκτήσουν τα παιδιά την ευχέρεια να σκέφτονται λογικά και αυτοδύναμα, χωρίς να υιοθετούν άκριτα την άποψη γονέων, δασκάλων και του κοινωνικού περίγυρου και στη συνέχεια να συμφιλιωθούν με την επιστήμη και να κατανοήσουν τη φύση και τους συνανθρώπους τους...

Δεκτά γίνονται παιδιά και έφηβοι, από 8 μέχρι 17 ετών και αντικείμενο της απασχόλησής τους είναι να αποκτήσουν, ανάλογα με την ηλικία τους, εκείνες τις επιστημονικές γνώσεις σε εκλαϊκευμένη μορφή που δείχνουν ότι ένας άνθρωπος συγκροτημένος και με αυτοπεποίθηση δεν χρειάζεται θεούς και δαίμονες να τον προστατεύουν ή να τον φοβίζουν.

Για τα μικρότερα παιδιά υπάρχει ένα παιχνίδι με δύο μονόκερους, πατέρα και γιο... Τους οποίους κανείς δεν έχει δει, κανείς δεν έχει ακούσει, για τους οποίους έχουν γραφτεί "σοφά βιβλία" με πολλές αντιφάσεις. Στόχος του παιχνιδιού είναι να εντοπίσουν τα παιδιά αυτούς τους μονόκερους! Για το σκοπό αυτό διαβάζουν σε ομάδες τα βιβλία (τα οποία έχουν γραφτεί κατ' αναλογία των χριστιανικών ευαγγελίων) και καταγράφουν τις αντιφάσεις, τόσο μεταξύ των διαφόρων ισχυρισμών, όσο και σε σχέση με αυτά που αντιλαμβάνονται τα παιδιά στη φύση και με αυτά που διδάσκει η επιστήμη. Η αναζήτηση των μονόκερων αποβαίνει άκαρπη -αφού δεν υπάρχουν- και τελικά μένει το σχετικό βραβείο ανεπίδοτο...

Τα μεγαλύτερα παιδιά αναζητούν με εκδρομές σε μουσεία και γειτονικά βουνά απολιθώματα σκαθαριών και άλλων ζώων και τα συγκρίνουν με τα σημερινά που επιβιώνουν, για να διαπιστωθούν ομοιότητες και διαφορές, οι οποίες οφείλονται σε πιθανές περιβαλλοντικές αλλαγές επί χιλιάδες και εκατομμύρια χρόνια. Μια ζωντανή διδασκαλία της βιολογικής εξέλιξης...

Κύριο μήνυμα ζωής είναι ότι, η επιστήμη και η τεχνολογία οδηγούν τον άνθρωπο στο φεγγάρι και στα άστρα, η πίστη στις θρησκείες τον οδηγεί με αεροπλάνα σε κτήρια που καίγονται και γκρεμίζονται και σε υπόγειους σιδηροδρόμους που ανατινάζονται... Θα έλεγα ότι οδηγεί τον άνθρωπο επίσης σε σταυροφορίες, καταστροφή πολιτισμών, λειψανολατρεία, δολοφονίες "αιρετικών" και "μαγισσών", κτηματικές υπεξαιρέσεις, παιδεραστείες και άλλες συναφείς "πνευματικές ασχολίες".

Στο βίντεο που ακολουθεί δίνει η διευθύντρια Samantha Stein πληροφορίες για την κατασκήνωση.





(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)


Παιδική κατασκήνωση για...άθεους


(Ελευθεροτυπία, 29/6/2009)

Ο διάσημος βρετανός βιολόγος Ρίτσαρντ Ντόκινς, ο πιο προβεβλημένος διεθνώς υπέρμαχος του δαρβινισμού αλλά και της αθεϊας, συγγραφέας του μπεστ-σέλερ «Η αυταπάτη του Θεού», έκανε πάλι το… θαύμα του. Οργανώνει τον Ιούλιο στη Βρετανία την πρώτη επιστημονική-αθεϊστική θερινή κατασκήνωση για παιδιά ηλικίας οκτώ έως 17 ετών.

Ο Ντόκινς, που χρηματοδοτεί την κατασκήνωση, δήλωσε ότι το πρωτότυπο εγχείρημα αποσκοπεί στο «να ενθαρρύνει τα παιδιά να σκέφτονται μόνα τους, σκεπτικιστικά και ορθολογικά», σύμφωνα με τους «Τάιμς» του Λονδίνου. Και οι 24 θέσεις της πενθήμερης κατασκήνωσης, στο Σόμερσετ, έχουν ήδη κλειστεί.

Η κατασκήνωση –με το χαρακτηριστικό μότο «Πέρα από την πίστη»– θέλει να ανταγωνιστεί ανάλογες κατασκηνώσεις από τους προσκόπους ή θρησκευτικές οργανώσεις, που βασίζονται στην πίστη.

Οι νεαροί «αθεϊστές» θα κάνουν μαθήματα στην ηθική, την φιλοσοφία και την εξελικτική βιολογία, μαζί με πιο κλασικές δραστηριότητες, όπως εκδρομές, κανό, κολύμπι και κατασκηνωτικά παιγνίδια. Προβλέπεται και η απονομή ενός βραβείου ύψους 10 λιρών σε όποιο παιδί μπορέσει να αποδείξει ότι ποτέ δεν υπήρξε ο μυθικός μονόκερως.

Τα παιδιά θα αφιερώνουν επίσης χρόνο στο να συζητούν και να απομυθοποιούν άλλα φαινόμενα, όπως η τηλεπάθεια και τα αγρογλυφικά (τα μυστηριώδη σχέδια στους αγρούς). Προτιμώμενο τραγούδι της κατασκήνωσης θα είναι το “Imagine” του Τζον Λένον («φαντάσου πως δεν υπάρχει παράδεισος… ούτε θρησκεία»).