Martin Wilmers, Professor, 69 ετών, Pulheim Brauweiler
Η Εξέλιξη του Δαρβίνου με ενθουσιάζει. Ήδη από τη θεωρητική διατύπωσή της αποτελεί μια εξήγηση τους σύμπαντος, των βιολογικών διεργασιών και του πολιτισμού, χωρίς αντιφάσεις. Η βασική θέση της είναι απλοϊκή: ζουν μόνο εκείνοι που δεν πέθαναν ακόμα! Υπάρχουν περισσότερα όντα που ανακάλυψαν κάποια δυνατότητα να αναπαράγονται πιο συχνά. Αν δύο όντα χρειάζονται τις ίδιες ύλες για να επιβιώσουν, αλλά αυτές αρκούν μόνο για ένα ον, τότε θα επιβιώσει το πολύ ένα από τα δύο. Αν αυτή η επιβίωση οφείλεται σε ικανότητα ή τύχη, δεν είναι εύκολο να εκτιμηθεί. Σε βάθος χρόνου, αυτός που επιβιώνει πρέπει να έχει βιολογικά πλεονεκτήματα. Δεν υπάρχει κάποιος σκοπός, κάποιο σχέδιο. Ένα τέτοιο σχέδιο θα ήταν αντίθετο με τους νόμους της Φυσικής (εντροπία). Η τυχαιότητα καθοδηγεί και οι δυνάμεις καθορίζουν την εξέλιξη στις λεπτομέρειες…
(Όπως αναφέρθηκε στην εισαγωγή >>>, η απόδοση του
αρχικού κειμένου γίνεται ελεύθερα και με περικοπές!)
Ήμουν το έκτο παιδί μιας μητέρας, πιστής χριστιανής και ενός πατέρα πολύ πιστού. Πήγαινα σε παιδικές εκκλησιαστικές λειτουργίες, παιδική χορωδία, κατηχητικό και προτεσταντικό σύλλογο νέων. Ήρθα στη Νυρεμβέργη και μαζί εμφανίστηκαν οι αμφιβολίες: Δεν είναι δυνατόν ένας ελεήμων θεός που αγαπάει τους ανθρώπους, να ανακοίνωσε το σωτήριο μήνυμά του μόνο σε ένα μέρος των ανθρώπων και να τους προσηλύτισε με τη βία. Όλοι οι άλλοι δε που γλίτωσαν το βίαιο εκχριστιανισμό να οδεύουν στην καταστροφή.
Πάντα με ενδιέφερε να μάθω τι είναι αυτό που συγκρατεί εσωτερικά τον κόσμο και γι’ αυτό σπούδασα Φυσική. Οι νόμοι της ποτέ δεν με απογοήτευσαν, δεν υπάρχουν λογικές αντιφάσεις! Ευσεβείς που ισχυρίζονται κάτι τέτοιο, απλά δεν καταλαβαίνουν τη Φυσική και την επιστήμη γενικότερα.
Δεν υπάρχει αντίθεση μεταξύ Θεωρίας της Σχετικότητας και της Κβαντικής Μηχανικής, μόνο που δεν υπάρχει ακόμα κάποια μαθηματική περιγραφή που συνδέει τους δύο τομείς. Αλλά κι όταν βρεθούν αυτά τα μαθηματικά, όπως βρέθηκαν τόσα άλλα, από αυτή την ενοποίηση δεν θα προκύψει κάποιος θεός! Δεν χρειαζόμαστε ένα θεό για να υπάρξουμε, για να είμαστε ευτυχισμένοι, για να είμαστε ηθικοί στις σχέσεις μας με άλλους.
Η αντίληψη ότι η ωμή βία είναι το αποφασιστικό μέσο επικράτησης, άρα και το ηθικά σωστό, είναι τελείως λάθος. Μόνο σε ένα τομέα της πολιτισμικής εξέλιξης βλέπω να έχει ισχύ αυτή η αντίληψη και συγκεκριμένα στις δύο μεγάλες θρησκείες, το χριστιανισμό και τον μωαμεθανισμό που διαδόθηκαν με φωτιά και τσεκούρι.
Αντίθετα, στον τομέα της πολιτικής αποδείχθηκε μακροπρόθεσμα η συνεργασία ως αποδοτικός τρόπος προόδου, κάτι που είναι και λογικό: Κανένα κράτος δεν μπορεί να επιβιώσει αν βρίσκεται διαρκώς σε σύγκρουση με τους γείτονές του. Και αντίστροφα, μια συνεργασία κρατών φέρνει σε όλους πλεονεκτήματα για όλους.
Αυτή η δυνατότητα της συνεργασίας είναι αδύνατη για τις θρησκείες. Πώς είναι δυνατόν να συνεργαστούν ο χριστιανισμός και ο μωαμεθανισμός ισότιμα για το κοινό καλό; Μόνο ο εκτοπισμός του άλλου μπορεί να αποτελεί στρατηγικό στόχο. Ο προσηλυτισμός με τον καλό λόγο είναι δύσκολη και συχνά ανεπιτυχής. Γι’ αυτό χρησιμοποιήθηκαν σε μεγάλης κλίμακας προσηλυτισμούς, όπως των Σαξόνων στην Ευρώπη, των Ινδιάνων στην Αμερική, των Λουθηρανών Βιενέζων κ.ά. την πειθώ των όπλων. Μόλις πρόσφατα άκουσα έναν επίσκοπο να αναγνωρίζει όλα αυτά τα εγκήματα, αλλά στο τέλος να ισχυρίζεται: «Όλα έγιναν για καλό σκοπό!».
Με ενοχλεί που μου προσφέρουν ένα θεό, ο οποίος καθοδηγεί τους οπαδούς του σε εγκληματικές ενέργειες. Και ακριβώς οι οπαδοί αυτού του θεού ισχυρίζονται ότι η πίστη στο θεό είναι απαραίτητη για μια ηθική ζωή. Επιβάλλουν τις μεσαιωνικές απόψεις τους στα κράτη και στις κοινωνίες και απαιτούν από ανθρώπους με ανεξάρτητη σκέψη να (μην) σκέφτονται όπως αυτοί!
Με ενοχλεί που ο πάπας κ. Ratzinger ισχυρίζεται ότι ο θεός είναι λογικός, έτσι δογματικά, χωρίς εξήγηση! Επαναλαμβάνει τον ισχυρισμό του, όπου κι αν βρεθεί, το είπε πρόσφατα ακόμα και στο Auschwitz. Με αυτό τον τρόπο προσβάλλει τη λογική. Το μόνο θεϊκό που θα μπορούσα να σκεφτώ είναι η ίδια η λογική.
Με ενοχλεί ο ισχυρισμός ότι η πίστη στο θεό συμφωνεί με τους φυσικούς νόμους. Πιθανόν να μην αντιφάσκει η Φυσική με την ύπαρξη του θεού, όμως αυτός ο θεός πρέπει να είναι τυφλός, κουφός, μουγκός και παράλυτος. Κάτι αόρατο δεν μπορεί και να δει, σύμφωνα με το θεμελιώδη νόμο actio = reactio. Αν κάτι δεν έχει υλική υπόσταση, δεν έχει και ενέργεια, σύμφωνα με το νόμο: E=mc². Κάθε διεργασία, κάθε δράση στο κόσμο απαιτεί ενέργεια, άρα δεν μπορεί ένας άυλος θεός να επιδράσει στον κόσμο.
Καμία παράκληση δεν εισακούγεται, καμία σωτηρία από μεγάλο κίνδυνο δεν επέρχεται, καμία επέμβαση στη βιολογική εξέλιξη! Θα χαιρόμουν, αν τολμούσε κάποιος εκπρόσωπος των θρησκειών να δηλώσει σε μια έκρηξη ειλικρίνειας: «Einstein, Planck, Newton, Darwin, Maxwell, Lavoisier κ.ά. έχουν άδικο με τις επιστήμες τους και αυτές δεν συνάδουν με τη θεϊκή αλήθεια!» Θα ήταν τουλάχιστον έντιμο κάτι τέτοιο!
Εκτιμάται ότι υπάρχουν περίπου 1000 διαφορετικά θρησκευτικά δόγματα και όλα συμφωνούν μόνο σε ένα σημείο: «Τα άλλα 999 δόγματα έχουν λάθος!» Οπότε, γιατί να πιστεύω εγώ σε κάτι το οποίο 999 άλλοι ισχυρίζονται ότι είναι λάθος;
Αν μου συμβεί κάποιο ατύχημα, αν πάθω κάποια βαριά ασθένεια, τότε οι ευσεβείς φίλοι μου (έχω και τέτοιους) θα λένε ότι με πέτυχε η τιμωρία του θεού για τις βλασφημίες μου. Αν συμβεί το ίδιο σ’ αυτούς, τότε τους δοκιμάζει ο θεός για την πίστη τους! Γι’ αυτό λέω σε όλους, πάντα και παντού: Μην φοβάστε, κανένας θεός, ακόμα κι αν υπήρχε, δεν τιμωρεί και δεν βοηθάει. Όλα πρέπει να τα κάνετε μόνοι σας…
Έτσι ζω, άλλοτε χαρούμενος και άλλοτε λυπημένος, αλλά πάντα χωρίς φόβο για θεϊκή οργή και χωρίς ελπίδες για κάποιον παράδεισο. Προσπαθώ να συμπεριφέρομαι έτσι, ώστε να είμαι ένας αξιόπιστος κρίκος στην ανθρώπινη αλυσίδα που συνδέει τους προγόνους μας με τους απογόνους μας. Προσπαθώ να καταγράφω την αλήθεια στη φύση και στην κοινωνία και ταυτόχρονα να αντιμετωπίζω με χιούμορ και υπομονή τις επιπτώσεις από τα λάθη μου.
Κάποτε, κάποια στιγμή, θα διακοπούν οι βιολογικές λειτουργίες στο σώμα μου. Τα 90 κιλά μου, κατοικημένα από δισεκατομμύρια μικροοργανισμούς, θα τρέφονται από το σώμα μου και θα συνεχίζουν αυτά να ζουν και να πολλαπλασιάζονται. Ένα μέρος των γονιδίων μου θα βρίσκονται στα παιδιά, στα εγγόνια και στα ανίψια μου και, ελπίζω, ένα μέρος των ιδεών μου θα εμπνέουν κάποιους άλλους ανθρώπους. Υπέροχα!
http://interviews.wozubiegott.de/3.html
