03 March 2009

Μια επίσημη γιορτή για την Εξέλιξη

...
Η επιστήμη της εξέλιξης που διατυπώθηκε με το γνωστό βιβλίο του Δαρβίνου πριν από 15O χρόνια, έφερε ριζικές ανατροπές στην αντίληψη των ανθρώπων για το ρόλο και τη σημασία τους στο σύμπαν.

Ο Αρίσταρχος, ο Κοπέρνικος και ο Γαλιλαίος διέβλεψαν και καθιέρωσαν με την επιστημονική γνώση και επιμονή τους το ηλιοκεντρικό σύστημα. Η Γη δεν ήταν πια το κέντρο του «κόσμου» - πράγμα που οδήγησε στην καταρράκωση της κοσμικής και θρησκευτικής αυτοπεποίθησης αυτού του «κέντρου» και όλου του «κόσμου».

Στη συνέχεια, ο Μπελόν, ο Κυβιέ, ο Λαμάρκ, ο Δαρβίνος και ο Γουάλας διατύπωσαν την αντίληψη ότι ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε εξ υπαρχής πάνω στη Γη, αλλά προέκυψε στην πορεία, σύμφωνα με τους κανόνες μιας μακρόχρονης εξέλιξης. Ο σημερινός άνθρωπος είναι ο Νεάντερταλ του αύριο και οι κάθε είδους «ηγεσίες» του δεν έχουν καμιά αρμοδιότητα και εκ θεού εντολή να βρίσκονται επικεφαλής, αλλά ηγούνται περιστασιακά μιας εξελισσόμενης αγέλης συντρόφων.

Το τρίτο και, προς το παρόν, τελευταίο κτύπημα στα «αυτονόητα» για τη φύση και το ρόλο του ανθρώπου στη Γη και στη θρησκόληπτη αλαζονεία, έδωσαν ο Σίγκμουντ Φρόιντ (Freud) με την επιστημονική ψυχανάλυση και η σύγχρονη Βιοχημεία, από τις οποίες προκύπτει ότι ο άνθρωπος, όπως και τα άλλα πρωτεύοντα είδη, αποτελεί δημιούργημα και έκφραση μιας βιοχημικής συγκυρίας και ισορροπίας, η οποία μπορεί να ρυθμιστεί με μεθοδευμένη επιρροή στα συναισθήματα, αλλά και μέσω χημικών ουσιών.

Αυτοί οι τρεις πυλώνες για την αυτογνωσία του ανθρώπου σε επιστημονική βάση είναι απαραίτητο να τύχουν ευρύτερης κοινωνικής αναγνώρισης και αποδοχής ώστε, αφενός να μάθουν οι άνθρωποι να συμπεριφέρονται, ανεξάρτητα από μορφωτικό επίπεδο, ορθολογικά και, αφετέρου, να προσανατολίζονται στην κοινωνική ζωή τους αναλόγως - κατά τεκμήριον αισιόδοξα και δημιουργικά και όχι φοβικά και παθητικά.

Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να καθιερωθούν γι’ αυτά τα πολύ σημαντικά γεγονότα του ανθρώπινου πολιτισμού ετήσιες τυπικές, πανηγυρικές εκδηλώσεις, με τον τύπο των εθνικών γιορτασμών. Στις εθνικές γιορτές γίνονται πανηγυρισμοί για εθνικά κατορθώματα ή μνημόσυνα για εθνικές απώλειες. Στις επιστημονικές γιορτές θα γίνονται πανηγυρισμοί για τις επιστημονικές επιτυχίες όλου του ανθρώπινου γένους, εκδρομές σε μουσεία φυσικής ιστορίας και στην ύπαιθρο, καθώς και διδασκαλίες για την πραγματική φύση της επιστήμης και των τριών επιστημονικών ανακαλύψεων που λαμπρύνουν τον ανθρώπινο πολιτισμό.

Στην Ελλάδα πρέπει, επιπλέον, να αντικατασταθουν αργά ή γρήγορα ως τιμόμενα πρόσωπα κατά την «Ημέρα της Παιδείας» οι σκοταδιστές «τρεις ιεράρχες» του μισελληνισμού, με την τελευταία Ελληνίδα μαθηματικό και φιλόσοφο Υπατία, η οποία για κακή της τύχη δολοφονήθηκε από τις ορδές Αιγύπτιων χριστιανών καλογήρων με καθοδήγηση του λαμπρού πατριάρχη και «άγιου» Κύριλλου.

Με αυτό το σκεπτικό αποφάσισαν οι Γερμανοί brights του Ιδρύματος φυσιοκρατικών στόχων «Giordano Bruno» να εισηγηθούν την καθιέρωση καταρχάς μιας γιορτής, όχι αργίας, για την «Ημέρα της Εξέλιξης», στην οποία θα αναπτύσσεται η σημασία αυτού του φυσικού νόμου και της ανακάλυψής του. Εννοείται, δεν είναι δυνατόν να προστεθεί άλλη μια γιορτή στις τόσες πολλές και άχρηστες. Οι Γερμανοί brights προτείνουν λοιπόν στα αρμόδια όργανα του γερμανικού κράτους (ομόσπονδα κράτη) να καταργήσουν ή να περιορίσουν 2-3 άχρηστες και αδιάφορες θρησκευτικές γιορτές, οι οποίες δεν ενδιαφέρουν σημαντικό μέρος του πληθυσμού.

Για παράδειγμα, η λεγόμενη «Πεντηκοστή» και η «Ανάληψη» αποτελούν γιορτές για μαγικές διαδικασίες που επινοήθηκαν από χριστιανούς κόντρα σε άλλες θρησκείες που ισχυρίζονταν για τους δικούς τους μάγους τα ίδια ή πιο εντυπωσιακά πράγματα. Στη Γερμανία αυτή τη στιγμή δηλώνει το 31,2% του πληθυσμού καθολικοί, το 30,8% προτεστάντες, ένα 5% άλλο θρήσκευμα, αλλά το 33% δηλώνει αδέσμευτο από θρησκευτικές επιλογές (άθρησκοι, άθεοι, αγνωστικιστές). Έτσι είναι λογικό, στο πλαίσιο της ελευθερίας επιλογής, να καταργηθούν ως υποχρεωτικές διάφορες θρησκευτικές γιορτές και να εισαχθεί, καταρχάς, ως επίσης προαιρετική η «Ημέρα της Εξέλιξης».

Εννοείται, κανείς δεν περιμένει ότι οι εξαρτημένοι από τις ψήφους του ποιμνίου που ελέγχεται από καρδιναλίους και επισκόπους, θα δεχτούν την καθιέρωση τέτοιων αναμνηστικών γιορτών, οι οποίες στο μέλλον θα πάρουν αμιγώς αντιθρησκευτική μορφή. Όταν γίνει δεκτό αυτό το αίτημα, οι μαθητές θα είναι σε θέση να συγκρίνουν τι συνέβαινε στα χρόνια της θεοκρατίας και τι συμβαίνει με την καθιέρωση της φυσιοκρατικής αντιλήψεως. Αν απορριφθεί το αίτημα -που είναι βέβαιο- από πίσω περιμένει το γερμανικό «συνταγματικό δικαστήριο» και στο βάθος το «ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων»...

Κάτι υποψιαζόταν ο μακαρίτης Χριστόδουλος που έλεγε με κάθε ευκαιρία ότι τα «ανθρώπινα δικαιώματα» δεν είναι τίποτα μπροστά στις παραδόσεις του γένους και του λαού – παραδόσεις εννοούσε αυτά που βολεύουν την εξουσία και αφήνουν εισπράξεις στους παπάδες… Κρίμα που δεν έζησε για να γιορτάσει κι αυτός την «Ημέρα της Εξέλιξης» και κάποια στιγμή αργότερα την «Ημέρα του Ηλιοκεντρισμού»! Θα έπρεπε όμως προηγουμένως να διαγράψει από τις λατρευτές του γραφές το «στήτω ήλιος κατά Γαβαών...», και άλλες μαγικές εκφωνήσεις...



(Stelios Frangopoulos, Στέλιος Φραγκόπουλος)