Επί δύο και πλέον μήνες που το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου περιδινίζει την κυβέρνηση και δοκιμάζει σκληρά τη δικαιοσύνη.
Η Μονή, επικαλούμενη, ως τίτλους κυριότητας χρυσόβουλα και σιγίλια, διεκδικεί εκτάσεις δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων και μάλιστα κοινόχρηστες και επιτυγχάνει την ανταλλαγή τους με φιλέτα γης και αστικά ακίνητα του δημοσίου.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι οι υπουργοί που υπέγραψαν τις ανταλλαγές δημόσιας περιουσίας πολλαπλάσιας αξίας με μια λίμνη επί της οποίας δεν μπορεί να υπάρχει κυριότητα, έχουν διαπράξει το αδίκημα της απιστίας σε βάρος του δημοσίου.
Με δεδομένο αυτό, η εξεταστική επιτροπή είναι άνευ ουσίας. Η σύστασή της ήταν απλά ένας επικοινωνιακός ελιγμός της κυβέρνησης ώστε να κερδίσει χρόνο και με την πλειοψηφία που διαθέτει να εκδώσει απαλλακτικό πόρισμα.
Στο διάστημα αυτό έχουν ακουστεί πλείστα όσα εκτός από το θεμελιώδες που δεν είναι άλλο από την γνησιότητα των τίτλων κυριότητας.
Αυτό που πρώτα από όλα πρέπει να απαντηθεί είναι το ερώτημα. Ποιος βεβαιώνει ότι τα χρυσόβουλα και τα σιγίλια, που επικαλείται η Μονή Βατοπεδίου, αλλά και άλλα μοναστήρια είναι γνήσια και δεν είναι κατασκευασμένα;
Σύμφωνα με εγκυρότατους νομικούς κύκλους:
Α) Δεν υπάρχουν έγκυρα πρωτότυπα κείμενα, τα οποία η Μονή επικαλείται ως τίτλους κυριότητάς της επί της Λίμνης Βιστωνίδας και των παραλιμνίων εκτάσεων. Κακώς μέχρι σήμερα οι σχετικές γνωμοδοτήσεις και οι υπουργικές αποφάσεις θεωρούν δεδομένη την ύπαρξη και τη γνησιότητα τέτοιων γραπτών τίτλων κυριότητας (χρυσόβουλα, σιγίλια κ.λπ.)
Τα αντίγραφα τέτοιων εγγράφων, που μονίμως επικαλείται η Μονή ως τίτλους, ούτε επικυρωμένα είναι, ούτε κανείς γνωρίζει το χρόνο κατασκευής τους και το χρόνο της πρώτης εμφάνισης και κατοχής τους.
Β) Ως προς το καινοφανές της μη έκδοσης αποφάσεως. Δεν υπάρχει διάταξη στην ισχύουσα Πολιτική Δικονομία ή σε οποιοδήποτε άλλο νομοθετικό κείμενο, που να προβλέπει τέτοιο σχήμα περαίωσης δίκης και μη έκδοσης απόφασης επί της αγωγής της Μονής που συζητήθηκε στις 5/11/03 ενώπιον του Πρωτοδικείου Ροδόπης. Η όλη διαδικασία (γνωμοδότηση, υπουργική απόφαση, από κοινού δήλωση περί μη έκδοσης απόφασης) δεν στηρίζεται πουθενά.
Γ) Ουδείς μέχρι σήμερα έθιξε τις προβλέψεις του 10/5/1924 Καταστατικού Χάρτη του Αγίου Όρους που κυρώθηκε με το από 10/16.9.1936 νομοθετικό διάταγμα, κατά τις οποίες, σε κάθε περίπτωση «πάσα η ακίνητος περιουσία των Ιερών Μονών είναι αναπαλλοτρίωτος».
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
Η Μονή, επικαλούμενη, ως τίτλους κυριότητας χρυσόβουλα και σιγίλια, διεκδικεί εκτάσεις δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων και μάλιστα κοινόχρηστες και επιτυγχάνει την ανταλλαγή τους με φιλέτα γης και αστικά ακίνητα του δημοσίου.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι οι υπουργοί που υπέγραψαν τις ανταλλαγές δημόσιας περιουσίας πολλαπλάσιας αξίας με μια λίμνη επί της οποίας δεν μπορεί να υπάρχει κυριότητα, έχουν διαπράξει το αδίκημα της απιστίας σε βάρος του δημοσίου.
Με δεδομένο αυτό, η εξεταστική επιτροπή είναι άνευ ουσίας. Η σύστασή της ήταν απλά ένας επικοινωνιακός ελιγμός της κυβέρνησης ώστε να κερδίσει χρόνο και με την πλειοψηφία που διαθέτει να εκδώσει απαλλακτικό πόρισμα.
Στο διάστημα αυτό έχουν ακουστεί πλείστα όσα εκτός από το θεμελιώδες που δεν είναι άλλο από την γνησιότητα των τίτλων κυριότητας.
Αυτό που πρώτα από όλα πρέπει να απαντηθεί είναι το ερώτημα. Ποιος βεβαιώνει ότι τα χρυσόβουλα και τα σιγίλια, που επικαλείται η Μονή Βατοπεδίου, αλλά και άλλα μοναστήρια είναι γνήσια και δεν είναι κατασκευασμένα;
Σύμφωνα με εγκυρότατους νομικούς κύκλους:
Α) Δεν υπάρχουν έγκυρα πρωτότυπα κείμενα, τα οποία η Μονή επικαλείται ως τίτλους κυριότητάς της επί της Λίμνης Βιστωνίδας και των παραλιμνίων εκτάσεων. Κακώς μέχρι σήμερα οι σχετικές γνωμοδοτήσεις και οι υπουργικές αποφάσεις θεωρούν δεδομένη την ύπαρξη και τη γνησιότητα τέτοιων γραπτών τίτλων κυριότητας (χρυσόβουλα, σιγίλια κ.λπ.)
Τα αντίγραφα τέτοιων εγγράφων, που μονίμως επικαλείται η Μονή ως τίτλους, ούτε επικυρωμένα είναι, ούτε κανείς γνωρίζει το χρόνο κατασκευής τους και το χρόνο της πρώτης εμφάνισης και κατοχής τους.
Β) Ως προς το καινοφανές της μη έκδοσης αποφάσεως. Δεν υπάρχει διάταξη στην ισχύουσα Πολιτική Δικονομία ή σε οποιοδήποτε άλλο νομοθετικό κείμενο, που να προβλέπει τέτοιο σχήμα περαίωσης δίκης και μη έκδοσης απόφασης επί της αγωγής της Μονής που συζητήθηκε στις 5/11/03 ενώπιον του Πρωτοδικείου Ροδόπης. Η όλη διαδικασία (γνωμοδότηση, υπουργική απόφαση, από κοινού δήλωση περί μη έκδοσης απόφασης) δεν στηρίζεται πουθενά.
Γ) Ουδείς μέχρι σήμερα έθιξε τις προβλέψεις του 10/5/1924 Καταστατικού Χάρτη του Αγίου Όρους που κυρώθηκε με το από 10/16.9.1936 νομοθετικό διάταγμα, κατά τις οποίες, σε κάθε περίπτωση «πάσα η ακίνητος περιουσία των Ιερών Μονών είναι αναπαλλοτρίωτος».
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)