22 November 2008

Θρησκευτικά: ώρα για αντικατάσταση

(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 22/11/20080

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ έντονης διαμάχης είναι το μάθημα των Θρησκευτικών, που διδάσκεται στα σχολεία, διότι η Πολιτεία δεν τολμάει να αντιμετωπίσει στη σωστή του διάσταση αυτό το σοβαρό ζήτημα και να ξεκαθαρίσει τα πράγματα, εφαρμόζοντας όσα προβλέπει το Σύνταγμα για τα ατομικά δικαιώματα και τη θρησκευτική ελευθερία.

ΟΡΙΖΕΙ ΤΟ Σύνταγμα στο άρθρο 5 ότι «όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων». Επίσης, το άρθρο 13 παρ. 1 ορίζει ότι: «Η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη» και το άρθρο 9Α αναφέρει ότι «η προστασία των προσωπικών δεδομένων διασφαλίζεται από ανεξάρτητη Αρχή».

ΕΝΕΡΓΩΝΤΑΣ ο Συνήγορος του Πολίτη κ. Γεώργιος Καμίνης σύμφωνα με όσα ορίζει το Σύνταγμα και για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, τα οποία ως αρμόδια ανεξάρτητη Αρχή διασφαλίζει, επισήμανε με επιστολή του προς τον υπουργό Παιδείας ότι «δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών για λόγους συνείδησης έχουν όλοι οι μαθητές» και μπορούν να ζητήσουν την απαλλαγή με μια δήλωση, η εγκυρότητα της οποίας «δεν είναι συνταγματικώς θεμιτό να εξαρτάται από οποιασδήποτε μορφής -θετική ή αρνητική- δήλωση θρησκεύματος».

ΔΕΝ ΥΠΟΧΡΕΟΥΤΑΙ, λοιπόν, όποιος μαθητής ζητάει απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών, να δηλώνει και τη θρησκευτική του πεποίθηση, όπως ζητούν πολλά σχολεία, διότι πρόκειται για προσωπικό δεδομένο, που προστατεύεται ρητά από το Σύνταγμα, που ορίζει ότι είναι απαραβίαστη η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης.

ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ η Εκκλησία στην παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη μετά από συζήτηση του θέματος στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, ανακοινώνοντας ότι η διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη στη χώρα μας (άρθρο 16 παρ. 2), χωρίς όμως να αντικρούσει τα επιχειρήματα του Συνηγόρου για την απαλλαγή όσων μαθητών την επιθυμούν για λόγους συνείδησης.

Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ του μαθήματος των Θρησκευτικών, ως ομολογιακός, όπως επισήμανε ο Σύνηγορος του Πολίτη, παρέχει την ευχέρεια άρνησης παρακολούθησης και μάλιστα αναιτιολόγητης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 13 παρ. 1 του Συντάγματος (η οποία, ως θεμελιώδης και μη υποκείμενη σε αναθεώρηση, πρέπει να κατισχύσει, αν θεωρηθεί ότι συγκρούεται με εκείνην του άρθρου 16 παρ. 2).

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, επομένως, πρέπει να παρέχει γνώση χωρίς περιορισμούς, να ανοίγει στον μαθητή όλους τους ορίζοντες για να σκέπτεται ελεύθερα και να διαμορφώνει ελεύθερα τις όποιες πεποιθήσεις του. Το μάθημα των Θρησκευτικών θα έπρεπε προ πολλού να είχε αντικατασταθεί από την Ιστορία των Θρησκειών και των Εκκλησιών, χωρίς την οποία, άλλωστε, η ιστορική γνώση είναι ελλιπής και παραπλανητική.
Οι Νεοδημοκράτες κάνανε πάσες οικόπεδα, οι Πασόκοι επίσης. Ο Κωστάκης υπέγραφε για το δημοψήφισμα του Χριστόδουλου, ο Γιωργάκης τρέχει με κάθε ευκαιρία στα μοναστήρια να ανάψει κεράκια... Εγώ αναρωτιέμαι αν έχει κάποιος το πολιτικό θάρρος να δώσει σαφείς και οριστικές λύσεις.