Ο κλάδος των ψυχιάτρων διαφέρει από άλλες ειδικότητες και στην πίστη των μελών του προς τον Θεό. Οι ψυχίατροι επισκέπτονται σπανίως τις εκκλησίες κι ακόμη σπανιότερα πιστεύουν στον Θεό ή στη μεταθανάτια ζωή. Επιπλέον, δεν διακρίνονται για την ανάγκη τους να προσεύχονται, να εφαρμόζουν θρησκευτικούς κανόνες για την καλυτέρευση της ζωής τους και πολύ περισσότερο δεν ζητούν «δύναμη, βοήθεια ή πνευματική καθοδήγηση».
Η έρευνα έγινε σε όλη την αμερικανική επικράτεια, υπό τον καθηγητή Φαρ Κέρλιν και την ομάδα του από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «Psychiatric Services». Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως οι γιατροί με το πιο περιορισμένο θρησκευτικό αίσθημα είναι οι ψυχίατροι.
Η απουσία ή η επιλογή πίστης στον Θεό επηρεάζει και τη στάση των ιατρών απέναντι στους ασθενείς, διαπίστωσαν οι επιστήμονες, αφού οι γιατροί με θρησκευτικές πεποιθήσεις προτιμούν σε περιπτώσεις ανάγκης να παραπέμπουν τους πελάτες τους σε πνευματικούς ή θρησκευτικούς συμβούλους παρά σε ψυχιάτρους.
Ο Σίγκμουντ Φρόιντ, «πατέρας» της ψυχανάλυσης, θεωρούσε τη θρησκεία ένα είδος «καταναγκαστικής νεύρωσης» και την πίστη μια παιδική μορφή αντιμετώπισης της πραγματικότητας. Αλλά και οι επίγονοί του εμφανίζονται σκεπτικοί απέναντι στο ζήτημα της πίστης, τη στιγμή που με κάποιες κατάλληλες ουσίες πετυχαίνεις οποιαδήποτε συμπεριφορά και εκδήλωση των ανθρώπων. Η μελέτη των Αμερικανών ειδικών
Η έρευνα έγινε σε όλη την αμερικανική επικράτεια, υπό τον καθηγητή Φαρ Κέρλιν και την ομάδα του από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο που δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση «Psychiatric Services». Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως οι γιατροί με το πιο περιορισμένο θρησκευτικό αίσθημα είναι οι ψυχίατροι.
Η απουσία ή η επιλογή πίστης στον Θεό επηρεάζει και τη στάση των ιατρών απέναντι στους ασθενείς, διαπίστωσαν οι επιστήμονες, αφού οι γιατροί με θρησκευτικές πεποιθήσεις προτιμούν σε περιπτώσεις ανάγκης να παραπέμπουν τους πελάτες τους σε πνευματικούς ή θρησκευτικούς συμβούλους παρά σε ψυχιάτρους.
Ο Σίγκμουντ Φρόιντ, «πατέρας» της ψυχανάλυσης, θεωρούσε τη θρησκεία ένα είδος «καταναγκαστικής νεύρωσης» και την πίστη μια παιδική μορφή αντιμετώπισης της πραγματικότητας. Αλλά και οι επίγονοί του εμφανίζονται σκεπτικοί απέναντι στο ζήτημα της πίστης, τη στιγμή που με κάποιες κατάλληλες ουσίες πετυχαίνεις οποιαδήποτε συμπεριφορά και εκδήλωση των ανθρώπων. Η μελέτη των Αμερικανών ειδικών
(Πηγές: Spiegel, Reuters, Ελευθεροτυπία)
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
Προσωπικά πιστεύω ότι η συγκεκριμένη επιλογή των ψυχιάτρων σχετίζεται με την ευφυΐα και την ευρύτερη μόρφωση που πρέπει να διαθέτουν, πέρα από τις στενές γνώσεις της ειδικότητατάς τους.
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)