Στις αρχές του περασμένου Μαρτίου πίστευαν οι θεατές της γερμανικής τηλεόρασης ότι στην εκπομπή «Quergefragt» θα εξελισσόταν μια από τις συνήθεις ανιαρές συζητήσεις μεταξύ εκπροσώπων της καθολικής εκκλησίας και υπερασπιστών του κοσμικού κράτους. Η ανατροπή δεν ήρθε όμως από τους αντιπάλους των οργανωμένων θρησκειών αλλά από το συμμετέχοντα στη συζήτηση, πρόεδρο του (γερμανικού) Συμβουλίου Επισκόπων (Bishofskonferenz) και επίσκοπο του Mainz (Μαγεντία) καρδινάλιο Karl Lehmann (Λέμαν), επικεφαλής όλων των καθολικών της Γερμανίας (περίπου 25 εκατομμ.), όταν αυτός δήλωσε ότι δεν πιστεύει στην Εκκλησία και δεν πιστεύει στη χριστιανική θρησκεία, παρά μόνο στο θεό!
Ο καρδινάλιος Λέμαν δεν έχει τυχαία παιδεία, αφού είναι δύο φορές διδάκτωρ, της θεολογίας (1962) και της φιλοσοφίας (1967) και καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Mainz. Tου έχουν απονεμηθεί 7 τιμητικά διδακτορικά (honoris causa) και 2 τιμητικές θέσεις καθηγητή, είναι μέλος ή αντεπιστέλλον μέλος σε 3 ακαδημίες επιστημών και λογοτεχνίας, και έχει επίσης τιμηθεί με πλήθος από βραβεία και άλλες διακρίσεις.Οι συμμετέχοντες στην τηλεοπτική συζήτηση, σίγουρα και η πλειοψηφία των θρησκευόμενων θεατών της τηλεοπτικής εκπομπής, έμειναν άφωνοι με τη βόμβα που έριξε στη συγκέντρωση ο καρδινάλιος. Μέχρι να συνέλθουν δε οι ακροατές του, συνέχισε ο ίδιος λέγοντας ότι αργά η γρήγορα, στο μέλλον, δεν θα υπάρχει πια η Εκκλησία και δεν θα υπάρχουν θρησκείες, αυτό που θα υπάρχει όμως για πάντα είναι ο θεός.
Σίγουρα, μικρή παρηγοριά για τους επίδοξους μελλοντικούς αναρριχητές του εκκλησιαστικού μηχανισμού, αφού δεν θα υπάρχει πια το ταμείο, γύρω από το οποίο θα φτιάχνονται καριέρες και περιουσίες. Ο δε θεός μπορεί τελικά να είναι η φύση με τους ακατάλυτους μηχανισμούς της, η οποία δεν χρειάζεται λατρεία, δεν μοιράζει χρήμα και δεν απονέμει εύνοιες σε επίλεκτους ανθρώπους ή λαούς, άρα δεν θα χρειάζεται και ιερατείο και θα πρέπει οι παπάδες κάποια στιγμή να ασκούν κάποιο βιοποριστικό επάγγελμα.
Ο κ. Λέμαν πρέπει να θεωρείται με αυτή τη δήλωσή του και σύμφωνα με το χριστιανικό τυπικό, «αιρετικός» και «αντίχριστος», αφού με το σύμβολο της πίστεως ορκίζονται όλοι οι πιστοί καθολικοί (και οι ορθοδοξοι) «εις μίαν αγίαν καθολικήν και αποστολικήν εκκλησίαν…» και ότι «εκτός της Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία».
Ένας από τους συμμετέχοντες στην τηλεοπτική συζήτηση, ο γνωστός στο γερμανόφωνο χώρο άθρησκος και τέως χριστιανός Michael Schmidt-Salomon, δήλωσε ότι είναι γνωστές οι αντιρρήσεις πολλών επισκόπων για την αυστηρά δογματική θεολογία του (επίσης Γερμανού) πάπα, αλλά ότι οι αντιθέσεις στους κόλπους της καθολικής εκκλησίας έχουν φτάσει σε τέτοιο συγκρουσιακό σημείο και σε τόσο υψηλές βαθμίδες, κανείς δεν το φανταζόταν.
Εκτιμάται ότι πολλοί οξυδερκείς καθολικοί διαπιστώνουν το αδιέξοδο των οργανωμένων θρησκειών και την αδιαφορία, με την οποία αντιμετωπίζονται αυτές από τους πνευματικά συγκροτημένους ανθρώπους. Γι’ αυτό οραματίζονται μια ελαχιστοποιημένη φιλοσοφία με ηθικούς κανόνες, οι οποίοι θα στηρίζονται στη συναίνεση και στη λογική των ανθρώπων με ολοκληρωμένη παιδεία. Σίγουρα, αυτός είναι και ο λόγος που οι άνθρωποι του εκκλησιαστικού μηχανισμού αναθεμάτιζαν ανέκαθεν τα «άθεα γράμματα», εννοώντας προφανώς την ανεξάρτητη και ελεύθερη μόρφωση.
