Σε ανάρτηση προ διμήνου αναφερθήκαμε στη μοίρα μιας πολύτεκνης μητέρας, της Αζία Μπιμπί, η οποία καταδικάστηκε σε θάνατο στο Πακιστάν λόγω βλασφημίας προς τον προφήτη! Διάφοροι φορείς υψηλού κύρους σε όλο τον κόσμο έχουν Ζητήσει με αυτή την αφορμή και γενικότερα, την κατάργηση όλων των νόμων περί βλασφημίας και προσηλυτισμού στον κόσμο - οι οποίοι νόμοι ισχύουν σημειωτέον και στην Ελλάδα, αν και έχουν ατονίσει με την πάροδο του χρόνου. Την ίδια στιγμή οργανώσεις θεόπληκτων ζητάνε να επιβληθούν ή να διατηρηθούν νόμοι που τιμωρούν τη βλασφημία των θρησκειών και των ιερών προσώπων τους.
Ανάλογα αιτήματα είχαν διατυπωθεί και μέσα στο Πακιστάν και κάποιοι πολιτικοί, ανάμεσά τους το υψηλόβαθμο στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, Σαλμάν Ταζίρ, διοικητής της επαρχίας Παντζάμπ (~87 εκατομμύρια κάτοικοι), την αναφερόμενη από αρχαίους συγγραφείς ως Πενταποταμία, ξεκίνησαν τις διαδικασίες για να υλοποιήσουν την κατάργηση των οπισθοδρομικών νόμων. Λίγο μετά ο Ταζίρ δολοφονήθηκε.
(ΒΗΜΑ, 5/1/2011)
Η πακιστανική κυβέρνηση έχει κηρύξει τριήμερο εθνικό πένθος για τη σοβαρότερη πολιτική δολοφονία μετά το θάνατο της Μπεναζίρ Μπούτο το 2007. Η κηδεία του Σαλμάν Ταζίρ πραγματοποιείται στη Λαχώρη κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας υπό το φόβο επιθέσεων.
Η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον χαρακτήρισε το θάνατο του Ταζίρ «μεγάλη απώλεια», τονίζοντας ότι ο Πακιστανός πολιτικός προωθούσε την ανεκτικότητα.
Την ίδια ώρα, η οργάνωση Τζαμάατ-ε-Αλ-ε-Σουνάτ του Πακιστάν προειδοποιεί ότι οποιοσδήποτε μουσουλμάνος εκφράσει θλίψη για τη δολοφονία του Σαλμάν Ταζίρ θα έχει την ίδια τύχη.
Ο 66χρονος Σαλμάν Ταζίρ, πολιτικός σύμμαχος του προέδρου Ασίφ Αλί Ζαρντάρι και σημαντική προσωπικότητα του κυβερνώντος Κόμματος του Πακιστανικού Λαού, δολοφονήθηκε την Τρίτη από άνδρα της φρουράς του, ο οποίος άδειασε επάνω του το αυτόματο όπλο του έξω από εμπορικό κέντρο του Ισλαμαμπάντ.
Ο δράστης παραδόθηκε αμέσως δηλώνοντας ότι «ο Σαλμάν Ταζίρ είναι ένας βλάσφημος και ότι αυτή είναι η τιμωρία που αρμόζει σε έναν βλάσφημο».
Η οργάνωση Τζαμάατ-ε-Αλ-ε-Σουνάτ εκπροσωπεί μεγάλο αριθμό κορανικών σπουδαστών του σουνιτικού κινήματος Μπαρελβί, τηρεί επικριτική στάση απέναντι στους Ταλιμπάν, υπερασπίζεται τις παραδοσιακές ισλαμικές πεποιθήσεις και πρακτικές και έχει ηγηθεί των δημόσιων εκδηλώσεων υπέρ του νόμου περί βλασφημίας.
Η ομάδα συμβουλεύει τους μουσουλμάνους να μην συμμετάσχουν στις προσευχές για τον Σαλμάν Ταζίρ και να μην εκφράσουν λύπη ή συμπάθεια για τον θάνατο του κυβερνήτη του Πουντζάμπ, «αφού όποιος υποστηρίζει τη βλασφημία του προφήτη, είναι και ο ίδιος βλάσφημος».
Η Τζαμάατ-ε-Αλ-ε-Σουνάτ επαινεί το «θάρρος» και τον θρησκευτικό ζήλο του δολοφόνου του Ταζίρ και δηλώνει ότι η πράξη του έκανε υπερήφανους τους μουσουλμάνους σε ολόκληρο τον κόσμο.
Φιλελεύθεροι και συντηρητικοί στο Πακιστάν συγκρούονται για τον νόμο περί βλασφημίας, ο οποίος ήλθε στο προσκήνιο τον περασμένο Νοέμβριο μετά την καταδίκη από δικαστήριο χριστιανής μητέρας πέντε παιδιών, της Αζια Μπιμπί, σε θάνατο για βλασφημία.
«Ο Ταζίρ ήταν ένας από τους λίγους πολιτικούς που ήταν έτοιμοι να διακινδυνεύσουν τη ζωή τους παίρνοντας θέση κατά των διακρίσεων και των καταχρήσεων» δηλώνει ο Αλί Νταγιάν Χάσαν του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) στην περιοχή.
Η δολοφονία του και οι απειλές εναντίον άλλων φιλελεύθερων πολιτικών καταδεικνύει σύμφωνα με τους πολιτικούς αναλυτές τη διάβρωση της πακιστανικής κοινωνίας από τον θρησκευτικό εξτρεμισμό, λίγες ημέρες μετά τη γενική απεργία που οργάνωσαν οι συντηρητικοί κατά οποιασδήποτε τροποποίησης του νόμου περί βλασφημίας.
Ο θάνατος του Σαλμάν Ταζίρ ήλθε την ώρα που η κυβέρνηση, η οποία μειοψηφεί στο Κοινοβούλιο μετά την αποχώρηση ενός από τους σημαντικότερους εταίρους του κυβερνώντος συνασπισμού, βρίσκεται πλέον στο έλεος της αντιπολίτευσης, που μπορεί να την ανατρέψει εάν καταθέσει κοινή πρόταση μομφής.
Ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Ναουάζ Σαρίφ έχει δώσει τριήμερη προθεσμία, μετά το τέλος του πένθους, στον πρωθυπουργό Γιουσούφ Ραζά Γκιλάνι για να ανακοινώσει μεταρρυθμίσεις.
Τα οπισθοδρομικά ιερατεία των μονοθεϊστικών θρησκειών είχαν πολλές δεκαετίες και αιώνες την άνεση να δημιουργούν -με κρατικά χρήματα- ομάδες φανατικών υποστηρικτών όποιας θρησκόληπτης ανοησίας επινοούν οι ίδιοι για να κρατούν το ποίμνιο υπό έλεγχο και να του παίρνουν το χρήμα. Ανάλογης υποστάθμης είναι παρ' ημίν εκείνοι που κυκλοφορούν με λάβαρα "Ορθοδοξία ή Θάνατος" (ελπίζω να εννοούν το δικό τους θάνατο, αλλιώς προαναγγέλουν εμφύλιο πόλεμο!) ή εκστρατεύουν κατά του γραμμωτού κώδικα στις αποδείξεις και στα εμπορικά προϊόντα μαζικής προσφοράς.
Όταν όμως οι κρατικοί ηγέτες ή και θρησκευτικοί παράγοντες θέλουν κάποια στιγμή να υλοποιήσουν, έστω προσωρινά, μια διαφορετική πολιτική για να αντιμετωπίσουν πιέσεις ή για να διεκπεραιώσουν μια συναλλαγή, βρίσκουν τον αγράμματο όχλο μπροστά τους, ο οποίος τους απειλεί, όπως γίνεται τώρα στο Πακιστάν.
Βλέπουμε κι εδώ τους ακροδεξιούς θρησκόληπτους (πάνε μαζί αυτά!) να απειλούν τον Άνθιμο Θεσ/νίκης, επειδή δήλωσε ότι βρίσκει σωστή την τοποθέτηση του Μπουτάρη να ονομαστεί το κράτος των Σκοπίων "Σλαβομακεδονία". Τόσα χρόνια καταδημαγώγησε ο μητροπολίτης το ποίμνιο και τώρα που βλέπει ότι είναι απαραίτητος ένας συμβιβασμός -αν και αργά, αφού όλος ο κόσμος ονομάζει το σκοπιανό κράτος απλά Μακεδονία-, δεν μπορεί να τους γυρίσει πια πίσω στα μέτρα του.
