(της Γιώτας Μυρτσιώτη, Καθημερινή, 11/4/2009)
H μακεδονική γη αποκαλύπτει... διαρκώς, οι εκπλήξεις των αρχαιολογικών ανακαλύψεων δεν παύουν να γοητεύουν, ωστόσο τα τελευταία χρόνια ένα ζήτημα απασχολεί την επιστημονική κοινότητα: Τα προϊόντα της ανασκαφής μπορούν να μετατραπούν σε κοινωνικό αγαθό; Το ερώτημα δεν προέκυψε ξαφνικά. Ξεχειλίζουν οι αποθήκες από χιλιάδες θραύσματα έργων της αρχαιότητας κι όπως χαρακτηριστικά έλεγε αρχαιολόγος «ψάχνοντας και μόνο σ' αυτές μπορείς να κάνεις σπουδαίες αποκαλύψεις».
Ενδεικτικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του μετρό Θεσσαλονίκης. Περίπου 4.000 κινητά ευρήματα έφεραν στο φως μόνο οι εργασίες για τη διάνοιξη της σήραγγας στο κέντρο της πόλης. Περίτεχνα έργα τέχνης στοιβαγμένα μέχρι ασφυξίας σε κοντέινερ περιμένουν μια αξιοπρεπή και ασφαλή στέγη προς το παρόν αποθηκευτική κι όχι μουσειακή.
Τα ευρήματα, όχι μόνο του μετρό, αλλά κάθε αρχαιολογικής θέσης, από τα βουνά της Πίνδου ώς την ακριτική Θράκη, αυξάνονται και πληθύνονται. Είναι αδύνατον να υπολογίσει κανείς τον αριθμό έργων της αρχαιότητας που αποκάλυψε ώς τώρα η Μακεδονία και η Θράκη. Χιλιάδες αριστουργήματα τέχνης από χρυσό, χαλκό, πηλό, μάρμαρο, γυαλί και μέταλλο, μικρές μαρτυρίες της πολιτιστικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής των ανθρώπων από τα προϊστορικά χρόνια ώς σήμερα, παραμένουν απλώς στις δημοσιεύσεις, χωρούν δηλαδή μέσα σε δεκάλεπτες ανακοινώσεις και σε Power Point συνεδρίων, όχι όμως στα μουσεία.
Ενδεικτικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του μετρό Θεσσαλονίκης. Περίπου 4.000 κινητά ευρήματα έφεραν στο φως μόνο οι εργασίες για τη διάνοιξη της σήραγγας στο κέντρο της πόλης. Περίτεχνα έργα τέχνης στοιβαγμένα μέχρι ασφυξίας σε κοντέινερ περιμένουν μια αξιοπρεπή και ασφαλή στέγη προς το παρόν αποθηκευτική κι όχι μουσειακή.
Τα ευρήματα, όχι μόνο του μετρό, αλλά κάθε αρχαιολογικής θέσης, από τα βουνά της Πίνδου ώς την ακριτική Θράκη, αυξάνονται και πληθύνονται. Είναι αδύνατον να υπολογίσει κανείς τον αριθμό έργων της αρχαιότητας που αποκάλυψε ώς τώρα η Μακεδονία και η Θράκη. Χιλιάδες αριστουργήματα τέχνης από χρυσό, χαλκό, πηλό, μάρμαρο, γυαλί και μέταλλο, μικρές μαρτυρίες της πολιτιστικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής των ανθρώπων από τα προϊστορικά χρόνια ώς σήμερα, παραμένουν απλώς στις δημοσιεύσεις, χωρούν δηλαδή μέσα σε δεκάλεπτες ανακοινώσεις και σε Power Point συνεδρίων, όχι όμως στα μουσεία.
