...
Ρίχνοντας φως σε ένα από τα μυστήρια που καλύπτουν τη μεσαιωνική ιστορία της Ιεράς Σινδόνης, το Βατικανό ανακοίνωσε ότι Ναΐτες ιππότες την έκρυψαν και τη λάτρευαν μυστικά επί 100 χρόνια μετά τις Σταυροφορίες. Το Τάγμα διαφύλαξε το λινό ύφασμα, επάνω στο οποίο είναι αποτυπωμένη η εικόνα ενός γενειοφόρου άνδρα με μακριά μαλλιά ο οποίος φέρει τραύματα από σταύρωση. Η μορφή εμφανίστηκε για πρώτη φορά καθαρά το 1898, στα αρνητικά κάποιων φωτογραφιών.
Η Σινδόνη, που φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό του Τουρίνου, έχει αποτελέσει πηγή διαμάχης μεταξύ της θρησκευτικής και της επιστημονικής κοινότητας, καθώς λατρευόταν επί αιώνες ως το σάβανο στο οποίο εναποτέθηκε το σώμα του Ιησού Χριστού, μετά την αποκαθήλωσή του από τον Σταυρό.
ΗΜπάρμπαρα Φρέιλ, ερευνήτρια στα Μυστικά Αρχεία του Βατικανού, έλυσε το μυστήριο των «χαμένων ετών»- η Σινδόνη είχε εξαφανιστεί στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους το 1204, στη διάρκεια της Δ' Σταυροφορίας, και εμφανίστηκε πάλι στα μέσα του 14ου αιώνα.
Με άρθρο της στην εφημερίδα του Βατικανού «L' Οsservatore Romano», η ιστορικός αποκάλυψε ότι ένας νεαρός Γάλλος, ο Αρνό Σαμπατιέ, ο οποίος προσχώρησε στο Τάγμα το 1287, έγραψε ότι «οι αδελφοί τον οδήγησαν σε μυστική τοποθεσία και του έδειξαν ένα μακρύ κομμάτι από λινό ύφασμα που έφερε τη μορφή ενός άνδρα». Του είπαν να προσκυνήσει τη Σινδόνη και να τη φιλήσει τρεις φορές. Η δρ. Φρέιλ γράφει ότι οι Ναΐτες ιππότες έκρυψαν τη Σινδόνη για να μην πέσει στα χέρια απίστων και αιρετικών.
Το Τάγμα τους ιδρύθηκε την εποχή της Α' Σταυροφορίας, τον 11ο αιώνα, για να προστατεύει τους χριστιανούς προσκυνητές στους Αγίους Τόπους. Αλλά το 1307, ο βασιλιάς Φίλιππος Δ' της Γαλλίας, ο οποίος χρωστούσε χρήματα στους ιππότες, διέταξε τη δίωξή τους και άσκησε πιέσεις στον Πάπα να διαλύσει το τάγμα. Φήμες που κυκλοφορούσαν για μυστικές τελετές ανέφεραν ότι οι προσήλυτοι έφτυναν τον Σταυρό και ελάμβαναν μέρος σε σατανιστικές τελετές και σεξουαλικά όργια.
Το 1988, τρεις ανεξάρτητες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε εργαστήρια του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, της Αριζόνας και του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ελβετίας, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ύφασμα χρονολογείται από την περίοδο 1290-1390. Με βάση τα αποτελέσματα των ερευνών, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αποδέχθηκε ότι η Σινδόνη δεν είναι το σάβανο του Ιησού.
Ρίχνοντας φως σε ένα από τα μυστήρια που καλύπτουν τη μεσαιωνική ιστορία της Ιεράς Σινδόνης, το Βατικανό ανακοίνωσε ότι Ναΐτες ιππότες την έκρυψαν και τη λάτρευαν μυστικά επί 100 χρόνια μετά τις Σταυροφορίες. Το Τάγμα διαφύλαξε το λινό ύφασμα, επάνω στο οποίο είναι αποτυπωμένη η εικόνα ενός γενειοφόρου άνδρα με μακριά μαλλιά ο οποίος φέρει τραύματα από σταύρωση. Η μορφή εμφανίστηκε για πρώτη φορά καθαρά το 1898, στα αρνητικά κάποιων φωτογραφιών.
Η Σινδόνη, που φυλάσσεται στον καθεδρικό ναό του Τουρίνου, έχει αποτελέσει πηγή διαμάχης μεταξύ της θρησκευτικής και της επιστημονικής κοινότητας, καθώς λατρευόταν επί αιώνες ως το σάβανο στο οποίο εναποτέθηκε το σώμα του Ιησού Χριστού, μετά την αποκαθήλωσή του από τον Σταυρό.ΗΜπάρμπαρα Φρέιλ, ερευνήτρια στα Μυστικά Αρχεία του Βατικανού, έλυσε το μυστήριο των «χαμένων ετών»- η Σινδόνη είχε εξαφανιστεί στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους το 1204, στη διάρκεια της Δ' Σταυροφορίας, και εμφανίστηκε πάλι στα μέσα του 14ου αιώνα.
Με άρθρο της στην εφημερίδα του Βατικανού «L' Οsservatore Romano», η ιστορικός αποκάλυψε ότι ένας νεαρός Γάλλος, ο Αρνό Σαμπατιέ, ο οποίος προσχώρησε στο Τάγμα το 1287, έγραψε ότι «οι αδελφοί τον οδήγησαν σε μυστική τοποθεσία και του έδειξαν ένα μακρύ κομμάτι από λινό ύφασμα που έφερε τη μορφή ενός άνδρα». Του είπαν να προσκυνήσει τη Σινδόνη και να τη φιλήσει τρεις φορές. Η δρ. Φρέιλ γράφει ότι οι Ναΐτες ιππότες έκρυψαν τη Σινδόνη για να μην πέσει στα χέρια απίστων και αιρετικών.
Το Τάγμα τους ιδρύθηκε την εποχή της Α' Σταυροφορίας, τον 11ο αιώνα, για να προστατεύει τους χριστιανούς προσκυνητές στους Αγίους Τόπους. Αλλά το 1307, ο βασιλιάς Φίλιππος Δ' της Γαλλίας, ο οποίος χρωστούσε χρήματα στους ιππότες, διέταξε τη δίωξή τους και άσκησε πιέσεις στον Πάπα να διαλύσει το τάγμα. Φήμες που κυκλοφορούσαν για μυστικές τελετές ανέφεραν ότι οι προσήλυτοι έφτυναν τον Σταυρό και ελάμβαναν μέρος σε σατανιστικές τελετές και σεξουαλικά όργια.
Το 1988, τρεις ανεξάρτητες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε εργαστήρια του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, της Αριζόνας και του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Ελβετίας, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ύφασμα χρονολογείται από την περίοδο 1290-1390. Με βάση τα αποτελέσματα των ερευνών, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αποδέχθηκε ότι η Σινδόνη δεν είναι το σάβανο του Ιησού.
(© Τhe Τimes, ΒΗΜΑ, 7/4/2009)
Ενώ παλαιότερα ο εκκλησιαστικός μηχανισμός στήριζε τη γνησιότητα της σινδόνης, τώρα η ίδια η Εκκλησία είναι η πρώτη που θέλει τη σινδόνη πλαστή. Το 1988, και μετά την τρίτη επιστημονική εξέταση του υφάσματος, ο αρχιεπίσκοπος του Τορίνο, όπου φυλάσσεται η Σινδόνη, καρδινάλιος Μπαλεστρέρο, δεν έκρυβε τη χαρά του: «Το σάβανο δεν είναι γνήσιο. Είναι μεσαιωνικό. Η επιστήμη μίλησε!».
Αν η Σινδόνη αποδεικνυόταν γνήσια (λέμε τώρα) και οι ειδικοί μελετούσαν το γενετικό υλικό πάνω σ' αυτή, θα έφταναν μέσω του DNA να πιστοποιήσουν επιστημονικά ότι ο πατέρας του Ιησού ήταν άνθρωπος, θέτοντας σε αμφιβολία τη θεϊκή υπόσταση και ένα από τα θεμελιώδη δόγματα της χριστιανικής θρησκείας, την ιστορία με τον κρίνο κτλ. Καταραμένη επιστήμη!!
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
