με φανταστικό χρυσόβουλο
(
Με χρυσόβουλο που ποτέ δεν παρουσιάστηκε, τη γνησιότητα του οποίου κανείς δεν εξέτασε, το οποίο πάσχει ιστορικά και αναφέρεται σε τοπωνύμιο, που στην περιοχή δεν υπήρξε κι ούτε υπάρχει, αναγνωρίστηκε κυριότητα της Μονής Κασταμονίτου του Αγίου Ορους σε έκταση 20.000 στρεμμάτων στον Ν. Μαρμαρά Χαλκιδικής.
Με βάση την αναγνώριση αυτή, που επήλθε έμμεσα από το Γ' Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, με πρόεδρο τον Βασίλειο Νικόπουλο, η μονή αρχίζει τις διεκδικήσεις από παραλιακές εκτάσεις-φιλέτα, στις οποίες έχουν γίνει μεγάλες επενδύσεις! Το χρυσόβουλο που κρίθηκε ισχυρό:
- Διατείνεται η μονή, με δεδομένο ότι ποτέ δεν παρουσιάστηκε, ότι εκδόθηκε το 1351 και φέρει την υπογραφή του Ιωάννη Παλαιολόγου Ε'.
- Εμφανίζεται ως προς το περιεχόμενό του σε χειρόγραφο αντίγραφο - ούτε καν φωτοτυπημένο ή φωτογραφικό αντίγραφο.
- Ιστορικά εγείρει αμφιβολίες ως προς την ισχύ του κι αν ακόμη κανείς αποδεχθεί την ύπαρξή του, γιατί ο Ιωάννης Ε' Παλαιολόγος ουσιαστικά ποτέ δεν βασίλεψε και σε κάθε περίπτωση στον χρόνο που εμφανίζεται να παραχωρεί την έκταση στο μοναστήρι, στον θρόνο ήταν ο Ανδρόνικος Α' Κατακουζηνός.
- Παρουσιάζεται η μονή, με βάση το χειρόγραφο αντίγραφο του χρυσόβουλου, να έχει την κυριότητα της έκτασης στην περιοχή Μυριοφύτου, η οποία πουθενά στη Χαλκιδική δεν απαντάται, παρά μόνον στην Ανατολική Θράκη.
Η έμμεση αναγνώριση έγινε σε προσφυγή της μονής κατά αποφάσεων του Κτηματολογίου, Πρωτοδικείου Χαλκιδικής και Εφετείου Θεσσαλονίκης, που απέρριψαν, λόγω αοριστίας, τη διεκδικητική της αγωγή κατά ιδιωτών.
Η αοριστία, κατά τις αποφάσεις των οργάνων που προαναφέρθηκαν, είχε να κάνει με το γεγονός ότι το 1568 το οθωμανικό κράτος δήμευσε τα μοναστηριακά ακίνητα, αλλά έδινε τη δυνατότητα, στα μοναστήρια, με συμβολικό τίμημα να τα επαναγοράσουν και να τα δηλώσουν στο οθωμανικό κτηματολόγιο.
Ηταν μία συμβολική κίνηση, που απέβλεπε στο να καταδείξει ότι αυτοκράτορες και Βυζάντιο ήταν παρλεθόν. Τέτοια δήλωση δεν προσκομίστηκε. Την «αοριστία» αυτή, που επικαλέστηκαν κτηματολόγιο, σε δύο βαθμούς, και δικαστήρια, σε δύο βαθμούς επίσης, δεν δέχτηκε τον Απρίλιο του 2007 το Γ' Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, που θεωρεί ισχυρό το «χρυσόβουλο» και ζήτησε να επανεισαχθεί το θέμα στο Εφετείο Θεσσαλονίκης.
Η επανεισαγωγή μπορεί σ' αυτή τη φάση να στρέφεται κατά ενός ιδιώτη, αλλά ουσιαστικά αφορά όλη την περιοχή, καθώς υπάρχουν περισσότεροι από 700 ιδιοκτήτες, οι περισσότεροι από τους οποίους επένδυσαν στα ακίνητά τους και είναι κύριοι των εκτάσεων αυτών επί εκατονταετίες, δίχως ποτέ κανείς να αμφισβητήσει την ιδιοκτησία τους ή να παρεμποδίσει την επένδυσή τους.
Τα ζητήματα που μπαίνουν, επιπλέον, μετά την έμμεση αναγνώριση του χρυσόβουλου ενός αυτοκράτορα που δεν ήταν στο θρόνο όταν το εξέδιδε έχουν να κάνουν:
- Με τη σύγχρονη ελληνική Πολιτεία και την απόφαση της επιτροπής απαλλοτρίωσης του 1931 με την οποία απαλλοτρίωσε, για να δοθούν σε ακτήμονες, τις καλλιεργημένες εκτάσεις και τις δεκτικές καλλιέργειας της περιοχής, που η μονή Κασταμονίτου σήμερα διεκδικεί, με τη μέθοδο της «σαλαμοποίησης», καλλιεργούμενες εκτάσεις, που έχουν και τη μεγαλύτερη αξία.
- Με το Κτηματολόγιο, που συντάχθηκε για τη διάνοιξη του δρόμου Νικήτης-Νέου Μαρμαρά και στην περιοχή, όπου οι επίδικες εκτάσεις, αναγνώρισε κυριότητα της μονής σε δύο μόνον μικρά ακίνητα, σε σύνολο 58 ιδιοκτησιών, δίχως να υπάρξει αντίδραση από την μονή, και
- Στην ύπαρξη μεμονωμένων ιδιοκτησιών της μονής στην περιοχή, που κανείς δεν αμφισβήτησε, ούτε καν καλλιέργησε σ' αυτές, και παραμένουν και σήμερα ακαλλιέργητες, αλλά δεν είναι ούτε παραλιακές εκτάσεις, ούτε και το σύνολο των εκτάσεων της περιοχής, όπως η έμμεση αναγνώριση του Γ' Πολιτικού Τμήματος επιχειρεί.
Με βάση την αναγνώριση αυτή, που επήλθε έμμεσα από το Γ' Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, με πρόεδρο τον Βασίλειο Νικόπουλο, η μονή αρχίζει τις διεκδικήσεις από παραλιακές εκτάσεις-φιλέτα, στις οποίες έχουν γίνει μεγάλες επενδύσεις! Το χρυσόβουλο που κρίθηκε ισχυρό:- Διατείνεται η μονή, με δεδομένο ότι ποτέ δεν παρουσιάστηκε, ότι εκδόθηκε το 1351 και φέρει την υπογραφή του Ιωάννη Παλαιολόγου Ε'.
- Εμφανίζεται ως προς το περιεχόμενό του σε χειρόγραφο αντίγραφο - ούτε καν φωτοτυπημένο ή φωτογραφικό αντίγραφο.
- Ιστορικά εγείρει αμφιβολίες ως προς την ισχύ του κι αν ακόμη κανείς αποδεχθεί την ύπαρξή του, γιατί ο Ιωάννης Ε' Παλαιολόγος ουσιαστικά ποτέ δεν βασίλεψε και σε κάθε περίπτωση στον χρόνο που εμφανίζεται να παραχωρεί την έκταση στο μοναστήρι, στον θρόνο ήταν ο Ανδρόνικος Α' Κατακουζηνός.
- Παρουσιάζεται η μονή, με βάση το χειρόγραφο αντίγραφο του χρυσόβουλου, να έχει την κυριότητα της έκτασης στην περιοχή Μυριοφύτου, η οποία πουθενά στη Χαλκιδική δεν απαντάται, παρά μόνον στην Ανατολική Θράκη.
Η έμμεση αναγνώριση έγινε σε προσφυγή της μονής κατά αποφάσεων του Κτηματολογίου, Πρωτοδικείου Χαλκιδικής και Εφετείου Θεσσαλονίκης, που απέρριψαν, λόγω αοριστίας, τη διεκδικητική της αγωγή κατά ιδιωτών.
Η αοριστία, κατά τις αποφάσεις των οργάνων που προαναφέρθηκαν, είχε να κάνει με το γεγονός ότι το 1568 το οθωμανικό κράτος δήμευσε τα μοναστηριακά ακίνητα, αλλά έδινε τη δυνατότητα, στα μοναστήρια, με συμβολικό τίμημα να τα επαναγοράσουν και να τα δηλώσουν στο οθωμανικό κτηματολόγιο.
Ηταν μία συμβολική κίνηση, που απέβλεπε στο να καταδείξει ότι αυτοκράτορες και Βυζάντιο ήταν παρλεθόν. Τέτοια δήλωση δεν προσκομίστηκε. Την «αοριστία» αυτή, που επικαλέστηκαν κτηματολόγιο, σε δύο βαθμούς, και δικαστήρια, σε δύο βαθμούς επίσης, δεν δέχτηκε τον Απρίλιο του 2007 το Γ' Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, που θεωρεί ισχυρό το «χρυσόβουλο» και ζήτησε να επανεισαχθεί το θέμα στο Εφετείο Θεσσαλονίκης.
Η επανεισαγωγή μπορεί σ' αυτή τη φάση να στρέφεται κατά ενός ιδιώτη, αλλά ουσιαστικά αφορά όλη την περιοχή, καθώς υπάρχουν περισσότεροι από 700 ιδιοκτήτες, οι περισσότεροι από τους οποίους επένδυσαν στα ακίνητά τους και είναι κύριοι των εκτάσεων αυτών επί εκατονταετίες, δίχως ποτέ κανείς να αμφισβητήσει την ιδιοκτησία τους ή να παρεμποδίσει την επένδυσή τους.
Τα ζητήματα που μπαίνουν, επιπλέον, μετά την έμμεση αναγνώριση του χρυσόβουλου ενός αυτοκράτορα που δεν ήταν στο θρόνο όταν το εξέδιδε έχουν να κάνουν:
- Με τη σύγχρονη ελληνική Πολιτεία και την απόφαση της επιτροπής απαλλοτρίωσης του 1931 με την οποία απαλλοτρίωσε, για να δοθούν σε ακτήμονες, τις καλλιεργημένες εκτάσεις και τις δεκτικές καλλιέργειας της περιοχής, που η μονή Κασταμονίτου σήμερα διεκδικεί, με τη μέθοδο της «σαλαμοποίησης», καλλιεργούμενες εκτάσεις, που έχουν και τη μεγαλύτερη αξία.
- Με το Κτηματολόγιο, που συντάχθηκε για τη διάνοιξη του δρόμου Νικήτης-Νέου Μαρμαρά και στην περιοχή, όπου οι επίδικες εκτάσεις, αναγνώρισε κυριότητα της μονής σε δύο μόνον μικρά ακίνητα, σε σύνολο 58 ιδιοκτησιών, δίχως να υπάρξει αντίδραση από την μονή, και
- Στην ύπαρξη μεμονωμένων ιδιοκτησιών της μονής στην περιοχή, που κανείς δεν αμφισβήτησε, ούτε καν καλλιέργησε σ' αυτές, και παραμένουν και σήμερα ακαλλιέργητες, αλλά δεν είναι ούτε παραλιακές εκτάσεις, ούτε και το σύνολο των εκτάσεων της περιοχής, όπως η έμμεση αναγνώριση του Γ' Πολιτικού Τμήματος επιχειρεί.
Οι καλόγεροι, εκτός του ότι "έσωζαν" την αρχαία ελληνική γραμματεία, ζωγράφιζαν και χρυσόβουλα κατά βούληση... Τώρα τα επικαλούνται, αλλά δεν τα επιδεικνύουν... Έμαθαν ότι οι καταραμένοι επιστήμονες μπορούν να εντοπίσουν πότε και πού πλαστογραφήθηκαν... Διαβολικές μέθοδοι, τέκνα μου!
