Ιεροκήρυκας του μίσους

Διαχρονική οπισθοδρομικότητα

Στη Γερμανία έχει ξεσπάσει, για μια ακόμη φορά, αντιδικία μεταξύ πολιτικών και καθολικών επισκόπων. Ο βουλευτής των «Πρασίνων» Volker Beck αποκάλεσε τον επίσκοπο της Κολωνίας καρδινάλιο Joachim Meisner έναν «ιεροκήρυκα του μίσους». Ο Beck ανταπέδωσε έτσι στον Meisner τις εκτιμήσεις του τελευταίου για την «κατάρρευση της ηθικής» στην Ευρώπη «από τους ανθρώπους που καθοδηγούνται μόνο από τα ένστικτά τους» και «έχουν χάσει τον προορισμό που καθόρισε ο δημιουργός» - επαναλαμβανόμενες ρητορείες από μια εποχή που ο εκκλησιαστικός μηχανισμός είχε τον πρώτο λόγο και ο κόσμος υποτασσόταν σε κάθε γούστο, κουβέντα ή εντολή των επισκόπων.

Αφορμή γι’ αυτή τη σύγκρουση ήταν το περιεχόμενο ενός κηρύγματος του Meisner στην Ελβετία, όπου ο ίδιος νόμιζε ότι μιλάει σε ορκισμένους θεόπληκτους, αλλά ανάμεσα σ’ αυτούς βρισκόταν και ένας δημοσιογράφος, ο οποίος είχε πάρει μέρος στην προσκυνηματική εκδρομή σε κάποιο «θαυματουργό» ναΐδριο ως τουρίστας. Εκεί κατήγγειλε ο Meisner έξω από τα δόντια τα «εναλλακτικά μοντέλα συμβίωσης σε οικογένειες, τα οποία μοντέλα δεν στηρίζονται στο νόμο του θεού».

Ο Meisner εννοεί προφανώς το θρησκευτικό γάμο, τον οποίο «νόμο» δεν συνέγραψε, βέβαια, κανένας από τους αναγνωρισμένους γνωστούς ή άγνωστους θεούς, αλλά συνάδελφοι, προκάτοχοι σε ανάλογες θέσεις του Meisner. Έτσι, αποφαίνεται ο καρδινάλιος, «η ανθρωπότητα οδεύει στην καταστροφή της». Κουβέντες που επαναλαμβάνονται εδώ και πάρα πολλούς αιώνες, και η μόνη «καταστροφή» που προκύπτει είναι ο περιορισμός της επιρροής και των εσόδων του εκκλησιαστικού μηχανισμού. Αυτό που καταγράφεται είναι μια εξέλιξη των κοινωνικών κανόνων που ίσχυαν μέχρι πρότινος, με υιοθέτηση νέων σχέσεων συμβίωσης μεταξύ των πολιτών, ανεξαρτήτως φύλου, ώστε να μπορούν αυτοί οι πολίτες να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις.

Όπως είναι αυτονόητο, αμέσως διαμορφώθηκαν τα γνωστά στη Γερμανία δύο μέτωπα: από τη μια πλευρά εκπρόσωποι του συντηρητικού κόμματος CDU (=χριστιανοδημοκρατική ένωση) και των Φιλελευθέρων FDP, οι οποίοι (μάλλον κάνουν πως) πιστεύουν αυτά που λέει ο Meisner κι από την άλλη, βεβαίως οι «Πράσινοι» και μερικοί Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι δεν θέλουν βέβαια να χάσουν καθολικές και άλλες θρησκευτικά επηρεαζόμενες ψήφους - και μπορείτε εδώ να κάνετε συγκρίσεις και παραλληλισμούς με τα καθ' ημάς. Ταυτόχρονα όμως, όλοι μαζί οι προαναφερόμενοι δηλώνουν ότι «δεν υιοθετούν τις ακραία συντηρητικές απόψεις του καρδινάλιου», δεδομένου ότι οι εναλλακτικές συμβιώσεις έχουν πάρει στη Γερμανία μεγάλη έκταση και ο αριθμός των ψηφοφόρων από αυτούς τους κύκλους κάθε άλλο παρά αμελητέος είναι.

Τελικά, το εβδομαδιαίο πολιτικό περιοδικό «Der Spiegel» γνωμοδότησε ότι ο Meisner είναι ένας ακόμα «χριστιανός φονταμενταλιστής» και θα έπρεπε να έχει τεθεί υπό επιτήρηση, όπως οι όμοιοί του μουσουλμάνοι «ιεροκήρυκες του μίσους». Ε ρε γλέντια…(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)