του Ριχάρδου Σωμερίτη, ΒΗΜΑ, 24/3/2011
Γιορτάζουμε αύριο την επέτειο της Επανάστασης. Που δεν άρχισε στις 25 Μαρτίου 1821 μήτε στα Καλάβρυτα και από τον Μητροπολίτη Γερμανό, αλλά αυτό δεν έχει τελικά καμιά σημασία: μας το είπαν, το πιστέψαμε, ο μύθος έγινε σύμβολο.
Το σύμβολο αυτό, μαζί με πολλά άλλα της ηρωικής εκείνης εποχής, είναι πολύτιμο αρκεί να μην μετατρέπεται σε μαχητικό σύνθημα εναντίον των ιστορικών που προσπαθούν να ερευνήσουν και να καταγράψουν σιγά - σιγά την αλήθεια.
Σε αντίθεση με τον Διονύσιο Σολωμό μερικοί θεωρούν ότι το εθνικό συμφέρον επιβάλλει το ψεύδος. Έχουν άδικο.
Η γνώση της πραγματικής ιστορίας είναι χρήσιμη. Στην πραγματική αυτή ιστορία περιλαμβάνεται ο διαρκής εμφύλιος συχνά τοπικιστικού και οικονομικού χαρακτήρα που λίγο έλειψε να οδηγήσει στην αποτυχία του εγχειρήματος αν δεν μας έσωζαν οι Μεγάλες Δυνάμεις (Ναβαρίνο και όχι μόνο) που από τότε καθυβρίζουμε. Όπως και η ασύστολη και ιδιοτελής κατασπατάληση των πανάκριβων δανείων - τότε άρχισαν τα όσα μας καταδυναστεύουν σήμερα.
Όπως και η άρνηση του «σύγχρονου» στο όνομα της «παράδοσης» και, στην πραγματικότητα, η άρνηση ενός σύγχρονου κράτους στο όνομα της κυριαρχίας μερικών τοπικών αρχόντων για τους οποίους η Επανάσταση ήταν η αντικατάσταση του Πασά από τους ίδιους. Να γιατί η δολοφονία του Καποδίστρια βαραίνει τόσο στο εθνικό μας υποσυνείδητο.
Σήμερα η χώρα έχει γεμίσει ασφυκτικά από δήθεν και τόσο συχνά ιδιοτελείς, όπως πάντα, πατριώτες που «αντιστέκονται» σε νέες «κατοχές» και σε κάθε μέτρο εξυγίανσης της δημόσιας οικονομίας. Δεν είναι όμως πολλοί εκείνοι που «αντιστέκονται» στον παραδοσιακό πειρασμό της φοροδιαφυγής και στην τάση φυγής των κεφαλαίων.
Δεν είναι πολλοί όσοι καταλαβαίνουν ότι μόνο με κοινή προσπάθεια, φαντασία και δουλειά, πολλή δουλειά, μπορεί η χώρα να ξαναπάρει μπροστά ανεξάρτητα από το ποιός κυβερνά. Δεν είναι πολλοί όσοι κλείνουν τα μάτια, όταν δεν χαμογελάνε με κρυφή ικανοποίηση, μπροστά στην τόσο επικίνδυνη δραστηριότητα των κάθε λογής ακραίων τραμπούκων που οδηγούν στην ανωμαλία. Όπως άλλοτε.
Μα τέλος πάντων τόσο εύκολα σε αυτή τη χώρα ξεχάσαμε το τι σημαίνει αλήτης και «αγανακτισμένος πολίτης» και σε τι οδηγεί;
Οι ίδιοι επαγγελματίες αριστεροδέξιοι «υπερπατριώτες» κοπιάζουν με πείσμα να εμποδίσουν κάθε πρόοδο στα λεγόμενα «εθνικά θέματα» χαρακτηρίζοντας «προδότες» όσους επιμένουν αναζητώντας τίμιες και εποικοδομητικές λύσεις. Ενώ όλοι πρέπει να γνωρίζουν ότι χωρίς τη λύση αυτών των προβλημάτων, απλή είναι η πρόβλεψη, «δεν θα δούμε Θεού πρόσωπο». Οι περίφημες «αμυντικές δαπάνες» μας οδήγησαν σε μεγάλο βαθμό στον άκρατο δανεισμό και συχνά στη διαφθορά. Τα περίφημα «αδιαπραγμάτευτα» μας έκοψαν τόσους δρόμους επιρροής και ανάπτυξης στα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο και ακόμα και στην Ευρώπη.
Χρόνια πολλά!
Μα τέλος πάντων τόσο εύκολα σε αυτή τη χώρα ξεχάσαμε το τι σημαίνει αλήτης και «αγανακτισμένος πολίτης» και σε τι οδηγεί;
Οι ίδιοι επαγγελματίες αριστεροδέξιοι «υπερπατριώτες» κοπιάζουν με πείσμα να εμποδίσουν κάθε πρόοδο στα λεγόμενα «εθνικά θέματα» χαρακτηρίζοντας «προδότες» όσους επιμένουν αναζητώντας τίμιες και εποικοδομητικές λύσεις. Ενώ όλοι πρέπει να γνωρίζουν ότι χωρίς τη λύση αυτών των προβλημάτων, απλή είναι η πρόβλεψη, «δεν θα δούμε Θεού πρόσωπο». Οι περίφημες «αμυντικές δαπάνες» μας οδήγησαν σε μεγάλο βαθμό στον άκρατο δανεισμό και συχνά στη διαφθορά. Τα περίφημα «αδιαπραγμάτευτα» μας έκοψαν τόσους δρόμους επιρροής και ανάπτυξης στα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο και ακόμα και στην Ευρώπη.
Χρόνια πολλά!
