Την αρχαιότερη πληροφορία περί δυτών μας τη δίνει ο Όμηρος στην Ιλιάδα, όπου παρομοιάζει την πτώση του τραυματισμένου αρματοδρόμου του Έκτορα με δύτη που κατεβαίνει στο βυθό.
Κατά το Θουκυδίδη, στην πολιορκία των Συρακουσών (415 – 412 π.Χ.) οι Έλληνες χρησιμοποίησαν δύτες, οι οποίοι κατάστρεψαν τα υποβρύχια αμυντικά φράγματα που προστάτευαν την είσοδο του λιμανιού. Έτσι οι τριήρεις του Αθηναϊκού στόλου μπήκαν μέσα ελεύθερα. Για τον ίδιο λόγο χρησιμοποίησε δύτες και ο Μέγας Αλέξανδρος στην πολιορκία της Τύρου το 332 π.Χ. σύμφωνα με τον Αριανό.
Ο Ηρόδοτος ακόμη αναφέρει ένα θρύλο για τον Έλληνα Σκύλλι, άριστο δύτη, που ύστερα από πολλά κατορθώματα τον συνέλαβαν οι Πέρσες και προσπάθησαν να τον χρησιμοποιήσουν εναντίον του Ελληνικού στόλου στη μάχη του Αρτεμισίου. Όταν όμως έμαθε τα αυτός σχέδιά τους, πήδηξε από το πλοίο κατά τη διάρκεια μιας θαλασσοταραχής και έκοψε τα σκοινιά από τις άγκυρες πολλών περσικών πλοίων, πράγμα που προκάλεσε πανικό και σύγχυση στο πέρσικο ναυτικό. Στη συνέχεια, κολύμπησε σχεδόν 15 χιλιόμετρα μέχρι την ακτή του Αρτεμισίου και ενημέρωσε τους Έλληνες για τις προθέσεις των Περσών. Στα έργα του τον βοήθησε η κόρη του Ύδνα που είχε επίσης εντυπωσιακές επιδόσεις στις καταδύσεις.
Παραστάσεις δυτών σε αρχαία αγγεία
(click)
::
