...
Σε προηγούμενες αναρτήσεις, εδώ κι εδώ, αλλά και σε πολλές άλλες, οι οποίες παρουσιάζονται αν ο αναγνώστης επιλέξει την κατηγορία "μυθοπλασίες", διαπιστώσαμε ότι πολλά, πάρα πολλά χωρικά των γραφών αντιφάσκουν, τόσο μεταξύ τους, όσο και με τις επικρατούσες απόψεις, με τη "λαϊκή θεολογία", όπως ονομάζουν οι παπάδες τις ιδεοληψίες που διηγούνται στα κατηχητικά και διαδίδουν οι ίδιοι οι παπάδες με διάφορες αφορμές...
Φίλος του blog μου υπέδειξε άλλο ένα τέτοιο θέμα, το οποίο καταγράφουμε εδώ ώστε να υπάρχει πρόσβαση σ' αυτό από τους φίλους, όποτε χρειαστεί να επιχειρηματολογήσουν.
Στο κατά Λουκά ευαγγέλιο υπάρχει εδάφιο (Λ. 2, 36-37), στο οποίο γίνεται αναφορά σε κάποια ασήμαντα περιστατικά και πρόσωπα: «Υπήρχε επίσης η προφήτισσα Άννα, κόρη του Φανουήλ, από τη φυλή του Aσήρ. Αυτή ήταν γριά, πολύ μεγάλης ηλικίας, που είχε ζήσει εφτά χρόνια με τον άντρα της από την ημέρα του γάμου της. Και τώρα, χήρα πια, περίπου ογδόντα τεσσάρων χρόνων, δεν απομακρυνόταν από το ναό, όπου λάτρευε το Θεό νύχτα και μέρα με νηστείες και προσευχές.» Πολλές ανούσιες πληροφορίες για κάποια Άννα, η οποία δεν παίζει πια κανένα ρόλο στην ευαγγελική διήγηση. Θα μου πείτε, δικό τους είναι το βιβλίο, ό,τι θέλουν γράφουν. Σωστό!
Στο ίδιο ευαγγέλιο, λίγο πριν, (Λ. 1, 26-27), γίνεται όμως μια αναφορά στη Μαρία, τη μετέπειτα μητέρα του Ιησού: «Τον έκτο μήνα, λοιπόν, ο Θεός έστειλε τον άγγελο Γαβριήλ να πάει σε μια πόλη της Γαλιλαίας που ονομάζεται Ναζαρέτ, σε μια παρθένο αρραβωνιασμένη μ' έναν άντρα από τη γενιά του Δαβίδ, που ονομαζόταν Ιωσήφ. Kαι το όνομα της παρθένου ήταν Mαριάμ.» Έχουμε επισημάνει και αλλού ότι πόλις Ναζαρέτ δεν υπήρχε τότε και εφευρέθηκε ως όνομα από τους χριστιανούς περί τον 3ο αιώνα, απλώς και μόνο επειδή αναφερόταν στα ευαγγέλια. Δεν είναι όμως αυτό που ενδιαφέρει εδώ. Πιο ενδιαφέρον είναι ότι για τη μητέρα του Ιησού, η οποία μετά τον τέταρτο αιώνα αγιοποιήθηκε -για να υπάρχει αντίβαρο με τις αρχαίες θηλυκές θεότητες- και σήμερα παίζει στην αντίληψη των πιστών σημαντικότερο ρόλο κι από τα τρία σκέλη της θεϊκής τριάδας (λαϊκή θεολογία που λέγαμε!), υπάρχουν μόνο αυτές οι ασήμαντες προσωπικές πληροφορίες και τίποτα άλλο.
Το ερώτημα που τίθεται, είναι λοιπόν: Πόθεν προκύπτουν όλες εκείνες οι ιστορίες (παραμύθια, βεβαίως βεβαίως) που κυκλοφορούν στα κατηχητικά και σε θρησκευτικά έντυπα περί των γονέων Ιωακείμ και Άννας της Μαρίας, ως θεοπατόρων, δηλαδή παππούς και γιαγιά του Ιησού, οι οποίοι πουθενά δεν αναφέρονται στις χριστιανικές γραφές και μόνο μία "προφήτις" Άννα, αν είναι η ίδια, στο εδάφιο Λ. 2,36-37; Τη στιγμή μάλιστα που, από άλλα σημεία των ευαγγελίων, προκύπτει ότι πατέρας του Ιωσήφ, δηλαδή ο παππούς του Ιησού (έστω μόνο ληξιαρχικός, όπως υποστηρίζουν οι χριστιανοί) λεγόταν Ιακώβ (Ματθ. 1,16) και της Μαρίας ο πατέρας λεγόταν Ηλίας (Λουκ. 3,23).
Και αφού τα θεόπνευστα συγγράμματα δεν αναφέρουν τίποτα άλλο σχετικό, γιατί υπάρχει ορθόδοξη εορτή για τους ανύπαρκτους Ιωακείμ και Άννα (9 Σεπτ.), γιατί υπάρχουν εικονίσματα που δείχνουν τους ανύπαρκτους "θεοπάτορες", γιατί υπάρχουν ύμνοι και απολυτίκια που αναφέρονται σ' αυτούς τους δύο, γιατί αναπαράγονται ιστορίες ότι απέκτησαν παιδί (τη Μαρία) σε ηλικία 9Ο+ ετών ο μπαμπάς και 8Ο+ η μαμά (βιολογικά θαύματα, έτσι;), γιατί υπάρχει στο άγιον Όρος "σκήτη της Αγίας Άννης όπου φυλάσσεται το ευωδιάζον ποδάρι της μητέρας της Παναγίας"; Γιατί παραμυθιάζεται το ποίμνιο με τελείως φανταστικές ιστορίες; Ο φίλος που μου υπέδειξε το θέμα, έθεσε σχετικές ερωτήσεις σε διάφορους θεολογούντες, αλλά δεν πήρε ουσιαστική απάντηση, μάλλον ούτε κι αυτοί είχαν καταλάβει ότι τους δουλεύουν οι παπάδες.
Θα ρωτήσετε, μα και ο ίδιος ο Ιησούς είναι ιστορικά ανύπαρκτος, τα περιφερειακά παραμύθια σε απασχολούν; Και θα σας δώσω απόλυτο δίκιο! Άμα πεις ένα αρχικό συστατικό ψέμα, τι πειράζει να εφεύρεις και άλλα 15 για να στολίσεις το αρχικό;
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
Σε προηγούμενες αναρτήσεις, εδώ κι εδώ, αλλά και σε πολλές άλλες, οι οποίες παρουσιάζονται αν ο αναγνώστης επιλέξει την κατηγορία "μυθοπλασίες", διαπιστώσαμε ότι πολλά, πάρα πολλά χωρικά των γραφών αντιφάσκουν, τόσο μεταξύ τους, όσο και με τις επικρατούσες απόψεις, με τη "λαϊκή θεολογία", όπως ονομάζουν οι παπάδες τις ιδεοληψίες που διηγούνται στα κατηχητικά και διαδίδουν οι ίδιοι οι παπάδες με διάφορες αφορμές...
Φίλος του blog μου υπέδειξε άλλο ένα τέτοιο θέμα, το οποίο καταγράφουμε εδώ ώστε να υπάρχει πρόσβαση σ' αυτό από τους φίλους, όποτε χρειαστεί να επιχειρηματολογήσουν.
Στο κατά Λουκά ευαγγέλιο υπάρχει εδάφιο (Λ. 2, 36-37), στο οποίο γίνεται αναφορά σε κάποια ασήμαντα περιστατικά και πρόσωπα: «Υπήρχε επίσης η προφήτισσα Άννα, κόρη του Φανουήλ, από τη φυλή του Aσήρ. Αυτή ήταν γριά, πολύ μεγάλης ηλικίας, που είχε ζήσει εφτά χρόνια με τον άντρα της από την ημέρα του γάμου της. Και τώρα, χήρα πια, περίπου ογδόντα τεσσάρων χρόνων, δεν απομακρυνόταν από το ναό, όπου λάτρευε το Θεό νύχτα και μέρα με νηστείες και προσευχές.» Πολλές ανούσιες πληροφορίες για κάποια Άννα, η οποία δεν παίζει πια κανένα ρόλο στην ευαγγελική διήγηση. Θα μου πείτε, δικό τους είναι το βιβλίο, ό,τι θέλουν γράφουν. Σωστό!Στο ίδιο ευαγγέλιο, λίγο πριν, (Λ. 1, 26-27), γίνεται όμως μια αναφορά στη Μαρία, τη μετέπειτα μητέρα του Ιησού: «Τον έκτο μήνα, λοιπόν, ο Θεός έστειλε τον άγγελο Γαβριήλ να πάει σε μια πόλη της Γαλιλαίας που ονομάζεται Ναζαρέτ, σε μια παρθένο αρραβωνιασμένη μ' έναν άντρα από τη γενιά του Δαβίδ, που ονομαζόταν Ιωσήφ. Kαι το όνομα της παρθένου ήταν Mαριάμ.» Έχουμε επισημάνει και αλλού ότι πόλις Ναζαρέτ δεν υπήρχε τότε και εφευρέθηκε ως όνομα από τους χριστιανούς περί τον 3ο αιώνα, απλώς και μόνο επειδή αναφερόταν στα ευαγγέλια. Δεν είναι όμως αυτό που ενδιαφέρει εδώ. Πιο ενδιαφέρον είναι ότι για τη μητέρα του Ιησού, η οποία μετά τον τέταρτο αιώνα αγιοποιήθηκε -για να υπάρχει αντίβαρο με τις αρχαίες θηλυκές θεότητες- και σήμερα παίζει στην αντίληψη των πιστών σημαντικότερο ρόλο κι από τα τρία σκέλη της θεϊκής τριάδας (λαϊκή θεολογία που λέγαμε!), υπάρχουν μόνο αυτές οι ασήμαντες προσωπικές πληροφορίες και τίποτα άλλο.
Το ερώτημα που τίθεται, είναι λοιπόν: Πόθεν προκύπτουν όλες εκείνες οι ιστορίες (παραμύθια, βεβαίως βεβαίως) που κυκλοφορούν στα κατηχητικά και σε θρησκευτικά έντυπα περί των γονέων Ιωακείμ και Άννας της Μαρίας, ως θεοπατόρων, δηλαδή παππούς και γιαγιά του Ιησού, οι οποίοι πουθενά δεν αναφέρονται στις χριστιανικές γραφές και μόνο μία "προφήτις" Άννα, αν είναι η ίδια, στο εδάφιο Λ. 2,36-37; Τη στιγμή μάλιστα που, από άλλα σημεία των ευαγγελίων, προκύπτει ότι πατέρας του Ιωσήφ, δηλαδή ο παππούς του Ιησού (έστω μόνο ληξιαρχικός, όπως υποστηρίζουν οι χριστιανοί) λεγόταν Ιακώβ (Ματθ. 1,16) και της Μαρίας ο πατέρας λεγόταν Ηλίας (Λουκ. 3,23).
Και αφού τα θεόπνευστα συγγράμματα δεν αναφέρουν τίποτα άλλο σχετικό, γιατί υπάρχει ορθόδοξη εορτή για τους ανύπαρκτους Ιωακείμ και Άννα (9 Σεπτ.), γιατί υπάρχουν εικονίσματα που δείχνουν τους ανύπαρκτους "θεοπάτορες", γιατί υπάρχουν ύμνοι και απολυτίκια που αναφέρονται σ' αυτούς τους δύο, γιατί αναπαράγονται ιστορίες ότι απέκτησαν παιδί (τη Μαρία) σε ηλικία 9Ο+ ετών ο μπαμπάς και 8Ο+ η μαμά (βιολογικά θαύματα, έτσι;), γιατί υπάρχει στο άγιον Όρος "σκήτη της Αγίας Άννης όπου φυλάσσεται το ευωδιάζον ποδάρι της μητέρας της Παναγίας"; Γιατί παραμυθιάζεται το ποίμνιο με τελείως φανταστικές ιστορίες; Ο φίλος που μου υπέδειξε το θέμα, έθεσε σχετικές ερωτήσεις σε διάφορους θεολογούντες, αλλά δεν πήρε ουσιαστική απάντηση, μάλλον ούτε κι αυτοί είχαν καταλάβει ότι τους δουλεύουν οι παπάδες.
Θα ρωτήσετε, μα και ο ίδιος ο Ιησούς είναι ιστορικά ανύπαρκτος, τα περιφερειακά παραμύθια σε απασχολούν; Και θα σας δώσω απόλυτο δίκιο! Άμα πεις ένα αρχικό συστατικό ψέμα, τι πειράζει να εφεύρεις και άλλα 15 για να στολίσεις το αρχικό;
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
