της Marcia Pally
Στενοχωριέμαι που οι Ευρωπαίοι και οι Ασιάτες δεν είστε θεοσεβούμενοι. Όχι ότι, θεός φυλάξει, με νοιάζει για τις καταδικασμένες ψυχές σας, αλλά επειδή ο καπιταλισμός αποτελεί ένα θεσμό που απαιτεί πίστη – και ο οποίος, παρεμπιπτόντως, μου εξασφαλίζει και μια μικρή σύνταξη.Ήδη από τη θεμελίωσή του απαιτεί ο καπιταλισμός πίστη: πρέπει να πιστεύεις ότι η επένδυσή σου θα αναστηθεί από τον τάφο και θα ανέβει στον ουρανό με κέρδη. Όμως, από το έτος 1971 και μετά, απαιτεί ο καπιταλισμός μια σχεδόν φονταμενταλιστική αφοσίωση. Για να πληρωθούν τα έξοδα του πολέμου στο Βιετνάμ, εκτύπωσαν οι ΗΠΑ περισσότερα δολάρια από το αντίκρισμα σε χρυσό που διέθεταν. Γι’ αυτό ακριβώς διαχώρισε ο Νίξον την τιμή του δολαρίου από αυτή του χρυσού.
Από τότε αποδέχονται οι Ευρωπαίοι και οι Ασιάτες το δολάρια για λόγους πίστης και μόνο: 9,4 τρισεκατομμύρια δολάρια υπήρχαν στις αρχές του 2008 σε ξένα χέρια, εξασφαλισμένα με το τίποτα, εκτός από την πίστη στην Αμερική. Αμήν!
Αυτή η αδιάσπαστη πίστη απελευθέρωσε στις ΗΠΑ τους ίδιους μηχανισμούς που γνωρίσαμε από την εκκλησία, όταν βρισκόταν στα καλύτερά της χρόνια: πλεονεξία, αδράνεια και διαφθορά. Η Αμερική, με μια εξαίρεση το 1982, κατανάλωσε περισσότερα από όσα παρήγαγε κι έτσι συσσώρευσε ένα βουνό από χρέη περίπου 6,7 δισεκ. δολαρίων. Αλλά κανείς δεν χάνει την πίστη του σ' αυτήν! Αμήν!
Η κίνηση απελευθέρωσης από την κρίση, την οποία επιχειρεί τώρα ο υπουργός οικονομικών των ΗΠΑ, Henry Paulson, αποτελεί επίσης μια εκκλησιαστική υπόθεση. Λέει: «Αφήστε να περάσει η νομοθετική πρότασή μου και δώστε μου απεριόριστη εξουσία –χωρίς κανέναν έλεγχο– τώρα και στο μέλλον!» Πιστέψτε στο δρόμο της σωτηρίας, πιστέψτε τον! Αμήν!
Την τελευταία φορά, όταν έσπρωξαν οι Ρεπουμπλικάνοι έναν επείγοντα νόμο στη βάση της εμπιστοσύνης, αποκτήσαμε στο τέλος το «Patriotic Act», εκείνο το νόμο, ο οποίος παραλίγο να διαλύσει τη δημοκρατία μας. Αν διαλύσουν τώρα με την ίδια επιτυχία την οικονομία μας, τι θα γίνει τελικά με τη μικρή μου σύνταξη;
(Στέλειος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
