Σε εθνικόφρων πέσαμε. Κρίμας το παλικάρι.
Με φούμαρα περί πατρίς τον έχουνε ντοπάρει.
Μποστ, Μαρία η Πενταγιώτισσα
Η μετάδοση των αγώνων των Ελλήνων αθλητών από τους δημοσιογράφους της κρατικής ΕΡΤ και των ιδιωτικών ΜΜΕ στην Ολυμπιάδα του Πεκίνου μού θυμίζει τα λογύδρια των καθηγητών μου στο Γυμνάσιο επί χούντας. Μου θυμίζει ακόμη περιγραφές αθλητικών εκδηλώσεων από τα στελέχη της αλήστου ΥΕΝΕΔ. Το ασίγαστο πάθος του Ελληνα για την ελευθερία, η αδούλωτη ελληνική ψυχή και οι συναφείς αοριστολογίες έχουν μεταφερθεί στις Ελληνίδες του beach-volley που έχουν ψυχή και πάθος για τη νίκη. Τι να αντιτάξουν οι αψύχωτες αντίπαλες Κινέζες; Και οι 150 Ελληνες φίλαθλοι που παρακολουθούν τον αγώνα από την εξέδρα είναι ηρωικοί, ποιος ξέρει γιατί!
Σ' αυτό το κλίμα, εύλογα μας πρόσφερε κάποτε -με διδακτικό ύφος ακαδημαϊκού- μαθήματα πολιτισμού ο χρυσοφόρος Ιωάννης Μελισσανίδης- ενώ η επίσης χρυσοφόρος Φανή Χαλκιά προσέγγισε από βιολογικής σκοπιάς τον Ελληνα από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι τον καθ' ημάς, του οποίου το DNA ξεχωρίζει για το πάθος της νίκης. Χαλάλι τους τα εκατομμύρια που μπήκαν στην τσέπη τους, συμβάλλουν στην καλλιέργεια της εθνικής μας υπερηφάνειας, θα μπορούσε να πει κάποιος φλογερός πατριώτης!Ποιος μηχανισμός και με ποια μέσα διαπερνά την εθνική κουλτούρα και επί δεκαετίες πλάθει ιδεολογήματα και σχετικές μωρολογίες; Πώς κατορθώνει να αντιστέκεται με πρωτοφανή επιτυχία στην εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού, στον αλτρουισμό και προσδίδει διαστάσεις γενετικής ανωτερότητας σε απλές αθλητικές νίκες; Πολύ περισσότερο, όταν τα πολλαπλά κρούσματα ντόπινγκ θα έπρεπε να πείθουν για το αντίθετο;
Είναι το έλλειμμα των εκπαιδευτικών μηχανισμών που επιτρέπει ανάλογα φληναφήματα. Είναι οι εμμονές της παρεχόμενης εκπαίδευσης στην τρισχιλιετή ιστορία μέσω προβολών της αθανασίας, του ηρωικού, της θυσίας, της αδικίας από τους ξένους, όλα τούτα προβάλλονται ως αξιώματα εθνικής υπεροχής για να εγκολπωθούν από το κοινωνικό σώμα ως αυταρέσκεια και υπεροψία ενός περιούσιου λαού. Οπου η Ιστορία παραδίδεται πλήρης ιδεολογημάτων και ατελής ερμηνευτικών προσεγγίσεων.
Η υπερβολή εύλογα οδηγεί στην πτώχευση της κατά τα άλλα πλούσιας γλώσσας, αδυνατώντας να προσφέρει διάκριση ανάμεσα στο σημαντικό και το έλασσον. Σε μια τέτοια ιδεολογική σύγχυση, ήρωας ο Κολοκοτρώνης, ήρωας και ο Δήμας. Αδούλωτη η ψυχή του Καραϊσκάκη, αδούλωτη και του Κεντέρη. Και η Μπουμπουλίνα παρέα με την Πατουλίδου στα μαρμαρένια αλώνια.
(Βασίλης Καρδάσης, Ελευθεροτυπία, 13/8/2008)
Προσωπικά πιστεύω ότι η παιδεία με εθνικιστικό και θρησκόληπτο περιεχόμενο στα ελληνικά σχολεία ακριβώς στη δημιουργία αυτών των ελλειμμάτων αποβλέπει που διαπιστώνει ο Β.Κ.: ο απόφοιτος του Δημοτικού ή και του Γυμνασίου/Λυκείου που έχει ντοπαριστεί με με θολές παραστάσεις μηδενικού περιεχομένου για το όποιο εθνικό «μεγαλείο» και την θρυλούμενη θρησκευτική «αποκλειστικότητα», θα προστρέξει πάραυτα σ' αυτές τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις, μόλις βρεθεί στην ανάγκη να ομαδοποιηθεί και να περιχαρακωθεί απέναντι στην διαφορετική εθνότητα, την άλλη θρησκεία, την αντίπαλη αθλητική ομάδα, τον αλλοιώτικο τρόπο σκέψης και ζωής.
Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν, βέβαια, τα εκπαιδευτικά συστήματα σε όλο τον κόσμο, για να παράγουν ελεγχόμενα την απαιτούμενη μάζα χειροκροτητών οπαδών. «Βάλ' τους να τρώγονται στα γήπεδα και στις αρένες», έλεγε κάποιος Νοτιοαμερικάνος πολιτικός, «παρά να μπλέκονται στα πόδια μας» - εννοούσε στα «πόδια» της διακυβέρνησης και της διαχείρισης χρήματος, την οποία είχαν καπαρώσει για λογαριασμό τους ο ίδιος και η παρέα του.
