...
:
:
Αριστερά: Αυτοπροσωπογραφία σε ηλικία 27 ετών,
Δεξιά: Προσωπογραφία του πατέρα Dürer
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
Ο Albrecht Ajtos (ajtos=πόρτα) εγκαταστάθηκε μόνιμα στη γερμανική Νυρεμβέργη προερχόμενος από την Ουγγαρία. Εκεί εκγερμάνισε το όνομάτου σε Türer (=κάτι σαν πορτάς) και παντρεύτηκε την κόρη του δασκάλου του στην κοσμηματοποιία. Έκαναν μαζί 18 παιδιά και το τρίτο από αυτά πήρε το όνομα του πατέρα. Να υπενθυμίσουμε ότι εκείνη την εποχή επιζούσαν συνήθως λίγα από τα πολλά παιδιά που γεννιόντουσαν και συχνά δινόταν το όνομα του πατέρα σε κάποιο από τα παιδιά, γιατί και η μακροημέρευση των γονέων δεν ήταν εξασφαλισμένη.
Αυτός ο νέος Albrecht που είχε εντωμεταξύ το επώνυμο Dürer (το T σε D, όπως έγινε το teusch σε deutsch), μαθήτευσε από την ηλικία των 13 ετών στο εργαστήριο του πατέρα του και στα 15 αρχίζει μαθητεία στο εργαστήριο του ζωγράφου Michael Wolgemut. Στο τέλος της μαθητείας αντιλαμβάνεται ο μάστορας (Meister) ότι ο μαθητής του είναι μια ιδιοφυΐα και του συνιστά να αρχίσει τα ταξίδια, όπως ήταν τότε συνήθεια για χειρόνακτες και καλλιτέχνες, ώστε να συμπληρώσουν τις γνώσεις τους με «διεθνείς» εμπειρίες.
:
:
Μετά από αλλεπάλληλα ταξίδια διαπιστώνει ο Dürer ότι είχε αρχίσει μια νέα σημαντική εξέλιξη στο χώρο της επιστήμης και της τέχνης, αυτό που ονομάστηκε αργότερα «Αναγέννηση» και ότι σημαντικό ρόλο στην τέχνη έπαιζαν τα μαθηματικά. Έτσι, αρχίζει ο Dürer να μελετάει τα «Στοιχεία» του Ευκλείδη, την «Architectura» του Βιτρούβιου και την «Summa» του Pacioli.
Η φήμη του Dürer ως ιδιοφυή, χαρισματικού και πολύπλευρου καλλιτέχνη διαδίδεται σύντομα, με συνέπεια να αρχίσουν να καταφθάνουν παραγγελίες στο εργαστήριό του. Αν και δεν έχει ακόμα εξασφαλισμένο σταθερό εισόδημα, αφού αναγκάζεται να πουλάει ο ίδιος σε αγορές τους πίνακές του, δεν δέχεται ο Dürer να εγκατασταθεί ως αυλικός ζωγράφος σε κάποια Αυλή.
Το 1505 επισκέπτεται ο Dürer για άλλη μια φορά την Ιταλία για να μελετήσει την «προοπτική ζωγραφική», τα μυστικά της οποίας κρύβουν οι Ιταλοί σαν κρατικά απόρρητα. Παράλληλα δημιουργεί έργα με μαθηματικό υπόβαθρο, στα οποία ανακαλύπτει ο παρατηρητής μαγικούς αριθμούς, μαγικά τετράγωνα, πολύεδρα κ.ο.κ.
Περί το 1520 προσφέρει η πόλη Αμβέρσα στον Dürer μια κατοικία και σταθερό ετήσιο εισόδημα, για να εγκατασταθεί και διδάξει στην πόλη – χωρίς αποτέλεσμα. Ο μεγάλος δημιουργός προτιμάει την «επαρχιακή» Νυρεμβέργη. Το έτος 1525 κυκλοφορεί το πρώτο, τετράτομο, βιβλίο Γεωμετρίας του Dürer, το οποίο φαίνεται να είναι και το πρώτο στη γερμανική γλώσσα. Μέχρι τότε όλα δημοσιεύονταν στα λατινικά. Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζει ο καλλιτέχνης γεωμετρικές κατασκευές με διαβήτη και χάρακα πολυπλεύρων σχημάτων και κυκλοειδών κατασκευών.
Το έτος 1528 κυκλοφορεί ένα πολύτομο βιβλίο με τίτλο «Τέσσερις τόμοι για τις αναλογίες του ανθρώπινου σώματος», με γεωμετρικές κατασκευές τμημάτων του ανδρικού και γυναικείου σώματος. Επίσης συγγράφει ο Dürer ένα βιβλίο για την οικοδόμηση τειχών γύρω από τις πόλεις.
Πέθανε από ελονοσία (malaria), την οποία κόλλησε σε ένα από τα ταξίδια του στην Ολλανδία.
Αυτός ο νέος Albrecht που είχε εντωμεταξύ το επώνυμο Dürer (το T σε D, όπως έγινε το teusch σε deutsch), μαθήτευσε από την ηλικία των 13 ετών στο εργαστήριο του πατέρα του και στα 15 αρχίζει μαθητεία στο εργαστήριο του ζωγράφου Michael Wolgemut. Στο τέλος της μαθητείας αντιλαμβάνεται ο μάστορας (Meister) ότι ο μαθητής του είναι μια ιδιοφυΐα και του συνιστά να αρχίσει τα ταξίδια, όπως ήταν τότε συνήθεια για χειρόνακτες και καλλιτέχνες, ώστε να συμπληρώσουν τις γνώσεις τους με «διεθνείς» εμπειρίες.
:
:
Μετά από αλλεπάλληλα ταξίδια διαπιστώνει ο Dürer ότι είχε αρχίσει μια νέα σημαντική εξέλιξη στο χώρο της επιστήμης και της τέχνης, αυτό που ονομάστηκε αργότερα «Αναγέννηση» και ότι σημαντικό ρόλο στην τέχνη έπαιζαν τα μαθηματικά. Έτσι, αρχίζει ο Dürer να μελετάει τα «Στοιχεία» του Ευκλείδη, την «Architectura» του Βιτρούβιου και την «Summa» του Pacioli.
Η φήμη του Dürer ως ιδιοφυή, χαρισματικού και πολύπλευρου καλλιτέχνη διαδίδεται σύντομα, με συνέπεια να αρχίσουν να καταφθάνουν παραγγελίες στο εργαστήριό του. Αν και δεν έχει ακόμα εξασφαλισμένο σταθερό εισόδημα, αφού αναγκάζεται να πουλάει ο ίδιος σε αγορές τους πίνακές του, δεν δέχεται ο Dürer να εγκατασταθεί ως αυλικός ζωγράφος σε κάποια Αυλή.
Το 1505 επισκέπτεται ο Dürer για άλλη μια φορά την Ιταλία για να μελετήσει την «προοπτική ζωγραφική», τα μυστικά της οποίας κρύβουν οι Ιταλοί σαν κρατικά απόρρητα. Παράλληλα δημιουργεί έργα με μαθηματικό υπόβαθρο, στα οποία ανακαλύπτει ο παρατηρητής μαγικούς αριθμούς, μαγικά τετράγωνα, πολύεδρα κ.ο.κ.
Περί το 1520 προσφέρει η πόλη Αμβέρσα στον Dürer μια κατοικία και σταθερό ετήσιο εισόδημα, για να εγκατασταθεί και διδάξει στην πόλη – χωρίς αποτέλεσμα. Ο μεγάλος δημιουργός προτιμάει την «επαρχιακή» Νυρεμβέργη. Το έτος 1525 κυκλοφορεί το πρώτο, τετράτομο, βιβλίο Γεωμετρίας του Dürer, το οποίο φαίνεται να είναι και το πρώτο στη γερμανική γλώσσα. Μέχρι τότε όλα δημοσιεύονταν στα λατινικά. Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζει ο καλλιτέχνης γεωμετρικές κατασκευές με διαβήτη και χάρακα πολυπλεύρων σχημάτων και κυκλοειδών κατασκευών.
Το έτος 1528 κυκλοφορεί ένα πολύτομο βιβλίο με τίτλο «Τέσσερις τόμοι για τις αναλογίες του ανθρώπινου σώματος», με γεωμετρικές κατασκευές τμημάτων του ανδρικού και γυναικείου σώματος. Επίσης συγγράφει ο Dürer ένα βιβλίο για την οικοδόμηση τειχών γύρω από τις πόλεις.
Πέθανε από ελονοσία (malaria), την οποία κόλλησε σε ένα από τα ταξίδια του στην Ολλανδία.
:
:
Αριστερά: Αυτοπροσωπογραφία σε ηλικία 27 ετών,
Δεξιά: Προσωπογραφία του πατέρα Dürer
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
