Διαχρονική οπισθοδρομικότητα
Σε ένα καθολικό ναό των ΗΠΑ συνέβη ένα απρόβλεπτο επεισόδιο: ένας καθολικός φοιτητής που βρισκόταν εκεί για να μεταλάβει, πήρε την όστια (hostia: άζυμο ψωμί της καθολικής μετάληψης) και έφυγε, χωρίς να την καταπιεί! Για την ακρίβεια, άφησε τον παπά να βάλει το «ευλογημένο» στρογγυλό μπισκότο στο στόμα του και, αποχωρώντας, το έβγαλε από το στόμα και το έχωσε στην τσέπη.
Καθένας μπορεί να σκεφτεί, μικρό το κακό! Όχι όμως και ο παπάς, ο οποίος είδε αυτό που συνέβη. Ζήτησε λοιπόν από τον φοιτητή να επιστρέψει το «αγιασμένο σώμα Χριστού», αλλά αυτός δεν το έδινε πίσω, «δικό μου είναι και ό,τι θέλω το κάνω». Έτσι, άρχισε συζήτηση μεταξύ των καθολικών, αν αυτό είναι επιτρεπτό και ποια η σημασία του «ευλογημένου μπισκότου» και ένα σωρό ιστορίες που προκύπτουν από τις αρχικές παραμυθίες. Συγκεκριμένα, αφού η όστια, όπως και το ψωμί στη μετάληψη των ορθοδόξων, είναι «σώμα Χριστού», επιτρέπεται να τα έχουμε στην τσέπη ή στο συρτάρι μας, για μεταγενέστερη χρήση ή για ανάμνηση;
Ο «απαγωγέας του θείου σώματος», όπως τον χαρακτηρίζουν οι ομόδοξοί του πιστοί, θεωρεί ότι αυτά όλα είναι παραμύθια και η ενέργειά του αποσκοπούσε να θέσει το θέμα προς συζήτηση, τη στιγμή μάλιστα που ο ναός βρίσκεται στο χώρο του πανεπιστημίου. Άλλοι πιστοί δεν το βλέπουν όμως έτσι απλά, ισχυρίζονται ότι αυτό που έκανε ο φοιτητής είναι μεγάλη αμαρτία, για κάποιους λόγους που εξηγούν αυθεντικά και καταλαβαίνουν μόνο οι παπάδες, και θεωρούν την κατακράτηση της όστιας ένα «θανάσιμο αμάρτημα». Ζήτησαν δε να επιστρέψει ο «απαγωγέας» το «σώμα του Κυρίου» και τον απείλησαν με αντίποινα, μέχρι και με φόνο. Επιπλέον ζήτησαν από το πανεπιστήμιο που σπούδαζε ο «δράστης» να τον διώξουν, λόγω θρησκευτικής ασέβειας.
Βέβαια, όλες αυτές οι ιστορίες «για το σώμα του Κυρίου» δεν προκύπτουν από τα ιερά βιβλία του χριστιανισμού, αλλά όλο και κάποιος «εκκλησιαστικός πατέρας» θα έχει αποφανθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και οι πιστοί ακολουθούν τις οδηγίες και παραδόσεις χωρίς να προβληματίζονται ιδιαίτερα. Πέρα απ' αυτό, παλαιότερα πίστευαν οι χριστιανοί ότι μεταστοιχειώνονται πράγματι το ψωμί και το κρασί σε σώμα και αίμα, αλλά με τη γνώση της Χημείας και Βιολογίας όλες οι παλιές δοξασίες απέκτησαν τη σημασία συμβολισμών.
Όσον αφορά την υποκλοπή της όστιας από το φοιτητή, αποφάσισαν οι παπάδες της συγκεκριμένης επισκοπής ως άμεσα μέτρα να ενισχύσουν τις προσευχές τους (αυτό ακούγεται σαν εντατικοποίηση της πάλης που ανακοινώνει συχνά το ΚΚΕ) και επιπλέον, να τοποθετήσουν μια καλόγρια, η οποία θα παρακολουθεί αν οι πιστοί πράγματι καταπίνουν το «σώμα Κυρίου» και δεν το βάζουν στην τσέπη.
Σ’ αυτή τη φάση μπήκαν στην αντιδικία και διάφοροι εκκλησιαστικοί και αντιεκκλησιαστικοί φορείς, καθένας με τα επιχειρήματά του. Σημαντικότερο συμπέρασμα όμως είναι –ίσως και σ’ αυτό να απέβλεπε ο φοιτητής- ότι οι φονταμενταλιστές χριστιανοί συμπεριφέρθηκαν με απειλές και κατάρες ακριβώς ίδια, όπως έκαναν οι μουσουλμάνοι με τα σκίτσα του Μωάμεθ.
Τελικά, όλοι οι θεόπληκτοι φονταμενταλιστές είναι ίδιοι! Το επίχρισμα πολιτισμού που δήθεν επικαλύπτει τους δυτικούς χριστιανούς, εξαφανίζεται μόλις προκύψει ένα θέμα που ξεπερνάει την ικανότητα αντιλήψεών τους.(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
Καθένας μπορεί να σκεφτεί, μικρό το κακό! Όχι όμως και ο παπάς, ο οποίος είδε αυτό που συνέβη. Ζήτησε λοιπόν από τον φοιτητή να επιστρέψει το «αγιασμένο σώμα Χριστού», αλλά αυτός δεν το έδινε πίσω, «δικό μου είναι και ό,τι θέλω το κάνω». Έτσι, άρχισε συζήτηση μεταξύ των καθολικών, αν αυτό είναι επιτρεπτό και ποια η σημασία του «ευλογημένου μπισκότου» και ένα σωρό ιστορίες που προκύπτουν από τις αρχικές παραμυθίες. Συγκεκριμένα, αφού η όστια, όπως και το ψωμί στη μετάληψη των ορθοδόξων, είναι «σώμα Χριστού», επιτρέπεται να τα έχουμε στην τσέπη ή στο συρτάρι μας, για μεταγενέστερη χρήση ή για ανάμνηση;Ο «απαγωγέας του θείου σώματος», όπως τον χαρακτηρίζουν οι ομόδοξοί του πιστοί, θεωρεί ότι αυτά όλα είναι παραμύθια και η ενέργειά του αποσκοπούσε να θέσει το θέμα προς συζήτηση, τη στιγμή μάλιστα που ο ναός βρίσκεται στο χώρο του πανεπιστημίου. Άλλοι πιστοί δεν το βλέπουν όμως έτσι απλά, ισχυρίζονται ότι αυτό που έκανε ο φοιτητής είναι μεγάλη αμαρτία, για κάποιους λόγους που εξηγούν αυθεντικά και καταλαβαίνουν μόνο οι παπάδες, και θεωρούν την κατακράτηση της όστιας ένα «θανάσιμο αμάρτημα». Ζήτησαν δε να επιστρέψει ο «απαγωγέας» το «σώμα του Κυρίου» και τον απείλησαν με αντίποινα, μέχρι και με φόνο. Επιπλέον ζήτησαν από το πανεπιστήμιο που σπούδαζε ο «δράστης» να τον διώξουν, λόγω θρησκευτικής ασέβειας.
Βέβαια, όλες αυτές οι ιστορίες «για το σώμα του Κυρίου» δεν προκύπτουν από τα ιερά βιβλία του χριστιανισμού, αλλά όλο και κάποιος «εκκλησιαστικός πατέρας» θα έχει αποφανθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και οι πιστοί ακολουθούν τις οδηγίες και παραδόσεις χωρίς να προβληματίζονται ιδιαίτερα. Πέρα απ' αυτό, παλαιότερα πίστευαν οι χριστιανοί ότι μεταστοιχειώνονται πράγματι το ψωμί και το κρασί σε σώμα και αίμα, αλλά με τη γνώση της Χημείας και Βιολογίας όλες οι παλιές δοξασίες απέκτησαν τη σημασία συμβολισμών.
Όσον αφορά την υποκλοπή της όστιας από το φοιτητή, αποφάσισαν οι παπάδες της συγκεκριμένης επισκοπής ως άμεσα μέτρα να ενισχύσουν τις προσευχές τους (αυτό ακούγεται σαν εντατικοποίηση της πάλης που ανακοινώνει συχνά το ΚΚΕ) και επιπλέον, να τοποθετήσουν μια καλόγρια, η οποία θα παρακολουθεί αν οι πιστοί πράγματι καταπίνουν το «σώμα Κυρίου» και δεν το βάζουν στην τσέπη.
Σ’ αυτή τη φάση μπήκαν στην αντιδικία και διάφοροι εκκλησιαστικοί και αντιεκκλησιαστικοί φορείς, καθένας με τα επιχειρήματά του. Σημαντικότερο συμπέρασμα όμως είναι –ίσως και σ’ αυτό να απέβλεπε ο φοιτητής- ότι οι φονταμενταλιστές χριστιανοί συμπεριφέρθηκαν με απειλές και κατάρες ακριβώς ίδια, όπως έκαναν οι μουσουλμάνοι με τα σκίτσα του Μωάμεθ.
Τελικά, όλοι οι θεόπληκτοι φονταμενταλιστές είναι ίδιοι! Το επίχρισμα πολιτισμού που δήθεν επικαλύπτει τους δυτικούς χριστιανούς, εξαφανίζεται μόλις προκύψει ένα θέμα που ξεπερνάει την ικανότητα αντιλήψεών τους.(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)
