Στη «Δίκη των πιθήκων» αθώωσαν τον Δαρβίνο
ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ «Δίκη των πιθήκων» στη Ρωσία και ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2006, όταν η 16χρονη Μαρία Σράιμπερ, μαθήτρια στην Αγία Πετρούπολη, προσέφυγε κατά του ρωσικού υπουργείου Παιδείας. Ζητούσε να σταματήσει η διδασκαλία της δαρβινικής θεωρίας της εξέλιξης των ειδών ως δεσπόζουσας, γιατί προσβάλλονταν οι θρησκευτικές της πεποιθήσεις. Συμπρωταγωνιστής στην ιστορία, ο διαφημιστής πατέρας της Κύριλλος, ο οποίος και οργάνωσε ποικίλα επικοινωνιακά «χάπενινγκ» στη «μάχη κατά του δαρβινισμού». Σε πρώτο βαθμό η μάχη έληξε τις προάλλες με ήττα των εναγόντων, που άσκησαν έφεση, καθώς το δικαστήριο επικαλέστηκε τον κοσμικό χαρακτήρα του ρωσικού κράτους και του εκπαιδευτικού του συστήματος για να απορρίψει τις αιτιάσεις. Κατά την ακροαματική διαδικασία, πολλοί ειδικοί κατέθεσαν ότι ο δαρβινισμός διδάσκεται ως μέρος και κυρίως ως ιστορία της εξελικτικής θεωρίας, η οποία εμπλουτίστηκε με στοιχεία Γενετικής, Εμβρυολογίας, Παλαιοντολογίας και άλλων επιστημών, άγνωστων την εποχή του Δαρβίνου. Στο διδακτικό πρόγραμμα συμπεριλαμβάνονται επαρκώς και οι απόψεις των «δημιουργιστών», που θεωρούν ως αφετηρία της Δημιουργίας ένα υπέρτατο Ον.
Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ είναι από πολλές απόψεις ιστορική, διότι ενδιαφέρον για την υπόθεση της Μαρίας εξέφρασε και ο Πατριάρχης Μόσχας Αλέξιος Β', ο οποίος στήριξε τη σχετικώς μετριοπαθέστερη άποψη της ρωσικής Εκκλησίας περί ισότιμης διδασκαλίας και των θεολογικών απόψεων για το θέμα. «Καμία ζημία δεν θα έχει ο μαθητής, εάν γνωρίζει τη βιβλική διδασκαλία για την προέλευση του κόσμου. Και όποιος θέλει να πιστεύει ότι προήλθε από τον πίθηκο, ας το πιστεύει, αλλά να μην το επιβάλλει στους άλλους» (*), δήλωσε λαϊκίζοντας βαριά ο προκαθήμενος της ρωσικής Εκκλησίας, την ώρα που εκπρόσωποι του Πατριαρχείου τόνιζαν ότι φυσικά και η θεωρία του Δαρβίνου έχει θέση στο πρόγραμμα διδασκαλίας, «αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επί πολλά χρόνια αποτελούσε στοιχείο της αθεϊστικής ιδεολογίας».
ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ της Μάσας (χαϊδευτικά η Μαρία), δηλαδή της οικογένειας Σράιμπερ, τάχθηκαν εξαρχής και οι εκπρόσωποι του σχολείου της, υπ' αριθμ. 148, που εξέφρασαν έκπληξη γιατί έμαθαν για την προσβολή της προσωπικότητας μιας καλής τους μαθήτριας, όχι στην αίθουσα διδασκαλίας, αλλά από τα μέσα ενημέρωσης. Η Μάσα δήλωνε στην αρχή της διαδικασίας στους δημοσιογράφους ότι η ίδια πιστεύει πως προέρχεται από τον Θεό, αλλά παρέπεμπε στον πατέρα της όταν τη ρωτούσαν τι δεν της αρέσει στη θεωρία της εξέλιξης. Κάποια στιγμή μάλιστα εξαφανίστηκε από το προσκήνιο και η οικογένειά της ανακοίνωσε ότι πήγε για Πρωτοχρονιά στο μεγαλύτερο αδερφό της, που εργάζεται στη Δομινικανή Δημοκρατία στην Καραϊβική και αποφάσισε να ζήσει εκεί, ίσως και να συνεχίσει τις σπουδές της για κάποιο χρονικό διάστημα. Πίσω στην Αγία Πετρούπολη, ο πατέρας της κατήγγειλε ότι οι καθηγητές της την τιμώρησαν μετά τη δικαστική προσφυγή, «ειρωνευόμενοι δημοσίως ως παρωχημένες τις απόψεις της» και βαθμολογώντας την κάτω από τη βάση σε έξι μαθήματα. Το σχολείο με τη σειρά του ανακοίνωσε ότι η Μάσα είχε απλώς μείνει από απουσίες, γιατί σταμάτησε να παρακολουθεί κανονικά και η ρωσική κοινή γνώμη αναμένει τη συνέχεια μιας ιστορίας, στην οποία έχει χαθεί το μέτρο από πολύ νωρίς.
ΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ τα της «εξ-έλιξης», ανακαλύψαμε και τη θεωρία των Αλεξάντρ Μπελόφ και Βλαντίμιρ Βιτάλιεφ, συνεργατών της ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, σύμφωνα με την οποία τόσο ο πίθηκος όσο και όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, ώς τα φυτά και τους μονοκύτταρους οργανισμούς, προέρχονται από τον... άνθρωπο. Κατά τη θεωρία της «εν-έλιξης», η οποία εμπνέεται από τις ινδικές Βέδες και τον Πλάτωνα, ο «έλλογος άνθρωπος» δεν έχει ιστορία μόνο 60 χιλιάδων, αλλά 500 εκατ. ετών, προϋπήρξε όλων των ζωντανών οργανισμών και από τη δική του διαρκή μετάπτωση και παρακμή προήλθαν τα πάντα, χωρίς να εξαιρούνται ούτε οι δεινόσαυροι και τα παχύδερμα, ούτε τα ψάρια, τα πετεινά και τα μαλάκια. «Λόγω των παράλογων επιδιώξεων και τάσεών του», λέει η επιστημονικοφανής αυτή αφήγηση της πτώσης από τον Παράδεισο, ο προφανώς τέλειος «αρχάνθρωπος» γέννησε τον πίθηκο και μετά τα υπόλοιπα είδη. Και καθώς προσαρμόζεται στις συνθήκες του περιβάλλοντος, ατροφούν όχι μόνο άχρηστα μέλη και όργανα, αλλά και νεκρώνονται ανεπιστρεπτί τα σχετικά με αυτά τμήματα του εγκεφάλου του. Με άλλα λόγια, αν επί 500 εκατ. χρόνια φυραίνει το ανθρώπινο μυαλό, πάλι καλά που μας έχει μείνει τόσο...
Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ είναι από πολλές απόψεις ιστορική, διότι ενδιαφέρον για την υπόθεση της Μαρίας εξέφρασε και ο Πατριάρχης Μόσχας Αλέξιος Β', ο οποίος στήριξε τη σχετικώς μετριοπαθέστερη άποψη της ρωσικής Εκκλησίας περί ισότιμης διδασκαλίας και των θεολογικών απόψεων για το θέμα. «Καμία ζημία δεν θα έχει ο μαθητής, εάν γνωρίζει τη βιβλική διδασκαλία για την προέλευση του κόσμου. Και όποιος θέλει να πιστεύει ότι προήλθε από τον πίθηκο, ας το πιστεύει, αλλά να μην το επιβάλλει στους άλλους» (*), δήλωσε λαϊκίζοντας βαριά ο προκαθήμενος της ρωσικής Εκκλησίας, την ώρα που εκπρόσωποι του Πατριαρχείου τόνιζαν ότι φυσικά και η θεωρία του Δαρβίνου έχει θέση στο πρόγραμμα διδασκαλίας, «αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι επί πολλά χρόνια αποτελούσε στοιχείο της αθεϊστικής ιδεολογίας».
ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ της Μάσας (χαϊδευτικά η Μαρία), δηλαδή της οικογένειας Σράιμπερ, τάχθηκαν εξαρχής και οι εκπρόσωποι του σχολείου της, υπ' αριθμ. 148, που εξέφρασαν έκπληξη γιατί έμαθαν για την προσβολή της προσωπικότητας μιας καλής τους μαθήτριας, όχι στην αίθουσα διδασκαλίας, αλλά από τα μέσα ενημέρωσης. Η Μάσα δήλωνε στην αρχή της διαδικασίας στους δημοσιογράφους ότι η ίδια πιστεύει πως προέρχεται από τον Θεό, αλλά παρέπεμπε στον πατέρα της όταν τη ρωτούσαν τι δεν της αρέσει στη θεωρία της εξέλιξης. Κάποια στιγμή μάλιστα εξαφανίστηκε από το προσκήνιο και η οικογένειά της ανακοίνωσε ότι πήγε για Πρωτοχρονιά στο μεγαλύτερο αδερφό της, που εργάζεται στη Δομινικανή Δημοκρατία στην Καραϊβική και αποφάσισε να ζήσει εκεί, ίσως και να συνεχίσει τις σπουδές της για κάποιο χρονικό διάστημα. Πίσω στην Αγία Πετρούπολη, ο πατέρας της κατήγγειλε ότι οι καθηγητές της την τιμώρησαν μετά τη δικαστική προσφυγή, «ειρωνευόμενοι δημοσίως ως παρωχημένες τις απόψεις της» και βαθμολογώντας την κάτω από τη βάση σε έξι μαθήματα. Το σχολείο με τη σειρά του ανακοίνωσε ότι η Μάσα είχε απλώς μείνει από απουσίες, γιατί σταμάτησε να παρακολουθεί κανονικά και η ρωσική κοινή γνώμη αναμένει τη συνέχεια μιας ιστορίας, στην οποία έχει χαθεί το μέτρο από πολύ νωρίς.
ΣΚΑΛΙΖΟΝΤΑΣ τα της «εξ-έλιξης», ανακαλύψαμε και τη θεωρία των Αλεξάντρ Μπελόφ και Βλαντίμιρ Βιτάλιεφ, συνεργατών της ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, σύμφωνα με την οποία τόσο ο πίθηκος όσο και όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, ώς τα φυτά και τους μονοκύτταρους οργανισμούς, προέρχονται από τον... άνθρωπο. Κατά τη θεωρία της «εν-έλιξης», η οποία εμπνέεται από τις ινδικές Βέδες και τον Πλάτωνα, ο «έλλογος άνθρωπος» δεν έχει ιστορία μόνο 60 χιλιάδων, αλλά 500 εκατ. ετών, προϋπήρξε όλων των ζωντανών οργανισμών και από τη δική του διαρκή μετάπτωση και παρακμή προήλθαν τα πάντα, χωρίς να εξαιρούνται ούτε οι δεινόσαυροι και τα παχύδερμα, ούτε τα ψάρια, τα πετεινά και τα μαλάκια. «Λόγω των παράλογων επιδιώξεων και τάσεών του», λέει η επιστημονικοφανής αυτή αφήγηση της πτώσης από τον Παράδεισο, ο προφανώς τέλειος «αρχάνθρωπος» γέννησε τον πίθηκο και μετά τα υπόλοιπα είδη. Και καθώς προσαρμόζεται στις συνθήκες του περιβάλλοντος, ατροφούν όχι μόνο άχρηστα μέλη και όργανα, αλλά και νεκρώνονται ανεπιστρεπτί τα σχετικά με αυτά τμήματα του εγκεφάλου του. Με άλλα λόγια, αν επί 500 εκατ. χρόνια φυραίνει το ανθρώπινο μυαλό, πάλι καλά που μας έχει μείνει τόσο...
(Θανάσης Αυγερινός, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 27/02/2007)
(*) Φυσικά, αυτή η διατύπωση που διαχέεται συχνά στον κόσμο, είναι επιλεγμένα λανθασμένη και πουθενά δεν αναφέρουν τέτοιο πράγμα οι Βιολόγοι. Η ορθή διατύπωση είναι ότι οι ανθρωπόμορφοι πίθηκοι και οι άνθρωποι έχουν κοινό πρόγονο.
