Επιστολή στο ΒΗΜΑ, 4/10/2006
Σ' αυτό το κείμενο υπήρξε παρέμβαση από άλλο αναγνώστη της εφημερίδας και ανταπάντηση από το συντάκτη της ανωτέρω επιστολής.
Κύριε Διευθυντά,
Σχετικά με τις ενστάσεις εκκλησιαστικών παραγόντων για τα νέα σχολικά βιβλία (ΒΗΜΑ, 12/9/2006), τα οποία, καταγγέλλεται ότι δεν έχουν «κατηχητικό, εκκλησιολογικό και ορθόδοξο χαρακτήρα», δηλαδή δεν προπαγανδίζουν επαρκώς το τοπικό θρησκευτικό δόγμα, θα έλεγα ότι αληθώς πρέπει να συμπληρωθούν αυτά τα βιβλία και όχι μόνο στα σημεία που υποδεικνύει ο θεολόγος και φιλόλογος κ. Μπάκας:
Σχετικά με τις ενστάσεις εκκλησιαστικών παραγόντων για τα νέα σχολικά βιβλία (ΒΗΜΑ, 12/9/2006), τα οποία, καταγγέλλεται ότι δεν έχουν «κατηχητικό, εκκλησιολογικό και ορθόδοξο χαρακτήρα», δηλαδή δεν προπαγανδίζουν επαρκώς το τοπικό θρησκευτικό δόγμα, θα έλεγα ότι αληθώς πρέπει να συμπληρωθούν αυτά τα βιβλία και όχι μόνο στα σημεία που υποδεικνύει ο θεολόγος και φιλόλογος κ. Μπάκας:
- Οπωσδήποτε πρέπει να υπάρχει ολοκληρωμένη αναφορά στους «Πατέρες της Εκκλησίας», π.χ. στον Καππαδόκη Βασίλειο (χαρακτηριζόμενος Μαζάκας που σήμαινε Καππαδόκης), ο οποίος έλεγε: «Είναι εχθροί οι Έλληνες, διότι διασκεδάζουν καταβροχθίζoντας με ορθάνοιχτο στόμα τον Ισραήλ» (Εις Προφήτην Ησαΐαν 9.230.8), στον Σύρο Ιωάννη (Χρυσόστομο, στην πατρίδα του: Γιοχάναν), ο οποίος έκανε αυτοψία και απεφάνθη ότι: «Εάν κοιτάξεις στα ενδότερα των Ελλήνων θα δεις τέφρα και σκόνη και τίποτε υγιές, αλλά σαν τάφος ανοιγμένος είναι ο λάρυγγας αυτών, γεμάτος ακαθαρσίες και πύον και τα δόγματά τους γεμάτα σκουλήκια.» (Εις τον Άγιον Ιωάννην, 59, 370, 7-11), στον Αιθίοπα Αθανάσιο (από τους φίλους του ονομαζόμενος: το ανθρωπάκι, homunculus) που διέγνωσε ότι: «Δεν είχε αποκαλυφθεί η μωρία της ελληνικής φιλοσοφίας, παρά μόνο όταν η αληθινή σοφία του θεού φανέρωσε τον εαυτό της στη Γη» (Περί ενανθρωπίσεως, 46.17-19). Καμιά αμφιβολία, πρέπει να ενισχυθεί ο κατηχητικός χαρακτήρας των βιβλίων.
- Πράγματι, δεν παρουσιάζεται επαρκώς ο ρόλος της Εκκλησίας κατά την τουρκοκρατία , π.χ. ούτε μια κουβέντα δεν υπάρχει για την εξαγορά του πατριαρχικού θρόνου με δωροδοκία (πεσκές) του σουλτάνου, όπως έκαναν οι Συμεών, Παΐσιος, Διονύσιος Θεσσαλονικεύς, Παρθένιος, Μεθόδιος, Διονύσιος ο Λαρισινός κ.ά., αλλά ούτε στους διορισμούς πατριαρχών, φίλων διαφόρων σουλτάνων (Σχολάριος-Γεννάδιος, Ισίδωρος, Ιωάσαφ, Μάρκος Ξυλοκαράβης κ.ά.), καμιά αναφορά δεν γίνεται στην εμπορία «ορθόδοξων συγχωροχαρτιών» για ζώντες και νεκρούς (βλέπε Φίλ. Ηλιού, Περιοδικό «Τα Ιστορικά, τεύχη 1 και 3) - σημαντικές οι αποσιωπήσεις, είναι γεγονός.
- Και φυσικά πρέπει να αναπτυχθεί στα βιβλία όλη η φιλότουρκη θεολογία του Κοσμά Αιτωλού, ο οποίος είχε διαγνώσει: «Ήξερεν ο Θεός, πως τα άλλα ρηγάτα μάς βλάπτουν εις την πίστιν. Καί διά να μη κολασθούμεν, το έδωσε (το Βυζάντιο) του Τούρκου, και τον έχει ο Θεός τον Τούρκον ωσάν σκύλον να μας φυλάη...» Δηλαδή, ο «Τούρκος» δεν ήταν κατακτητής αλλά υποτακτικός, φύλακας του «Έλληνα» και μάλιστα με θεϊκή μεθόδευση!
Ναι, έχουν ελλείψεις τα νέα βιβλία και πρέπει να συμπληρωθούν με τον πρέποντα «ορθόδοξο χαρακτήρα» που ζητάει ο κ. Μπάκος. Για την απαραίτητη ιστορική αλήθεια δεν βλέπω να έγραψε τίποτα.
Σ' αυτό το κείμενο υπήρξε παρέμβαση από άλλο αναγνώστη της εφημερίδας και ανταπάντηση από το συντάκτη της ανωτέρω επιστολής.
