William Thomas Green Morton (1819-1868)
Όποιος έχει καθίσει σε καρέκλα οδοντογιατρού, γνωρίζει τη σημασία της νάρκωσης κατά τη δραστική επέμβαση του γιατρού σε ευαίσθητα σημεία του ανθρώπινου σώματος. Ο Μόρτον, γεννημένος στο Τσάρλεστον, είναι ο πρώτος που έκανε το έτος 1846 ένα σημαντικό βήμα με τη νάρκωση του ασθενή κατά το χρονικό διάστημα της χειρουργικής επεμβάσεως. Παλαιότερες προσπάθειες δεν είχαν συστηματική επιτυχία και έμειναν χωρίς γενική αναγνώριση από τον ιατρικό κόσμο.
Η Οδοντιατρική που ξεκίνησε ως ιδιαίτερος κλάδος της χειρουργικής περί το 1720, κίνησε το ενδιαφέρον του Μόρτον, ο οποίος άρχισε να την εξασκεί αρχικά στη Βαλτιμόρη και μετά στη Βοστώνη. Εντυπωσιασμένος από τα πειράματα του φίλου του οδοντίατρου Horace Wells να προκαλεί αναισθησία για την εξαγωγή δοντιών με πρωτοξείδιο του αζώτου (ιλαρυντικό αέριο), αναζήτησε ένα περισσότερο δραστικό μέσο ναρκώσεως για χρήση στη χειρουργική. Μετά από υποδείξεις του χημικού Charles T. Jackson πειραματίστηκε ο Μόρτον το έτος 1846, σε ηλικία 27 ετών, με τον αιθέρα, αρχικά στον εαυτό του και στη συνέχεια σε οδοντιατρικές επεμβάσεις.Λίγο μετά παρουσίασε ο Μόρτον δημόσια τη χρήση του αιθέρα για νάρκωση ασθενούς στο Γενικό Νοσοκομείο της Βοστώνης, κατά την αφαίρεση ενός όγκου. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν να γίνει ο ερευνητής, ως οδοντίατρος, αποδεκτός ομιλητής από το ιατρικό κατεστημένο, δεδομένου ότι την Οδοντιατρική εξασκούσαν τότε και πολλοί κομπογιαννίτες. Όταν συνήλθε ο ασθενής από τη νάρκωση, μετά την αφαίρεση του όγκου, περιέγραψε ένα συναίσθημα γδαρσίματος που αισθάνθηκε κατά την εγχείριση, αλλά κανένα πόνο.
Έτσι άρχισε η σύγχρονη εποχή της νάρκωσης των ασθενών και ο Μόρτον μετετράπη από οδοντίατρο σε αναισθησιολόγο στις διάφορες εγχειρίσεις, δεδομένου ότι δεν αποκάλυπτε τη σύνθεση του αερίου που χρησιμοποιούσε για τη νάρκωση, μέχρι να του απονεμηθεί το σχετικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Ο χημικός Jackson που είχε υποδείξει στον Μόρτον τον αιθέρα ως αναισθητικό αέριο, διεκδίκησε για τον εαυτό του την ευρεσιτεχνία, με αποτέλεσμα να αρχίσουν μακρόχρονοι δικαστικοί αγώνες που εξάντλησαν τον Μόρτον ολοκληρωτικά. Πέθανε σε ηλικία 49 ετών και πάμπτωχος σε μια παραγκούπολη της Νέας Υόρκης.
.
