του Ριχάρδου Σωμερίτη, ΒΗΜΑ, 27/10/2011
Ενώ περιμέναμε τις Βρυξέλλες, Τα «Νέα» επιβεβαίωσαν την περασμένη Δευτέρα ότι πλούσιοι Έλληνες αγοράζουν σπίτια στο Λονδίνο. Πώς; «Σηκώνουν τα χρήματά τους από τις ελληνικές τράπεζες και, βαδίζοντας στα χνάρια Ρώσων και Αράβων, έχουν γίνει οι καλύτεροι πελάτες των μεσιτικών γραφείων». Οι καλύτεροι; Αυτό είναι λιγότερο γνωστό. Αλλά το σχετικό ρεπορτάζ, που στηρίζεται σε έρευνα των «Sunday Times» περιλαμβάνει και δύο άλλες πληροφορίες. Ότι οι αγορές αυτές αφορούν διαμερίσματα και οικοδομές αξίας άνω των τριών και βάλε εκατ. λιρών. Και κυρίως, αυτήν: στους ευτυχείς αγοραστές περιλαμβάνονται και «υψηλόβαθμα στελέχη της ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος».
Ποια μπορεί να είναι, αν υπάρχουν, αυτά τα «υψηλόβαθμα» στελέχη, προφανώς Μητροπολίτες και ηγούμενοι; Με ποια χρήματα αγοράζουν πολυτελείς κατοικίες στο πανάκριβο Λονδίνο; Και είναι πραγματική η πληροφορία; Δεν τα γνωρίζω όλα αυτά. Όπως δεν γνωρίζω ποιοί είναι αυτοί που με τις αγορές τους στη βρετανική πρωτεύουσα (για δες τι γίνεται) «ωθούν τις τιμές προς τα πάνω». Όπως δεν γνωρίζω, αλλά το ελπίζω χωρίς να το πολυπιστεύω, ότι το ΣΔΟΕ ψάχνει το θέμα.
Τα «Νέα», την επομένη, δηλαδή την Τρίτη, μας πληροφόρησαν ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος πήγε στο Κατάρ για μπίζνες. Θέλει να προτείνει σε αυτό το ΙΧ κράτος ευκαιρίες επενδύσεων για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας με στόχο -λένε- την ανάπτυξη του φιλανθρωπικού της έργου και όχι φυσικά κάποια διαμερίσματα στο Λονδίνο ή άλλού.
Όπως είναι γνωστό, η Εκκλησία δηλώνει ότι δεν έχει μεγάλη περιουσία, ότι μάλιστα είναι φτωχή και με την κρίση έγινε φτωχότερη γιατί τα παγκάρια μένουν σχεδόν άδεια - αλλά για τα «τυχερά» δηλαδή τους γάμους, τα βαφτίσια και τις κηδείες ουδείς λόγος. Να όμως που μαθαίνουμε ότι ο Αρχιεπίσκοπος πήγε στο Κατάρ με ένα κατάλογο 900 σημαντικών και δελεαστικών ακινήτων προς αξιοποίηση κάθε λογής.
Η επίσημη θέση της Εκκλησίας, που έχει το μερτικό της στα ελλείμματα γιατί δεν διαφέρει πολύ από τις όσες «κακές» ΔΕΚΟ, είναι ότι δεν θα επιτρέψει η όποια περιουσία της να πάει στο Δημόσιο για να γεμίσουν οι οικονομικές τρύπες του. Θέλει η περιουσία αυτή να χρηματοδοτήσει τα αγαθοεργή της, που χρηματοδοτούν ήδη οι κάθε λογής φοροαπαλλαγές και μερικές φορές κάποιες φορολογικά ύποπτες χορηγίες. Δεν δέχεται να αναλάβει, έστω και ως ένα ποσό, τη μισθοδοσία των κληρικών κάθε βαθμού, δηλαδή, αν υπάρχουν, ακόμα και εκείνων που αγοράζουν σπίτια στο Λονδίνο. Ανάμεσα στο ελληνικό δημόσιο και την οικογενειακή εταιρεία που ονομάζεται Κατάρ, προτιμά, όπως άλλοι, την οικογενειακή εταιρεία. Αυτό θα πει πατριωτισμός.
Το γνωρίζω: πάλι θα βρεθεί κάποιος Άνθιμος, που αρνείται ότι είναι μεγάλη η εκκλησιαστική περιουσία διότι το 1821 ήταν απείρως μεγαλύτερη (!!!) και κάποιοι φανατικοί του Μεσογαίας που σαν τον Χριστόδουλο εμφανίζεται σαν το αιώνιο θύμα των εχθρών, για να με περιλούσουν, αλλά δεν πειράζει. Αυτό που πειράζει είναι η θλιβερή «κατάσταση». Και η κυβερνητική ανοχή αν όχι συνενοχή.
