(Συνέντευξη με τον καρδινάλιο Robert Zollitsch, πρόεδρο των καθολικών επισκόπων Γερμανίας, περίπου αρχιεπίσκοπος, απόσπασμα από το περιοδικό SPIEGEL, 3/10/2011)
Με κόκκινο χρώμα δικά μου σχόλια!
[...]
SPIEGEL: Πώς γνωρίζετε ότι υπάρχει θεός;
Zollitsch: Μεγάλωσα σε μια καθολική οικογένεια. ο θεός ανήκε ανέκαθεν στη ζωή μου. Συζητάω τα πάντα μαζί του, όταν χαίρομαι ή εκνευρίζομαι με κάποιο πράγμα. Παρατηρώ ότι ο θεός με αγαπάει και μου δίνει ηρεμία και δύναμη. (Καμία γνώση, καμία βεβαιότητα, το έμαθα από μικρό παιδί και μου έμεινε! Ένα ηρεμιστικό και δυναμωτικό είναι ο θεός...)
SPIEGEL: Αφού ο θεός αγαπάει τους ανθρώπους, γιατί επιτρέπει να υπάρχουν σεισμοί και τσουνάμια;
Zollitsch: Ο θεός έφτιαξε βέβαια τον κόσμο, αλλά δεν έχει ρυθμίσει κάθε λεπτομέρεια. Η Γη βρίσκεται σε εξέλιξη (μπα μπα, καινοφανείς ιδέες αυτές, θα τον κυνηγήσουν οι δικοί του!) και σ' αυτό το πλαίσιο προκύπτουν τραγικές καταστάσεις, όπως σεισμοί και πλημμύρες. Για μας τους ανθρώπους είναι μια υπενθύμιση ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα πάντα και ότι είμαστε ένα μέρος αυτού του μεγάλου κόσμου. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τέτοια γεγονότα σαν πρόκληση να βοηθάμε τους ανθρώπους που περιέρχονται σε δύσκολη κατάσταση. (Άρα ο θεός είναι αδιάφορος ή δεν είναι πάνσοφος ώστε να προβλέψει τις επιπτώσεις κάποιων "λεπτομερειών". Η "αγάπη" του περιορίζεται από τους νόμους της φύσης... και με την ευκαιρία λέει "κάντε και κάτι μόνοι σας, όλα από το θεό τα περιμένετε;")
SPIEGEL: Δεν έχετε αμφιβάλλει ποτέ για το θεό;
Zollitsch: Πώς δεν έχω αμφιβάλλει, υπήρξαν τέτοιες στιγμές. Ανήκω σ' εκείνους που έζησαν το τέλος του β' παγκόσμιου πολέμου. Το 1944, ήμουν 6 ετών, ήρθαν στρατιώτες στο Filipovo (στη σημερινή Σερβία) και εκτέλεσαν φρικιαστικά 200 άντρες, μαζί τους τον 16χρονο αδελφό μου. Σε τέτοιες στιγμές αναρωτήθηκα, γιατί το επιτρέπει αυτό ο θεός (ο "σιωπηλός θεός" που λένε οι αμφισβητίες!). Όμως ταυτόχρονα προσευχόμουνα και κατάλαβα ότι ο θεός μπορεί να μας παρηγορεί και σε δύσκολους καιρούς. (Δεν πήρε καμιά απάντηση από τον σιωπηρό θεό του, μόνος του παρηγορήθηκε ο πιστός με αυτοαπασχόληση! Ούτε οι αγρότες στο Βιετνάμ κατάλαβαν ποτέ, γιατί επιτρέπει ο θεός των χριστιανών να τους βομβαρδίζουν οι πιστοί στρατιώτες... Με μια προσευχή ξεχνάω τα προβλήματά μου και λέω ότι ο θεός με παρηγορεί!)
SPIEGEL: Μπορεί κάποιος να πάει "στον ουρανό", αν δεν πιστεύει στο θεό;
Zollitsch: Νομίζω ναι! Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν γνώρισαν ποτέ το θεό, ούτε στην παιδική ηλικία, ούτε αργότερα. Αν αυτοί οι άνθρωποι είναι ειλικρινείς και κάνουν καλές πράξεις, τότε μπορεί να "πάνε στον ουρανό". (Πάει και η ιστορία των χριστιανών ότι μόνο με τη "σωστή πίστη" -ό,τι κι αν σημαίνει αυτό- πηγαίνεις στον παράδεισο! Τώρα πας και ως καλός μουσουλμάνος, βουδιστής ή άθεος... Αρκεί να είμαστε λοιπόν καλοί άνθρωποι, όπως έλεγαν και όλοι οι σοφοί από την απώτερη αρχαιότητα ήδη!)
SPIEGEL: Όταν προσεύχεται κάποιος, προσφωνεί το θεό με "Πάτερ ημών..." Γιατί άραγε είναι ο θεός άντρας;
Zollitsch: Για την ακρίβεια ο θεός δεν είναι ούτε άντρας ούτε γυναίκα. Δεν έχει σώμα όπως εμείς! Αλλά είναι σαν ένας καλός πατέρας, σαν μια καλή μητέρα, που μας φροντίζουν και μας προσέχουν... (Αφού είναι το ίδιο, γιατί δεν λένε και "Μήτηρ ημών..."; Έτσι για ανανέωση και συνήθεια; Να μην κολλάνε οι πιστοί μόνιμα με το αρσενικό... Και μετά, πώς είναι "εδώ" για μας και μας φροντίζει, αφού σεισμοί και τσουνάμια μας σκοτώνουν; Άρα είναι εδώ αλλά ο καθένας ας κοιτάξει μόνος του να βολευτεί. Ο θεατής θεός θα μας βαθμολογήσει στο τέλος για τις προσπάθειές μας να γλιτώσουμε από το σεισμό, το ηφαίστειο, τις πλημμύρες και τις σεξουαλικές δραστηριότητες των εκπροσώπων του!)
SPIEGEL: Τα τελευταία χρόνια γράφτηκαν πολλά για σεξουαλική κακοποίηση παιδιών στην καθολική εκκλησία. Πρέπει να φοβόμαστε όταν πηγαίνουμε πλέον σε μια καθολική διοργάνωση, π.χ. στην κατασκήνωση;
Zollitsch: Όχι, δεν χρειάζεται να φοβάστε! Δυστυχώς υπήρξαν πολλές κακομεταχειρίσεις στην εκκλησία μας, αλλά και σε αθλητικά σωματεία. Κάναμε προσπάθειες για να διαλευκανθούν αυτές οι υποθέσεις. Όλοι που είναι υπεύθυνοι σε καθολικές κατασκηνώσεις, αλλά και τα παιδιά, ξέρουν πλέον! Όλοι γίναμε πιο ευαίσθητοι... (Σωστός, τελείωσαν οι ανώμαλοι, δεν μπαίνουν πια παιδεραστές στην εκκλησία, τους δοκιμάζουμε προκαταρκτικά! Οι παλιοί, επί 17-18 αιώνες, μας ξέφυγαν! Και η αναφορά στα αθλητικά σωματεία είναι υποκριτική: ποτέ δεν ισχυρίστηκαν οι προπονητές και άλλοι παράγοντες εκεί ότι εκπροσωπούν την ηθική και το θεό! Άλλοι προβάλλουν τέτοιους ισχυρισμούς και με αυτούς κρίνονται...)
SPIEGEL: Γιατί υπάρχει λόγος να πηγαίνουν τα παιδιά στην εκκλησία;
Zollitsch: Εκεί πηγαίνουν μόνο γέροι, είναι αλήθεια! Αλλά έχουμε και εκδηλώσεις που απευθύνονται σε νέους, μαθητές, εφήβους κλπ. Χαίρομαι πάντα την ενασχόληση με νεαρά παιδιά. Αλλά χαίρομαι επίσης που είναι και ηλικιωμένοι εκεί, από τους οποίους δεν επιτρέπεται να απομακρύνονται τα παιδιά... Είναι όμορφα αν αλλάζει κάποιος περιβάλλον και δεν είναι πάντα με τους δικούς του. (Προφανώς, ο καρδινάλιος δεν βρίσκει κανένα σοβαρό λόγο για να πηγαίνουν τα παιδιά στην εκκλησία, όπου πάνε πλέον μόνο υπερήλικες... Γιατί να πάνε τα παιδιά να δουν τελετές που δεν καταλαβαίνουν, κάτι σαν όπερα με ξένα λόγια και σκηνική δραστηριότητα;)
SPIEGEL: Γιατί δεν υπάρχουν γυναίκες ιερωμένοι στην καθολική εκκλησία; (το αναφέρει σε αντιδιαστολή με τους προτεστάντες!)
Zollitsch: Είναι μια παράδοση που ισχύει από την ίδρυση της εκκλησίας. Δεν είναι δυνατόν να την αλλάξουμε έτσι απλά, αν και κάποιοι θα το επιθυμούσαν! Ο Ιησούς επέλεξε τότε μόνο άντρες για μαθητές του και οι κληρικοί είναι οι διάδοχοί τους. (Και ο ευνουχισμός των πατέρων της εκκλησίας και η φτωχή διαβίωση των κληρικών και η κοινοκτημοσύνη κλπ. κλπ. ήταν παράδοση αλλά δεν τα διατήρησαν... Διατήρησαν μόνο ό,τι τους βόλευε. Τι να τις κάνουν τις γυναίκες στα ενδότερα της εκκλησίας, αφού αυτοί -η πλειοψηφία τους- ψάχνουν για άντρες;;)
[...]
[...]
