Μια συνάντηση του Σολωμού με τον Μότσαρτ
Η επινοημένη συνάντηση του συνθέτη με τον ποιητή και η συναίρεση του τοπικού με το εθνικό στο μυθιστόρημα του Αλέξη Πανσέληνου που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1996.
του ΒΑΓΓΕΛΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, ΒΗΜΑ, 3/7/2011
Το βιβλίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1996 και έχει μεταφραστεί στα γαλλικά, στα γερμανικά και στα ιταλικά. Πρόκειται για ένα ιδιότυπο ιστορικό μυθιστόρημα, στο οποίο ο Αλέξης Πανσέληνος επινοεί μια εντελώς απροσδόκητη συνάντηση. Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ ως Γκότλιμπ Περτλ (ή Χρυσόστομος Μαζαρίνι) και ο Διονύσιος Σολωμός ως Ανδρέας Ροϊλός θα συναντηθούν εν έτει 1799 στην Ηπειρο του Αλή Πασά. Στην πραγματικότητα βέβαια το 1799 ο Μότσαρτ δεν ζει πια και ο Σολωμός είναι νεογέννητος.
Μέσα όμως από αυτή την ανατρεπτική υπέρβαση ο συγγραφέας θα βρει την ευκαιρία να στήσει μια συναρπαστική περιπέτεια, με τους δύο ήρωες να πέφτουν άλλοτε σε απατεώνες που ξαφρίζουν την περιουσία τους, άλλοτε σε πειρατές που απειλούν τη ζωή τους και άλλοτε σε ληστές που θέλουν να πάρουν το κεφάλι τους. Και αν στο τέλος βγαίνουν σώοι και αβλαβείς απ΄ όλα, προλαβαίνουν στις ανάπαυλες της δράσης να ανασηκώσουν τον πέπλο της καλλιτεχνικής τους ταυτότητας και να κουβεντιάσουν διά μακρών για το έργο τους.
Ο Μότσαρτ συζητεί για τη δύναμη του αυθόρμητου στη μουσική, ενώ ο Σολωμός διχάζεται ανάμεσα στα επαναστατικά ιδανικά του έθνους και στο πάθος του για την τελείωση της μορφής στην ποίηση. Κοινό χαρακτηριστικό τους, η μανιώδης, ακαταπόνητη αναζήτηση του καντιανού υψηλού. Η Βιέννη και η Πράγα (Μότσαρτ) αγκαλιάζουν στο βιβλίο τη Βενετία και την Αγία Μαύρα (Σολωμός) για να στυλώσουν την παιδεία του ευρωπαϊκού ρομαντισμού, συναιρώντας το τοπικό με το εθνικό αλλά και το εθνικό με το ευρωπαϊκό σε μια οργανική ενότητα.
Με τον Μότσαρτ έχω συναντηθεί κι εγώ, βέβαια:
