(από το politismos.com)
Τί είναι η μουσική για εσάς; Στο τραγούδι τι αγαπάτε περισσότερο;
Η μουσική είναι τα πάντα. Είναι, κατά πολύ, η ανώτερη μορφή επικοινωνίας στον κόσμο μας. Είναι η πιο εξελιγμένη από όλες τις γλώσσες του πλανήτη. Μπορεί ακόμα να φτάσει στι ζενίθ της δύναμής της, όταν δεν αναμιγνύεται με άλλες κατώτερες γλώσσες. Με άλλα λόγια – ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ. Εάν η μουσική πρόκειται να διαδραματίσει έναν ρόλο στην ένωση της εξαιρετικά διαμελισμένης ανθρωπότητας, προβλέπω ότι θα είναι μια μουσική, απαλλαγμένη από τους περιορισμούς των λέξεων. Κοιτάξτε, για παράδειγμα, σε μερικά από τα τραγούδια του Vangelis με τις φωνές. Τα πιο ισχυρά είναι αυτά χωρίς λόγια.
Στο τραγούδι η επικοινωνία είναι ο μεγαλύτερός μου στόχος, αν και οφείλω να ομολογήσω πως απολαμβάνω αυτές τις φτηνές συγκινήσεις, όταν τραγουδώ στην στρατόσφαιρα, όπως στο OpeRADical.
Μιλήστε μας λίγο για την νέα σας δισκογραφική δουλεία, τα σχεδία σας, πώς πρόεκυψε όλο αυτό; Προσωπική ανάγκη ή εξέλιξη;
Πριν αρκετά χρόνια, ο σύντροφός μου κι εγώ αγοράσαμε ένα μεγάλο κτίριο, που ήταν προηγουμένως δημοτικό σχολείο. Δημιουργήσαμε το σπίτι μας σε ένα τμήμα αυτού του κτιρίου. Το 2007 προσθέσαμε το στούντιο ηχογράφησης, δίνοντάς μας την δυνατότητα να ξεκινήσουμε την εκπλήρωση ενός καλλιτεχνικού οράματος που εξελισσόταν εδώ κι αρκετά χρόνια.
Η δημιουργικότητα πρέπει συνεχώς να ασκείται από τους καλλιτέχνες, διαφορετικά εξορκίζεται από την σκληρότητα του χρόνου. Οι ιδέες δεν εξυπηρετούν κανένα σκοπό κρυμμένες στην προσωπική ψυχική άβυσσο μας/σας. Μια μέλλουσα μητέρα που εγκυμονεί, πρέπει να παραδώσει, να γαλουχήσει και να μεγαλώσει αυτό το παιδί. Εαν ρίξει το παιδί, ή δεν εμποτίσει αυτό το παιδί με όλη την αγάπη και την γνώση της, ο κόσμος ίσως στερηθεί ένα μεγάλο φαινόμενο. Έτσι είναι και με τις ιδέες. Πρέπει να αναπτυχθούν, να καλλιεργηθούν και να παραδοθούν. Ίσως κάποιες να αποτύχουν, μα είναι λιγότερο επώδυνο από το να μην δοκιμαστούν καθόλου.
Πώς βλέπετε τις εξελίξεις στην όπερα, υπάρχει μέλλον; Τι θα συμβουλεύατε ένα παιδί που θέλει να ασχοληθεί με τη μουσική επειδή του αρέσει και τι σε κάποιον που αρχίζει πλέον να το σκέφτεται σοβαρά ως επαγγελματική προοπτική;
Η μεγαλύτερη πρόκληση, στην εποχή μας, για όσους σκέφτονται να ξεκινήσουν έναν κύκλο σπουδών στην όπερα ή την κλασσική μουσική, είναι ότι αυτόματα γίνονται μέλη μια γενιάς με προσδοκίες για άμεσα αποτελέσματα. Η συνταγή για έναν κλασσικό μουσικό, είτε είναι τραγουδιστής, είτε βιολιστής ή πιανίστας κ.λ.π. Θα είναι ΠΑΝΤΑ η ίδια: οι πολλές ώρες δουλειάς!
Παρατηρώ πραγματικά τις τεχνικές ελλείψεις ως το μεγαλύτερο πρόβλημα στις νεώτερες γενιές τραγουδιστών. Βλέπω την τεχνική κατά τον ακόλουθο τρόπο. Τεχνική είναι η δυνατότητα να εκφραστείς μουσικά στην οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή χωρίς ανησυχία για το αν υπάρχουν οι φωνητικοί πόροι να εκπληρώσουν αυτή την έκφραση. Με δυο λόγια. Οι προσπάθειες για τον σωστό στόχο είναι σημαντικές.
Θα ήθελα να συστήσω, ιδίως στους νέους τραγουδιστές, να χρησιμοποιούν ένα μεγάλο ποσοστό του χρόνου πρακτικής σε ασκήσεις και βοκαλισμούς με τον πιο σχολαστικό τρόπο. Πάντοτε να δίνετε την μεγαλύτερη προσοχή στην ποιότητα της κάθε νότας και στην ποιότητα της σύνδεσης/επικοινωνίας με την επόμενη νότα. Πρέπει να είμαστε ανηλεείς στην επέκταση της φωνητικής έκτασης. Πολλές φορές οι ακραίες νότες δεν χρησιμοποιούνται σε παραστάσεις, όμως αυτές οι νότες με την προσπάθεια της τελειοποίησης συντελούν στην δημιουργία ενός εξαιρετικού οργάνου.
Μεγάλη προσοχή στην επιλογή δασκάλου. Η πρώτη ποιότητα, απαραίτητη για έναν καλό δάσκαλο, είναι η προσωπική δεξιοτεχνία. Από την εμπειρία μου θεωρώ, ότι αυτοί που ποτέ δεν έχουν κερδίσει και γευθεί τα γλυκά φρούτα της δεξιοτεχνίας, έχουν πολύ λίγα να προσφέρουν στους νέους, σημαντικές βαθιές γνώσεις αλλά και πρακτικότητα. Η δεύτερη ποιότητα είναι η γενναιοδωρία, αφού πολλές φορές ο εγωισμός και η εγωκεντρικότητα εμποδίζουν τον δάσκαλο να μοιραστεί τα πραγματικά μυστικά της τέχνης με τους μαθητές.
Τι είναι αυτό που πρέπει άμεσα να ερευνήσει ένας τραγουδιστής που θέλει να ακολουθήσει μια επαγγελματική κλασσική καριέρα, τον καλό ατζέντη, τον καλό δάσκαλο, τις καλές δημόσιες σχέσεις; Τελικά ειναι θέμα τύχης κάποια πράγματα ή θέμα μεθόδευσης;
Εκτός από την πειθαρχία που απαιτείται για να δημιουργηθεί ένα εξαιρετικό όργανο, η μελέτη ξένων γλωσσών είναι επίσης σημαντική.
Ξέρω πως πολλοί πιστεύουν ότι μετά την ολοκλήρωση των σπουδών στο Ωδείο, το επόμενο βήμα είναι η εξεύρεση ενός καλού ατζέντη. Η συμβουλή μου: Βάλτε τον εαυτό σας σε μια θέση ώστε ο ατζέντης να έλθει σε σας και όχι το αντίθετο. Η μορφή της τέχνης και η επιβίωσή της εξαρτώνται από την ύπαρξη άρτια εκπαιδευμένων μουσικών.
Ποιο είναι πιστεύετε το αντίδοτο στην πολιτική, πολιτιστική , οικονομική, ηθική κρίση που περνά ως δοκιμασία η χώρα μας, αλλά και ο υπόλοιπος κόσμος; Ποιό είναι το δικό σας προσωπικό μήνυμα, που θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας;
Ο καθένας φαίνεται να έχει προσωπική άποψη για την πραγματικότητα. Διαφορετικοί πολιτισμοί έχουν δραματικά διαφορετικές απόψεις για την φύση του σύμπαντος. Ο “Θεός” μιλάει σε πολλούς, αλλά λέγοντάς τους πολύ διαφορετικά, αντιφατικά πράγματα. Αυτές οι διαφορετικές αποκαλύψεις από τον “Θεό” έχουν δημιουργήσει τις βάσεις για μια κουλτούρα του αίματος και του θανάτου, για όσο διάστημα έχουμε καταγεγραμμένη ιστορία. Δεν πειράζει που δεν υπάρχει το παραμικρό αποδεικτικό στοιχείο για να νομιμοποιήσει αυτές τις αποκαλύψεις. Αρκεί ότι οι υποστηρικτές πιστεύουν ότι αυτές οι αποκαλύψεις τούς οδηγούν στο να αρχίσουν να σκοτώνουν τους γείτονές τους.
Ρωτήστε τον εαυτό σας αυτή την απλή ερώτηση: Έχω αρκετές πληροφορίες για τις απόψεις και τις πεποιθήσεις μου; Για μένα, όλα αρχίζουν με αυτή την σκέψη. Χρειάζεται θάρρος για την ερώτηση και περισσότερο θάρρος για μια ειλικρινή απάντηση. Εφαρμόστε τις ερωτήσεις στην πολιτική, τον πολιτισμό, την οικονομία, την ηθική και την θρησκεία.
Εμείς, ως Έλληνες, δεν θα πρέπει να φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε τις διαχρονικές ερωτήσεις του δικού μας, Επίκουρου: “Είναι ο Θεός πρόθυμος να αποτρέψει το κακό, αλλά δεν είναι σε θέση; Τότε αυτός δεν είναι παντοδύναμος. Είναι ο Θεός ικανός, αλλά δεν το επιθυμεί; Τότε είναι κακόβουλος. Είναι ο Θεός και ικανός και πρόθυμος να σταματήσει το κακό; Τότε από πού προέρχεται αυτό; Είναι ο Θεός ούτε ικανός ούτε πρόθυμος να αποτρέψει το κακό; Τότε γιατί τον αποκαλούμε Θεό;”
Γιατί πράγματι;
Χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν καθημερινά από ιάσιμες ασθένειες και πείνα. Χιλιάδες ανελέητα σκοτώνονται σε φυσικές καταστροφές, όπως σεισμοί και τσουνάμι και χιλιάδες σκοτώνονται σε πολέμους. Μπορεί ποτέ να είναι δυνατόν, όλες αυτές οι τραγωδίες, που προκαλούνται είτε από την πανίσχυρη φύση είτε -συχνότερα- από το ανθρώπινο χέρι, το τόσο εφευρετικό στο κακό, να αποδίδονται στις επιθυμίες και τις διαθέσεις ενός υπερφυσικού όντος; Έχουμε την ικανότητα της λογικής. Ας την χρησιμοποιήσουμε.
Δεν θα μπορέσουμε να έχουμε έναν ειρηνικό κόσμο, μέχρι την στιγμή που θα βγάλουμε τις δεισιδαιμονίες και μυθολογίες έξω από την εξίσωση. Θα μπορούσαμε να έχουμε μια δραματική αλλαγή σε μια μόνο γενιά, αν αρχίζαμε να διδάσκουμε στα παιδιά μας αυτά που ξέρουμε κι όχι αυτά που πιστεύουμε. Τότε και μόνο τότε, όταν η λογική μας μάς λέει, ότι αυτή η ζωή είναι η μόνη μας ευκαιρία, μπορούμε πραγματικά να ξεκινήσουμε να είμαστε άνθρωποι.
