15 November 2009

Ανατροπή της εικόνας του σύμπαντος

Δύο Αμερικάνοι ερευνητές ξεκίνησαν στα τέλη του 19ου αιώνα να αποδείξουν ότι η Γη δεν έχει κυρτή σφαιρική επιφάνεια, ούτε οι άνθρωποι περπατάνε επάνω της, αλλά είναι κοίλη κι εμείς βρισκόμαστε μέσα σ’ αυτή, κλεισμένοι όπως σε ένα αυγό!

Στις 2 Ιανουαρίου 1897 συναντήθηκαν οι δύο ερευνητές στη νοτιοδυτική Φλόριντα, στην παραθεριστική πόλη Naples. Ο μεγαλύτερος από τους δύο, ο γιατρός Cyrus Reed Teed (1839–1908), δείχνει με το χέρι τον ορίζοντα στο βάθος της θάλασσας, ο οποίος ορίζοντας κατά την άποψή τους δεν υπάρχει και κινεί το χέρι του προς αυτό που θεωρούμε εμείς ουρανό: εκεί περίπου είναι το Μεξικό, λίγο ψηλότερα αρχίζει ο Ειρηνικός Ωκεανός και, γύρω γύρω, φτάνουμε στην Ασία και τις άλλες ηπείρους, μέχρι να επιστρέψουμε στον Ατλαντικό, χαμηλά στον (ανύπαρκτο) ορίζοντα από την άλλη πλευρά!

(click)

Ένα όραμα

Ο γιατρός είχε από φοιτητής τάσεις για εναλλακτικές διαγνώσεις και θεραπείες. Πέρα από Ομοιοπαθητική και Βοτανοθεραπεία, πραγματοποιούσε δοκιμές με μαγνητικά πεδία και ηλεκτρικές εκκενώσεις.

Κύριος λόγος για την απόρριψη της παραδοσιακής ιατρικής και γενικότερα της επιστήμης ήταν ότι δεν ταίριαζαν με τα αναφερόμενα στη Βίβλο. Οι συνεχείς ανακαλύψεις και εφευρέσεις του 19ου αιώνα προκαλούσαν πανικό και θλίψη σε πολλούς θρησκόληπτους, οι οποίοι είχαν ως μοναδικό σημείο αναφοράς την ιουδαϊκή Π.Δ. και τη χριστιανική Κ.Δ. Δεν είχαν ξεπεράσει ακόμα το ηλιοκεντρικό σοκ που εισήγαγε κατά την Αναγέννηση ο Κοπέρνικος.

Το έτος 1869 έπεσε ο Teed θύμα ηλεκτροπληξίας και πρέπει να έμεινε αναίσθητος για κάμποσες ώρες. Όταν τελικά συνήλθε, ανακοίνωσε ότι είχε ένα όραμα που επιβεβαίωνε ότι η αντίληψη για τον κόσμο και τη Γη είναι λανθασμένη και ότι είναι ο ίδιος σε θέση να περιγράψει την πραγματικότητα: η ζωή εξελίσσεται στο εσωτερικό της Γης. Είναι γνωστό ότι, όποιοι βλέπουν οράματα, επιβεβαιώνονται σ' αυτά που πιστεύουν και ελπίζουν, ο θεόπληκτος βλέπει Παναγίτσες και αγγελάκια, ο ασθενής οραματίζεται οριστική ίαση, ο πεινασμένος ονειρεύεται καρβέλια...

Οι γιατροί και οι συγγενείς του Teed θεώρησαν ότι είχε πειραχτεί το μυαλό του από την ηλεκτροπληξία και δεν έδωσαν σημασία στα λεγόμενά του. Αυτός συνέχισε όμως να συζητάει το θέμα και να δημιουργεί κύκλους «πιστών». Δημιούργησε μια θρησκευτική ομάδα, την Koreshhan Unity, αφού αντικατέστησε το όνομά του, Cyrus, με το αντίστοιχο εβραϊκό Koresh.

Η ομάδα του Teed θεωρήθηκε χριστιανική αίρεση, αλλά ο ίδιος ήταν βέβαιος ότι οι άλλοι είναι αιρετικοί και αυτός κατέχει την αλήθεια, ήταν ένας Μεσσίας. Ξεκίνησε λοιπόν από το 1870 και επισκεπτόταν διάφορες μεγαλουπόλεις των ΗΠΑ, όπου οργάνωνε διαλέξεις. 

Η εντύπωσή μας ότι η Γη έχει κυρτή επιφάνεια, έλεγε, οφείλεται σε εσφαλμένη αντίληψη περί φωτός που έχει εισαγάγει η Φυσική. Το φως δεν διαδίδεται ευθύγραμμα (αξίωμα), αλλά καμπυλόγραμμα και με μεταβλητή ταχύτητα (έτερον αξίωμα). Με αυτά τα αξιώματα, διάφορα διαγράμματα και δικούς του υπολογισμούς, αποδείκνυε ο Teed τους αρχικούς ισχυρισμούς του.

Η ερμηνεία του «σύμπαντος»

Το έδαφος κάτω από τα πόδια μας έχει ένα πάχος περί τα 160 χιλιόμετρα και αποτελείται από 17 μανδύες μετάλλων και πετρωμάτων. Αυτοί οι μανδύες έκλειναν τη ζωή «μέσα στη Γη» όπως κλείνει το μοναδικό κέλυφος ενός αυγού το περιεχόμενό του.
Μέσα στη Γη, αυτό που θεωρούμε ότι υπάρχει πάνω από τους ανθρώπους, είναι πάλι τρεις ομόκεντρες κούφιες σφαίρες, η μία είναι η ατμόσφαιρα, η δεύτερη αποτελείται από υδρογόνο και η Τρίτη από βόριο(;!;)

Όποιος θεωρεί ότι η ύπαρξη των ουράνιων σωμάτων στον (δικό μας) ουρανό προκαλούσε δυσκολίες στον Teed, είναι γελασμένος: ο Ήλιος βρίσκεται στο κέντρο του εσωτερικού της Γης και έχει μια φωτεινή και μια σκοτεινή πλευρά. Περιστρεφόμενος ο Ήλιος φωτίζει, περίπου όπως ο προβολέας ενός φάρου, ένα τμήμα του εσωτερικού της Γης ενώ το αντίθετο δεν φωτίζεται και μένει σκοτεινό. Η Σελήνη και τα άστρα που βλέπουμε στον ουρανό, είναι στην πραγματικότητα αντανακλάσεις του Ήλιου και δεν παίζουν κανένα ρόλο στη λειτουργία του σύμπαντος – δηλαδή της κοίλης Γης.

Είναι γεγονός ότι ποτέ δεν απέκτησε η νέα αυτή επιστημονική και χριστιανική δοξασία πολλούς οπαδούς, παρ’ ότι πολλές αντιφάσεις της Βίβλου «ερμηνεύονταν» κατά την άποψη του Teed. Κάποια εποχή πρέπει να ήταν οι οπαδοί περί τις 4.000 άτομα, αλλά ο Teed δήλωνε ότι θα σταμάταγε τον προσηλυτισμό οπαδών, όταν πετύχαινε τον αρχικό στόχο να φτάσει τα 10 εκατομμύρια! Τότε θα έφτιαχνε μια δική του πόλη, τη Νέα Ιερουσαλήμ, στην οποία θα κατοικούσαν μόνο οπαδοί του. Τα ρυμοτομικά σχέδια είχαν ήδη εκπονηθεί από τον ίδιο τον Μεσσία, μέχρι τις έσχατες λεπτομέρειες: οι κεντρικές λεωφόροι θα είχαν πλάτος 120 μέτρα!

Η επιστημονική απόδειξη

Κάποια χρονιά γνώρισε ο γιατρός στο Σικάγο τον τοπογράφο Ulysses Grant Morrow (1864–1950), ο οποίος δήλωνε καθηγητής χωρίς προσδιορισμό του αντικειμένου διδασκαλίας και του ιδρύματος που δίδασκε. Σημαντικότερο στην επιτυχία αυτής της γνωριμίας αποτελούσε όμως το γεγονός ότι ο Morrow ήταν, πρώτον απόλυτα πεπεισμένος για την ορθότητα των αντιλήψεων του γιατρού και, δεύτερον, είχε στο μυαλό του μια απλή μέθοδο για να επιβεβαιώσει την ορθότητα της θεωρίας τους!

Αντί να ταλαιπωρούνται με παραδοχές περί φωτός, θα ήταν πολύ απλούστερο να τοποθετήσουν μια ίσια ράβδο, έναν «Rectilineator», όπως την ονόμασαν, με μεγάλο μήκος και να διαπιστώσουν, αν η επιφάνεια της Γης προσέγγιζε ή απομακρυνόταν από τη ράβδο! Το αυγό του Κολόμβου, εννοείται! Μόνο που αυτό δεν ήταν δυνατόν να γίνει στη στεριά που δεν είναι ομαλή, έπρεπε να γίνει σε μια πολύ ήρεμη θάλασσα και γι’ αυτό βρέθηκαν οι δυο τους στη δυτική παραλία της Φλόριντα που αναφέρθηκε εισαγωγικά.

Με μερικές δεκάδες οπαδούς και κάποιες βάρκες άρχισαν να τοποθετούν οι εμβριθείς φυσιοδίφες τη ράβδο που είχε μήκος 14 μέτρα και να την οριζοντιώνουν με αλφάδια. Κατέγραφαν (όσο ήταν δυνατόν!) τις συντεταγμένες του σημείου που κατέληγε η ράβδος και μετά την προχωρούσαν άλλα 14 μ., διατηρώντας την οριζοντίωση κτλ. Αυτή η μετακίνηση της ράβδου κατά 14 μ. κάθε φορά έγινε με βάρκες συνολικά 1.045 φορές και με κάθε βήμα καταγράφονταν οι συντεταγμένες του τελικού σημείου της, τόσο από την επιφάνεια της θάλασσας, τόσο από το ένα βραχάκι, τόσο από το άλλο!

Είναι προφανές ότι η μέτρηση έδειξε αυτό που περίμεναν οι ερευνητές… Άμα εκβιάζεις τα όργανα μέτρησης, γιατί αυτά να σου αντισταθούν; Ο Teed και ο Morrow πανηγύριζαν για την επιβεβαίωσή τους που ανέτρεπε όλες τις αντιλήψεις από τον Αριστοτέλη και τον Πτολεμαίο μέχρι τον Κοπέρνικο, τον Γαλιλαίο και τους Αστρονόμους του 19ου αιώνα. Η Γη ήταν –αποδεδειγμένα πλέον!– κοίλη και η ζωή εξελίσσεται μέσα σ’ αυτή. Όποιος δεν αποδεχόταν τα «επιστημονικά αποτελέσματα» ήταν άπιστος και, εννοείται, θα κατέληγε στην κόλαση… Σε άλλες εποχές θα πέρναγαν οι άπιστοι από την Ιερά Εξέταση για κούρεμα!

Οι οπαδοί δεν έγιναν όμως περισσότεροι, παρά τη δημοσίευση βιβλίου από τους δύο «ερευνητές», στο οποίο παρέθεταν τα αποτελέσματα των μετρήσεων και τα συμπεράσματά τους. Αλλά, η ιδέα περί κοίλης Γης διαδόθηκε στην Ευρώπη και ο, εντωμεταξύ μακαρίτης πλέον Teed, απέκτησε εδώ νέους οπαδούς. Μέχρι τη δεκαετία του 1930 δημοσιεύτηκαν στα γερμανικά τρία βιβλία που προέβαλαν την ανακάλυψη του Teed για τη «νέα εικόνα του σύμπαντος». Δυστυχώς, και οι τρεις συγγραφείς αυτών των βιβλίων κατέληξαν σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως, γιατί οι Ναζί θεωρούσαν ότι η θεωρία αυτή είναι κάποια διαβρωτική συνωμοσία της αμερικάνικης κυβέρνησης και των Εβραίων.

Ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που γράφουν βιβλία και διαδίδουν τις θεωρίες των Teed–Morrow. Μάλιστα ένας εξ αυτών διαδίδει ένα πολύ απλό τεστ για να αποδείξει πόσο εύστοχη είναι αυτή η θεωρία: οι σόλες των παπουτσιών μας φθείρονται μπροστά και πίσω, γιατί η επιφάνεια της γης είναι κοίλη και το παπούτσι μας λειτουργεί σαν χορδή σε τόξο…
(Πληροφορίες από το περιοδικό der Spiegel)

(βλέπε επίσης εικασίες για την επίπεδη Γη >>>)