της Λώρης Κέζα, ΒΗΜΑ, 21/4/2015
Λένε ορισμένοι ότι ο Αλέξης Τσίπρας τον Ιούνιο θα πάει σε εκλογές. Λένε κάποιοι άλλοι ότι θα προτιμήσει το δημοψήφισμα. Στην πραγματικότητα δεν ξέρει τι θα του ξημερώσει αύριο μεθαύριο, άρα πώς να ξέρει τι μέλλει γενέσθαι στο μακρινό καλοκαίρι; Η πολιτική του είναι επιπέδου «βλέποντας και κάνοντας». Αν δεν του βγει το δάνειο, θα σπάσει τους κουμπαράδες των νηπίων ώστε να πληρώσει τους μισθούς. Θα το κάνει με την άνεση που πήρε τα λεφτά από τους δήμους και τις περιφέρειες. Κι αν δεν του φτάσουν τα λεφτά από τους κουμπαράδες των παιδιών, θα ψάξει αλλού. Καταλαβαινόμαστε…
Πριν από ένα μήνα η Ρένα Δούρου προσφέρθηκε να μεταφέρει χρήματα της Περιφέρειας Αττικής στην Τράπεζα της Ελλάδος. Σύμφωνα με την πρόταση ο νέος ειδικός λογαριασμός για τα αδιάθετα αποθεματικά θα έδινε μεγαλύτερο επιτόκιο. Συζητήθηκε λοιπόν η μεταφορά ενός ποσού περί τα 80 εκατ. ευρώ. Ουδείς μπορεί να πει με ασφάλεια εάν η Δούρου ήταν βαλτή, ως προπομπός ή εάν η πρωτοβουλία της έδωσε την ιδέα στον Αλέξη Τσίπρα να πάρει όλα τα λεφτά από όλες τις περιφέρειες και όλους τους δήμους.
Η απαλλοτρίωση των αποθεμάτων της τοπικής αυτοδιοίκησης θα μπορούσε να γίνει αντικείμενο συζήτησης, ας πούμε στη Βουλή. Θα μπορούσε οργανωμένα και συντεταγμένα να κατατεθεί ένα νομοσχέδιο. Το γεγονός ότι επελέγη η τακτική του «αποφασίζουμε και διατάζουμε» ερήμην των βουλευτών (του ΣΥΡΙΖΑ) προδίδει πανικό. Ο πρωθυπουργός πήρε τα χρήματα αιφνιδιαστικά, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, δηλαδή με έναν τρόπο που στηλίτευε όσο βρισκόταν στην αντιπολίτευση.
Ο πανικός είναι κακός οδηγός. Οι αιφνιδιασμοί δημιουργούν ανασφάλεια στους πολίτες, στις αγορές, στους δανειστές, στους καταθέτες. Θα ήταν εντελώς διαφορετικές οι εντυπώσεις εάν ο Αλέξης Τσίπρας είχε δώσει δείγμα των προθέσεων, να πάρει χρήματα από τους δήμους. Οι φόβοι που δημιουργεί με τις εκπλήξεις είναι μεγαλύτεροι από τους φόβους μιας προδιαγεγραμμένης πορείας, όπου ο αστάθμητος παράγοντας θα ήταν ο ξένος. Οσο λοιπόν καλλιεργείται το κλίμα «βλέποντας και κάνοντας» τόσο πιο δραματικές μπορεί να είναι οι επιπτώσεις στην οικονομία, την ψυχολογία, τις πολιτικές ισορροπίες. Μέχρι τον Ιούνιο μπορούν να γίνουν τα πάντα, των εκλογών συμπεριλαμβανομένων. Ως τότε κάθε μέρα, θα είναι μια άλλη μέρα και η ζωή θα είναι γεμάτη εκπλήξεις.
