-του Νίκου Δήμου, protagon.gr, 16/4/2015
1. Κάθε βία είναι απάνθρωπη. Παραβιάζει την ελευθερία, την βούληση και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
2. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Δεν υπάρχει καλή, χρήσιμη ή ωφέλιμη βία. Από την στιγμή που είναι απάνθρωπη, είναι αρνητική. Κάθε άτομο είναι ιερό. Ακόμα και η αναγκαία βία του κράτους είναι απεχθής και οφείλει να παραμένει ελάχιστη και μόνον αμυντική.
3. Η βία δεν οδηγεί πουθενά – παρά μόνο σε βία (αντίθετη).
4. Οι αριστεροί αναμασούν την φράση του Μαρξ: «η βία είναι η μαμή της ιστορίας» που μόνιμα την αναφέρουν λανθασμένα. (Η ακριβής φράση είναι: «Η βία είναι μαμή για κάθε παλιά κοινωνία που εγκυμονεί μία καινούργια»). Η βία ως εμβρυουλκός. Αλλά θα δούμε τι γεννάει.
5. Η βία της Γαλλικής Επανάστασης γέννησε την Τρομοκρατία, τον Ροβεσπιέρο, τον δικτάτορα Ναπολέοντα και την Παλινόρθωση των Βουρβόνων. Η βία της Ρωσικής επανάστασης γέννησε τον Στάλιν, τα Γκούλαγκ και τριάντα εκατομμύρια θύματα. Η βία της Επανάστασης του Μάο είχε σαράντα εκατομμύρια – αλλά του Πολ Ποτ μόνο τρία.
6. Καμία κοινωνική επανάσταση δεν έφερε την δημοκρατία ή την πρόοδο. Έθνη όπως η Αγγλία, η Ελβετία και οι ΗΠΑ πέρασαν στην δημοκρατία πριν πέσει η Βαστίλη αναίμακτα και πολύ πιο αποτελεσματικά. Η σύγκριση Αγγλίας και Γαλλίας είναι διαφωτιστική. Οι Γάλλοι χρειάστηκε να περιμένουν άλλα ογδόντα πέντε χρόνια μετά την επανάσταση τους για να απολαύσουν αυτά που οι Βρετανοί είχαν εγκαθιδρύσει ειρηνικά αιώνες πριν!
7. Γράφει η Simone Weil: «Η λέξη ‘επανάσταση’ είναι μία λέξη για την οποία σκοτώνεις, για την οποία πεθαίνεις, για την οποία στέλνεις τις εργαζόμενες μάζες στον θάνατο – αλλά η οποία τελικά δεν έχει κανένα περιεχόμενο».
8. Σκεφθείτε και την ματαιότητα της τρομοκρατίας: Ποιο τρομοκρατικό κίνημα ωφέλησε κάποιο λαό; Το μόνο επίτευγμα της 17 Νοέμβρη ήταν ο «τρομονόμος».
9. Από παιδιά μας μαθαίνουν να νιώθουμε δέος και ευλάβεια μπροστά στην ιδέα της Επανάστασης. Ξεκινώντας με την Επανάσταση του 21, περνώντας από την Γαλλική, και καταλήγοντας στην «μητέρα όλων των επαναστάσεων», την Ρωσική – κάθε τι το επαναστατικό εμφανίζεται ως ένδοξο, δημιουργικό και ωφέλιμο για τον άνθρωπο. Είναι καιρός να αναθεωρήσουμε. Μόνον οι εθνοαπελευθερωτικές επαναστάσεις υπήρξαν (στον καιρό τους) χρήσιμες.
10. Η επανάσταση είναι τελικά ένας μύθος. Η πρόοδος χωρίς βία, χωρίς θυσίες ελευθερίας και δημοκρατίας, έρχεται μόνο με την συναινετική σταδιακή – αλλά σταθερή και συστηματική – αλλαγή. Η ανθρωπότητα εξελίχθηκε με μεταρρυθμίσεις και όχι με επαναστάσεις. Και ο Γκάντι, με την μη-βία, νίκησε μία αυτοκρατορία.
