Παρουσία Ελλήνων στη Β. Αμερική κατά την αρχαιότητα;

kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΜΠΕ, 31/3/2012 

Ένα άρθρο με «οδηγό» τα κείμενα του Πλουτάρχου, αφιερωμένο στην παγκόσμια κίνηση «Είμαστε όλοι Έλληνες». Του Δρ.Μηνά Τσικριτσή Ερευνητή Αιγαιακών Γραφών υποδεικνύει παρουσία Ελλήνων στη Β. Αμερική.

Αφιερωμένη στην παγκόσμια κίνηση στήριξης της Ελλάδας «Είμαστε όλοι Έλληνες», είναι η νέα έρευνα του ερευνητή αιγαιακών γραφών δρ. Μηνά Τσικριτσή, η οποία αποδεικνύει με τη χρήση των νέων τεχνολογιών ότι οι προϊστορικοί Έλληνες είχαν επισκεφτεί τη Βόρεια Αμερική πολύ πιο πριν την ανακαλύψει ο Χριστόφορος Κολόμβος.

Η έρευνα του κ. Τσικριτσή βασίστηκε στο κείμενο του Πλουτάρχου «Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης», όπου στις παραγράφους 941Α-942, περιγράφει το ταξίδι των Ελλήνων σε μία ήπειρο η οποία βρίσκονταν «δυτικά των τριών νησιών και βορειοδυτικά της Βρετανίας».

Ο ερευνητής εντόπισε και απέδειξε μέσα από προγράμματα με Η/Υ την αποκατάσταση μιας λησμονημένης ιστορικής πραγματικότητας, που μέχρι σήμερα διέφευγε από πολλούς ερευνητές, συνεχίζοντας έτσι την έρευνα που είχε κάνει πριν από δύο χρόνια ο καθηγητής Η. Μαριολάκος, ο οποίος είχε υποστηρίξει ότι οι προϊστορικοί Έλληνες γνώριζαν την ύπαρξη της Αμερικής, την οποία επισκέπτονταν.

Στη ανακοίνωσή του δρ. Μ. Τσικριτσή υποστηρίζεται, ότι πριν τον Κολόμβο υπήρχε μία επικοινωνία που ξεκινά από την Μινωική εποχή μέχρι τα ελληνιστικά χρόνια. Ο στόχος αυτών των ταξιδιών κατά την Εποχή του Χαλκού είχε σχέση με το εμπόριο και τη διακίνηση του καθαρού χαλκού που βρισκόταν στη λίμνη Superior του Καναδά. Φαίνεται ότι μετά τους πρώτους εμπόρους Μινωίτες, συνέχισαν και οι Μυκηναίοι, οι οποίοι, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, έστειλαν τον Ηρακλή για να αναθερμάνει την παρουσία του ελληνικού στοιχείου, το οποίο είχε χαθεί με τις επιμειξίες με του ντόπιους. Στη συνέχεια, την Εποχή του Σιδήρου το ενδιαφέρον για την περιοχή παράκμασε και παρέμεινε έως τους Ελληνιστικούς χρόνους μια εθιμοτυπική λατρευτική παράδοση. Έτσι κάθε τριάντα χρόνια αποστέλλονται κάποια πλοία σε περιοχές που είχαν την λατρεία του Κρόνου για να ανανεώνεται το ανθρώπινο προσωπικό με ιερείς.

Όπως λέει ο κ. Τσικριτσής «όλα αυτά αποδεικνύονται με αστρονομικά στοιχεία, η επεξεργασία των οποίων έγινε με τη βοήθεια προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών επιβεβαιώνοντας τον χρονολογικό προσδιορισμό του ταξιδιού που περιγράφει ο Πλούταρχος. Έτσι εξηγείται, σύμφωνα με τον κ. Τσικριτσή, και το ότι στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά έχουν γίνει μεγάλες εξορύξεις χαλκού σε μία περίοδο, μεταξύ 2400 και 1200 πΧ, παρότι η περιοχή βρίσκονταν στη λίθινη εποχή.

Σύμφωνα με το αρχαίο κείμενο του Πλουτάρχου ο συντονιστής του διαλόγου, ο Λαμπρίας καλεί τον Σύλλα τον Καρχηδόνιο να ξαναδιηγηθεί μια ιστορία που άκουσε από του υπηρέτες του ναού του Κρόνου στην Καρχηδόνα, Την ιστορία που αφηγήθηκε κάποιος ξένος επισκέπτης του ναού που ήλθε από τη μεγάλη ήπειρο. Τελικά τα δεδομένα που αναφέρει το κείμενο επιβεβαιώνουν, όπως δείχνει η μελέτη του κ. Τσικριτσή, με τη χρήση Η/Υ, την περιγραφή ενός ταξιδιού το 86 μΧ που πραγματοποιήθηκε από τον Καναδά στην Καρχηδόνα. Τα συμπεράσματα συνοψίζονται στα παρακάτω:

1. Το αποκαλυπτικό κείμενο προσδιορίζει σωστά την απόσταση από την Βρετανία στο νησί της Ωγυγίας- την Ισλανδία, με καράβι με κουπιά που πλέει 5 ημέρες (880 km). 
2. Αναφέρει μία μεγάλη ηπειρωτική γη που στην περιοχή της υπήρχαν τρία νησιά (Γροιλανδία, Νήσο Baffin, Newfoundland) που ισαπείχαν, βορειοδυτικά της Βρετανίας. 
3. Προσδιορίζει ότι στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος (στην ίδια ευθεία) βρίσκεται η είσοδος του κόλπου του Αγίου Λαυρεντίου(Gulf of St. Laurence) με την Κασπία θάλασσα, γεγονός που παρατηρούμε στην ευθεία της. 
4. Προσδιορίζει ορθά ότι ο κόλπος του Αγ. Λαυρεντίου είναι λίγο μεγαλύτερος από την Μαιώτιδα λίμνη, τη σημερινή Αζοφική. Στις ακτές του κόλπου αναφέρει ότι κατοικούσαν Έλληνες από παλιά και μετά την αποστολή του Μυκηναΐου Ηρακλή, πιθανόν τον 15ο αιώνα πΧ, αναθερμάνθηκε το ελληνικό στοιχείο που έσβηνε από τις επιμειξίες με τους ντόπιους (εννοείται ότι ο Ηρακλής δεν πήγε μόνος με το Ιόλαο, αλλά ήταν μία εκστρατεία εκατοντάδων Ελλήνων που άλλαξαν δημογραφικά την περιοχή μέσα στο κόλπο του Αγ. Λαυρεντίου που κατοίκησαν). 
5. Καθορίζει περίοδο τριάντα χρονών, μετά την οποία ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής: όταν ο Πλανήτης Κρόνος ανατέλλει με τον αστερισμό του Ταύρου. Τα αστρονομικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι σε γεωγραφικό πλάτος βόρειο 47ο, τον 1ο αιώνα μΧ, η περίοδος αυτή ήταν στα τέλη Μαΐου του 86 μΧ. 
6. Όταν ξεκινούσε το ταξίδι της επιστροφής τρεις μήνες έμεναν στο νησί της Γροιλανδίας βόρεια (60ο Ν), που ο ήλιος δύει μόνο μια ώρα την περίοδο του θερινού ηλιοστασίου μεταξύ 9/6 και 9/7. Ο προσδιορισμός αυτός επιβεβαιώνει ότι το νησί της Γροιλανδίας πρέπει να ταυτιστεί με τον κάτω κόσμο, όπου είχε ταφή ο Κρόνος σε σπήλαιο και φυλασσόταν από τον Δία. 
7. Ο λόγος των μεγάλων ταξιδιών την Εποχή του Χαλκού τεκμηριώνεται από τον καθαρό χαλκό, που βρισκόταν σε μεγάλες ποσότητες στην περιοχή γύρω από τη Λίμνη Superior και στο νησί Royale που βρίσκονται στον Καναδά. Από την περιοχή αυτή εξορύχτηκαν 50.000 τόνοι χαλκού μεταξύ 2400 και 1200 πΧ. 
8. Στην εποχή του Πλουτάρχου ο ίδιος αναφέρει, ότι δεν μετέφεραν χαλκό αλλά χρυσές κούπες και αγγεία που μέσα είχαν τις προμήθειες του ταξιδιού. 
9. Τέλος είναι γνωστό ότι στην αρχαιότητα τα μαντεία ήταν κέντρα καταγραφής γεωγραφικής γνώσης, με αποτέλεσμα να συμβουλεύουν για μελλοντικές αποικίσεις. Έτσι είναι αποδεκτό ότι ο Πλούταρχος μετά το 86 μ.Χ που ήταν ιερέας στο Μαντείο των Δελφών, έχει αυτή τη γνώση. 
10. Το ταξίδι επιστροφής φαίνεται ότι γινόταν από βόρεια, ξεκινώντας από τον Καναδά, πήγαιναν στη Γροιλανδία (νησί του Κρόνου) έφθαναν στην Ισλανδία και από εκεί έφθαναν στη Βρετανία. Στοιχείο επιβεβαίωσης αυτής της διαδρομής είναι το νησί σταθμός, που φέρει ακόμα και σήμερα το όνομα Μυκήνες (Mykines) το δυτικότερο νησί των Faeroe

Συμπερασματικά, η έρευνα του Μηνά Τσικριτσή είναι ότι πραγματοποιήθηκε ταξίδι από τον Καναδά στην Καρχηδόνα τον Μάιο του 86 μΧ. Σε συνδυασμό με τα άλλα στοιχεία που επιβεβαιώνονται με Υ/Η γίνονται αποδεκτές και οι άλλες περιγραφές του Πλουτάρχου, ότι δηλαδή, στα αρχαία χρόνια πριν την εκστρατεία του Ηρακλή είχαν πάει στην περιοχή και αρχαιότεροι Έλληνες, πιθανότατα οι Μινωίτες. 

Τα στοιχεία αυτά έρχονται και επιβεβαιώνουν αρχαιολογικά διάσπαρτα ευρήματα γραφής - και όχι μόνο - από περιοχές στην Αμερική. Τελικά πριν τον Κολόμβο, τους Κινέζους και τους Βίκινγκς είχαν πάει στην Αμερική και Έλληνες τουλάχιστον τον 1ο αιώνα πΧ και πιθανόν ήδη τη 2η χιλιετία πΧ.

Ο Karl Marx στη «New-York Herald Tribune»

Άρθρο γραμμένο στις 28 Μαρτίου 1854. 

από το βλόγιον τους ευσεβούς Ροΐδη 

Κήρυξη πολέμου – Πάνω στην Ιστορία του Ανατολικού ζητήματος 

 Η Κωνσταντινούπολη έχοντας παραδοθεί με συνθηκολόγηση όπως και το μέγιστο μέρος της ευρωπαϊκής Τουρκίας (Σημ. Λασκ.: Ο Μαρξ δέχεται ως αληθινό αυτό που και το πατριαρχείο ισχυριζόταν κάθε φορά που διεκδικούσε χατίρια από το Σουλτάνο και επαναλαμβάνεται σήμερα στα συμβόλαια που υπογράφουν οι μονές του Αγιονόρους, πως δηλαδή η Νέα Ρώμη δεν ήταν δορυάλωτη, γιατί δεν αντιστάθηκε σύσσωμη προδόθηκε από τα μέσα, με υπόγεια συνεννόηση ανθενωτικών κληρικών και αρχόντων με τον Πορθητή), επιτρέπει να απολαμβάνουν οι χριστιανοί εκεί το προνόμιο να ζουν ως ραγιάδες κάτω από την τουρκική κυβέρνηση. Αυτό το προνόμιο το έχουν μόνο όσοι αποδέχονται την προστασία των Μουσουλμάνων. Αποτέλεσμα αυτού είναι το γεγονός ότι ο πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, πνευματικός αρχηγό τους, είναι την ίδια στιγμή πολιτικός εκπρόσωπος τους και Δικαστής τους.

Χριστιανός επίσκοπος με συνοδεία διακόνων και φρουρά γενιτσάρων.

Όπου βρείτε μια κοινότητα Ελλήνων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι αρχιεπίσκοποι και οι επίσκοποί τους είναι κατά το νόμο μέλη στα Δημοτικά Συμβούλια, και υπό την καθοδήγηση του πατριάρχη, ελέγχουν την κατανομή των φόρων που επιβάλλονται στους Έλληνες. Ο πατριάρχης είναι υπεύθυνος έναντι της Πύλης ως προς τη καθοδήγηση των ομοθρήσκων του. Περιβεβλημένος με το δικαίωμα της δικαστικής κρίσης των ραγιάδων της Εκκλησίας του, έχει αναθέσει αυτό το δικαίωμα στους μητροπολίτες και επισκόπους, στα όρια των επισκοπών τους, με τις ποινές τους να είναι υποχρεωτικές για τους αξιωματούχους της Πύλης, τον Καδή κλπ. να τις εκτελέσουν. Οι τιμωρίες που έχουν το δικαίωμα να επιβάλλουν είναι πρόστιμα, φυλάκιση, ραβδισμοί στις φτέρνες και εξορία.

Εκτός αυτού, η Εκκλησία τους δίνει τη δύναμη του αφορισμού. Πέρα από το όφελος των προστίμων, εισπράττουν ποικιλία φόρων για τις αστικές και εμπορικές δικαστικές πράξεις. Κάθε ιεραρχική κλίμακα μεταξύ των κληρικών έχει την χρηματική τιμή της. Ο πατριάρχης πληρώνει στο Διβάνι ένα βαρύ φόρο για την απόκτηση της θέσης του, αλλά πουλάει, με τη σειρά του, τις αρχιεπισκοπές και επισκοπές προς τους κληρικούς του. Οι τελευταίοι αποζημιώνονται με την πώληση των κατώτερων αξιωμάτων και με τις εισφορές των παπάδων τους. Αυτοί, πάλι, πουλούν τη δύναμη που έχουν αγοράσει από τους ανωτέρους τους, με πράξεις όπως βαφτίσια, γάμους, διαζύγια και διαθήκες.

Είναι προφανές από τα εκτεθέντα ότι αυτό το ρούχο του θεοκρατικού καθεστώτος πάνω στους Έλληνες χριστιανούς της Τουρκίας, και όλη η δομή της κοινωνίας τους, έχει θεμέλιο λίθο την υποταγή του ραγιά κάτω από το Κοράνι, γεγονός το οποίο, με τη σειρά του, οδηγεί στην αντιμετώπισή τους ως απίστων – δηλαδή, ως έθνος μόνο από θρησκευτική άποψη – επικυρώνοντας έτσι τη συνδυασμένη πνευματική και κοσμική εξουσία των ιερέων τους. Στη συνέχεια, εάν καταργήσεις την υπαγωγή τους κάτω από το Κοράνι με μια αστική χειραφέτηση, θα ακυρώσεις την ίδια στιγμή την υποταγή τους προς τους κληρικούς, και θα προκαλέσεις μια επανάσταση στις κοινωνικές, πολιτικές και θρησκευτικές τους σχέσεις, η οποία σε πρώτη φάση, αναπόφευκτα θα τους παραδώσει στην επιρροή της Ρωσίας. Αν υποκαταστήσεις το Κοράνι με έναν αστικό κώδικα, θα πρέπει να εκδυτικοποιήσεις ολόκληρη τη δομή της βυζαντινής κοινωνίας».

Θοδωρής Λαΐνας , ΤΟ ΒΗΜΑ, 23/3/2012

Με βάση τα ευρήματα του διαστημικού τηλεσκοπίου Kepler που εξερευνά το Γαλαξία για να εντοπίζει πλανήτες οι επιστήμονες είχαν οδηγηθεί στην εκτίμηση ότι υπάρχουν τρισεκατομμύρια πλανήτες στον γαλαξία μας και δέκα δισ. εξ αυτών έχουν μέγεθος παρόμοιο ή λίγο μεγαλύτερο από αυτό της Γης.

Νέα μελέτη Γάλλων επιστημόνων υποστηρίζει τώρα ότι ο αριθμός των Σούπερ Γαιών (όπως έχουν ονομαστεί οι πλανήτες με μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από αυτό της Γης) στο Γαλαξία είναι πολλαπλάσιος και ανέρχεται σε πολλές δεκάδες δισ.

Η μελέτη

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στις παρατηρήσεις τους ένα τηλεσκόπιο στο Παρατηρητήριο Silla στη Χιλή το οποίο διαθέτει το φασματογράφο Harps, τον επίγειο «κυνηγό εξωπλανητών», όπως τον έχουν ονομάσει οι επιστήμονες. Εχει υπολογιστεί ότι στον Γαλαξία υπάρχουν 160 δισεκατομμύρια άστρα που ανήκουν στην κατηγορία των κόκκινων νάνων, άστρων μικρότερης μάζας και χαμηλότερης θερμοκρασίας από τα άστρα σαν τον Ηλιο. Οι ερευνητές, αφού μελέτησαν περισσότερους από 100 κόκκινους νάνους, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι στο 40% των κόκκινων νάνων του Γαλαξία υπάρχει τουλάχιστον μια Σούπερ Γαία.

Μάλιστα υποστηρίζουν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η Σούπερ Γαία βρίσκεται στη λεγόμενη «φιλόξενη» ή «κατοικήσιμη»  ζώνη. Βρίσκεται δηλαδή σε απόσταση από το άστρο της τέτοια που να επιτρέπει την παρουσία νερού σε υγρή μορφή καθώς και θερμοκρασίες και άλλες συνθήκες ευνοϊκές για την ανάπτυξη ζωής.

Με απλά λόγια, αν η μελέτη των ερευνητών είναι ακριβής, τότε υπάρχουν περί τους 60 δισεκατομμύρια πλανήτες με μέγεθος και συνθήκες παρόμοιες με αυτές της Γης! Βέβαια οι ερευνητές έσπευσαν να επισημάνουν ότι οι κόκκινοι νάνοι έχουν συχνά έντονη δραστηριότητα, όπως εκρήξεις, εκλάμψεις κλπ - φαινόμενα που παράγουν ακτινοβολία Χ η οποία πιθανώς να «λούζει» τις Σούπερ Γαίες και έτσι να εμποδίζεται η ανάπτυξη της ζωής εκεί. H μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Astronomy & Astrophysics».

Αντικαρκινικό φάρμακο με εντυπωσιακά αποτελέσματα...

Zougla.gr, 28/3/2012

Μεγάλες ελπίδες για εκατομμύρια ανθρώπους γεννά φάρμακο που έδρασε αποτελεσματικά ενάντια σε επτά διαφορετικούς τύπους καρκίνου και συγκεκριμένα του μαστού, του εντέρου, του προστάτη, των ωοθηκών, του εγκεφάλου, της ουροδόχου κύστεως και του ήπατος. 

Η συγκεκριμένη θεραπεία, η οποία βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο, έχει βάση ένα αντίσωμα με σχήμα Υ, το οποίο συρρικνώνει ή ακόμα και εξαφανίζει όγκους σε ποντίκια.

Το θαυματουργό φάρμακο ανέπτυξαν ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στην Καλιφόρνια. Μάλιστα, προηγούμενες μελέτες της ίδιας ομάδας επάνω σε πειραματόζωα είχαν δείξει ότι το ίδιο αντίσωμα μπορεί να είναι αποτελεσματικό και ενάντια σε καρκίνους του αίματος, όπως το λέμφωμα.

Οι επιστήμονες που βρίσκονται πίσω από το νέο φάρμακο ελπίζουν ότι θα μπορεί να περάσει σε δοκιμές σε ανθρώπους μέσα σε δύο χρόνια. 

Όπως μάλιστα εκτιμούν, εάν η χορήγησή του γίνεται σε πρώιμο στάδιο της νόσου, θα μπορούσε ακόμη και να προσφέρει ίαση.

Το αντίσωμα στοχεύει μια πρωτεΐνη που ονομάζεται CD47 και η οποία εντοπίζεται σε μεγάλες ποσότητες στην επιφάνεια των καρκινικών κυττάρων. Η πρωτεΐνη αυτή βοηθά τα καρκινικά κύτταρα να διαφεύγουν την επίθεση των μακροφάγων κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος.

Το νέο πειραματικό φάρμακο καλύπτει το σήμα «μη με φας», επιτρέποντας έτσι στο ανοσοποιητικό σύστημα να επιτεθεί στον καρκίνο.

Εξίσου σημαντικό είναι ότι τα πειράματα σε καλλιέργειες κυττάρων στο εργαστήριο, αλλά και σε ποντίκια έδειξαν ότι η θεραπεία συνδέεται με ελάχιστες παρενέργειες. 

Η χορήγησή της σε ποντίκια με ανθρώπινους όγκους οδήγησε σε συρρίκνωσή τους, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και σε εξαφάνισή τους.

Σύμφωνα με δημοσίευση των ειδικών στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences», το αντίσωμα φαίνεται να οδηγεί σε πολύ μεγάλη αύξηση των ποσοστών επιβίωσης στα πειραματόζωα.

Όπως ανέφερε ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας καθηγητής Έρβινγκ Βάισμαν «το μπλοκάρισμα του σήματος "μη με φας" αναστέλλει σε ποντίκια την ανάπτυξη σχεδόν όλων των ανθρώπινων καρκίνων που μελετήσαμε με ελάχιστη τοξικότητα. Τα ευρήματά μας αποδεικνύουν ότι η πρωτεΐνη CD47 αποτελεί έναν καλό και υποσχόμενο στόχο για θεραπεία των ανθρώπινων καρκίνων».

Ο καθηγητής Βάισμαν τόνισε ότι, όταν το φάρμακο χορηγήθηκε σε ζώα με μικρούς όγκους, φάνηκε ότι μπορούσε να προσφέρει ίαση. 

Έσπευσε, ωστόσο, να συμπληρώσει ότι την ίδια στιγμή δεν είχε κανένα αποτέλεσμα σε κάποια ζώα. Σε κάθε περίπτωση, όπως είπε, τα μέχρι στιγμής στοιχεία δείχνουν στην ερευνητική ομάδα ότι πρέπει να προχωρήσει γρήγορα, αλλά και με προσοχή σε κλινικές δοκιμές του φαρμάκου σε ανθρώπους. Ο ερευνητής εκτίμησε ότι, εάν όλα πάνε καλά, το φάρμακο θα μπορεί να κυκλοφορήσει ευρέως σε περίπου μία δεκαετία.

Θρησκεία και Επιστήμη

Στις 14 Μαρτίου 2011 έγινε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων η παρουσίαση ενός βιβλίου του συγγραφέα Σπυρίδωνος Τσιτσίγκου (Δρ. Θεολογίας και Δρ. Ψυχολογίας), με τίτλο «Θρησκεία και Επιστήμη». Δεν παρακολούθησα ζωντανά τις τοποθετήσεις των ομιλητών παρά μόνο στο βίντεο που ακολουθεί… Έχω λοιπόν να κάνω τις εξής παρατηρήσεις:

Το θέμα για σχέση θρησκείας και επιστήμης είναι τελείως εξωπραγματικό και τραβηγμένο από τα μαλλιά! Για να δικαιολογηθεί όμως μία τέτοια σχέση, ορίζονται από τους απολογητές αυθαίρετα και ουρανοκατέβατα ο θεός και η (μονοθεϊστική) θρησκεία με τον αναπόδεικτο  συλλογισμό: υπάρχουν κτιστά και άκτιστα πράγματα στον κόσμο. Κτιστά είναι όλα αυτά που αντιλαμβανόμαστε, άκτιστο είναι ο θεός… Με την ίδια λογική μπορείς να εισαγάγεις ό,τι άλλο επιθυμείς, π.χ. την περιφερόμενη τσαγιέρα του Ράσελ ή το ιερό ιπτάμενο μακαρονοτέρας, αφού κανείς δεν είναι σε θέση να σε επιβεβαιώσει ή διαψεύσει.

Επειδή όμως δεν αρκεί να επικαλεστούν οι απολογητές κάποιον αόριστο θεό, χωρίς σαφείς ιδιότητες και επιθυμίες του ιδίου, επιλέγουν και ένα «ιερό σύγγραμμα», αυτό που είναι διαδεδομένο στη χώρα που γεννήθηκαν: Π.Δ. ή Π.Δ. και Κ.Δ. ή Κοράνι. Υπάρχει έτσι διαθέσιμη μια αμφίβολη ιστορική και κατασκευασμένη συναισθηματική περιγραφή για το θεό και τη θρησκεία που αυτός δήθεν καθόρισε να ισχύει και κάποιοι αναγκάστηκαν να αποδεχτούν.

Το πρόβλημα για τα ιερατεία είναι ότι τα συγγράμματα αυτά είναι «θεόπνευστα», άρα αναλλοίωτα. Όμως οι εποχές αλλάζουν και οι κοινωνίες πρέπει να αντιμετωπίσουν μεταβαλλόμενες προκλήσεις. Έτσι αρχίζει να λειτουργεί η «θεολογία», μια παραμυθολογία, η οποία προσπαθεί με ερμηνείες, προσαρμογές και αλλοιώσεις εννοιών να προσαρμόσει τους αρχικούς μύθους με τις πάμπολλες αντιφάσεις, στην εκάστοτε γεωγραφική και χρονική πραγματικότητα – αλλιώς στη Νότια Αμερική, αλλιώς στη Ρωσία, αλλιώς στην Αυστραλία και, ως προς το Ισλάμ, αλλιώς στην Ινδονησία, αλλιώς στην Τουρκία και αλλιώς στο Μαρόκο.

Με αυτά τα ετοιμόρροπα  εφόδια αρχίζουν οι θεοκράτες τις συγκρίσεις με τις επιστήμες, κυρίως τις φυσικομαθηματικές, και διατυπώνουν εξ υπαρχής επιθετικές θέσεις, ίσως  επειδή ελπίζουν ότι θα υποχωρήσουν οι φυσιοκράτες. Πρώτη «κατηγορία» είναι ότι η επιστήμη έχει εξελιχθεί σε θρησκεία με ιερατεία κτλ. Δεύτερη «κατηγορία» ότι η επιστήμη διαρκώς αλλάζει, ενώ η θρησκεία είναι σταθερή… Προφανώς και τα δύο είναι ανοησίες!

Η κατηγορία από τη θρησκεία και τους απολογητές της ότι κάποιος άλλος τρόπος σκέψης έχει εξελιχθεί επίσης σε θρησκεία, πέρα από την ανακρίβεια, μόνο ως ζηλοφθονία λόγω ισχυρού ανταγωνισμού μπορεί να ερμηνευτεί… Η επιστήμη δεν έχει χαρακτηριστικά θρησκείας, δεν έχει αναλλοίωτα δόγματα, πολλά από τα οποία των θρησκειών είναι έτσι κι αλλιώς γελοία, όπως η παρθενογένεση κ.ο.κ.,  έχει όμως η επιστήμη αξιώματα ή αρχές που λειτουργούν ως αξιώματα. 

Τα αξιώματα αποτελούν θέσεις κοινώς αποδεκτές ή πειραματικά επιβεβαιούμενες. Για παράδειγμα στην Ευκλείδεια Γεωμετρία «Από δύο σημεία διέρχεται μία μόνο ευθεία» ή στη Φυσική ότι «Το αλγεβρικό άθροισμα όλων των μορφών ενέργειας που εμφανίζονται σε ένα απομονωμένο σύστημα διατηρείται σταθερό».

Α) Κι αν για κάποιο λόγο θεωρήσουμε στην Ευκλείδεια Γεωμετρία ότι από δύο διαφορετικά σημεία διέρχονται περισσότερες από μια ευθείες, πάλι μπορεί ο επιστήμονας να συγκροτήσει μια διαφορετική γεωμετρία, με δικά της θεωρήματα και πορίσματα, η οποία Γεωμετρία πιθανόν να εξυπηρετεί κάποιες φιλοσοφικές ή τεχνικές θεωρήσεις. Αν δεν εξυπηρετεί τίποτα συγκεκριμένο, θα πρόκειται για science pour la science και τίποτα παραπάνω! Υπάρχουν εξ άλλου πολλές μη ευκλείδειες γεωμετρίες και μπορεί καθένας να διαπιστώσει που αξιοποιούνται και τι σημασία έχουν.
Β) Η αρχή διατηρήσεως της ενέργειας έχει επιβεβαιωθεί τα τελευταία 120-140 χρόνια με πολλά εκατομμύρια υπολογισμούς και μετρήσεις από ανεξάρτητους επιστήμονες σε διαφορετικά εργαστήρια και κέντρα ερευνών, άρα δεν συντρέχει λόγος να αμφισβητηθεί. Το πολύ να αντικατασταθεί κάποτε με μια άλλη αρχή, η οποία επίσης θα επιβεβαιώνεται με κάθε υπολογισμό και κάθε μέτρηση.

Σε αντίθεση με αυτά, κάποια ανατροπή ή προσαμογή θρησκευτικών δογμάτων (ή ας τα ονομάσουμε επίσης αξιώματα) αποτελεί αιτία πολέμου και σοβαρότατος λόγος για καταδίκη και αναθεματισμό του ανεβλαβούς που τόλμησε να αμφισβητήσει την παρθενογένεση του Μίθρα ή του Ιησού ή την ημιθεΐα του Ηρακλή. Εξ άλλου αυτές οι προσκολλήσεις σε διαφορετικές εκδοχές των «δογμάτων» έχουν οδηγήσει στη δημιουργία των διαφορετικών θρησκειών και των πολλαπλών υποδοαιρέσεών τους…

Έτσι, είναι παντελώς άτοπο να συγκρίνονται δύο άσχετα μεταξύ τους αντικείμενα, η θρησκεία και η επιστήμη, που διαφέρουν ήδη στη θεμελίωσή τους…

Το δεύτερο «επιχείρημα» είναι ότι οι (φυσικές) επιστήμες αλλάζουν, ενώ η θρησκεία παραμένει σταθερή! Αυτό κι αν είναι παραποίηση της πραγματικότητας…

Οι επιστημονικά άσχετοι δεν έχουν διδαχθεί συστηματικά τα σχετικά αντικείμενα και ενημερώνονται μόνο από εφημερίδες ή δημοσιογραφικά κείμενα στο Internet για ερευνητικές εικασίες στο μέτωπο της επιστημονικής προόδου, π.χ. τη φύση των «μαύρων τρυπών» στο σύμπαν, την προέλευση των γαλαξιών, τη σημασία της τάδε πρωτεΐνης στην εξέλιξη των καρκινικών όγκων κ.ο.κ. Αυτά βέβαια αποτελούν συνήθως εικασίες (όχι θεωρίες!) και τα δίνουν οι ερευνητές σκοπίμως στη δημοσιότητα, όχι για να πάρουν επιστημονικές ιδέες από τους αδαείς, αλλά κυρίως για να προετοιμάσουν ευνοϊκά την κοινή γνώμη και να προκαταλάβουν τυχόν αρνητικές αντιδράσεις σε αιτήματα χρηματοδότησης ερευνητικών προγραμμάτων.

Οι επιστημονικές γνώσεις είναι κατοχυρωμένες με δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά και βιβλία και τυχόν αναγκαίες αλλαγές μπορεί να επηρεάσουν το πεδίο εφαρμογής τους, αλλά όχι την ουσία τους. Για παράδειγμα, οι εξισώσεις κίνησης του Νεύτωνα περιγράφουν με ακρίβεια δυναμικά φαινόμενα της Μηχανικής. Υπολογίζουμε με οποιαδήποτε ακρίβεια τη θέση που θα βρίσκεται ένα σώμα (μάζα), το οποίο ξεκίνησε από προκαθορισμένο σημείο με δεδομένη ταχύτητα. Θα μπορούσε να ενταχθεί αυτή η θεωρία σε ένα γενικότερο πλαίσιο συσχετισμών, όπως έχει συμβεί με τη Θεωρία της Σχετικότητας, αλλά οι υπολογισμοί για σώματα που κινούνται πάνω στη Γη με τις συνήθεις ταχύτητες, δεν θα αλλάξουν ποτέ! Πάντα ίδιοι θα είναι και θα δίνουν τα ίδια ακριβή αποτελέσματα…

Ένας άλλος επιστημονικός τομέας που περιγράφεται από συγκεκριμένες εξισώσεις, είναι ο Ηλεκτρομαγνητισμός. Οι εξισώσεις Maxwell ισχύουν με σαφείς προϋποθέσεις και περιγράφουν όλα τα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα στη φύση και την τεχνική. Υπάρχουν και παραλλαγές που δεν είχε σκεφτεί αρχικά ο Maxwell, όταν το μέσο είναι στροβιλιζόμενο ρευστό ή όταν το εξεταζόμενο σύστημα κινείται με μεγάλες ταχύτητες κ.ο.κ. Αλλά οι βασικές εξισώσεις περιγράφουν και σ’ αυτή την περίπτωση τα φαινόμενα, εφόσον προσαρμοστούν κατάλληλα. Οποιαδήποτε θεωρητική αλλαγή στην αντίληψή μας για τα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα, δεν θα επηρεάσει τους ηλεκτρικούς κινητήρες που θα συνεχίσουν να λειτουργούν, δεν θα επηρεάσει τους υπολογιστές, τα ραδιόφωνα, τους μετασχηματιστές κ.ο.κ.

Ένα άλλο θέμα που θίγεται στη συζήτηση (βίντεο) είναι και οι επικίνδυνες παρεκτροπές της επιστήμης με την πυρηνική ενέργεια που έδειξε στο Τσερνομπίλ και στη Φουκουσίμα πόσους κινδύνους περικλείει κτλ. Εννοείται πολύ σημαντικό ζήτημα, το οποίο δεν αντιμετωπίζεται με θεολογικές επικλήσεις και δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης και σύγκρισης θρησκείας και επιστήμης: τα εγκλήματα που έχουν τελεστεί με επίκληση του θεού και τεράστιος αριθμός νεκρών που προκάλεσαν διαχρονικά οι θρησκευτικές αντιδικίες δεν αναμένεται να προσεγγιστεί καν από τις παρεκτροπές των επιστημονικών δημιουργημάτων. Καλό είναι λοιπόν, όταν επικαλούνται τέτοια θέματα συγκριτικά με τη θρησκεία, να είναι έτοιμοι να αναγνωρίσουν τη ζημιά που προκάλεσε στην ανθρωπότητα η επικερδής ιδεοληψία τους.

Εν τέλει, η σύγκριση και ο συσχετισμός των επιστημών με τις θρησκείες, οι οποίες διαφέρουν από δόγμα σε δόγμα και από εποχή σε εποχή και από χώρα σε χώρα και από τη μία στην άλλη κοινωνική ομάδα και, τελικά, από άνθρωπο σε άνθρωπο, είναι άτοπη και τελείως άχρηστη. Αυτός είναι και ο λόγος που ο καθολικός πάπας, ο οποίος δεν επεκτείνεται σε θέματα που αγνοεί ο ίδιος, αλλά έχει για κάθε ζήτημα ειδικές επιτροπές, έλεγε πρόσφατα σε ομάδα επιστημόνων: «Είναι βέβαιο ότι υπάρχει η πραγµατικότητα της επιστήµης, αλλά πρέπει να δεχτούµε ότι υπάρχει και µια ευρύτερη πραγµατικότητα που ξεφεύγει από την επιστήµη και την αντιλαµβάνεται η θεολογία».

Εγώ το καταλαβαίνω αυτό σαν να λέει ο πάπας, αφήστε µας να κάνουµε κι εµείς παιχνίδι, µην µας βγάζετε έτσι ανελέητα από τις χαραµάδες, στις οποίες έχουµε διασώσει την ύπαρξη του θεού, επειδή η επιστήµη δεν ασχολήθηκε µε αυτά τα κενά ή δεν έδωσε ακόµα απάντηση...

Αυτό που λέει ο πάπας περιγράφει  και τη μοναδική σχέση επιστήμης και θρησκείας: η πρώτη επελαύνει τα τελευταία 200-300 χρόνια, η δεύτερη βρίσκεται σε συνεχή υποχώρηση και προσπαθεί να σωθεί με συνάξεις από επαγγελματίες πιστούς με μισθό δημόσιου υπαλλήλου!

Οι ήρωες της εθνικής παλιγγενεσίας...

Ιστορική συμφωνία

μεταξύ του Αρχιραββίνου του Ισραήλ και του Αρχιεπίσκοπου Κύπρου

Ο Αρχιραββίνος του Ισραήλ Γιόνα Μέτζκερ και ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου Χρυσόστομος υπέγραψαν, στις 5.12.2011, στην Αρχιεπισκοπή Κύπρου, στη Λευκωσία, μία ιστορικής σημασίας Διακήρυξη.

Η Διακήρυξη επισημοποιεί τη δέσμευση των δύο πλευρών στην ενδυνάμωση των μεταξύ τους σχέσεων ενώ βεβαιώνει το αβάσιμο του δόγματος της συλλογικής ευθύνης του εβραϊκού λαού για τη σταύρωση του Ιησού. Είναι η πρώτη φορά που Ορθόδοξη Εκκλησία ξεκάθαρα αποδοκιμάζει το δόγμα αυτό, το οποίο από αιώνων υπήρξε ο θεμελιώδης παράγων ανάπτυξης του θρησκευτικού αντισημιτισμού στην Ευρώπη (πλήρες κείμενο εδώ >>>).

Πολύ καλά έκανε ο Κύπριος αρχιεπίσκοπος και υπέγραψε το αυτονόητο! Έτσι κι αλλιώς μόνο οι θρησκείες και οι δεισιδαίμονες άνθρωποι αποδέχονται συλλογικές ευθύνες, μεταφερόμενες "αμαρτίες" από γενιά σε γενιά και άλλα τέτοια οπισθοδρομικά... Με την ευκαιρία, μήπως θα μπορούσαν με μια γενικότερη συμφωνία να μας απαλλάξουν κι από το συλλογικό "προπατορικό αμάρτημα"; Όχι ότι αισθάνομαι ενοχές, αλλά τώρα που μυρίζει πετρέλαιο, ας ξεκαθαρίσουμε και τις υπόλοιπες ιδεοληψίες από την εποχή του λίθου... 

Βόθρος!

του Νίκου Δήμου, Lifo, 21/3/2012

• Μου γράφει ένας αναγνώστης:

• «Την περίοδο 2000-2004 εργαζόμουν ως ωρομίσθιος καθηγητής σε κολυμβητήριο μεγάλου δήμου του Λεκανοπεδίου. Το κολυμβητήριο αυτό είναι το μοναδικό της περιοχής. Ήταν δε η πρώτη φορά που εργαζόμουν ως καθηγητής.

• Αφού ξεκίνησα να εργάζομαι, ανακάλυψα με έκπληξη τα κάτωθι: το κολυμβητήριο διέθετε μόνο έναν γυμναστή (εμένα) για τα 600 και πλέον άτομα που είχαν γραφτεί σε αυτό. Όλα αυτά με μισθό ωρομισθίου 5,75 ευρώ την ώρα.  

• Ο “υπεύθυνός μου”, που ήταν γυμναστής, όπως εγώ (καθηγητής Φυσικής Αγωγής), έκανε δουλειά γραφείου, διότι ήταν… μόνιμος!

• Ο ίδιος, επίσης, μου είχε εκμυστηρευτεί ότι έγινε μόνιμος, κάνοντας αυτός και άλλα 2-3 άτομα “διαδήλωση” στο κέντρο της Αθήνας! Την άλλη μέρα ήμασταν μόνιμοι, μου είπε.

• Την ίδια περίοδο που το κολυμβητήριο διέθετε μόνο έναν ωρομίσθιο καθηγητή (εμένα), διέθετε επίσης ως προσωπικό 10 κηπουρούς. Τα δέντρα του κολυμβητηρίου ήταν εφτά μετρημένα! Διέθετε, επίσης, 20 φύλακες και 10 καθαρίστριες».

• Αυτά ο αναγνώστης. Τίποτα καινούργιο. Τα ίδια συμβαίνουν σε όλους τους ΟΤΑ -π.χ. στον Οργανισμό Νεότητας και Άθλησης του Δήμου Αθηναίων (ΟΝΑ), όπου οι μόνιμοι δεν πατάνε καν (ούτε στα γραφεία) και οι συμβασιούχοι σκοτώνονται- αλλά και στα απορρίμματα (μαφία εκεί!).

• Για όλα αυτά, βέβαια, φταίει η Μέρκελ.

• Όπως ευθύνεται και για τους μιζαδόρους του υπουργείου Ανάπτυξης, για τους κομπιναδόρους του ΙΚΑ Καλλιθέας, για τους υπεύθυνους προμηθειών των νοσοκομείων που είχαν στις αποθήκες υλικό αρκετό για να μας βάλουν όλους στον γύψο (πού είσαι, Παπαδόπουλε!), για τους χιλιάδες άνδρες που πήραν επίδομα τοκετού, για τους απέθαντους συνταξιούχους που εισπράττουν 30 χρόνια μετά θάνατον, τους πεντακόσιους τυφλούς ανοιχτομάτηδες της Ζακύνθου κ.λπ.

• Αλλά για τα επιδόματα, τις «μαϊμού» αναπηρικές και τους φοροφυγάδες, φταίει αποκλειστικά ο Σόιμπλε.

• Η χώρα αυτή είναι βόθρος!

• Μια χαβούζα με βοθρολύματα, που ζέχνει εκατοντάδες χιλιόμετρα γύρω και μολύνει όλη την Ευρώπη. Κι έχουμε το θράσος να τα βάζουμε με την τρόικα, τη Μέρκελ, τον Ράιχενμπαχ (τους νεοναζί του Στάθη), όταν επί χρόνια δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να κλέβουμε ο ένας τον άλλο κι όλοι μαζί το κράτος (δηλαδή, πάλι εμάς). Αναρωτιέμαι: εκείνοι που βρίζουν το μνημόνιο (και είναι η πλειονότητα) συνειδητοποιούν, άραγε, τη δική μας συμβολή που του άνοιξε την πόρτα; Αν δεν κλέβαμε, δεν εξαπατούσαμε και πληρώναμε τους φόρους μας, θα χρειαζότανε;

Πρέπει να διαχωρίσουμε, άλλο πράγμα η περιγραφή της κατάστασης που κάνει ο Ν. Δήμου (και είναι ελλιπής, γιατί δεν τα ξέρουμε ακόμα όλα!) και άλλο ο τρόπος που θα αντιμετωπίσουμε την κατάρρευση, με τις συσσωρευμένες απάτες και παρανομίες, ώστε κάποτε (πιθανόν) να βγούμε από το τέλμα... ίσως γινόταν να γλιτώσουμε και χωρίς Μνημόνιο, αλλά με πολιτικούς του διαμετρήματος Τζέφρι, Αντωνάκη και των χοντρών, δεν υπήρχε ελπίδα... Τα Μνημόνια είναι το υποκατάστατο της ανατρεπτικής πολιτικής που έπρεπε αλλά δεν τόλμησαν να εφαρμόσουν οι φωστήρες...
Εγώ πιστεύω ότι αυτοί οι ίδιοι που δημιούργησαν τα προβλήματα επί δεκαετίες, σίγουρα την τελευταία δεκαετία με "αμυντικές" προμήθειες, ολυμπιακούς αγώνες κτλ., έλεγαν στα κρυφά στην Τρόικα, βάλ' τε κι αυτό μέσα, βάλ' τε κι εκείνο... Για να βγαίνουν μετά και να οδύρονται ότι αναγκάζονται να εφαρμόσουν περιοριστικές πολιτικές - μόνο στους άλλους, φυσικά, όχι στους εαυτούς τους... Δηλαδή, όποιος βλέπει ότι δεν γίνεται χωρίς τα Μνημόνια πια, δεν σημαίνει ότι στηρίζει αυτούς που (έκαναν πως) τα διαπραγματεύονται με την Τρόικα. Έτερον εκάτερον... 

Περί «πολιτικού κόστους»...

αν και παρ' ημίν προέχει η υποτέλεια στους παπάδες.

τoυ Γιώργου Mαντέλα, Καθημερινή, 21/3/2012

Τελικώς, τι είναι το «πολιτικό κόστος» και τι υποκρύπτεται κάτω απ’ αυτήν την έννοια «μπαμπούλα» που καταδυνάστευσε, και εν πολλοίς εξακολουθεί να το κάνει, την ελληνική πολιτική ζωή επί δεκαετίες, οδηγώντας τη χώρα στο χείλος της καταστροφής; Μήπως, τελικώς, όλα ήταν και παραμένουν στη φαντασία των ίδιων των πολιτικών, που ακόμη δεν αντιλήφθηκαν ότι η κοινή γνώμη έχει ωριμάσει, πολύ περισσότερο απ’ ό,τι ενδεχομένως οι ίδιοι πίστευαν και πιστεύουν; Κάποια, καθ’ όλα διδακτικά, παραδείγματα που μας έρχονται από τη γειτονική Ιταλία θα έπρεπε, αν μη τι άλλο, να μας (τους) προβληματίσουν. Ολους, πολιτικούς και πολίτες.

Ενδεικτικά αναφέρεται το θέμα της φορολόγησης της περιουσίας της εκεί Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Η κυβέρνηση Μόντι την ανακοίνωσε και ετοιμάζεται να την εφαρμόσει, χωρίς να ανοίξει μύτη. Και όποιοι θεωρούν ότι το θρησκευτικό συναίσθημα στη γειτονική χώρα είναι ασθενέστερο σε σχέση με το δικό μας προφανώς δεν έχουν περάσει καν από τον ιταλικό εναέριο χώρο. Αλλιώς, θα διαπίστωναν ότι ολόκληρη Ρώμη ζει, κινείται και αναπτύσσεται ομόκεντρα, γύρω από το Βατικανό.

Θρησκευτικά, χωροταξικά, κοινωνικά και οικονομικά (κυρίως μέσω του θρησκευτικού τουρισμού), κυριολεκτικά. Και όμως, ο –και «σούπερ Μάριο» αποκαλούμενος– Ιταλός πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι θα προχωρήσει σε φορολογικές αλλαγές επί τα χείρω ως προς τη μεταχείριση της εκεί Εκκλησίας, αφού, δημοσιονομικά, οι αριθμοί και τα νούμερα στην Ιταλία, όπως και στην Ελλάδα, «δεν βγαίνουν». Ωστόσο, το πιθανότερο είναι πως και στη χώρα μας, αν ανακοινωνόταν αύριο το πρωί ότι σφίγγει κι άλλο ο φορολογικός κλοιός γύρω από την Εκκλησία, η αντιμετώπιση από την κοινή γνώμη θα ήταν το ίδιο ψύχραιμη.

Οι εποχές έχουν αλλάξει. Δεν βρισκόμαστε στη δεκαετία του ’60 ούτε του ’70 ούτε καν σε αυτήν του ’90. Τα λάβαρα έχουν υποσταλεί. Και δεν έχει παρά να το διαπιστώσει όποιος πάρει την απόφαση, εν τοις πράγμασι. Το πιθανότερο είναι ότι θα εκπλαγεί ακόμα και από τη στάση της ίδιας της Εκκλησίας, όπως ακριβώς συνέβη και στη Ρώμη.

Η οποία δεν δίστασε, όταν διαπίστωσε ότι η εποχή των μεγαλοϊδεατισμών έχει περάσει ανεπιστρεπτί, να δηλώσει ότι αποσύρει την υποψηφιότητά της για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, εκτιμώντας ότι σε αυτή τη φάση, κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο.

Το γεγονός προκάλεσε αντιδράσεις, δημιούργησε αίσθηση, όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Ωστόσο, αυτό το οποίο υπερέχει τώρα και υπό αυτές τις συνθήκες είναι το εθνικό συμφέρον. Το οποίο, στην παρούσα φάση, επέβαλε την απόσυρση της υποψηφιότητας. Και πάλι χωρίς να ανοίξει μύτη. Γιατί απλά οι κοινωνίες έχουν ωριμάσει. Οι πολιτικοί, όμως, το έχουν αντιληφθεί;

Το «Ναυάγιο των Αντικυθήρων» στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Καθημερινή, 20/3/2012 Ένα από τα σημαντικότερα αρχαιολογικά γεγονότα της τρέχουσας χρονιάς, η έκθεση για το Ναυάγιο των Αντικυθήρων, εγκαινιάζεται στις 5 Απριλίου 2012 στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (ΕΑΜ). Με διάρκεια ενός έτους, δηλαδή έως τις 28 Απριλίου 2013, το αφιέρωμα στο συγκλονιστικό ναυάγιο θα παρουσιάζει για πρώτη φορά σχεδόν το σύνολο των αρχαιοτήτων, που ανασύρθηκαν από τη θάλασσα των Αντικυθήρων. Το ναυάγιο εντόπισαν σφουγγαράδες από τη Σύμη, η δε μερική ανέλκυσή του συνιστά την πρώτη μεγάλης έκτασης ενάλια έρευνα παγκοσμίως. Κατά την πρώτη φάση (1900-1901), την επιχείρηση ανέλαβαν οι Σύμιοι σφουγγαράδες με τη συνδρομή πλοίων του Βασιλικού Ναυτικού. Η δεύτερη φάση (1976) πραγματοποιήθηκε από την Αρχαιολογική Υπηρεσία με τη βοήθεια του ωκεανογραφικού πλοίου του J.Y. Cousteau «Καλυψώ». Ως «ένα κέλυφος διεπιστημονικής έρευνας διαχρονικά» θα μπορούσε να οριστεί επιγραμματικά το Ναυάγιο των Αντικυθήρων, καθώς τα ευρήματά του δεν αποτελούν ένα κλειστό σύνολο, αφού το φορτίο του χρονολογείται από τον 4ο έως και τον 1ο αι. π.Χ., η ανέλκυσή του σηματοδοτεί την αυγή των ενάλιων ερευνών παγκοσμίως, ο δε μηχανισμός εκπλήσσει διαρκώς τους ειδικούς που τον μελετούν. Τα 378 εκθέματα της έκθεσης, λόγω των παραπάνω ιδιαιτεροτήτων, εντάχθηκαν σε τέσσερις ενότητες, μέσα από τις οποίες τίθενται, αλλά και απαντώνται ερωτήματα. Η πρώτη ενότητα αφορά το ιστορικό της ανέλκυσης και έχει τίτλο «H Αυγή της ενάλιας αρχαιολογίας». Στην εισαγωγική αυτή ενότητα παρουσιάζονται το χρονικό των επιχειρήσεων της ανέλκυσης και των πρώτων συντηρήσεων των πολύτιμων αρχαιοτήτων, καθώς και σχετικά κρατικά έγγραφα και δημοσιεύματα του Τύπου της εποχής. Η δεύτερη ενότητα είναι υπό τον τίτλο «Το πλοίο του ναυαγίου. Το μέγεθός του, το πλήρωμα και οι επιβάτες του». Παρουσιάζονται σπαράγματα από το κύτος του πλοίου με τη μολύβδινη επένδυση στο εξωτερικό του, καθώς και άλλα εξαρτήματα από τον εξοπλισμό του (σύστημα παροχέτευσης νερού από το κύτος, μετρητές-ανιχνευτές βυθού κλπ.). Από τα σωζόμενα λείψανα, αλλά και από το φορτίο του, προκύπτει ότι πρόκειται για φορτηγό πλοίο (αρχ. ολκάς, λατ. navis oneraria), εκτιμώμενης χωρητικότητας 300 τόνων. Εκτίθενται επίσης αντικείμενα που ήταν στην υπηρεσία του πληρώματος και των επιβατών του (π.χ. αγγεία, λυχνάρια, παιχνίδια), τα οποία ανακαλούν την καθημερινότητα και τις συνήθειες των ανθρώπων του πλοίου. Η τρίτη ενότητα «Η πορεία και το φορτίο του πλοίου» θα προσπαθήσει να απαντήσει σε ερωτήματα που αφορούν το είδος των προϊόντων που μετέφερε η ολκάδα, τον τόπο από τον οποίο ξεκίνησε, πού φορτώθηκε, καθώς και το μέρος προορισμού της. Τα χάλκινα και μαρμάρινα αγάλματα, τα γυάλινα αγγεία και τα χάλκινα σκεύη, καθώς και τα χρυσά κοσμήματα που εκτίθενται στην ενότητα αυτή, είναι αντιπροσωπευτικά των έργων που ανασύρθηκαν από το ναυάγιο και αποτελούν ένα μέρος μόνο του φορτίου του. Το υπόλοιπο φορτίο καταποντίστηκε μαζί με το πλοίο σε πολύ μεγάλο βάθος. Τα έργα αυτά μαρτυρούν τις αισθητικές προτιμήσεις των παραγγελιοδοτών ή υποψήφιων αγοραστών, αλλά πρωτίστως αντικατοπτρίζουν το νέο ιστορικό φαινόμενο της εμπορίας έργων τέχνης, της πρώτης στην ιστορία του δυτικού πολιτισμού. Η μελέτη του φορτίου θα συνεισφέρει σημαντικά στην έρευνα για το θαλάσσιο εμπόριο και τη διακίνηση έργων ελληνικής τέχνης στο τέλος της ελληνιστικής εποχής και της δημοκρατικής περιόδου της Ρώμης, υπό το φως των εμπορικών δραστηριοτήτων και των αισθητικών επιλογών της ανερχόμενης ρωμαϊκής αριστοκρατίας. Η τέταρτη ενότητα αφορά τον «Μηχανισμό». Το ένα τρίτο της έκθεσης αφιερώνεται σε αυτήν την εκπληκτική, μοναδική και παγκοσμίου ενδιαφέροντος συσκευή μαθηματικής και αστρονομικής επιστήμης. Πρόκειται για ένα αστρονομικό υπολογιστικό μηχάνημα (computer), ένα αστρονομικό δηλαδή ημερολόγιο, που προσδιόριζε τον χρόνο με βάση τις κινήσεις του ήλιου, της σελήνης και τις μεταξύ τους σχέσεις, δηλαδή τις εκλείψεις και τις κινήσεις άλλων γνωστών για την εποχή πλανητών. Στην ενότητα αυτή θα εκτεθούν όλα τα σωζόμενα θραύσματα, 82 στον αριθμό, συμπεριλαμβανομένων των τριών γνωστών και μεγαλύτερων τμημάτων του, ήδη εκτεθειμένων στη μόνιμη έκθεση. Θα πλαισιώνεται και με εποπτικό υλικό που θα αναφέρεται στην ιστορία της ταύτισης και τα έως τώρα συμπεράσματα της διεπιστημονικής μελέτης του, τα σχέδια, τις ραδιογραφίες, τις τομογραφίες, τις ψηφιοποιημένες προσομοιώσεις, καθώς και στα αντίγραφα των κατά καιρούς προτεινόμενων ανακατασκευών του. Στο τέλος της ενότητας θα προβάλλεται ολιγόλεπτη 3D ταινία, παραγωγής του Ph. Nocolet. Επιπλέον, στο αμφιθέατρο του Μουσείου θα προβάλλεται σε καθορισμένες ημέρες και ώρες το ντοκιμαντέρ για το ναυάγιο και το μηχανισμό, παραγωγής Images First Ltd., σε συνεργασία με την ΕΡΤ και την Arte. Στην έκθεση συμμετέχουν με εκθέματα το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, η Διεύθυνση Εθνικού Αρχείου Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, το Νομισματικό Μουσείο, η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων, καθώς και το Πρόγραμμα Ιστορίας, Φιλοσοφίας και Διδακτικής των Επιστημών και της Τεχνολογίας του ΕΙΕ. Επίσης, θα εκτεθούν ομοιώματα του Μηχανισμού που δημιούργησαν η Ομάδα Μελέτης του Μηχανισμού των Αντικυθήρων, η Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας και ο Μάικλ Ράιτ, πρώην έφορος μηχανολογίας μηχανικής του Μουσείου της Επιστήμης του Λονδίνου. Η έκθεση συνοδεύεται από ειδικό κατάλογο-μονογραφία, στον οποίο διακεκριμένοι Έλληνες αρχαιολόγοι και επιστήμονες των φυσικών επιστημών παρουσιάζουν κείμενα, τόσο των ενοτήτων της έκθεσης όσο και επιμέρους θεμάτων σχετικών με το ναυάγιο. Ο κατάλογος περιλαμβάνει, επίσης, τις φωτογραφίες και τα λήμματα των αντικειμένων. Επίσης, με τη χορηγία της Alpha Bank δημιουργήθηκαν και θα διεξάγονται από το Μουσείο καθ' όλη τη διάρκεια της έκθεσης εκπαιδευτικά προγράμματα -κατόπιν τηλεφωνικής συνεννόησης- για μαθητές της Πρωτοβάθμιας και των πρώτων τάξεων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Ένα τρίτο πρόγραμμα για εφήβους προγραμματίζεται να ξεκινήσει από τις 2 Οκτωβρίου 2012, με τη μορφή διαδικτυακού διαγωνισμού/έρευνας, το οποίο θα εστιάζει στον Μηχανισμό και τις λειτουργίες του και θα συνδυάζει γνώσεις από την Αστρονομία και τη Μηχανική. Tη δημιουργία του έχει αναλάβει το «Πρόγραμμα Ιστορίας, Φιλοσοφίας και Διδακτικής των Επιστημών και της Τεχνολογίας». (βλέπε επίσης >>>)

Μια άτυχη γυναίκα αδιευκρίνιστου φύλου

Διάβασα στην Καθημερινή ένα άρθρο για την Πολωνίδα αθλήτρια Stanisława Walasiewicz (Βαλασίεβιτς) και σκέφτηκα να το αποδώσω εδώ συνοπτικά με πρόσθετες πληροφορίες:

Η Βαλασίεβιτς γεννήθηκε το 1911 στο Rypin της Πολωνίας και αναδείχθηκε σε αθλήτρια μεγάλου βεληνεκούς. Σε μικρή ηλικία μετανάστευσε με τους γονείς της στις ΗΠΑ και προσπάθησε εκεί να πάρει την αμερικάνικη υπηκοότητα, χωρίς επιτυχία όμως. Στην εφηβία ασχολήθηκε με τον αθλητισμό με το όνομα Stella Walsh και έφερε σημαντικές επιδόσεις, με αποτέλεσμα να ανταγωνίζονται Πολωνία και ΗΠΑ να την εντάξουν στις εθνικές ομάδες τους. Η Βαλασίεβιτς επέλεξε την πολωνική υπηκοότητα και αναδείχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες αθλήτριες της Πολωνίας. 

Στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες το έτος 1932 κατέρριψε δύο φορές το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα (11,9"), ταυτόχρονα είχε αξιόλογη επιτυχία στη δισκοβολία. Στους Ευρωπαϊκούς αγώνες του έτους 1938 νίκησε η Βαλασίεβιτς στα 100 και 200 μέτρα, πήρε αργυρό μετάλλιο στη σκυταλοδρομία 4x100m και στο άλμα εις μήκος.

Το 1947 πήρε τελικά η Βαλασίεβιτς την αμερικάνικη υπηκοότητα και το έτος 1951 πήρε πρωτιές σε ηλικία 40 ετών σε διάφορους παναμερικανικούς αγώνες. Έκτοτε ζούσε στην πολιτεία Οχάιο στην αφάνεια, μέχρι που το έτος 1980 δολοφονήθηκε σε ηλικία 69 ετών από αδέσποτη σφαίρα σε ανταλλαγή πυροβολισμών κατά τη διάρκεια μιας ληστείας.

Η απαραίτητη νεκροψία που ακολούθησε, έδειξε πως η Βαλασίεβιτς είχε ανδρικά γεννητικά όργανα, μολονότι μερικές πηγές υποστήριξαν πως είχε και γυναικεία χαρακτηριστικά. Λεπτομερείς έρευνες αποκάλυψαν δε ότι είχε ταυτόχρονα χρωμοσώματα ΧΧ και ΧΥ. Κάθε γυναίκα έχει δύο χρωμοσώματα Χ και κάθε άνδρας ένα Χ και ένα Υ. Συνεπώς, οι πληροφορίες, που είχαν αναφερθεί τότε από μέσα ενημέρωσης, πως ήταν άνδρας, δεν ήταν ακριβείς. Σωστότερη φαίνεται ότι ήταν η διαπίστωση, πως επρόκειτο για περίπτωση γυνανδρομορφισμού. Σε αυτόν, η παρουσία χρωμοσωμάτων και των δύο φύλων σε διάφορους ιστούς του σώματος, παράγει ένα μωσαϊκό ανδρικών και γυναικείων χαρακτηριστικών.

Πέρα από την τραγικότητα του άδικου θανάτου αυτής της μεγάλης αθλήτριας, η ειρωνία των γεγονότων είναι ότι το έτος 1930 είχαν ισχυριστεί Πολωνοί δημοσιογρφάφοι ότι η Αμερικανίδα αντίπαλος της Βαλασίεβιτς στο στίβο,  Helen Stephens, ήταν στην πραγματικότητα άνδρας...

Αποχαιρετισμός στη θρησκευτική πίστη (36)

Βασίλης Χ., 28 ετών, άνεργος.

Μεγάλωσα στο Δήμο Πετρούπολης σε μία οικογένεια εθιμοτυπικά χριστιανική. Παρότι πηγαίναμε σε εκκλησία μόνο το Πάσχα, η μεγάλη εβδομάδα ήταν αφιερωμένη στον «Ιησού από τη Ναζαρέτ», χωρίς ουδέποτε να αμφισβητηθεί η ιστορικότητα  όσων ακούγαμε, το  δε Μεγάλο Σάββατο κοινωνούσα.  

Η γιαγιά μου ήταν η περισσότερο πιστή, με τις επισκέψεις της στην εκκλησία, το εικονοστάσι της, τα σταυροκοπήματα. Αργότερα, έμαθα από τη μητέρα μου πως, παρότι η ίδια δεν είχε βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα, δεν μπορούσε να αρνηθεί την πίστη και την ύπαρξη μιας θεότητας, λόγω φόβου και ως προστασία για τα παιδιά της.

Ως παιδί πίστευα στον Χριστούλη και την Παναγίτσα και μου άρεσε να ακούω όλες τις... ανατριχιαστικές ιστορίες που διηγιόταν η γιαγιά μου γι’ αυτούς. Μέχρι την ηλικία των 12-13 ετών δεν αμφισβήτησα ποτέ όσα είχα ακούσει και ίσως πίστευα, χωρίς όμως να θεωρήσω τον εαυτό μου θρησκόληπτο. Θεωρούσα όσα άκουγα αληθινά, όλες οι ιστορίες ήταν πραγματικές!

Και το σχολείο δεν συνέβαλε για να αλλάξω γνώμη, αφού αναπαρήγαγε τις ίδιες ιστορίες. Οι καθηγητές απέφευγαν περίτεχνα τις δύσκολες ερωτήσεις, επαφιέμενοι στις «βουλές του Κυρίου» που, ενώ ήταν γνωστές σε όλους για θέματα όπως η νηστεία, οι αμβλώσεις κ.λπ., παρέμεναν «άγνωστες» για όλα τα υπόλοιπα.

Είχα ωστόσο μιαν αγάπη για τα ντοκιμαντέρ, ιδιαίτερα αυτά του Κουστώ. Παρακολουθούσα με ζήλο τις εξερευνήσεις στον πλανήτη μας, αλλά και έξω από αυτόν. Βλέποντας τις εικόνες του απέραντου σύμπαντος, αλλά και του ζωικού βασιλείου, μαθαίνοντας για την εξέλιξη, αποφάσισα πως η ιστορία της θρησκείας δεν... κολλούσε. Κατέληξα λοιπόν σταδιακά να τη θεωρώ εθιμικό κατάλοιπο, μια παράδοση που συνέβαλε στην εθνική, κοινωνική συνοχή.

Αυτήν τη στάση διατήρησα και όσο υπηρετούσα στον στρατό, όπου έμεινα τέσσερα χρόνια, υπηρετώντας στις ειδικές δυνάμεις. Ακόμη και όταν η μητέρα μου αποφάσισε να πάει να «διαβάσει» την παραλλαγή μου, πριν κάνω την πρώτη μου πτώση σε αλεξίπτωτο, είχα περισσότερη εμπιστοσύνη στον εξοπλισμό μου, απ’ ότι στη συνδρομή του αγίου πνεύματος. Τότε έζησα την καθιερωμένη, θρησκευτική ζωή του στρατού, συμμετέχοντας σε λειτουργικά με τα οποία διαφωνούσα, αλλά δεν μπορούσα να φέρω αντίρρηση. Και αυτό γιατί η εξουσία της εκκλησίας είναι τόσο ισχυρή στο στρατό, ώστε η άρνηση του κοινού θρησκεύματος προκαλεί μόνο προβλήματα στους στρατιώτες και αξιωματικούς.

Φεύγοντας από εκεί, απέκτησα περισσότερο ελεύθερο χρόνο, τον οποίο και αφιέρωσα στο διάβασμα. Επιστήμη, ιστορία... Και όσο περισσότερο διάβαζα, τόσο πιο παράλογη μου φαινόταν η ιδέα ενός υπέρτατου όντος, δημιουργού του σύμπαντος, η ιδέα του παντογνώστη και παντοδύναμου προστάτη. Τόσο λιγότερο συμβατή μου φαινόταν η αρχαιοελληνική κληρονομιά με την ξενόφερτη ορθόδοξη παράδοση, και ο όρος «ελληνορθοδοξία» μου φαινόταν όλο και πιο παράλογος.

Σε εκείνο το σημείο, έφτασα στη φάση του αγνωστικισμού. Θεωρώντας πως δεν μπορούσα να ξέρω την απόλυτη αλήθεια και να πάρω μια τελεσίδικη απόφαση, είδα τον αγνωστικισμό ως τη μέση και την πιο σωστή λύση.

Ασχολούμενος αρκετά με το Internet και ιδιαίτερα το Facebook, έγινα admin σε μια ομάδα. Μέσα από τις συζητήσεις σε αυτήν την ομάδα, άρχισα να ψάχνω περισσότερα για το θέμα της θρησκείας και της πίστης. Στον Ιnternet  έμαθα και το όνομα του Richard Dawkins, οπότε και διάβασα το βιβλίο του «Η περί θεού αυταπάτη».

Σ’ αυτό το σημείο ήταν που αποφάσισα πως η λογική και τα γεγονότα δεν «χωρούσαν» καμιά θεϊκή ύπαρξη και πως η πιο σωστή θέση είναι αυτή του ορθολογιστή άθεου, καθώς αυτή είναι που έχει την αμεσότερη επαφή με την πραγματικότητα και όσα γνωρίζουμε για αυτήν και προσφέρει τη λιγότερη διαστρέβλωση της αλήθειας. Ως ορθολογιστής, μπορούσα πλέον να βασιστώ στις αισθήσεις μου και την επιστημονική γνώση για να κατανοήσω το σύμπαν γύρω μου.

Παρότι είχα ήδη κατασταλάξει και πορευόμουν πλέον ως άθεος στον κόσμο τούτο, το τελικό χτύπημα έφερε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, που προκάλεσε το θάνατο δύο φίλων μου, δύο παιδιών που έφυγαν υπερβολικά νωρίς. Αυτό με έκανε να δω πως η ζωή δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια σειρά από τυχαία γεγονότα. Πως δεν υπάρχει ανώτερος σκοπός ή νόημα πίσω από ό,τι συμβαίνει και πως οι αποφάσεις του καθενός μας είναι ικανές να επηρεάσουν τόσο τη δική μας ζωή, όσο και τη ζωή των άλλων, με τρόπους που συνήθως δεν είμαστε σε θέση να προβλέψουμε.

Αν μου προσέφερε κάτι η μεταστροφή μου στην αθεΐα, αυτό είναι η σιγουριά, η πεποίθηση ότι έχω μια όσο γίνεται λιγότερο διεστρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας. Η ασφάλεια πως δεν κρίνεται η κάθε μου κίνηση, και το χειρότερο, σκέψη, από ένα αόρατο ον. Πως η ηθική μου δεν εξαρτάται από τις γραφές των γιδοβοσκών της ερήμου.

Μπορεί αυτό να μη με κάνει πλήρως αποδεκτό από το σύνολο της κοινωνίας, που θεωρεί «ταμπού» το θέμα της πίστης και προσκολλάται στην έννοια του «ελληνοχριστιανικού» πολιτισμού, ωστόσο, με αποζημιώνει η αποδοχή από τους δικούς μου ανθρώπους και πολύ περισσότερο να βλέπω τη μικρή μου αδερφή να βαδίζει στον δρόμο του ορθολογισμού και της γνώσης.

(βλέπε επίσης >>>)

To «μοναστήρι» του Kellogg

Ο κόσμος βρισκόταν καθ' οδόν στην καταστροφή του, να σκάψει τον τάφο με τα χέρια του: Δηλητηρίαση με φαγητά και ποτά, κάπνισμα, λιπαρά, σεξουαλική ελευθεριότητα, αυνανισμός... Όλα τα κακά μαζεμένα! Οι άνθρωποι θα πάθαιναν σωματική και ψυχική συρρίκνωση, η ανθρωπότητα θα εξαφανιζόταν. Προφήτης ο Αμερικάνος John Harvey Kellogg.

Όμως ο μικρόσωμος ευκίνητος γιατρός από το Μίτσιγκαν δεν είχε σκοπό να παρακολουθεί άπραγος. Το έτος 1876 ανέλαβε ο Kellogg σε ηλικία 27 ετών τη διεύθυνση του Battle Creek Sanitarium και από αυτό το κάστρο θα καταπολεμούσε την αυτοκαταστροφή της ανθρωπότητας και θα απέτρεπε την εξαφάνιση του πολιτισμού...

Ο Kellogg εισήγαγε το συνεχές πλύσιμο για το σωματικό καθαρισμό των πελατών του, να απομακρυνθούν τα «δηλητήρια» από το σώμα! Ταυτόχρονα ήταν απαραίτητο να αποβληθούν όλα τα σκουπίδια από τα έντερα και γι' αυτό το σκοπό έδινε στους υποψήφιους για εξυγίανση καθαρτικά και κλίσματα...

Επειδή όμως οποιοσδήποτε καθαρισμός του εντέρου δεν βοηθάει σε τίποτα, αν αμέσως μετά ρίξεις στο στομάχι λίπη και άλλα διατροφικά σκουπίδια, προσπαθούσε ο Kellogg να βρει την κατάλληλη τροφή που δεν θα επιβάρυνε τον οργανισμό. Ο ίδιος ήταν φίλος του γιαουρτιού και των γαλακτοκομικών προϊόντων και εκείνη την εποχή ούτε του πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι, με τις τρελές επινοήσεις του, θα ανέτρεπε το πρωινό των αστών και διατροφικές συνήθειες σε όλες τις χώρες του κόσμου.

Η ιδέα του γιατρού ήταν να φτιάξει με βιομηχανική διαδικασία συμπιεσμένα δημητριακά, τα οποία μετά θα διαλύονταν στο γάλα και θα ήταν έτσι διαθέσιμο ένα πρωινό ή γεύμα για τους αποτοξινωμένους πελάτες του. Βέβαια, από τα ιατρικά Cornflakes του Kellogg μέχρι τα σημερινά «Choco Krispies», «Frosties» και «Froot Loops» είναι ως προς τη διαδικασία παραγωγής ένας πολύ μακρύς δρόμος. Όμως η αρχή έγινε με τις προσπάθειες του Kellogg, ο οποίος εκείνη την εποχή είχε προβλέψει και μπόλικη ζάχαρη που έλειπε τότε από πολλούς καταναλωτές.

Η μυθολογία της εταιρίας περιέχει την πληροφορία ότι η επινόηση των Cornflakes έγινε τυχαία to 1894. Μία κατσαρόλα με βρασμένα δημητριακά έμεινε στην κουζίνα του σανατορίου και το πρωί είχε στεγνώσει. Ο γιατρός κατάλαβε ότι τώρα μπορούσε να επεξεργαστεί μηχανικά και θερμικά το ζυμάρι που είχε προκύψει, καβούρδισμα, ψήσιμο κ.ά. Το προϊόν αυτής της διεργασίας ονομάστηκε τότε «Granose» και εφευρέτης του ήταν ο Dr. Kellogg.

Ομαδική γυμναστική στο σανατόριο του Kellogg

Προς το τέλος του 19ου αιώνα ίδρυσαν ο γιατρός John Harvey και ο αδελφός του Will Keith Kellogg την εταιρία «Sanitas Food Company», η οποία συσκεύαζε και έστελνε με το ταχυδρομείο πακέτα με την υγιεινή τροφή «Granose». Ο νεαρός αδελφός διεκπεραίωνε τα τεχνικά και οργανωτικά θέματα, ενώ ο γιατρός επέβλεπε με αυστηρό βλέμμα τα πάντα. Η φήμη του σανατόριου, της εταιρίας και των προϊόντων Kellogg έφτασε σε κάθε σημείο των ΗΠΑ και είχε γίνει θέμα στους μεσοαστικούς κύκλους που ασχολούνται συχνά, όπως και σήμερα, με θέματα υγείας και διατροφής... 


Το 1914 βρέθηκαν στο σανατόριο μερικοί δημοσιογράφοι ως πελάτες και, μη έχοντας κάτι ιατρικό ή υγειονομικό να καταγγείλουν, περιέγραφαν το κλίμα διατροφικού φανατισμού που επικρατούσε στο ίδρυμα, κάτι μεταξύ ξενοδοχείου πολυτελείας και στρατώνα με αυστηρό πρόγραμμα και πειθαρχία, ένα κοσμικό μοναστήρι ουσιαστικά. Οι πελάτες έπρεπε να κάνουν ομαδικά γυμναστική, να επισκέπτονται θρησκευτικές τελετές, να συμμετέχουν σε περιπάτους κ.ά. Επικεφαλής πάντα ο γιατρός Kellogg, παντού και σε όλα...

Ο ίδιος ο Kellogg ζούσε μια ασκητική ζωή, τηρούσε αυστηρή δίαιτα με φαγητά δικής του επινοήσεως και, παρότι παντρεμένος από το 1879, δεν είχε ποτέ σεξουαλικές σχέσεις με τη γυναίκα του ή με άλλη γυναίκα... Μια ασκητική ζωή χωρίς καμιά χαρά της ζωής!

Ο ασκητισμός και η δεσποτική συμπεριφορά του γιατρού απέναντι στον αδελφό του δεν ήταν δυνατόν να κρατήσει απεριόριστα, δεδομένου ότι ο νεότερος αδελφός είχε βελτιώσει τις παραγωγικές μεθόδους και είχε έτοιμα νέα προϊόντα με νέα ονόματα να ρίξει στην γορά. Ο γιατρός ήταν τελείως αντίθετος και θεωρούσε τις ιδέες του αδελφού του προδοσία στη διατροφική ιδεολογία. Έτσι, το έτος 1917 απεσύρθη ο μικρός αδελφός από τη συνεργασία και έφτιαξε δική του εταιρία με όνομα «Kellogg's Company», αυτή που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα...

Σύντομα βρέθηκαν τα δύο αδέλφια στα δικαστήρια όπου παρουσιάστηκαν (από τους δικηγόρους κυρίως) οι ιδέες και τα γεγονότα πολλών δεκαετιών στην κοινή συνεργασία. Τελικά, ο γιατρός έχασε τις δίκες και βρέθηκε σε μειονεκτική θέση από οικονομικής πλευράς, λόγω και των κοινωνικών αλλαγών στις ΗΠΑ. Η εταιρία του αδελφού απέκτησε όμως μεγάλη πελατεία σε πολλές χώρες του κόσμου και διέδωσε το όνομα Kellogg παντού.

Ομαδικό δείπνο των πελατών του ξενοδοχείου-στρατώνα

Ο ιδεοληπτικός γιατρός δεν εντυπωσιαζόταν από τις επιτυχίες του αδελφού του! Οργάνωσε διάφορα κλαμπ ηλικιωμένων, οι οποίοι ορκίζονταν (!) ότι θα κάνουν το παν για να φτάσουν τα 100 χρόνια ζωής, με σωστή διατροφή, χωρίς ποτά και κάπνισμα και χωρίς γυναίκες... Ο ίδιος ο γιατρός έφτασε «μόνο» τα 91 χρόνια ζωής -πολύ μεγάλη ηλικία για την εποχή- και πέθανε στις 14 Δεκεμβρίου 1943.

Ο Τσάρλι Τσάπλιν γύρισε το έτος 1917 την ταινία «The Cure» που πραγματεύεται μέσες άκρες επεισόδια από την ιστορία του Kellogg.

Η καύση νεκρών

© 2012 Ένωση Άθεων.

Η Ένωση Άθεων διαμαρτύρεται για τη συνεχιζόμενη αδιαφορία του κράτους στο αίτημα μεγάλου αριθμού πολιτών, οι οποίοι επιθυμούν να ορίσουν οι ίδιοι πώς θα διατεθεί το σώμα τους μετά το θάνατό τους.

Τα «περιβαλλοντικά προβλήματα» που επινοήθηκαν για να στηρίξουν την αποτροπή της εγκατάστασης αποτεφρωτηρίου νεκρών στα Μεσόγεια είναι προσχηματικά και διατυπώθηκαν για να αποτρέψουν τους πολίτες από την διεκδίκηση ενός αυτονόητου ανθρώπινου δικαιώματος και να σταματήσουν τη διαχρονική εμπορευματοποίηση του θανάτου από την εκκλησία και τους λειτουργούς της. 

Το ότι ο εκκλησιαστικός μηχανισμός δεν μπορεί να πείσει με σοβαρή ανταλλαγή επιχειρημάτων και επιμένει να επιβάλει σε αλλόθρησκους, άθρησκους, άθεους ή αδιάφορους τις δικές του ιδεοληψίες, δείχνει πόσο σημαντικό είναι να υλοποιηθεί άμεσα ο οριστικός και ολικός διαχωρισμός, οικονομικός και οργανωτικός, κράτους και εκκλησίας.

Η επιστράτευση ανασφαλών ηλικιωμένων ανθρώπων από τον εκκλησιαστικό μηχανισμό για να δημιουργηθεί κλίμα έντασης και αντιπαράθεσης, δείχνει επίσης ότι οι επαγγελματίες της πίστης όχι μόνο παραπλανούν τα μέλη της εκκλησίας τους, αλλά δημιουργούν ομάδες κρούσης εναντίον βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως αυτού της διάθεσης του σώματος μετά θάνατον.

Η ίδια εκκλησία που κόπτεται τόσο για το περιβάλλον και για την οικονομική κατάσταση της χώρας φέρνει το "Άγιο Φως" με στρατιωτικό C-130, συντηρεί αυτοκίνητα υψηλού κυβισμού για τους μητροπολίτες και επιστρατεύει πολεμικά πλοία για διακοσμητικούς λόγους σε τελετές καθαρά θρησκευτικού περιεχομένου, όπως τα Θεοφάνεια. 

Η επιμονή στο θέμα του αποτεφρωτηρίου -και μάλιστα με χρήση τέτοιων πρακτικών- καταδεικνύει την πραγματική αδιαφορία των εκκλησιαστικών εκπροσώπων στα Μεσόγεια για τη δεινή οικονομική κατάσταση της περιοχής. Το έργο όχι μόνο δεν θα είχε κόστος για το Δήμο, αλλά αφενός θα απέφερε σημαντικά έσοδα, τα οποία σήμερα διοχετεύονται σε γειτονικές χώρες που παρέχουν αυτές τις υπηρεσίες, αφετέρου θα ανακούφιζε οικονομικά τους πολίτες, δεδομένου ότι η αποτέφρωση έχει κόστος ως και φτάνει στο 20% του αντίστοιχου της ταφής.

Ζητάμε από την κυβέρνηση να παρέμβει και να επιβάλει τη δημιουργία με ταχείες διαδικασίες τουλάχιστον 2 αποτεφρωτήρων νεκρών στην Ελλάδα - ένα στην Αττική και ένα στο νομό Θεσ/νίκης.