(του ΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΥ, Lifo, 24/3/2010)
•Τι ειρωνεία! Η διάσκεψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αποφασίζει για την ανεξαρτησία της Ελλάδας (την οικονομική) γίνεται στις 25 Μαρτίου...
•Αυτήν τη φορά ο πόλεμος για την ανεξαρτησία δεν γίνεται με αντίπαλους τους Τούρκους. Ούτε τους Ευρωπαίους (κι ας οργιάζουν οι θεωρίες συνωμοσίας).
•Γίνεται εναντίον του μόνου σοβαρού μας αντιπάλου. Τον είχε επισημάνει ήδη πριν 2.500 χρόνια ο Ανάχαρσις ο Σκύθης. «Ποιος είναι ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου;», τον ρώτησαν. «Αυτοί εαυτοίς», απάντησε. Με τον κακό εαυτό μας θα πολεμήσουμε.
•Εκατόν ογδόντα χρόνια αφού ελευθερωθήκαμε (χάρη στους Κουτόφραγκους...) δεν έχουμε γίνει ακόμα κράτος, ούτε κοινωνία. Μόνο στα ελαττώματα διαπρέπουμε. (Καλά τα είπε ο γείτονας Παπαγιώργης προχθές).•Θα επαναλάβω δύο πράγματα που έγραψα πρόσφατα: το πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι οικονομικό. Είναι πολιτισμικό.
•Αν θέλουμε να ζήσουμε με την Ευρώπη, πρέπει να γίνουμε Ευρωπαίοι. Σχεδόν διακόσια χρόνια τώρα η Ελλάδα προσπαθεί να μεταμορφωθεί σε δυτική χώρα -στην κοινωνία, την οργάνωση, τη νοοτροπία, την οικονομία, τη διανόηση- αλλά δεν το καταφέρνει (και, ενδόμυχα, είναι σαν να μην το θέλει). Δεν εκσυγχρονίστηκε, δεν πέρασε ποτέ στη νεωτερικότητα. Παραμένει μετέωρη ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, υπανάπτυξη και ανάπτυξη.
•Δεν νιώθει ότι ανήκει στην Ευρώπη. Μιλάει γι' αυτή σαν να ήταν άλλη ήπειρος: «σπούδασε στην Ευρώπη» - «ήρθε από την Ευρώπη».
•Έγραφε ο Ροΐδης το 1877: «... τα μεν πάτρια ήθη απηρνήθημεν, του δε διανοητικού βίου των εθνών της Δύσεως δεν μετέχομεν εισέτι».
•Δεν μετέχομεν εισέτι - ούτε του κοινωνικού, ούτε του οικονομικού βίου. Ζούμε άναρχα και παρασιτικά, σαν να ήμασταν Αρματολοί και Κλέφτες που προσκυνάνε και ταυτόχρονα ληστεύουνε το ντοβλέτι.
•Αυτό που μας ζητάει η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι απλώς να περιμαζέψουμε τα ελλείμματα και να νοικοκυρέψουμε τα δημοσιονομικά. Ζητάει (καλώς ή κακώς) να αλλάξουμε νοοτροπία, κώδικες και στάση ζωής. Φυσικά, δύσκολα θα γίνουμε Δανοί ή Γερμανοί - θα μας λείπει η προτεσταντική ηθική της εργασίας. Αλλά έστω: Γάλλοι;
•Ακούω μερικούς που λένε: και γιατί να γίνουμε Ευρωπαίοι;
•Αν όχι - τότε τι; Πού; Ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η Κίνα δεν μπορούν πια να σταθούν μόνες...
